Volgens Christophor Coppes zal onze geest ontdekken dat het geen deel is van onze materiële vierdimensionale wereld, maar ook onderdeel is van iets dat zo veel groter, schitterender en opwindender: ‘het eenheidsuniversum’. Willem Glaudemans ontdekte dat er in wezen maar één verlangen is dat ons voortstuwt, ook na de fysieke dood: het verlangen terug te keren naar God, bij wie we in waarheid nooit weggegaan zijn. Hans Stolp is van mening dat het esoterisch christendom nauwkeurig de stappen beschrijft die wij na de dood zullen zetten.
Hierover gaat het op zondag 3 februari 2013 in het Leerhotel het Klooster in Amersfoort. Dan organiseert AnkhHermes een dag over wat gebeurt er als je doodgaat – Inzicht in leven en sterven.
Onder leiding van dagvoorzitter Annemiek Schrijver (foto: AS) – bekend van tv-programma’s als Het Vermoeden en De nachtzoen – laten drie topauteurs van AnkhHermes vanuit hun eigen specifieke invalshoek u kennismaken met de wereld van licht die ons te wachten staat als we deze wereld uiteindelijk zullen verlaten.
‘Er is bij veel mensen onzekerheid over en angst voor de dood en wat hen daarna te wachten staat. De drie auteurs gunnen u een blik in de lichtwereld zonder ‘verhalen’ te vertellen. Het is bekend dat bij mensen met bijna-doodervaringen meestal de angst voor de dood verdwijnt en dat zij hun leven op een totaal andere manier tegemoet treden en zij meer vertrouwen en liefde in hun leven ervaren. De bedoeling van deze dag is u die positieve kijk op leven en sterven te laten ervaren.’
Willem Glaudemans (1954) was van jongs af aan geïnteresseerd in het leven na de dood. Hij volgde (in 1985 en 1986) twee trainingen bij Elisabeth Kübler-Ross over Life, Death and Transition (Leven, dood en overgang) die zijn leven ingrijpend veranderden. Hij geeft lezingen, persoonlijke begeleiding, trainingen en workshops op de volgende gebieden: levensmissie via Talentenspel en Jong Talent, Een cursus in wonderen, vergeving, 2012, Spiritueel Leiderschap en Levensschouw.
Hij schreef Boek van het eeuwige leven – Wie antwoorden heeft over de dood, heeft ook een antwoord op het leven. Er zijn tal van boeken verschenen over het leven na de dood. Maar geen beschrijft in rustige poëtische taal rechtstreeks, het hele proces van het vertrek van de ziel uit het lichaam en haar reis door de verschillende lichtsferen tot aan de terugkeer naar God. Het boek baseert zich op bijna-doodervaringen, oude culturele overleveringen, wetenschappelijk onderzoek, parapsychologie, bewustzijnstechnieken, uittredingservaringen en innerlijk weten.
Enkele jaren geleden schreef Christoper Coppes een boek waarin hij de essenties van de BDE-en vergeleek met die van de vijf grote religies. Zijn conclusie is dat de werkelijke essenties van de vijf religies terug kunnen worden gevonden in de BDE-en, maar niet dat alle essenties van de BDE-en terug kunnen worden gevonden in elk van de vijf religies. Een aangepaste versie van dit boek wordt dit najaar in de VS gepubliceerd. Begin dit jaar publiceerde hij via AnkhHermes het boek In harmonie met het Licht, waarin hij de belangrijkste boodschappen van BDE-ers weergeeft.
Hij schreef In harmonie met het licht – De universele boodschap van de bijna-doodervaring Er staan ons fantastische ervaringen te wachten na het overlijden: een wereld van eenheid, liefde en licht. Dat is de universele boodschap van bijna-doodervaringen. Daar is iedereen even belangrijk en zijn we allemaal diep met elkaar en in ultieme onvoorwaardelijke liefde verbonden. Dit boek neemt ons mee naar de wereld van het Licht. Het bevat lessen om nu een betere wereld te creëren, zowel materieel als spiritueel.
Hans Stolp is pastor en auteur. In Amersfoort geeft hij elke zaterdag (buiten de schoolvakanties) themadagen over allerlei onderwerpen die met het esoterisch christendom samenhangen. Zie daarvoor www.stichtingdeheraut.nl. Voor de boeken die hij schreef en een verdere toelichting op zijn levensgang: zie www.hansstolp.nl en zijn boek Waar haal je het vandaan? dat in 2011 door Ankh-Hermes werd uitgegeven.
Hij schreef Stervensbegeleiding in een nieuwe tijd – Wie gelooft dat de dood het einde van de mens is, zal bijvoorbeeld gemakkelijk euthanasie adviseren. Waarom zou een mens meer moeten lijden dan nodig is? Maar wie inziet dat de dood niet alleen het einde is van het fysieke lichaam, maar ook de geboorte van de geest, zal zich afvragen wat er aan geboortebegeleiding bij het sterfbed nodig is. En dan blijkt dat euthanasie soms een voortijdige geboorte van een nog niet volgroeide geest betekent.
Zie: AnkhHermes symposium: Wat gebeurt er als je doodgaat? – Inzicht in leven en sterven
Foto boven: Leerhotel het Klooster
Foto Annemiek Schrijver: AS
Andere foto’s: AnkhHermes
GODENENMENSEN 
Interessant.
Kubler Ross ken ik vrij goed, Stolp een beetje.
Op de links ga ik nog kijken.
LikeLike
Paul,
Ik heb dit snel vertaald uit het Spaans. Let op de inhoud en niet op de manier waarop ik het opgeschreven heb. (Een les voor velen.)
(…)Pas als ik het leven overwonnen heb, wordt het weer stil, zo stil als vlees, spieren, bloedvaten, de inhoud van mijn hoofd- die zonder woorden er ook wel uitkomt. Hoe leg je de stilten uit? Ik weet het niet. Niet door woorden natuurlijk. En als de wereld groter is dan mijn woorden, hoe ziet die wereld er dan uit? En de dood, het stof, waar waait die naar toe… .
V. Luiselli
LikeLike
Mooi Robert, ik kende Valeria niet, maar er is veel over haar te vinden. Ze schrijft over ‘leegtes die vol betekenis blijken te zitten’, lees ik ergens – wie weet hoe vol betekenis de dood blijkt te zitten…
😉
LikeLike
http://www.uitgeverijkaraat.nl
We hebben misschien te-veel aan leegte en te weinig aan betekenissen.
Nog een goed 2013
LikeLike
” Leven ….. na de dood ” is een onlogische bewering. Leven is een biologisch verschijnsel., meer niet. In het beleven evan ervaart en onderkent de mens een afsterven. Hoe beter dit onder ogen wordt gezien en gebracht, hoe beter het afsterven en dus de dood, wordt geïntegreerd in de bestaanswording.
Blijft de opvoeding beperkt tot een fysieke volwassenheid, dan wordt het afsterven èn de dood als een bedreiging van het bestaan ervaren.
De uitdrukking is slechts : ” het leven verliezen ” indien de mens in een samenleven, samen beleven, tekort schiet.
LikeLike
Inderdaad – jij ook alle goeds in 2013.
LikeLike
Kan zijn, Vogel, maar misschien is dood kan wellicht (voort)leven zijn op een niet-biologische manier en aldus geïntegreerd in ons bestaan…misschien verliezen we het ‘leven’ nooit en hoeft de ‘dood’ dan ook niet als bedreigend te worden ervaren.
LikeLike
-Gezien de ‘wet van behoud van energie’ ; gezien de formule E=mc² ; en gezien de quantum-mechanica waar de deeltjes kunnen ontstaan en weer vergaan in een ‘niets’ ; zal er na onze dood nog iets blijven .
-Maar dat kan zowel materie, energie of zelf geestelijke energie zijn .
-Als mens gaan we voorbij ; maar als idee zullen we blijven .
LikeLike
Volgens neurochirurg Eben Alexander heeft de overtuiging – en hij weet het zeker – dat onze zielen buiten dit aardse bestaan voortleven. Dat is de ware realiteit. Daar komen we achter als we deze aarde verlaten.
Zie mijn blog ‘een wetenschappelijk argument voor de ziel’
http://bit.ly/Wn4dJn
De mens blijft als meer dan idee.
LikeLike
Paul, Je zegt : ” een voortleven…..geïntegreerd in ons bestaan “. Dat ervaar ik als een intuïtie van ” het weten ” al waarvan de mens geen kennis kan claimen noch verkrijgen.
Als er een ” voortbestaan, voortleven ” , of hoe je dat wilt noemen, intuïtief ervaren wordt, betekent dat voor mij geen voorwaarde voor een verleis aan doodsangst. Deze wordt door de ander vanaf de geboorte aangepraat .
Geloven in een ” hiernamaals “, geloven zo wie zo , heeft de mensheid nog geen dusdanig geestelijke welzijn gebracht waarvan ik althans overtuigend kan zeggen : ” …erg jammer dat er geen wereldgodsdienst is.
Geloven betekent nog steeds een politiek streven met alle desastreuze gevolgen vandien.
LikeLike
Je zegt: ‘Geloven betekent nog steeds een politiek streven met alle desastreuze gevolgen van dien.’ – Zoals bij veel politieke streven het geval was en nog altijd is…
LikeLike
Met mijn al jarenlange ervaring dat lichaam en geest een grens naderen, meen ik er ondanks alle ongewisheid toch maar verstandig aan te doen om te accepteren dat ik na mijn deel erin geleverd te hebben, met mijn lichaam in de mensengeschiedenis zal opgaan en verdwijnen. Mijn oude geloof in een volgens mij niet bestaande “losse” ziel heb ik al lang vervangen voor dat even mysterieuze geloof dat God mij nooit zal vergeten, zoals ik ben(was). Moet dan alsmaar aan dat mooie biibelse beeld denken, dat “Hij onze naam als een verliefde joodse jongen in de palm van Zijn hand heeft geschreven”. En wat díe geestelijke werkelijkheid van een God, die zich ons herinnert, inhoudt, kan ik niet echt bevroeden. Ik kan slechts gissen dat dat ook iets met eenheid van alle niet vergeten mensen te maken heeft. Met mijn menselijke ervaring weet ik alleen hoe mensen zich hun overledenen herinneren, hoe belangrijk we dat eigenlijk vinden en hoe erg als we hen toch vergeten…en hoeveel moeite het ons kost, om zelfs hen die we goed gekend hebben, niet te vergeten..Van die “verliefde” God van mij verwacht ik duidelijk meer!
LikeLike
Citaat “… en hij weet…. het….( ?) zeker.. “.
Ook Eben is stervelijk evenzo zijn ” zekere ” kennis. Het beleven van het ” tijdloze ” blijft spannend .
Er is een reactie die luidt : ” Er is nog nooit …iemand…. teruggekomen om het de mensheid uiteen te zetten “.. .
Wat zou trouwens de betekenis voor een bestaan kunnen zijn om dat ” voortleven in tijdloosheid ” daarmee zinvol te vergelijken ?.
De achtergrond blijft toch steeds weer het besef de zinvolheid van een aards bestaan zijn voleinding tijdloos te kunnen bepalen, Realiteit blijft gebonden aan het aardse bestaan.
LikeLike
NB In het filosofisch geweld, zou je er tegenwoordig van terug kunnen schrikken om nog met een theologisch argument aan te komen. Ik waag het er toch maar op!
LikeLike
-En weten, dat we allen zullen sterven ; en dat alsdan ook alle lijden eindigt, kan op zich ook al een voldoening geven aan zij, die nog leven …
LikeLike
Maar… dat betekent nog niet dat er een ” hienamaals ” als “l eem voorteven ” geïnterpreteerd kan worden .Bovendien is er een geloof dat het ” falen ” tijdens een bestaan in dat veronderstelde ” voortleven ” wel eens bestraft zou kunnen gaan worden.
weet dat het leven eindigt en beleef het afsterven ….gesamenlijk…. op een positieve wijze dan is die onzekerheid van een gezocht ” voortbestaan ” geen onzekerheid of vrees erbij .
LikeLike
-Vraag blijft : moet dat dan ‘voortleven’ na dit leven hier . Of mogen we tevreden zijn, als we iets bijgedragen hebben aan deze wereld ; en in vrede mogen sterven…
-‘Het’ gaat verder, ook zonder ons…
LikeLike
Lijkt mij een reël standpunt inderdaad. Het aardse bestaan als een overwegend lijden beschouwen of zelfs als zodanig ondergaan, maakt mij geen overwogen of gezochte voortzetting noodzakelijk .
LikeLike
“Dat is de ware realiteit.”
De niet-ware realiteit drogreden – die kende ik nog niet.
@Brabandere: natuurkundeformules betekenen niet meer dan wat ze uitdrukken en beslist niet wat u er allemaal voor vaagheden bij haalt. Die tonen alleen maar uw onbegrip aan. Na onze dood blijft er een rottend lichaam achter, niet meer. Dat is geheel in overeenstemming met alle natuurkundeformules die we kennen.
LikeLike
Wat u in dat artikel van november 2012 geeft, PD, is geen wetenschappelijk argument. “bestaan onze zielen uit iets fundamentelers dan neuronen” is namelijk niet te falsifiëren. Helaas worden Hameroff en Penrose precies om dit soort uitspraken niet meer serieus genomen in wetenschappelijke kringen.
LikeLike
Kom naar deze eendaagse workshop aan de VU, waarin zal worden gediscussieerd over geloof in leven na de dood http://philevents.org/event/show/17093
LikeLike
-Wat de wetenschap ons voorhoudt, is die realiteit, die we slechts langs een kant ‘zien’ ; terwijl er zoveel meer is, dat we niet zien, kennen of weten… ” er is meer…” .
LikeLike