‘Wat moet je schrijven over de zoon van iemand die niet bestaat? Ik kan me niet voorstellen dat Hendrikse zal beweren dat ook Jezus niet bestaat. Vriend en vijand zijn het er over eens dat Jezus ooit heeft geleefd. Nee, ik vermoed dat mijn collega Klaas zal gaan zeggen dat we van Jezus iemand hebben gemaakt die mooier en groter is dan Hij in werkelijkheid was. Een goed mens, maar geen God!’ Aldus de noodkreet van schrijver, dichter en dominee André Troost, in zijn blog ‘Jezus en zijn vader – Mijn visie op de Verlosser’.
God bestaat niet en Jezus is zijn zoon, is de titel van het nieuwe boek van Klaas Hendrikse, dat een dezer dagen verschijnt. Troost is bang dat iets dergelijks niet in dat nieuwe boek van Hendrikse zal staan. ‘De Jezus van Klaas Hendrikse is, vrees ik, hooguit een Jan Klaassen’, een dommig persoon met een gouden hart. Dat Jezus een gouden hart had, vinden we allemaal. Maar dat Jezus geloofde dat God echt bestond, zal Klaas Hendrikse wel ‘dommig’ vinden. Hooguit een respectabele gewoonte uit lang vervlogen tijden.’
Volgens zijn uitgever Nieuw Amsterdam werd na het uitkomen van zijn vorige boek, het succesvolle Geloven in een God die niet bestaat, hem veelvuldig de volgende vraag gesteld: ‘En Jezus dan?’ Eigenlijk had Hendrikse geen zin om een boek over Jezus te schrijven: ‘Er is over hem al meer geschreven dan een mens in zijn leven kan lezen.’ Uiteindelijk ging hij overstag en aan de slag met de vraag: Hoe heeft het vroeger toch met mensen zó kunnen gaan dat het met Jezus kon gaan zoals het is gegaan, hoe is het gekomen dat het daarna is gegaan zoals het is gegaan, en hoe gaat het nu met ons?’
Het Friesch Dagblad schrijft: ‘Het boek is volgens Hendrikse geschreven voor mensen die ’zichzelf niet als ongelovig beschouwen, die proberen hun weg te zoeken in de overtuiging dat er niet ‘niets’ is, en die eerder geneigd zijn om te geloven in ‘iets’ dan in wat in kerken ‘God’ wordt genoemd.’
God bestaat niet en Jezus is zijn zoon, uitgeverij Nieuw Amsterdam, ISBN: 9789046811344.
Illustr: Jezus, Zoon van God. Als jongen van twaalf gaf hij al les aan wijze mannen over het Christelijke geloof. – Anonieme schildering uit de Renaissance.
GODEN EN MENSEN 
Met onze moderne wetenschappen hebben we in ieder geval een ongekend beter inzicht gekregen in de historische Jezus en merken meteen dat we ons blijven verbazen over het gemak waarmee men deze inderdaad erg opvallende man in verband bracht met God; het gemak waarmee hijzelf God Abba noemde, het gemak waarmee joodse christenen hem uitdrukkelijk in de rij van hun bekende grote “zonen van God” zetten en het gemak waarmee het helleens-griekse denken hem al heel vlug de titel “Zoon van God”, eigen aan en concurrerend met de goddelijke keizerwereld, gaf. Het is tegelijkertijd de verbazing dat wij dat door weigerende zgn. verlichte hersens niet meer echt kunnen..en toch ook het inzicht, dat het toen -en nog veel later- voor de hand lag om dat wel te doen.. met alle verhalen van goddelijke natuurmacht en wonderkracht vandien
Het enige wat wij wel kunnen, en dat sluit ook aan bij de geloofsbeleving van alle tijden, is dit verhaal, dat door vele eeuwen tot nu is doorgedrongen, -en het geeft ons er ook alle aanleidng toe- literair te loodsen naar de diepe kern van menselijk leven, waar mensen zich belangrijk weten en elkaar belangrijk vinden, wie ze ook zijn. Waar mensen het gevoel hebben dat men ze nooit laat vallen, zelfs bij de dood niet, waar toch alles op einde wijst. En waar we tastend de indruk hebben, dat dan de eigenlijke bedoeling van het leven en wat we te doen hebben oplicht, Het woord “ïets” is dan literair wel erg mager, het woord “niet bestaan” lijkt me ook een zwaktebod. Literair raken we echt in verwarring en merken – en wellicht is dat wel helemaal niet zo erg..want het is onze manier van denken!- dat we bij die “grens” verwonderd verstommen. Daar ligt ook ergens het m.i. niet.zo best verwoordde “gelijk” van Klaas Hendrikse
LikeLike