‘Ik vind de gedachte dat zelfbeëindiging onnatuurlijk zou zijn onzinnig, want wij vinden ‘natuurlijk’ lang niet altijd beter. Anders zouden we bij kou de verwarming niet aan moeten doen. “Het doel van onze cultuur is om de komst van ‘Magere Hein’ uit te stellen,” zegt de socioloog Zygmunt Baumann.’ – Naar hem verwijst Gerard Kind, schrijver van het boek
De mooiste dood in een interview met het Humanistisch Verbond.
‘Ons levenseinde is dus al onnatuurlijk: wij verlengen ons bestaan met alle mogelijke middelen op het gebied van techniek, hygiëne en voedsel en medicijnen. Mede daardoor gaan we aan zulke nare ziekten dood. Vroeger hadden veel mensen die ziekten niet omdat ze jonger stierven.’
Volgens uitgeverij Ad. Donker is de maatschappelijke discussie over de zelfgekozen dood in volle gang en spitst zij zich voornamelijk toe op verruiming van de euthanasiewet en op de rol van de arts. ‘Daarmee zijn wij niet werkelijk op weg naar een ‘vrije dood’, de mooiste dood!’
‘De schrijver van het boek bekijkt daarom de zelfgekozen dood vanuit een geheel ander perspectief: dat van de filosofie van de levenskunst: na een mooi leven past een mooie dood. Het boek bespreekt hoe in de klassieke oudheid de dood door eigen hand vaak een filosofisch alternatief was op een bestaan dat niet meer ‘goed’ is, filosofen van Plato tot Seneca komen aan de orde. Later pas ontstonden godsdienstige bezwaren tegen ‘zelfmoord’ die bij werkelijk onderzoek niet kunnen worden gebaseerd op de Bijbel. Ze belemmeren echter nog steeds ons denken.’ (Ad. Donker) (foto Gerard Kind: inspirerendleven.nl)
In het interview zegt Gerard Kind dat het er om gaat de innerlijke vrijheid te beseffen dat je dood van jou is. De schrijver wordt geïnspireerd door verschillende klassieke filosofen, zoals Seneca, Montaigne, Hume en Nietzsche. Montaigne inspireerde hem tot dit motto voor zijn boek:
‘De mooiste dood is er een uit eigen verkiezing. Ons leven hangt af van andermans wil; onze dood hangt alleen van onszelf af. In geen enkele zaak moeten wij zozeer onze eigen gevoelens volgen.’
Een van de meest kwalijke argumenten tegen de zelfgekozen dood komt volgens Kind van kardinaal Godfried Danneels (foto: wikimedia) die van mening is dat zelfbeëindiging een vorm van lafheid is, weglopen voor het lijden. Danneels beweerde dat bij de euthanasie van Hugo Claus (foto: gotart.be) wegens dementie.
‘Veel lijden dient namelijk tot niets goeds en het verlengen ervan omwille van een soort ‘moed’ vind ik niet verstandig en het aanzetten daartoe vind ik immoreel.’ (Gerard Kind)
Volgens uitgever Ad. Donker biedt het boek een model van ‘de mooiste dood’ en beschrijft op welke wijze naasten bij deze keuze liefdevol betrokken kunnen worden.
‘Wie nadenkt over het zelfgekozen levenseinde, vindt in dit boek een waardevolle bijdrage. Na zijn studie Nederlands ontwikkelde Gerard Kind zich vanuit zijn belangstelling voor taal in de richting van de filosofie. Hij houdt zich vooral bezig met het ontmaskeren van door mythologiserend taalgebruik gegenereerde denkbeelden die onze vrijheid van denken belemmeren.’
Zie: ‘De mooiste dood: de vrije dood’
UPDATE 11:00 uur: Op donderdag 18 april presenteert Gerard Kind in het Huma Café zijn nieuwe boek De mooiste dood, filosofie van een welgekozen levenseinde.
Het Huma Café is een nieuwe gelegenheid om met leden van het Humanistisch Verbond en andere belangstellenden van gedachten te wisselen over humanistische thema’s. In informele sfeer zullen elke maand een of meer gasten hun visie op zo’n thema uitdragen, hun boek presenteren of op een andere manier hun denkwijze en ideeën met u delen. Daarnaast zal er altijd ruimte zijn voor dialoog en/of het stellen van vragen.
GODEN EN MENSEN 
Met alle respect voor de lilaca en zonder een polemiek te willen starten, maar dat idee komt mijns inziens al voor in o.a. de Alchemie, de Rozenkruizers, het Occultisme en Boeddhisme.
Enige trefwoorden: de oude vier elementen filosofie en de geestelijke drieeenheid, emanatie /monade/dyade enz , de steen der wijzen, swabhava (zelfwording), karma (psychische wet van oorzaak en gevolg), denkvermogen of manas en het denken in relatie tot het creeëren van nieuwe werelden; (mula)-prakriti (sanscriet) en elementalen (thesofische leringen), de zevenvoudige samenstelling der natuur en de mens, de alchemistische bruiloft. Volgens zeggen uit de eerste hand kan je bij het Meditatie Centrum van de S.N. Goenka de atomistische invloeden zelf ervaren (volgens de atoom-leer van het Theravada Boeddhisme) van de skanda’s na een Vipassana meditatie.
Ik zelf ben altijd huiverig als men evolutie wil versnellen: waar komt de begeerte tot versnelling toch vandaan? Er is voor alles een tijd, zegt Prediker.
vriendelijke groet van Jan
LikeLike
In de lilaca wordt geprobeerd om te zien hoe de menselijke materie zich gedraagt. Zij bestudeert de geest in de materie van het menselijke lichaam. Dit geeft onvermoede perspectieven voor de toekomst, vooral in het vlak van een versnelde evolutie van de lichaamsmaterie van mensen.
LikeLike
Het lijkt me dat de meeste mensen zich juist WEL afvragen wat het leven is, waartoe het dient, en waartoe het leidt. En dit geldt evenzeer voor de dood. Of het zin heeft weet ik niet.
Wat is de mens méér dan een dier? Is de mens vrij? Is de mens verantwoordelijk voor zijn daden of is hij niet meer dan een pop van stro die na de opvoering van zijn onnaspeurlijk lot in het vuur wordt gegooid?
Kan hier lilaca een beter antwoord geven dan Rozenkruisers, Theosofen, Vrijmetselaars, Krishnamurti, Lao Tsz of de Boeddha of Jezus of Krishna of Salomo de Prediker of het wezen Q uit S.F serie’s zoals star trek ?
Ik dacht het toch niet. De een gelooft in dit en de ander in dat. De zon komt op en gaat onder en hijgend ijlt zij naar de plaats waar zij opkomt: alles is zo onuitsprekelijk vermoeiend.
Alles is gebakken lucht.
LikeLike
Hoe kan de mens zoals hij nu is, aankijken tegen euthanasie, de mooie dood? Steeds wordt het een gewoonte dat mensen zelf beslissingen nemen om verder te leven of te willen sterven in geval van ernstige ziekten. De een is er voor, de ander is er tegen.
Dat voor of tegen heeft een heel persoonsgebonden idee, want de mening hangt af van wie de persoon is. Gelovig of niet gelovig, optimistisch of pessimistisch en zo is het voor of tegen, een zaak van meningen. Vanuit de lilaca gezien, zijn dit meningen die niet gebaseerd zijn op de wijze waarop de wereld materieel functioneert en op hoe mensen materieel zijn. Het voor of tegen, is dus in feite natte vingerwerk, er ligt niets wezenlijks aan ten grondslag. Want er zijn miljarden meningen, die gebaseerd zijn op uiterst fragiele beweringen en gedachten.
Kan een mens wel beslissen over leven en dood, zolang hij niet weet wat leven en dood zijn, wat zij inhouden, en waar zij toe dienen? Zolang mensen dit niet weten, niet kennen, nemen zij dus beslissingen over dingen die hen onbekend zijn. In feite is dit nogal vreemd. Mensen matigen zich hierin allures aan, die zij niet hebben.
En zolang mensen in deze onwetendheid leven, kunnen zij dus eigenlijk nergens beslissingen over nemen. Tot zij bekend zijn met wat het bestaan van de mens is en wat het inhoudt.
Dan pas zouden zij voorzichtig aan iets kunnen gaan doen in de richting van dood en leven. Deze vragen leven echter niet bij mensen, omdat zij er meestentijds niet uit komen. Vandaar dat zij zich niet afvragen wat het leven is, waartoe het dient, en waartoe het leidt. En dit geldt evenzeer voor de dood.
LikeLike
Kiest men eerder voor de eeuwige pijnstiller dan voor de tijdelijke pijn, is zelfdood een middelvinger naar het lot waarbij de agressie uiteindelijk tegen het zelf gericht blijkt te zijn.
LikeLike
Basis van mijn geloof is dat het leven me gegeven is. De gebruikelijke christelijke conclusie, dat je het dan ook niet mag nemen, is eigenlijk heel erg raar, als je beseft dat het met al je menselijke mogelijkheden jouw leven is geworden. Een gegeven leven zal ik met de uiterste zorg gaan leven, ook in de laatste jaren van mijn leven. En als dat leven onmenselijk en onleefbaar wordt, betekent dat dat ik het in alle zorgvuldigheid en met alle moeite “teruggeef” zonder angst, en die beslissing niet laf en zomaar afwachtend, want zo moeilijk is het, ontwijk. Ook bij al dan niet verwachte zelfverdediging zul je de dapperheid moeten hebben, om die niet laf te ontwijken.
LikeLike
Vreemd dat het belangrijkste argument niet aan de orde komt. Het taboe op zelfdoding komt vanwege de angst voor de hel. Het is een “doodzonde” om zelfmoord te plegen. De overledene mocht ook niet in gewijde grond begraven worden.
Dit is natuurlijk een doorslaggevend argument: als je aan een ondragelijk (tijdelijk) lijden probeert te ontsnappen, als daarna blijkt dat je eeuwig zal lijden.
Deze gedachte ben ik in een absurde variatie tegengekomen in het Theravada Boeddhisme. Tijdens een meditatie-week kwam aan de orde het ontsnappen aan het lijden. Het lijden staat n.l. centraal in het Boeddhisme: zie de vier edele wijsheden.
Het probleem is het geloof in reïncarnatie: je pleegt zelfmoord en je komt terug met slecht karma. Dat is verergeren van de situatie! Het is enigszins te vergelijken met het Christendom lijden in de hel of bij het Boeddhisme hier in een hel terugkomen.
Daarom werd op die meditatie-week ook de oplossing gebracht om aan het wiel van reïncarnatie te ontsnappen.
De oplossing is onthechting !!! Dat gaat o.a. met sila (deugdzaamheid) en pañña (wijsheid).
Het lijkt me dat deze methode van sila en pañña los van de basis-filosofie iedereen in het belang van de totale maatschappij zou moeten aanspreken, Christenen, Boeddhisten en Humanisten.
LikeLike
-Bij ondraaglijk en onverbeterbaar lijden is vrije keuze van de dood geen lafheid meer …
LikeLike
Hoi Robert, ik doe Cees de groeten – en ik plaats wat ik interessant vind, soms met, soms zonder mijn eigen mening – opdat de lezer zelf oordele… 😉
LikeLike
Je schrijft over boeken en moet ik dan denken dat het ook jouw mening is? Ik heb vaak en met plezier gereageerd op je logjes maar krijg geen antwoord op mijn reacties. Waarschijnlijk omdat ik dezelfde boeken niet lees. In ieder geval is je pastich mij wel duidelijk maar een eigen mening lees ik nooit. Misschien hooguit een meedenker.
Soit. Epigoon zonder een echte mening als een school vissen onder het wateroppervlak die geen rimpels maken in de vijver.
Dit is mijn mening en nu maar afwachten of je reageert.
Groet
P.s. doe Cees de groeten van mij.
.
LikeLike