Zoeken naar God in het oneindige

hubble-1
‘Daar waar de een God ziet, daar ziet de ander een grote leegte. Niets gaat minder op voor het rondkijken in de immense ruimte. Ik wil je kort meenemen op een reis voorbij onze wereld, even de blik verleggen van hier naar het eindeloze. Zoek met me mee naar God in het oneindige. Als je hem al moet kunnen vinden.’ Aldus Internetpastor Wouter van der Toorn, van creatov.nl, in zijn blog God van een lichtblauw vlekje. ‘Eeuwen lang heeft de mens geleefd in het idee dat het bestaan hier en nu, alles wat wij kunnen zien en waarnemen, dat dat alles is wat er bestaat.’

Er was geen noodzaak om na te denken over een ronde aarde in plaats van een platte, want een mens die ooit de wereld rond (!) zou kunnen reizen, die was er toch niet. Tot niemand het randje van de aarde kon vinden. Tot er mensen waren die anders gingen kijken naar dezelfde werkelijkheid.’

Van der Toorn vraagt zich af wat betekent eigenlijk een zin als ‘God had de wereld zo lief…’ in dit letterlijk eindeloze perspectief. Wat doet de wereld er eigenlijk toe, alles is zo klein, zo niets, slechts een vlekje in een eindeloos heelal. Dat gevoel kan je overvallen als je voor een momentje even anders gaat kijken.

God maakte alles zeg je? Hij heeft alle haren geteld, kent ieder beestje, weet van het bestaan van de miljoenen soorten die leven op deze aarde, en de veelvoud aan soorten die alweer zijn uitgestorven? En je denkt dat dit de enige plek in het oneindige heelal is, waarop leven is te vinden? En zouden zij ook God aanbidden? Een die ook persoonlijk is?’

De een ziet het, zegt Van der Toorn, de ander niet of niet meer. De een gaat een lied voor God zingen vol verwondering en aanbidding, de ander pijnigt zijn brein om de eindeloosheid te kunnen vatten, en het proberen om de consequenties van al die gedachten op een rijtje te krijgen. Om zich vervolgens af te vragen of God wel zin heeft.

Maar God, wat is zijn plek in deze eindeloosheid? Heeft zo’n perspectief op God wel zin? Wij in het zo eindeloze kleine. En wij denken dat alles om ons draait? Om spirituele ervaringen? Voor sommigen is deze ervaring een start van een proces van afscheid nemen van geloof. God past niet in deze context. God doet grote dingen zeg je? Wat bedoel je dan met groot? In het beperkte perspectief van hier is een aardbeving iets vreselijks, een storm kan gigantisch zijn. Maar het is minder dan niets in het perspectief van een exploderend sterrenstelsel.’

Van der Toorn stelt dat daar waar de ene de onzinnigheid van een God ziet, de ander de grootsheid van God ziet. Maar God zien? Dat heeft niemand. God begrijpen? Dat doet niemand. Is God een conceptuele gedachte die je gebruikt om dat wat je niet begrijpt te duiden? Is God liefhebbend en persoonlijk? Maar wat betekent dat liefhebbende dan, vraagt hij zich vervolgens af, als hij even meereist met de Voyager 1 en hij van enorme afstand terugkijkt en nagenoeg niets ziet.

Zie jij God? Of zie je vooral het niets. Ik geef maar even geen antwoorden. Natuurlijk kan ik je ingestudeerde antwoorden geven van het bekende wereldbeeld, maar ik wil het op mezelf laten inwerken. En serieus de vraag stellen: als God er dan al is (eerlijke vraag), wie is God dan in vredesnaam (ook eerlijke vraag), en kan ik deze God dan ook ergens ontdekken (nog een eerlijke vraag).’

Zie: God van een lichtblauw vlekje

Foto: Middenin het M51 sterrenstelsel is een X-vormige constellatie gevonden. Dit is 1100 lichtjaren van de aarde verwijderd. Bron foto: hubblesite.org

About Paul Delfgaauw

🌟Online redactie Goden En Mensen 👁️ @Relifilosofie 🍀Freelance schrijver 🌱 Vereniging Leven met dood 🦋 De Woudkapel 🌲

32 Responses

  1. Zwerver

    “Wat doet de wereld er eigenlijk toe, alles is zo klein, zo niets, slechts een vlekje in een eindeloos heelal.”

    Als je anders kijkt naar heel het Al, dan doet de wereld en jij er zéker toe.
    Wie naar het heelal kijkt, kijkt terug in de tijd.
    Een effect wat al op treedt als je in de spiegel kijkt.
    Het heelal en dus ook heel het Al heeft een 4e dimensie.
    In die 4e dimensie is klein, groot of andere menselijke kreten zinloos.

    Want kijk eens naar je zelf. Jouw eigen zogenaamde nietige leven speelt zich ook af in de 4e dimensie. Als je over jezelf nadenkt…dan kijk je a.h.w. ook terug in de tijd….

    En wat heeft God hier allemaal mee te maken? Dat zijn zaken waar je over kan nadenken.
    Maar het is net als met de platte aarde. We ZIEN allemaal een platte aarde. Je kan naar de andere kant van de wereld vliegen, maar je ZIET nooit een ronde aarde. Maar omdat we anders zijn gaan ZIEN beschouwt niemand meer de aarde als plat. De platte aarde bewijst ons dat we afhankelijk zijn van onze wijze van KIJKEN. Waarmee ik aan geef dat onze ogen niet betrouwbaar zijn.

    Er is dus een ander ZIEN mogelijk, een innerlijk zien…

    Like

  2. – … zie je god ?… wat is god. ?…
    – … het enige absolute ‘ zijn’ is de absolute logica, de wiskunde en andere exacte kennissen, waaraan alle overige kennis en ‘zijn’ contingent is.
    – Wat men ook ‘ god’ kan noemen is die eeuwige , wetmatige logos zelf, die als een absolute wil alle zijn , massa, materie en al, wat is, teweegbrengt … , een andere logos… een andere god ?

    Like

  3. Carla

    Ik sluit me maar even aan bij de uitspraak van Wouter van den Toorn ( Creatov ):
    …..” Ik geef maar even geen antwoorden….” 😉

    Like

  4. henkkarssenberg

    Niet wij zoeken God, maar God zoekt ons. Adam en Eva gingen op de vlucht voor God, maar Hij zocht hen weer op, riep hen ter verantwoording, maar beloofde ook verlossing.
    Het Woord van de onzichtbare God is vlees geworden en heeft onder ons gewoond. Jezus Christus was hooRabat, zichtbaar en tastbaar aanwezig.

    1e Adventzondag 2016.

    Like

  5. @Jelle: Niet planeet de aarde maar de kleine stukjes (intelligent?) organisch leven waarmee ruimteschip aarde (o.a.) rijkelijk bevolkt is welke over een zeker mate van zelfbewustzijn beschikken
    veronderstellen dat ze de maat aller dingen zijn.

    1100 lichtjaren van de aarde verwijderd?, dat is in feite vlakbij. (natuurlijk bekeken vanuit het groter perspectief).

    @henkkarssenberg, als ik vragen mag, ben je soms predikant. De naam komt me zo bekend voor.

    Like

  6. jelle

    zwerver
    Iedereen die vanaf het strand een schip ziet naderen, en eerst de mast ziet, kan bedenken dat de aarde niet plat is.

    Like

  7. henkkarssenberg

    @Egbert,

    Nee, ik ben geen predikant, ook niet soms.😄 Ik heb wel eens vaker een reactie geplaatst op deze en andere blogs.

    Groet, Henk Karssenberg, Amersfoort.

    Like

  8. We zoeken dus naar een god die we niet zien, niet horen, niet voelen. Een god die de natuur zijn gang laat gaan. Planten verdringen elkaar, dieren verslinden elkaar. Mensen moorden elkaar uit. Als we die kant van de medaille bekijken dan is die god een alles behalve beminnelijk wezen.
    Als we daartegen de mensen zien, zoals dokters en verplegers/verpleegsters die vechten voor het leven van mensen en ze verzorgen dan zien we een heel andere kant van de medaille.
    Of we daaruit een besluit kunnen trekken over het al dan niet bestaan van een god blijft voor mij niet evident.
    Voor mij betekent dat enkel dat de natuur zeer mooie dingen schept maar ook heel walgelijke kantjes heeft.

    Like

  9. jelle

    armandmaes
    De natuur is het grote sterven, van kikkervisjes in de dakgoot, tot eikels die nooit een boom worden.
    Zoals Richard Feynman zei ‘ er is niets in het heelal wat er op wijst dat dat heelal zich iets aantrekt van mensen’, je zou daaraan toe kunnen voegen ‘dat heelal trekt zich nergens iets van aan’.
    Ik vraag me vaak af of, als mensen dat goed in de gaten zouden hebben, ze dan elkaar het leven wat minder zuur zouden maken.

    Like

  10. @Jelle schrijft: Zoals Richard Feynman zei ‘ er is niets in het heelal wat er op wijst dat dat heelal zich iets aantrekt van mensen

    Die bewering lees ik wel eens meer, maar wat zou ik me er dan bij moeten voorstellen wanneer het heelal zich wel iets van ons zou aantrekken.

    En als een ieder dat goed door heeft worden we dan aardiger voor elkaar? Denk niet dat deze wetenschap tot een bepaalde innerlijke transformatie zou leiden.

    @armandmaes: Voor mij betekent dat enkel dat de natuur zeer mooie dingen schept maar ook heel walgelijke kantjes heeft.

    Dat zijn slechts menselijke waardeoordelen, er bestaat niet iets dergelijks als een immorele natuur.

    Like

  11. joot tibosch sr

    Een wereld die ons gegeven is en niet door ons gemaakt, is het minstens waard dat men er zich,
    zich ergerend of niet, over verwondert. Daar alwetend doorheen te banjeren, lijkt niet meer dan kleinmenselijke pedanterie! PS Het gaat niet zozeer over een platte aarde, maar over wat er in de voorstellingwereld van het oude wereldbeeld boven en onder onze wereld allemaal gebeurde en de mensen beïnvloedde. Dát alwetend rond onze wereld banjeren zijn we gelukkig ook helemaal kwijr geraakt!

    Like

  12. Jan

    Van der Toorn heeft het over “god” en over “leegte”. Alsof er verschil tussen zit !!!

    Hier heb ik onze bekende guru waar het opeens totaal anders is: god is leegte.

    Nu heb ik dat al eerder gehoord bij prof Ulrich Libbrecht
    http://www.ulrichlibbrecht.com/

    Sunyata = leegte een begrip in het Boeddhisme.
    https://nl.wikipedia.org/wiki/Sunyata

    Die Ulrich is tot de conclusie gekomen dat die Sunyata dezelfde leegte is, die ook westerse mystici ervaren als ze over god spreken.

    Hier twee filmpjes over “god ervaren” ofwel “nothingness ervaren” de leegte waarvan gezegd wordt dat het tevens volte is en de oorsprong van alles is: gezien of ongezien.

    deel 1

    deel 2

    Like

  13. Jan

    Over de oneindige leegte waarin je god niet kan vinden. Het is de leegte die god is. Sunyata: leegte.

    enkele citaten:
    1.
    “…..het ‘Mysterium mundi’ (zal) voor onze rationaliteit altijd zal blijven: ‘x ignotum’, ‘sunyata’ (=conceptuele leegte), ‘deus absconditus’. ….”
    2.
    “…. ‘das ganz Andere’ (Rudolf Otto)….het domein van de mystiek die men oneindigheidsmystiek noemt….. dat anatman (=niet-zelf) identiek is met sunyata (=leegte) en van de westerse mystick die de ‘unio mystica’ met God kent.
    …. godsbeelden vele overgangsvormen bestaan, die we hier alleen even opsommen: mana, devata, polytheos, henotheos, monotheos, deitas (brahman), adeitas, (Nicht-gott), N-iets (sunyata). Ook bestaan er brugvormen: het andere en de andere worden gecombineerd in het Ierse christendom en misschien ook bij Franciscus en Giordano Bruno; het andere en ‘das ganz Andere’ bij de Zenboeddhisten; de andere en ‘das ganz Andere’ in de christelijke mystiek en in de soefi-mystiek.”
    3.
    “…… dan ontstaat bij mij een natuurreligiositeit. Deze kan pantheïstisch of pan-entheïstisch zijn. Vanuit mijn existentiële situatie als persoon en geconfronteerd met de grenssituaties van het leven verbeeld ik het Mysterie als een Persoon waarmee ik in relatie kan treden. Deze existentiële situatie wordt pas alter-intentioneel wanneer ik mijn eigenheid niet opvat als een individu, dat in zijn immanentie altijd ego-intentioneel is, maar als een persoon, die vanuit zijn eigenheid een transcendente opdracht heeft. Bij de mystieke ervaring treedt mijn eigen boeddhanatuur op de voorgrond en ontstaat een ervaring die men traditioneel als ‘nirvana’ aanduidt, d.i. uitblussing van de individualiteit in anatman en van de duiding van het Mysterie in sunyata, de leegte… ”

    citaten uit”
    http://members.tele2.nl/rudolfotto/Rudolf%20Otto%20Inri/Libbrecht.html

    het lijkt wel op “Spiritualiteit -NIET- taboe in (sommige) academische kringen.”

    Like

  14. Jan

    @armandmaes “als planten elkaar verdringen in het bos of als dieren elkaar opeten of als mensen elkaar uitmoorden dan vindt ik dat immoreel.”

    Meen je dat Armand ?

    Like

  15. jelle

    Het heelal trekt zich niets van ons aan, daarom is het onzin het immoreel te vinden dat leven vooral het grote sterven is.
    Wat we daar mee moeten, naar mijn mening elkaar het leven minder zuur maken op een flutplaneetje ergens in het oneindige heelal, waar we wereldwijd gezien gemiddeld maar een zestig jaar zijn, of nog minder.

    Like

  16. @armandmaes: als planten elkaar verdringen in het bos of als dieren elkaar opeten of als mensen elkaar uitmoorden dan vindt ik dat immoreel

    Als planten elkaar verdringen in het bos of als dieren elkaar opeten, vind je dat immoreel, dan is eigenlijk in jouw ogen de gehele natuur immoreel, dat lijkt me een onzinnige bewering.
    Alsof de natuur over enige vorm van moreel besef zou kunnen beschikken.

    Like

  17. joost tibosch sr

    Als je het goddelijke, het grote mysterie, tastend gaat vernoemen met het in menselijke ervaring al verwonderlijke de “Ander”, zit men beslist niet in het oosters denken met zijn meditatief eenworden met het Al. Theosofen manipuleren dan wel een grote theoloog als Otto en christelijke mystiek maar al te graag hun denken in!

    Like

  18. @Joost, het gaat niet om het meditatief worden met het al, maar om het bewust zijn van het wonder van het leven (we zijn in wezen toch ook enkel een stukje leven, niet meer en niet minder) het wonder wat in feite met geen pen te beschrijven is. (life goes beyond any meaning). Ik moet de eerste wetenschapper nog tegenkomen die weet wat leven is.

    Vreugde, droefenis, haat, liefde zijn slechts fysiologische fenomenen, varianten van op welke wijze de levensenergie zich in ons manifesteert, in wezen kun je daar tot op zekere hoogte ook zelf grip op krijgen door je geest te disciplineren.

    Maar dan belanden we op het terrein van de Occulte wijsbegeerte.,

    Like

  19. joost tibosch sr

    Egbert Als men – als Otto vanuit het modern westers persoonsdenken- het menselijke beeld van de “Ander” met al zijn menselijke ervaringen hanteert, kan men bij denken aan het goddelijke en mystiek slechts denken aan liefde en vriendschap. In menselijke voorstelling wordt God dan Vriend(in), in mystiek Geliefde. In me-se mystieke verhalen schroeien er bij mystici zelfs “brandvlekken” in kleding door hun uitzinnige liefde voor God. Zelf heb ik nog met uiterste verwondering (en zelf onkundig en te kritisch!) gezien hoe mijn moeder zich in “volle overgave” in gebed “aan God” gaf. Begrijp met die kritiek ook dat mensen niet snappen dat islam “overgave aan Allah” betekent en niet “onderwerping”, zoals in Wilders’kringen wordt beweerd! Voorzover ik weet is dit – met al mijn respect voor oosters denken- wel westers denken!

    Like

  20. mnb0

    “Eeuwen lang heeft de mens geleefd in het idee dat het bestaan hier en nu, alles wat wij kunnen zien en waarnemen, dat dat alles is wat er bestaat.”
    Dat is feitelijk onjuist. De Egyptische piramides bewijzen het tegendeel.

    “Er was geen noodzaak om na te denken over een ronde aarde in plaats van een platte.”
    Ook al feitelijk onjuist. Lang voordat enig mens in staat was zelf de aarde rond te reizen hadden slimme mensen, die benul van de wetenschappelijke methode hadden, al uitgevogeld dat de Aarde rond was. Eratosthenes van Cyrene was de eerste. Toen dit concept doordrong tot India waren astronomen aldaar er snel bij om het te bevestigen met eigen metingen.

    Verstandig dat Van der Toorn geen antwoorden geeft als hij zulke elementaire dingetjes al zo grondig fout heeft, dat moet ik hem nageven.

    Like

  21. joost tibosch

    mnbo De “voorstellingswereld” van het oude wereldbeeld met boven onze wereld “hemelse” en onder onze wereld “helse” taferelen met hun beinvloeding van mensen zien en lezen we nog steeds zelfs in de grootste menselijke literatuur en beeldende kunst. In onze zingeving binnen ons wereldbeeld met ons denken hebben we daar op die manier nog steeds mee te dealen

    Like

  22. joost tibosch sr

    Egbert Wat ik eigenlijk alsmaar wil zeggen is dat divers verschillend denken wereldwijd in overleg uitgepraat moet worden en niet “vlug,vlug weggefrommeld” mag worden in zgn eens zijn. Dan ook pas zal blijken wat echt overeenkomstig denken is en vaak wellicht ook verschillend en aanvullend denken mag/kan zijn. Het westers persoonsdenken(van westerse wetenschap, van Otto bv) en monotheistisch geloof in een persoonlijke God is nu eenmaal geen oosters boeddhistisch denken.

    Like

  23. @Joost: Wat ik eigenlijk alsmaar wil zeggen is dat divers verschillend denken wereldwijd in overleg uitgepraat moet worden

    Dat zou mooi zijn, maar hoe zou je dat willen bewerkstelligen, mensen zitten vaak vast geroest in hun eigen mens en wereldbeeld. Daar valt vaak niet meer aan te tornen. We hoeven elkaar hierin ook niet tegemoet te komen of overeenkomsten te zoeken of elkaar ergens in aan te vullen, zolang we elkaar maar tolereren en in vrede kunnen samenleven.

    Like

  24. joost tibosch sr

    Egbert Óveral zijn die wereldwijde gesprekken en gezamenlijke aanpak al merkbaar in wat we nog steeds oecumene noemen, met die diep gevoelde betekenis van “deze wereld tot een oikos=huis/thuis maken”. Het recente woord global village wijst ook niet alleen op een klein geworden wereld, maar ook op het menselijke vermogen om contacten effectief overzichtelijk te houden. Dit…zonder die baaierd van wereldproblemen te vergeten of te onderschatten!!

    Like

  25. jelle

    tibosch
    Zelfs Rutte krijgt door dat de Europese village op z’n eind loopt, tenminste, dat zei hij vandaag.
    Tenzij, helaas, voor hem, onhaalbare tenzijen.

    Like

Reacties welkom.

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.