‘Al jaren wilde ik een variant te maken op Het Laatste Avondmaal van Leonardo da Vinci,’ zegt Hagenees Remco Hazenbroek, die onder zijn doopnaam Remigius werkt als portretschilder in de Haagse regio. ‘Toen ik hoorde over de verbouwingsplannen van de Jeruzalemkerk in Den Haag, leek dat me de ideale aanleiding. Gelukkig vonden de eigenaren van café LOFT – de nieuwe naam van de kerk na verbouwing – dat ook een mooi idee. Het hangt daar nu, na meer dan 250 uur werk, op een ereplaats. Het is echt een conversation piece voor tijdens de lunch of bij een glas wijn.’

Het uiteindelijke vijfluik Het Gewicht van een Instituut meet zo’n één bij zes meter en is een beeldrijm op Het Laatste Avondmaal geworden, met als centrale figuur de heilige drie-eenheid, en wordt omringd door vier groepen van drie personen.

Vijf verhalen over dit instituut verbeeldt het vijfluik, de 1.700 jaar oude Katholieke Kerk. Van Het Bestuur – met Paus Franciscus centraal – tot De Afvalligen – met een zelfportret van schilder Remigius als Pastafari. Verder figureren onder andere Beyoncé, Rihana, de heilige maagd Maria en de vorig jaar overleden Stephen Hawking in het werk.

Doek 5. De Afvalligen – We zien hier de Britse evolutie-bioloog Richard Dawkins, die boeken schrijft als ‘God als misvatting’, waarbij hij vooral de letterlijke en dogmatische kant van de geloofsleer bekritiseert. Hij wordt gezien als het wereldwijde gezicht van het atheïsme.
– Stephen Hawking overleed in 2018 en was naar men zegt één van de briljantste denkers van deze eeuw. Een jaar na zijn dood werd deze foto van een zwart gat gepubliceerd. Zwarte gaten waren zijn voornaamste onderzoeksobject. Hawking zag geen plaats voor God, omdat met de oerknal ook tijd en ruimte ontstonden. Daarvoor bestond er geen tijd en kon er dus ook niets geschapen worden.
– Zelfportret als Pastafari, een groep ontstaan als protest tegen het schrappen van de evolutieleer in het lesmateriaal van middelbare scholen in sommige staten in de VS. Pastafari geloven in de profeet van de evolutieleer, het Vliegende Spaghettimonster, en dragen daarom een vergiet (nou ja, soms, om een punt te maken). 

‘Het Gewicht van een Instituut is gemaakt met respect voor ieders denkbeelden. Ook al ben ik in de afgelopen jaren verbijsterd over de vele schandalen binnen de Katholieke Kerk, het is niet mijn bedoeling om in te zoomen op welk aspect dan ook. Het gaat om het totaal. De vijf werken tezamen geven niet alleen een aantal aspecten van de Katholieke Kerk weer. Ze verbeelden ook de complexiteit van de menselijke psyche: ijdelheid, achterdocht, wantrouwen, overgave, liefde en verwondering. Een samenstelling van allerlei basale emoties. De verhalen rond het instituut staan zo ook symbool voor de organisatie van ons menselijk bestaan, voor het leven van dag tot dag.’ (Remigius)

Eerder maakte Remigius De Zeven Hoofdzonden, een serie van zeven zelfportretten die in de zesde eeuw door Paus Gregorius zijn bedacht als les over normen en waarden. Ook een thema met een Christelijke achtergrond: ‘Ja, onze cultuur ademt natuurlijk de Christelijke geschiedenis. Zo is mijn doopnaam – Remigius – de beschermheilige van de wijnoogst. In die zin is het geschilderde glas wijn in het vijfluik een knipoog naar mijn ‘afvalligheid’.’

Het vijfluik Het Gewicht van een Instituut is te zien bij café LOFT, de voormalige Jeruzalemkerk aan het Pomonaplein 49 in Den Haag. Gezien de werkzaamheden aan het pand zijn de openingstijden nog beperkt tot woensdag t/m zondag tussen 11 en 18 uur.

Bronnen: Persbericht & Nieuwsbrief Remigius – Een uitgebreide toelichting is te lezen op www.remigius.eu.

Beeld: Doek 4. Het Gewicht van een Instituut, Het Bestuur. Afgebeeld zijn de tobbende Paus Franciscus als hoogste baas, opvolger van Petrus en woordvoerder van Christus op aarde. Hij krijgt hier advies ingefluisterd door kardinaal Theodore McCarrick, die wegens bewezen kindermisbruik ondertussen door Franciscus uit z’n ambt is gezet. De wegkijkende aartsbisschop Carlo Maria Vigano is de nuntius (ambassadeur van het Vaticaan)  in de VS.