Waarom geen oneindige reeks goden?

shellperry

‘De kennistheoretische vraag of God bestaat is triviaal – ja, natuurlijk bestaat God: onze logische denkwijze zal vroeg of laat stuiten op ‘het grootst denkbare’, dat is onvermijdelijk zo,’ zegt de Lachende Theoloog die een nieuwe studierichting ingeslagen en is zich nu Pseudo Theoloog noemt. De docent filosofie is blijkbaar uitgelachen. In Triviaal 2 zoekt hij een goede reden waaruit blijkt dat God noodzakelijk bestaat.

Jan-Auke Riemersma (de Pseudo Theoloog) gaat in op de argumenten van theoloog Stefan Paas en filosoof Rik Peels uit hun boek God bewijzen. Op hun uitspraak dat God noodzakelijk bestaat.

God is de grond van de werkelijkheid. Hij kan er niet níét zijn, hij moet er zijn, zijn bestaan is noodzakelijk. Dat is inherent aan het hele concept van God dat de meeste gelovigen hanteren. En daar is niets raars aan, want je moet ergens een streep trekken: een reeks verklaringen kan niet oneindig zijn, er moet op een gegeven moment iets fundamenteels zijn dat niet verder verklaard kan worden.

Dat is in het geval van God veel plausibeler dan in het geval van het universum, want als God bestaat dan bestaat hij noodzakelijkerwijs en is hij de grond van de werkelijkheid, terwijl we geen enkele reden hebben om te denken dat het universum noodzakelijkerwijs bestaat en de grond van de werkelijkheid is.’
(Paas & Peels)

godbewijzenMaar meer nog bespreekt de docent filosofie de (beperkte) denkwijze van de mens. Daar is hij nogal sceptisch over en om zijn argument kracht bij te zetten, haalt hij Immanuel Kant erbij die stelde dat zodra mensen echt diep gaan nadenken ze verdwalen: vroeg of laat stuiten wij op antinomieën, onbegrijpelijke ‘knopen’ in onze alledaagse denkwijze. Riemersma stelt dat als ons verstand beperkt is, dat dit betekent dat wij niet in staat zijn om de samenhang in de werkelijkheid te beschrijven.

Indien de samenhang ontbreekt, kun je geen onjuiste of onzinnige beweringen doen: je mag daarom geloven dat God zichzelf geschapen heeft (uit het volstrekte niets) of dat God er eenvoudigweg altijd geweest is. 

Als wij nadenken over God, dan moeten we toegeven dat God onbegrijpelijke eigenschappen moet hebben: hij moet wel uit het niets ontstaan zijn of altijd bestaan hebben (het scheppende dat zichzelf schept of het zijnde dat als zichzelf bestaat.)’ (Riemersma)

Het zou, zo schreef hij eerder eens, zelfs mogelijk kunnen zijn dat ‘alles’ (de gehele werkelijkheid zoals wij die kennen) een oneindig aantal oorzaken heeft. Filosofen noemen dat infinitisme.

Kortom, zou een atheïst vragen: maar wie heeft God dan weer veroorzaakt, dan zegt de gelovige infinitist: ‘Goede atheïst, dat weet ik niet; het is zeker zo dat ik geloof dat ook God veroorzaakt is door iets, maar ik heb geen idee door wie of wat God veroorzaakt is. Feitelijk doet dat er ook weinig toe: waar het om gaat is dat God zeker oorzaak is van deze werkelijkheid (of: waar het om gaat is dat God zeker voorkomt in de oneindige keten van ‘s werelds oorzaken’.)’ (R)

Terug naar Paas en Peels. Hoe kunnen we weten dat God het goede wil, vraagt Riemersma zich af, als P & P eveneens veronderstellen dat we van God weinig tot niets begrijpen.

Ze zeggen dat God allerlei redenen kan hebben waarom wij het kwaad toestaan – kan God redenen hebben? Hoe weten we dat – en dat we slechts kunnen gissen naar zijn ware redenen. Daarentegen weten ze wel zeker dat God het goede wil.’ (R)

Wat Riemersma het meest verbaast is de nogal kritiekloze wijze waarop wordt geponeerd dat God noodzakelijk bestaat: als je dat echt vindt, begin daar dan je boek mee, of geef een goede reden waaruit blijkt dat God noodzakelijk bestaat.

Het is niet vreemd dat God noodzakelijk bestaat, want je moet ergens een streep trekken, schrijven de auteurs. Maar dat is niet waar. Tegenwoordig verdedigen filosofen zelfs de meest verrassende opvattingen, zoals het infinitisme. Waarom zou er geen oneindige reeks van goden kunnen zijn?’ (R)

Zie:
Triviaal
Triviaal 2

Beeld: De Nautilusschelp is maar een van de ontelbare voorbeelden uit de natuur, waaruit blijkt dat de natuur de Fibonacci-reeks als vanzelfsprekend gebruikt; een prachtige demonstratie van oneindigheid in eindigheid! (wanttoknow.nl) – (Fibonacci-reeks: een serie van getallen waarvan het nieuwe getal telkens verkregen kan worden door de voorgaande twee getallen bij elkaar op te tellen, ook wel DE blauwdruk van de schepping genoemd, PD.)

Update 19-11-2016: Inmiddels heeft de Pseudo Theoloog zijn naam weer gewijzigd. Nu heet zijn blog Wider Útsjoch. Dat betekent Wijder Uitzicht, met berichten over wijsbegeerte, God, religie en de zin van het leven.

About Paul Delfgaauw

Zelfkranter website GodenEnMensen (filosofie, mystiek, religie, spiritualiteit), schrijver, dichter.

50 Responses

  1. – …herhaling om te eindigen:
    – Het enige absolute ‘zijn’ is dat van de eeuwige wetmatigheden van de logica, de wiskunde en andere exacte kennissen…, waaraan al het overige ‘zijn’ contingent is.
    – Die eeuwige wetmatigheden gelden dan als een absolute wil, die tot de energie vergaat, waaruit alle massa, materie en de ‘ dingen’ ontstaan…
    – Of E=mc2 wordt E=mc2= Psy, waar Psy staat voor die enige en absolute wil, energie… of andere god en andere logos…
    – Aldus wettigt zich een andere logos, en een andere god……
    Dank U……

    Like

  2. @Jan, nergens om hoor maar als ik nu het navolgende lees:

    Quote link: De sutratman – het woord betekent een draad of straal of stroom van bewustzijn die vanuit een monade emaneert – gaat door alles wat zich lager dan deze monade bevindt, wat aldus zijn gebied van activiteit vormt, en bereikt en beïnvloedt tenslotte het geschikte orgaan of de organen in het fysieke lichaam. De fundamentele sutratman – te weten, de straal van de goddelijke monade – gaat door alle lagen van het aurische ei van de menselijke constitutie; hij vormt daardoor de ruggengraat van de zevenvoudige mens waaromheen de andere lagere monaden zijn verzameld en waarmee ze in wisselwerking staan, en elk van deze monaden zendt haar eigen kleinere sutratmische emanatie uit.

    Het kan aan mij liggen hoor, maar hier kan ik echt geen chocola van maken. Het laat zoveel vragen open. Ik ken alleen het boek van Rudolf Steiner, wat jij meende ik zelf ook in je bezit hebt, dat is nog wel te volgen.

    Je kunt inderdaad het onderzoeken van je eigen mens en wereldbeeld, het vergelijken met dat van anderen ook puur als een vorm van bezigheidstherapie beschouwen, leuk voor het brein, trouwens als je nergens echt waarde aan hecht, is dat ook weer een vorm van levensbeschouwing. Wist je dat?

    Like

  3. Jan

    Egbert 19 november 2016 at 01:09 schrijft:

    ” Monadologie: Tja, maar wat moet je er nu allemaal ermee? ”
    Dat kan je van alles zeggen, Egbert.

    Je kan eindeloos praten over een monotheÏstische goddelijkheid en ook over polytheïstische, pantheÏstische, panentheÏstische, deïstische en noem maar op.

    De een is theoloog en de ander theosoof. Ze maken er allemaal een hele diepgaande studie van, met eindeloze verhalen, sprookjes, mythen. Als ze zichzelf serieus vinden dan moet je oppassen vind ik.

    Ik zeg: t is een leuke hobby, als je er maar niet teveel waarde aan hecht. Ter bevrediging van de hersencelletjes of het verstand of de ratio of de rede of de wijsheid…. ( ? )

    Like

  4. Jan

    @armandmaes 19 november 2016 at 07:35 schrijft:

    “Jan,
    als we aannemen dat monaden goddelijk of geestelijk zijn dan komen we weer in mythologie terecht. ………. In mijn visie over het heelal kom ik nergens god tegen. Ik kan mij sowieso geen voorstelling maken van god. Hoogstens kan ik, de liefde voor de medemens en de natuur als goddelijk omschrijven.”

    Mee eens, dat is “god ofwel de natuur”. Een monade is innerlijk en uiterlijk, subjectief en objectief, ervaren liefde binnen en ervaren zintuigprikkels buiten….. tenminste als er een binnen en een buiten is.

    Like

  5. @armand maes: Een geheel wordt als levend beschouwd als het zich zelfstandig, door celdeling kan voortplanten.

    Armand dat is geen definitie van leven maar een beschrijving van de kenmerken ervan, dus de manier waarop het zich manifesteert, niemand die echt weet wat leven is.
    Op een skepsis blog werd het leven beschreven als een vaag begrip, maar dat schiet ook niet op.

    Wat virussen betreft lopen de meningen nogal uit elkaar, want er moet toch een energie zijn die het virus aanzet om zijn ding te doen.

    Like

  6. jelle vd wal

    Het is heel lang geleden dat ik Russell las, details herinner ik me dus niet meer.
    Maar het is goed mogelijk een theorie op logische gronden aan te vallen.
    Weet niet of ik het boek nu kan vinden.

    Like

  7. jelle vd wal

    Hèt boek wat de vloer aanveegt met vrijwel alle gefilosofeer is Bertrand Russel’s History of Western Philosophy.
    Echte filosofen, als je boek noemt, worden heel boos ‘ de man die hele filosofie in de grond boorde’.
    Ook de monaden komen er daar niet goed af.

    Like

  8. Jan,
    als we aannemen dat monaden goddelijk of geestelijk zijn dan komen we weer in mythologie terecht. Naar mijn mening is de monade de kleinste vorm van energie en heeft die altijd bestaan.
    Die monaden (ik sla hiier wat stappen over) kunnen electronen, protonen en neutronen vormen. Dat zijn zoals bekend, negatieve, positieve en neutrale monaden-pakketjes m.a.w. energie-pakketjes. Die vormen de atomen en op hun beurt de moleculen. De rest van het verhaal kennen we. Al wat bestaat werd of wordt samengesteld uit deze moleculen. Dat geldt zowel voor levende wezens als voor dode materie.
    Voor de discussie weer opstart dat er oneindig veel leven in moleculen plaats vindt, geef ik nog even de definitie van leven. Een geheel wordt als levend beschouwd als het zich zelfstandig, door celdeling kan voortplanten. Zand, ijzer, lood enz. worden dode materie genoemd. Maar, hoe eigenaardig ook, virussen worden niet als levende wezens beschouwd. Het zijn parasieten die enkel kunnen bestaan door de hulp van levende cellen van zijn “gastheer” te gebruiken.
    In mijn visie over het heelal kom ik nergens god tegen. Ik kan mij sowieso geen voorstelling maken van god. Hoogstens kan ik, de liefde voor de medemens en de natuur als goddelijk omschrijven.

    Like

  9. joost tibosch sr

    Armand Maes 18/11 17.44 En hun menselijk intellect? En hun beperkte menselijke vrije wil? Monade? Cellen? En dat in eeuwenlange bezig blijvende evolutie? Menswetenschappen tellen niet meer mee bij de geweldige natuurwetenschappen?

    Like

  10. Anoniem

    Egbert Wat de mens toch allemaal niet is? Volgens mij ben ik ook een mens..en laat ik die prietpraat nou helemaal niet herkennen. Erger nog: ik erger me gruwelijk aan dat gezever!

    Like

  11. Quote link: Het is niet alleen maar beeldspraak als we zeggen dat de mens verschillende monaden in zijn constitutie heeft. Een monade betekent een ondeelbaar centrum van leven-bewustzijn-substantie, een spiritueel ego, Daarom heeft de mens een godheid in zich, een boeddha of christos, een manasaputra, een menselijk wezen, en een astrale entiteit; en hij woont in een astraal-vitaal-fysieke lichaam. Deze vormen samen zijn constitutie, waardoorheen de sutratman of het draadzelf loopt vanaf de diepste kern van het heelal – door al deze verschillende monaden, van de hoogste omlaag tot deze het fysieke brein aanraakt. Want de mens is zowel een veelheid als een eenheid. De stille wachter in hem is de dhyani-boeddha, een werkelijk, als entiteit levend ego van een goddelijke soort

    http://www.theosofie.net/onlineliteratuur/bron/77velemonaden.html

    Bij Leibnitz lag het verhaal inderdaad weer ietwat anders.

    Tja, maar wat moet je er nu allemaal ermee.

    Like

  12. Jan

    @paul

    De antieke monadologie van Pythagoras. Deze monadologie lijkt me wat zuiverder dan die van Leibnitz. https://nl.wikipedia.org/wiki/Monade

    Hij lijkt wel wat op de snaartheorie en informatie als basis van het universum volgens Erik Verlinde. 🙂

    Het lijkt ook op de Tao Teh Tsjing
    Tau baart een
    Een baart twee
    Twee baart drie
    Drie baart de tienduizend dingen.

    Jammer is dat het heilige gevoel hierbij van de getallen af is in deze tijd. Het gaat zelfs bij de getallen niet meer om de kwaliteit maar om de platte kwantiteit. Je zou eigenlijk de volmaaktheid dienen te ervaren bij de aanschouwing van het spel der monaden in de tijdruimte. Het is te heilig voor deze maatschappij om überhaupt genoemd te mogen worden.

    Like

  13. Jan

    @Paul
    Kijk dat had ik als ketter natuurlijk voorzien. Ik schreef 17 november 2016 at 11:41 :

    Leibnitz heeft het enkele eeuwen geleden nog eens afgestoft met zijn monadologie https://nl.wikipedia.org/wiki/Monadologie. Alleen heeft hij die oude filosofie een beetje verontreinigd met christelijke gedachtespinsels met een schepper en een “monade der monades”, om het monotheÏsme er nog een klein beetje in te houden. Mogelijk uit angst voor de ketterdood.

    Maar het kan natuurlijk ook zijn dat hij ter goede trouw was. 🙂
    Of een combinatie.

    Like

  14. Jan,
    hier komen we weer bij de eeuwige vraag: Zijn monades goddelijk dus geschapen door een goddelijk wezen of zijn monades de grondstof van alles wat bestaat en heeft die grondstof altijd bestaan.

    Like

  15. Jelle,
    ik kan volledig bijtreden wat je zegt: Wetenschappers dokteren nieuwe hypotheses uit en de ingenieurs zoeken daar praktische toepassingen voor m.a.w. zij toetsen de hypotheses aan de praktijk.
    Er zijn ook honderden hypotheses over god, maar geen enkele ingenieur is er in geslaagd die hypotheses te bewijzen.

    Like

  16. Jan

    Sorry nog even over de monadologie, de monade, voor de duidelijkheid tegen misverstanden.

    Bij Leibniz bijvoorbeeld worden monaden gezien als een “geestelijke EN lichamelijke” werkelijkheid. zie wikipedia: de monadologie. Het is dus niet alleen stoffelijk, maar goddelijk. In dit blog gaat het over een oneindige-reeks-goden. Aan de monade kan men niets toevoegen of afdoen en ook niets wijzigen, zijn goddelijkheid blijft dus eeuwig en onveranderlijk.

    Monade is één. Duade (of dyade) is twee. Triade is drie.

    Monade is “eenheid”. Vandaar dat alle monaden identiek zijn: ze zijn symbolisch (niet te begrijpen voor het verstand) toch allemaal “eenheid”. Vanwege de oneindige hoeveelheden monaden zijn ze toch één in hun xxxx (xxx is niet met woorden uit te drukken)(kan je aanvoelen zoiets als Zwerver zegt)

    De monade kan tot aanzijn komen door manifestatie in de dualiteit. De dualiteit is bijvoorbeeld een god-godin of lichaam-geest of subject-object of licht-duisternis. Het is voor te stellen door uitstraling vanuit de monade. Indien de monade niet zou uitstralen dan kan je hem niet opmerking in de dualiteit: misschien is het voor te stellen als een potentie tot straling.

    Zo is dus de monade de essentie van elk zichzelf organiserend wezen vanaf het kleinste tot het grootste, van het eenvoudigste tot het ingewikkelste.

    Maar de mens “is” dus geen monade. Onder alle anderen wezens is ook de mens een “uitstraling of uitvloeisel van een monade”. Een monade die vele anderen monaden weer organiseert. Hij staat dan als menselijke monade aan de top van de hiërarchie van zijn (micro)kosmos. De monade is noch uitsluitend energie/materie noch uitsluitend spiritueel/geestelijk maar de essentie van beiden. Aldus heb ik begrepen bij de theosofen.

    Een oneindige reeks van goden:

    http://www.theosofie.net/onlineliteratuur/bron/77velemonaden.html

    Like

  17. jelle vd wal

    Wetenschappers zijn meestal heel onpraktisch.
    Kan me geen voorbeeld herinneren van een echte wetenschapper die iets praktisch maakte op grond van nieuwe kennis of inzichten.
    Ze zijn zelfs zo onpraktisch dat een middelbare schoolgenoot van me bij CERN de taak had er op te letten dat wetenschappers zich niet in levensgevaarlijke straling begaven.

    Like

  18. Jelle,
    ik heb de wetenschappers enkel als vb aangehaald om te laten zien dat de wetenschappers antwoorden zoeken en die antwoorden gebruiken om practische dingen te ontwerpen of te laten ontwerpen.

    Like

  19. Joost,
    mensen zijn geen monaden. Zij zijn samengesteld uit monaden die moleculen vormen, die op hun beurt cellen vormen en een combinatie van cellen vormt de mens.

    Like

  20. armandmaes; Mijn inschatting is dat wetenschappers uiteindelijk eens op een dood spoor zullen belanden, ondanks de zaklamp en wat daar allemaal wel niet op volgde, daarin zullen wij ons als complexe energetische systemen, de z.g. monaden, 🙂 moeten schikken.

    Like

  21. joost tibosch sr

    Sinds wanneer zijn mensen monaden? Heeft evolutiedenken ons uiteindelijk dat “sprookje” opgeleverd?

    Like

  22. jelle vd wal

    De gloeilamp was een uitvinding van een van afkomst Duitse apotheker in New York.
    Etalageverlichting.
    Edison verbeterde die, door eindeloos zoeken naar wat een goede gloeidraad was.

    Like

  23. jelle vd wal

    Het lijkt er op dat de Sumeriers al batterijen gebruikten, voor electrisch aanbrengen van laagjes metaal.

    Like

  24. Egbert
    Zeggen dat wetenschap een geloof is, is maar gedeeltelijk waar.
    Nemen we een eenvoudig vb de zaklamp.
    Om een batterij te maken hebben Volt en Ampère wetenschappelijk werk moeten doen. Om het lampje te maken hebben Ohm en Edison hun hoofd moeten breken. Zij hadden allemaal hypotheses (geloven zonder bewijs) nodig om tot resultaat te komen.En we spreken hier dan nog maar over een simpele zaklamp.
    Over god zijn ook veel hypotheses echter geen bewijzen.

    Like

  25. Jelle,
    daarom gaan de wetenschappers er nu van uit dat de monaden, zijnde de kleinste eenheid van energie, altijd bestaan hebben. Dit in tegenstelling met het idee dat er een soort schepping is geweest. Het is wel een hypothese en nog niet bewezen.

    Like

  26. jelle vd wal

    We weten heel goed hoe een kernbom werkt, de big bang, het begin van alles, daarvoor was er niets, zelfs geen tijd, zodat ‘daarvoor ‘ zinloos is, is een bewering, die op geen enkele natuurkundig principe berust.

    Like

  27. Egbert,
    ik kan je visie bijtreden dat het heelal in al zijn facetten nog niet in kaart gebracht is. Mag ik dan wel opmerken dat wetenschap niets anders is dan hypotheses opstellen om daarna deze te bevestigen, bij te sturen of te ontkennen.
    Zo werd de hypothese van big bang nagebootst met de kernbom. Origineel was het enkel de bedoeling een krachtige bom te maken, nadien heeft men met dat principe electriciteitscentrales gemaakt. Deze blijken te gevaarlijk en nu worden milieuvriendelijke technieken gebruikt. Zonder het aanvankelijk te beseffen, was de kernbom een nabootsing van de big bang.
    Zo komen door de wetenschap steeds meer praktische toepassingen op de markt.
    Nog een opmerking voor deze die beweren dat we eigenlijk slechts in een fictieve wereld leven, loop even met je hoofd tegen een muur. Ondanks dat die muur eigenlijk meer lege ruimte bevat dan effectieve protonen, electronen en neutronen, zal je de pijn toch voelen. De wereld om ons heen is in werkelijkheid anders dan wij hem waarnemen, maar daarom is die wereld nog niet fictief.

    Like

  28. @armandmaes: gaan de hedendaagse wetenschappers er van uit dat de monaden niet geschapen zijn door een of andere duistere god, maar dat ze altijd bestaan hebben.

    Zou het zo in elkaar steken. Dat betreft toch een aanname. Ook weer een vorm van geloof.

    In wezen doen eigenlijk wetenschappers met hun soms bizarre hypotheses en wilde aannames niet voor de gelovigen onder.

    Like

  29. Het is niet verstandig om een beeld te vormen van God. Er is ook geen aanleiding voor. En je zou moeten leren om niet te denken in vroeger of later. Dan is het probleem van verdwijnende of komende energie er ook niet. Blijft over: energie die telkens een andere vorm aan neemt. Energie is de constante, de verandering is het tijdelijke.

    De mens is slechts gemaakt voor het tijdelijke. Energie heeft de vorm aangenomen van Armand Maes. Armand Maes is niet belangrijk. Stap uit de rol die Armand Maes heet en alles ZIET opeens heel anders. Daar gaat het om in dit spel: ben je in staat om de rol te verlaten die je speelt? De egomens ziet ego—->>afstand! De Christusmens is vervreemd van die afstand. Hij is nog steeds een ego, maar dan zonder afstand oftewel relativiteit. Relativiteit welke ook aan de wieg staat van dat wat we tijd noemen.

    Like

  30. Het is helemaal niet evident dat god bestaat vermits we niet eens in staat zijn het begrip god te omschrijven door gebrek aan kennis.
    Wat iedereen wel doet is zich een beeld vormen over god. Dat beeld is sowiso verkeerd vermits onze hersenen dat niet aankunnen. Wat iedere godsdienst doet is een mythologische god opvoeren omdat vele mens daar een behoefte aan lijkt te hebben
    Het beeld van een scheppende god wordt door veel hedendaagse wetenschappers tegengesproken. Zoals Jan zegt bestaat alles in het heelal uit constructies van monaden of m.a.w. uit energie-constructies. Vermits nooit werd vastgesteld dat energie of massa uit het niets ontstaat en nooit energie of massa in het niets verdwijnt, gaan de hedendaagse wetenschappers er van uit dat de monaden niet geschapen zijn door een of andere duistere god, maar dat ze altijd bestaan hebben.
    De monaden hebben constructies gevormd. Die hebben zonnestelsels en planeten laten ontstaan. Door afkoeling van die planeten kon leven ontstaan en evolueren.
    Het klopt dus wat Jan zegt: Alles bestaat uit monaden-constructies. Die constructies kunnen door warmte, druk of scheikundige reacties veranderen.
    We nemmen het vb van een prachtig bos. Door 1 bliksemschicht kan dat bos dat miljoenen jaren bestaat, terug omgevormd worden tot koolstof, waaruit het origineel onstaan is.

    Like

  31. joost tibosch sr

    Beste Kees(!) Bij “nul goden” lopen we in die niet te ontkomen levensbeschouwing van ons in ieder geval genadeloos tegen onszelf aan! Op zich is dat niet zo erg voor ons, maar leuk is anders. Want zo geweldig zijn wij nou ook weer niet!

    Geliked door 1 persoon

  32. Jan

    Zoals Valère De Brabandere steeds zegt: er is “iets”.

    Als er “niets” zou zijn, dan kunnen we dat niet zeggen, omdat we er dan zelf ook niet zijn om het te kunnen zeggen. Dat lijkt me het logisch.

    Of er één god is of een oneindig aantal goden, of elementaire deeltjes: snaartjes of atomen dat is een aanname: een geloof. Het is wel leuk, maar je kan er beter niet te sterk in geloven.

    Ik vind het wel leuk dat de uitgelachen pseudo theoloog-filosoof nu het wiel opnieuw gaat uitvinden. Oneindige aantal goden, dat is hele oude koek. Vanuit de grijze antieke oudheid.

    Leibnitz heeft het enkele eeuwen geleden nog eens afgestoft met zijn monadologie https://nl.wikipedia.org/wiki/Monadologie. Alleen heeft hij die oude filosofie een beetje verontreinigd met christelijke gedachtespinsels met een schepper en een “monade der monades”, om het monotheÏsme er nog een klein beetje in te houden. Mogelijk uit angst voor de ketterdood.

    Ik heb het er vaak over, ik vind het een leuke gedachte. Je komt dan op een oneindig aantal god deeltjes die zowel geestelijk-goddelijk als stoffelijke eigenschappen hebben.

    Ik zelf ga ervan uit dat alle monaden identiek zijn. Dus de monade van het heelal en de monade van de zon, als de monade van een leeuw, als de monade van een ijzeratoom, als de monade van een mens enz enz: alle zichzelf-organiserende eenheden worden vanuit een intern proces geleidt en bestuurd volgens universele principes.

    Wat er dan wel volgens de esoterische wijsbegeerte in ogenschouw dient te worden genomen is de leer van de hiërarchie’n. Elke monade maakt gebruik van oneindige aantallen andere monaden om zijn lichaam op te bouwen. (neem bijvoorbeeld een sterrenstelsel dat gebruik maakt van sterren om zich te organiseren, en sterren maken gebruik van planeten, planeten van mineralen, planeten, dieren en mensen, mensen van organen en die van cellen enz enz enz.

    Maar vanwege mijn interpretatie dat elke monade identiek is, bijt het grootste als een slang zich in de staart van het kleinste en omgekeerd.

    Like

  33. – Het enige absolute ‘zijn’ is de eeuwige Logos, waarin alles is en evolueert,… ; en meer of anders kan dat niet zijn…
    – Moraal: het is ons dan ook aangeraden naar en volgens die logos (logica) te leven en te zijn… ( Valere De Brabandere) .

    Like

  34. jelle vd wal

    mnbo
    Een Britse fysicus hoorde ik op tv eens zeggen ‘ik denk niet dat wij iets verklaren, wij beschrijven alleen maar’.
    Ik denk inmiddels ook dat dat zo is, algemeen wordt aangenomen dat Newton de zwaartekracht verklaarde, nou, daar wordt nog steeds weinig van begrepen, Newton beschreef hoe een steen, of wat dan ook, valt.
    Het vrij recent vastgestelde verschijnsel entanglement, nederlands verstrengeling, is niet te begrijpen, in de zin van relateren aan iets bekends, je kunt het alleen maar accepteren.
    Toch, misschien levert het computers op die de huidige knullige kinderspeeltjes maken, en ook, naar ik hoop, de mogelijkheid van communicatie over elke afstand, doe ik geen poging meer mezelf wijs te maken dat ik relativiteits theorie begrijp.

    Like

  35. Om de vraag te beantwoorden of god bestaat moeten we eerst omschrijven wat we met het begrip “god” bedoelen. Bedoelen we dat god de bron is van alles?
    Bedoelen we dat god de kracht is die het heelal bestuurt?
    Bedoelen we dat god de kracht is die in alle levende wezens aanwezig is?
    In ieder geval zijn er niet oneindig veel goden maar oneindigl veel omschrijvingen die over god gemaakt worden.
    Van natuurgoden als de god van bliksem en donder over een scheppende god naar een almachtige god, ja zelfs een rechtvaardige en goede god.
    Al die beelden die de menselijke geest gevormd heeft over die god worden steeds opnieuw tegengesproken.
    De goden van donder en bliksem blijken plots gewone natuurverschijnselen te zijn.
    De scheppende god blijkt gewoon de natuur zelf te zijn.
    De almachtige, rechtvaardige, goede god blijkt een sadist te zijn die oorlogsmisdaden toelaat. Hij zal ze wel later eens vergelden maar de misdaden die de mens tegen zijn medemens uitvoert moeten de slachtoffers maar zien als een straf voor hun zonden. Niet de misdadigers worden zo gestraft, wel de slachtoffers.
    Het enige wat het begrip god kan inhouden is de liefde voor de medemens en het enige wat de duivel moet voorstellen zijn de misdaden tegen hun evenmens en tegen de natuur. Die inzichten over god zullen nooit veranderen. Ook niet als we die god dan als een bliksemschicht of als een man met baard of prachtige vrouw zien. Ook niet als we ooit de geheimen over het ontstaan van ons heelal leren kennen. God moetl voor de mens altijd een god van liefde voor de evenmens blijven en de duivel altijd de misdaden die de mens tegen zijn evenmens en de natuur begaat.

    Like

  36. mnb0

    “er moet op een gegeven moment iets fundamenteels zijn dat niet verder verklaard kan worden.”
    De Moderne Natuurkunde heeft een kandidaat geïdentificeerd: quantumvelden.

    http://plato.stanford.edu/entries/quantum-field-theory/

    Het grote voordeel hiervan is dat quantumvelden voorspellingen opleveren die empirisch getest kunnen worden en de god van de apologeten niet .
    Naturalisme wint.
    Filosofen kunnen daar lekker hun tandjes op stuk bijten. Want bestaan quantumvelden nou echt? Wat bedoelen we dan met bestaan? Alleen komt er geen god meer bij kijken.
    Natuurlijk kun je dan nog stellen dat de één of andere god (of meer dan één) de quantumvelden heeft geschapen (al is er geen enkele reden het idee te verwerpen dat quantumvelden bv. buiten de tijdruimte vallen). Dat zal dan geen abrahamistische god zijn (want “God dobbelt niet” en quantumvelden wel). Maar pijnlijker is nog dat overduidelijk wordt dat “god heeft quantumvelden geschapen” precies nul komma niets bijdraagt aan ons begrip van onze werkelijkheid.

    Like

  37. Quote column: Riemersma stelt dat als ons verstand beperkt is, dat dit betekent dat wij niet in staat zijn om de samenhang in de werkelijkheid te beschrijven.

    Hij noemt het nu ons verstand i.p.v het geëvalueerde apenbrein, maar ik denk wel dat hij een punt heeft, op een gegeven moment belandt het intellect op een dood spoor.

    Dan stelt hij als ik hem goed begrijp omdat we de werkelijkheid niet in kaart hebben, alles in principe mogelijk zou kunnen zijn, dus ook het bestaan van een goede god, dat roept bij mij toch wel de nodige vraagtekens op, zeker in combinatie met de Darwiniaanse wereld, ik denk dat we onze eigen demonen en engeltjes creëeren, dus het betreft een interne aangelegenheid geen externe, (entities are dwelling on the bottom of your mind) maar vanwege dit feit hoeft het aan zeggingskracht niets in te boeten.

    Hahaha, even off-topic, één van de beste imitaties van Donald Trump die ik las op Twitter:

    Don’t worry about global warming. We’re going to build a new Earth, a bigger Earth, it will be the best Earth ever

    Like

  38. Carla

    ….” Waarom geen oneindige reeks goden”…..

    Tja, waarom niet? Aan elke vinger één of voor elke ervaring of levensfase één ?

    In het eerste geval worden het er maar tien. In het tweede inderdaad een oneindige reeks. 😉

    Een oneindige reeks…….die de hele aarde kan omvatten.

    Ik geloof dat ze er al zijn!

    Like

  39. joost tibosch sr

    Dicht bij onze werkelijkheid blijven betekent dat we er ons mateloos aan kunnen ergeren of er mateloos van kunnen genieten. In beide ervaringen ontsnapt ons met ons menselijk verleden bijna spontaan het woord God zonder enige voorstelling. Moge dát (als “naar bovenhemel en omlaaghel kijken”) een menselijke oprisping uit ons verleden zijn, bijbels geloven in God, dicht bij onze werkelijkheid, lijkt echter slechts mogelijk (of niet) als we onze werkelijkheid al dan niet ervaren als “gegeven” en ons dan (al dan niet ) gezamenlijk in geweten “geroepen” voelen om voor leven en werkelijkheid te zorgen. Dat bijbels geloven culmineert in de manier van denken en leven van Jezus om, wat vaak en overal wel vergeten wordt, daarbij menselijke zwakheid en menselijk zwakken ook alle aandacht te geven..Waarom zouden we ons in dat drukke gelovige (of humane bestaan) ook nog eens gaan vermoeien met een “oneindige reeks goden”? Omdat de reeks natuurgoden uit ons verleden mensen zichzelf lieten zijn?

    Like

  40. jelle vd wal

    Voor afbeelden van oneindigheid zou je het Droste plaatje moeten gebruiken.
    Waar het denken over god en zo, toe leidt, een uitspraak over Luther schiet me te binnen ‘toen Luther het lezen van de bijbel door gewone mensen bepleitte, begon het begin van het einde van godsdienst’.
    Een soortgelijke uitspraak is ‘de kale steriele hervormde kerken deden de lol in godsdienst verdwijnen’.
    Mijn bezwaren tegen het katholicisme zijn even groot als die tegen de Islam, maar ik moet zeggen dat de katholieke kerk in processies en heiligen vereringen, de laatste meestal een overblijfsel van heidense tijden, er sjeu in wist te brengen.
    Dat geldt ook, zo blijkt me nu, voor de orthodox katholieke kerk, nu ik een boek lees over de Griekse burgeroorlogen van 1940 tot 1949.

    Like

Reacties welkom.

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.