‘Verlichting wordt vaak gezien als het resultaat van een lange, moeizame leerweg.’ Filosofie Magazine in gesprek met de Amerikaanse filosoof Douglas Berger die uitlegt aan filosoof Florentijn van Rootselaar dat verlichting eigenlijk al in iedereen aanwezig is. ‘De mens is een gewoontewezen, en dat belet hem open te staan voor nieuwe ervaringen; het verhindert hem evenzeer om praktisch goed te handelen. Je weet je door je gerichtheid op jezelf onvoldoende aan te passen aan de situatie.’ Je moet je eigen verlichting niet langer in de weg staan, adviseert hij.
‘Hoe word je verlicht? Dat is het onderwerp van gesprek met de Amerikaan Douglas Berger, de kersverse hoogleraar vergelijkende filosofie aan het Instituut voor Wijsbegeerte van de Universiteit Leiden.’ (Filosofie Magazine)
Centraal in het gesprek tussen Van Rootselaar en Berger staat de verrassing of zelfs een shock – de gebeurtenis die je bevrijdt uit je beperkte geest: er is heel wat voor nodig om je vaste patronen in de omgang met anderen te doorbreken.
‘De geliefde vorm die de oude zenmeesters daarvoor gebruiken is de koan – soms een korte cryptische kreet, maar ook een langer verhaal waar je als luisteraar geen vat op krijgt. En juist daarin schuilt de bevrijdende kracht van zo’n koan, zegt Berger, auteur van onder meer Encounters of Mind. Luminosity and Personhood in Indian and Chinese Thought.’ (FM)
De leraren die je kunnen helpen bij het bereiken – of het gewaarworden van verlichting, want je bent dus al verlicht – maken zoals gezegd gebruik van de koan op je pad naar verlichting.
Koans
‘Ik doe de lamp uit, waar is het licht gebleven?’
‘Wat is het geluid van één klappende hand?’
‘Laat het gezicht zien dat je had voordat je ouders waren geboren.’
Vaak heeft een zenklooster een eigen collectie koans, waar de meester individueel met de leerlingen doorheen gaat. Van Rootselaar vraagt zich af hoe een meester je kan helpen op je pad naar verlichting.
‘De meester vertelt hem niet hoe hij die verlichting kan bereiken, hij draagt geen kennis over. Maar daar gaat het ook niet om.’ (FM)
In het zenboeddhisme is een goede leraar heel belangrijk, aldus Filosofie Magazine. Soms gaan leerlingen langs verschillende kloosters tot ze de juiste leraar hebben gevonden. Want voor een koan is interactie nodig, een meester en een leerling.
‘Je bent geobsedeerd door iets, je zit erin vast, en zo’n koan opent een deur – juist door je niet te vertellen wat je moet doen, maar door je schrik aan te jagen.’ (FM)
Zo’n koan-ervaring kan je ook zomaar in het dagelijks leven meemaken, vertelt Berger en geeft als voorbeeld dat je na een moeilijke dag op je werk je naar buiten loopt en nog steeds denkt aan dat conflict met een collega.
‘Maar als je de mooie zonsondergang ziet, kan plotseling de hele relatie met de wereld veranderen.’ (FM)
De moderne stedeling zal zich in zijn drukke stad misschien afsluiten voor ervaringen terwijl hij zich naar huis spoedt, werpt Van Rootselaar op. En de kans is groot dat de diep ongelukkige persoon – die juist zo’n ervaring nodig heeft – in zichzelf gekeerd rondloopt zonder oog voor die mooie zonsondergang.
Berger legt uit dat het niet eens noodzakelijk is daar ervoor open te staan, maar als je wel oog hebt voor de wereld de transformatie eenvoudiger gaat; als je je ervoor afsluit, wordt het een strijd – en dat kan pijnlijk zijn, en dat je het daarom het maar beter kunt accepteren.
Boeddhageest
De leerling vraagt: ‘Meester, heb ik al een boeddhageest?’
‘Nee’, zegt de meester.
‘Maar u zegt toch altijd dat alle dingen een boeddhageest hebben? De bergen, de bomen en de vlinders.’
‘Dat klopt’, zegt de meester. ‘Alle dingen hebben een boeddhageest. De bergen, de bomen, de vogels en eigenlijk alles op aarde – alleen jij niet.’
‘Maar waarom ik dan niet’, vraagt de leerling.
‘Omdat jij me deze vraagt stelt’, antwoordt de meester. (FM)
‘Berger: ‘Deze dialoog laat zien dat je de verlichting eigenlijk al bezit, je houdt alleen jezelf tegen. Het antwoord dat je zoekt is er al. Door een gesprek word je getriggerd om die staat van verlichting in jezelf te accepteren, en vooral ook om op jezelf te vertrouwen.’ (FM)
Van Rootselaar vraagt wat verlichting precies betekent. Hij krijgt als antwoord dat dit een lichtgevende mentale staat is waarin je openstaat voor de wereld, en daarmee ook de wereld verlicht. Die staat werd in India beschouwd als een prestatie, als het resultaat van een jarenlange oefening. Maar toen het boeddhisme in China kwam, werd die staat heel anders gezien.
‘Zij zeiden dat je alleen verlicht kunt worden als er een potentieel is in de mens om die staat te bereiken. Daarom spreken ze over de glans, een bepaalde mate van verlichting die iedereen bezit. Je leven zou erop gericht moeten zijn om die glans de ruimte te geven, om alles wat die glans verduistert weg te nemen. Verlichting is zo bezien niet de verovering van een nieuwe staat die je nog niet bezit, maar de terugkeer naar je ware glanzende zelf.’ (FM)
Zie: ‘Sta je eigen verlichting niet langer in de weg’ (Blendle – Filosofie Magazine)
Beeld: Dhammakayatempel, Thailand (pixabay.com)
Koans: elsinajansen.nl
GODEN EN MENSEN 
Egbert, je hebt volkomen gelijk wat betreft de uitvoering van het kaste stelsel in India. De hoogste kaste staan bekend als hoogmoedig. Er wordt gekeken naar de kleur van de huid. De blanke Ariërs worden als een superieur ras gezien….., waar kwam dat nog meer voor?
Kijk eens naar Europa en zie dat er veel zwarten illegalen zijn die geen rechten hebben. Ja natuurlijk, voor de grondwet zijn alle mensen gelijk. Maar in de uitwerking hangt het ervan af of je een paspoort hebt of niet en welk land je rechten garandeert. Of je bent een vrij man (ondernemer) of je bent een slaaf (werknemer) of je bent een ambtenaar of koning of ZZP-er. Het is overduidelijk dat er wat dat betreft geen verschillen zijn tussen de continenten en de landen. Dat men in Nederland uitgaat van een democratie en dat ieder mens gelijk is voor de wet dat is goed bedoeld maar erg hypocriet als je naar de uitwerking kijkt.
Om nu even terug te keren naar het onderwerp “verlichting”. Zie je nu hoe symboliek niet begrepen wordt en kan ontaarden? Het licht, het wit, is het geestelijke en de reflectie op het zwart is de stoffelijkheid. Beiden zijn in alles aanwezig; dus zowel in zwarte als in witte mensen. In India gaat men uit van Brahman, dat is vergelijkbaar met immanente goddelijkheid. Een goddelijkheid die in iedereen en in alles aanwezig is: een soort energie zoals ik beschreef op 4 februari 2018 at 02:00 De werking van de natuur (de drie guna’s) is voor iedereen overal hetzelfde. De spirituele boodschap in de oorsprong van het kaste stelsel is dat iedereen zijn eigenheid tot uitdrukking dient te brengen. Iedereen dient zijn eigen lot te volgen: de Dharma. Daar speelt natuurlijk ook erfelijkheid en causaliteit (karma) een rol in, maar oorzaak en gevolg dienen niet verwisseld te worden. “in mensen aanwezig” of “waar mensen uit ontstaan” Het licht is al in iedereen aanwezig!!!
De Bhagavat gita gaat over een alles vernietigende oorlog om Dharma te redden. Het is een boek uit de Indische Bijbel de Mahabharata. Die naam komt van de eerste in het epos koning: Bharat. Bharat zocht een opvolger om het rijk te besturen en nam daarvoor iemand die daarvoor geschikt was, en niet een van zijn zonen. Het is een mooi principe, maar al snel wordt dit vergeten en de bron van de oorlog is gelegd. Zie deel één van een filmserie over de Mahabharata. (Wij zitten nog steeds met een koning die niet geselecteerd is op geschiktheid maar, zoals je weet, ontstaan is uit B & C )
Deel 1 van 144. De rest post ik later wel. 🙂 grapje Paul.
LikeLike
@Jan: Mooi illustratief filmpje. Dat kende ik al.
Als hobby bestudeer ik het Hindoeïsme.
Het is jammer dat in India het kastenstelsel, (Indiase variant van het feodale stelsel) nog steeds wordt gehanteerd en tegen de gelijkheid ingaat die het Hindoeïsme zo sterk uitdraagt,
In de Bhagavad Gita word dit gegeven besproken op basis van een indeling van Varna, een term welke in de Vedische filosofie wordt gebruikt om de aard van de mensen te beschrijven, de onderliggende teneur die ik er uithaal is dat mensen hun lage status aan zichzelf hebben te wijten en het niets met hun geboorte in een bepaalde kaste van doen heeft.
Dat waag ik echter te betwijfelen.
LikeLike
@Zwerver
Mythen zijn ook zowel echt als onecht. Dat hangt af van de lezer. Jij leest een waarheid. Een ander leest een verzinsel dat niet waar KAN zijn, volgens hem; omdat het niet past in zijn wereldbeeld. Dan zegt hij: ach het is maar een mythe.
Maar als ik zeg het is een mythe, dan is het voor mij een (irrationele*) werkelijkheid. Van ontroering rollen er dan tranen over mijn wangen.
Daarom spreek ik ook soms over dingen, sprookjes, mythen en SF, die logisch niet kloppen. Maar die intuïtief en/of gevoelsmatig meer waar zijn dat de logica.
Die kralenketting die ik beschreef is hetzelfde als de Jacobsladder en die is weer hetzelfde als in Joh 1:51** De vorige zin is waar en onwaar.
*irrationeel = niet rationeel maar ik bedoel met een transcendent gevoel.
** Joh 1:51 “Ik zeg ulieden, gij zult de hemel open zien en de engelen Gods opstijgen en nederdalen op de zoon des mensen.” En Joost, volgens mij bedoeld Johannes alle kinderen van god en niet alleen Jezus. En al die engelen kan je ‘echt’ zien als je derde oog geopend is. En ik kan het weten want ik heet wel Johannes maar mijn tweede voornaam is Jacobus. (grijns) 🙂
LikeLike
@Jan
Ik kan Steiner soms wat moeilijk volgen. Dat kan liggen aan een gebrek aan zicht mijnerzijds natuurlijk. Maar het lichtkleed of lichtlichaam is volgens mij niet symbolisch van aard. Verlichting (zoals ook in het blog wordt bedoeld) mag vrij letterlijk worden genomen. En staat inderdaad in een verweven toestand met ons fysieke lichaam. (Daar kan ik Steiner dus helemaal volgen)
De apocryphe tekst van Bram Moerland is overigens schitterend. Maar daar blijkt tevens uit hoe moeilijk het is om symboliek/mythe van de werkelijkheid te onderscheiden. Het leuke is dat dat ook weer in de tekst zelf staat: “Ik verstond alles wat in de brief stond
omdat het al eerder in mijn hart was gegrift.”
Mijn dank voor deze tekst.
LikeLike
@Zwerver
Steiner heeft de antroposofie gegrondvest. Daaruit zijn o.a de vrije scholen ontstaan en een andere manier met voedsel en ons milieu om te gaan; materie en geest die als één geheel functioneren. Er is veel aandacht voor lichtsymboliek.
Die lichtsymboliek komt oorspronkelijk van de theosofie. Steiner was ooit secretaris van de Duitse afdeling van de theosofen. De theosofie heeft die lichtsymboliek ook in de vrijmetselarij (naast de al bestaande bouwsymboliek) ingebracht.
Het is daarom wel interessant om, gezien het onderwerp “verlichting” in dit blog, daar nader op in te gaan. De theosofie leert dat er vele “werelden” bestaan die elkaar wederzijds beïnvloeden. Jou opmerking over een fantoom-lichaam of kleed-van-licht of lichtkleed van het christus bewustzijn kan je op een theosofische manier duiden.
Met zegt dat al die werelden als een keten (een soort kralenketting) aan elkaar hangen. Dat geldt dan niet uitsluitend voor “de wereld(en)”, maar voor alle lichamelijkheid. Ook ons menselijk lichaam is een schakel in een keten van lichamen die elkaar wederzijds beïnvloeden. Een “kraal”, om het zomaar te zeggen, hangt aan een andere kraal en die is minder ‘stoffelijk’ en meer ‘lichtend’, enz enz. Een “aanhangende kraal” in de keten, is dan dus weer grofstoffelijker, minder lichtend. Vandaar de benaming ‘fijnstoffelijk lichaam’ en ‘grofstoffelijk lichaam’. Men noemt het dus ook wel een “lichtlichaam” of engel-met-dezelfde-naam. Kleding wordt ook wel als symbool gebruikt voor een grofstoffelijk lichaam dat in zijn binnenste een lichtend lichaam heeft. Bijvoorbeeld het kleed van Egyptische godin Isis. (Isis ontsluierd is een boek van mevrouw Blavatsky). Maria die het Jezuskind in doeken wikkelde: Maria staat dan voor de stoffelijkheid en Jezus voor het lichtlichaam. Op zijn beurt hangt als een kraal in de ketting, Jezus weer aan een nog veel fijnstoffelijker, fel lichtend lichaam: zijn vader in de hemel, een hogere god. enzovoort. Zo kan ik me voorstellen dat een mens een lagere kraal uit zichzelf vormt een soort donker demonische schaduwlichaam. Denk maar aan het beheerst worden door een obsessie die men zelf heeft veroorzaakt. Deze archetypische symboliek van kleding, licht en duisternis komt men tegen bijvoorbeeld in het “lied van de parel” http://www.thomasevangelie.info/thomasteksten/gnostiek/brontekstengnostiek/liedvandeparel.html
Maar ook in het hindoeïsme. Het centrale kantelpunt in de Mahabharata is de poging van de Kaurava’s om Draupadi te ontkleden, heer Krishna komt dan te hulp. Draupadi is uit vuur geboren en staat symbool voor de stoffelijkheid die de essentie van het leven in zich heeft. Dat is onzichtbaar en kan voor niet-ingewijden (lees gerichtheid op bijvoorbeeld macht en bezit) niet zichtbaar gemaakt worden. Hier zien we een wonder: de goddelijkheid komt te hulp.
LikeLike
-Verlichting : laten we het niet verder over een “al te zware “ God hebben, die oneindig dit of dat moet of zal zijn… ; maar eerder over “zo-iets “ als god,… het absolute “zijn” zelf van een absolute, eeuwige, wetmatige logica, als basis en doel van en voor alles…
LikeLike
Wat voor mij van belang is, naar aanleiding van dit topic, is om me bewust te worden wanneer mijn innerlijk licht geen kans krijgt zichtbaar te worden. Wanneer sta ik zelf dat licht in de weg ?
Ik moet daarbij ook aan Etty Hillesum denken die op enig moment zegt: ” …Binnenin me zit een hele diepe put. En daarin zit God. Soms kan ik erbij. Maar vaker liggen er stenen en gruis voor die put, dan is God begraven. Dan moet hij weer opgegraven worden.”
LikeLike
De visie van Steiner op het licht is ook wel interessant. Steiner spreekt over een opstandingslichaam wat nauw verweven is met het fysieke lichaam, het kleed van licht. Een herstel en redding van de ik-ontwikkeling. Fantoom noemt hij het ook wel, wat verschijning betekent. (En wat we ook kennen van fantoompijn)
Vanuit dit lichtkleed wordt het Christusbewustzijn ontwikkeld. Steiner beschouwde mens als verstandelijk achtergebleven. Mentale inzichten komen vanzelf binnen als men het lichtkleed heeft hersteld.
LikeLike
Joost, ieder zijn mening en ik respecteer jouw mening. MAAR.
Als je bij Johannes een beetje met verstand (intelligent*) tussen de regels doorleest zie je iets anders dan een historisch verslag. En ik kan het weten: mijn naam is Johannes.
Het gaat bij het Johannes evangelie over dat wat was, dat was is en dat wat altijd zal zijn: de logos en het licht. De logos. De logos kan je tegenwoordig vertalen met “emergentie” in plaats van woord, uiting, trilling of begrip of god of zijnde. De logos is Iets nieuws dat ontstaat en dat niet aanwezig was in zijn samenstellende delen. Dat is dan de logos als metafysisch begrip. Het licht. Het licht kan je zien als “uitstraling” en “reflectie”. Dat is dus volgens Johannes het “leven” van de mensen. Dat neem ik dan nu letterlijk als vertaling: het leven van een mens is licht. Daaruit volgt dat zijn lichaam (materie) gestold licht is. We zijn dus leven en ons lichaam is opgebouwd uit leven. Hier gaat dus de moderne fysica en de oude wijsheidsleringen hand in hand.
Dat Jezus er door Johannes aan zijn haren bijgesleept is, is duidelijk. Je moet het zien als een soort geheimschrift, waar de innerlijke boodschap voor de ingewijden is. De uiterlijke vorm is voor de buitenwereld, om door de censuur heen te komen. Voor Jezus kan je dus bij de interpretatie invullen: de mens zelf. Daarom staat er: Joh 1:9 “Dit was het waarachtige Licht, Hetwelk verlicht een iegelijk mens, komende in de wereld.” Dat is duidelijk toch? in Joh. 1:14 “De logos is vlees geworden.”
*over de betekenis van het woord “intelligent”. Dat woord betekent: “dat wat tussen dus de schrifttekens gelegd is”: inter-legere, tussen leggen. Tegenwordig “tussen de regels door lezen”. Dus niet zoals de orthodoxen doen: een letterlijke interpretatie en die heilig verklaren. Je ziet dat je daardoor vaak ruzie en zelfs oorlog krijgt. Dat symbolisch lezen is nu “esoterisch”. Dat vind ik leuk Joost. 🙂
LikeLike
Volgens mij had de evangelist Johannes het in zijn christengemeentes over Jezus van Nazaret, die hij maar al te goed gekend had, als hij het op zijn joods-Turkse tijdgebonden manier over het Woord en het Licht had…en niet over een Joost of Jan uit onze tijd
LikeLike
Enige losse overpeinzingen over verlichting en verlicht zijn.
Volgens de Hermetische Wijsheid: zo boven zo beneden, en zo beneden zo boven.
fysica:
-Licht schijnt door glas, water, lucht en ether; dus door vaste stof, vloeistof, gas en lege ruimte!
-Licht schijnt niet door beroet glas, vervuild water en lucht… en is onzichtbaar in de lege ruimte. (voor het licht bestaat het heelal niet!!)(tijd dilatatie volgens Einstein)
-Licht en materie zijn in elkaar om te zetten: dus materie is gestold licht en licht is verdampte materie. (denk maar aan de atoombom)
religie:
-In het begin was logos, logos was bij God, en logos is God.
Dit was in het begin bij God.
Alle dingen zijn door zichzelf geworden en zonder dat zelf is geen ding geworden, in het wordingsproces.
In het zelf is het Leven, en het Leven is het Licht der mensen.
En het Licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft zichzelf niet begrepen.
(Jan’s interpretatie van Johannes 🙂 )
-To be or not to be: that is the question.
Begrijp jezelf: gnothi seauton, en u kent het universum.
LikeGeliked door 1 persoon
@Zwerver, als mensen door een ideologie zijn geindocrineerd, veroorzaakt dat een vorm van geestelijke blindheid c.q. kokervisie, is er helemaal geen keuzevrijheid meer in het geding, je zou het tevens een vorm van “bezetenheid” kunnen noemen, maar als dat ontaardt in het doden van onschuldige mensen zoals in dit geval Joden, zou zo iemand gestopt moeten worden, net als een dolle hond, die schiet je ook af. Een dergelijk oordeel lijkt me niets mis mee.
Als jij dan alleen het maar zou beoordelen op het feit dat hij de weg was kwijtgeraakt in de subject/object beleving, was het moorden gewoonweg door gegaan.
Sterker nog, met jouw redeneertrant hadden we nog steeds onder het nazi juk geleefd. Want iets goed of afkeuren past niet bij jouw persoonlijk stukje levensfilosofie.
De mens steekt oneindig complexer in elkaar dan het slechts kunnen reduceren naar zijn/haar subject/object beleving, er spelen veel meer factoren mee, merendeel welke voor ons zelf onkenbaar zijn, in de onbewuste lagen van de geest en deze laat zich echt niet bedotten. (voelt deep down wel aan wat klopt en wat niet klopt). Dat mechanisme ontbreekt echter bij mensen die geestelijk gestoord zijn. Zoals helaas al zo vaak in de geschiedenis is bewezen.
LikeLike
@Egbert
Verlichting is in iedereen, dus verlichting was ook aanwezig in Reinhard Heydrich. Hij heeft er alleen voor gekozen om het subject voorrang te geven. Subject in de betekenis dat er een niet-ik (object) tegenover stond. De nazi’s als geheel kan je daarin als een collectief subject beschouwen.
Het duidt er ook op dat er een subjectieve vrije wil is in de mens. Het subject kan zich naar de niet-ik toe bewegen of er vandaan. Heydrich heeft zich er van af bewogen, hij heeft het subject tot norm verheven. Zijn Germaanse uiterlijk kwam daarbij ook van pas. En de gekwetste trots vanwege de verloren WO1.
Of hij al dan niet verdiende te leven vind ik een oordeel. Dan oordeel ik iemand die de weg was kwijtgeraakt in de subject/object beleving. De subject/object beleving maakt iemand als Heydrich mogelijk, maar het maakt ook een leven in liefde mogelijk mét behoud van individualiteit.
LikeLike
– Verlichting :…
voor iedere mens : de dagen worden langer en klaarder. ;
voor katholieken : vandaag is het misdag van O.L.V. Lichtmis.
voor filosofen : moge het licht van de absolute logica ( Logos, God) in alles terug te
vinden zijn…
LikeLike
@Zwerver: Ik zie dat toch meer als een geestelijk functioneren, waarbij de biologie ondersteunend is.
Uit de biologie ontspruit het geestelijk functioneren, dat bepaald ook of je geestelijk gehandicapt bent zwak begaafd, hoog begaafd, middelmaat, of je aanleg hebt tot hersenaandoeningen zoals dementie etc.
Op welke wijze het geestelijk functioneren met het brein correleert weten we niet maar hersenen beschadigt (biologie) geest beschadigt. Kun je niet omheen. Je dicht de biologie veel een te kleine rol toe.
War er ooit eerst is geweest de kip (psyche) of het ei
Ik zie niets goeds in Reinhart Heydrich, de man was wat ze tegenwoordig een gevoelsarme psychopaat zouden noemen, maar in oorlogstijd is dat soms juist een pré, Goed dat hij geliquideerd is, sommige mensen zijn gewoonweg evil, Verdienen niet te leven.
Denk aan de SS-ers die in een concentratiekamp, waar Joods uithongerde kinderen moesten zingen, van hun kerstmaaltijd genoten, wat voor goddelijks zie je daar in vredesnaam in, je zou, als je dat zou zien er toch onmiddellijk een zware bren opzetten. Zoals de uitdrukking luidt, mensen kunnen volledig van God los raken. Dat werd door de gruwelijkheden die mensen jegens de medemens in oorlogstijd begaan toch duidelijk geïllustreerd.
@Zwerver: Of je in de verlichte staat niet meer hoeft te reïncarneren weet ik niet.
Dat weet ik ook niet, maar soms heb ik wel eens het gevoel dat ik eerder heb geleefd.
Wie zal het zeggen, misschien moet er nog wel wat uitgewerkt worden.
LikeLike
Volgens mij is het andersom en als je je eigen schaduw oplost, dan schijnt het glanzende zelf er vanzelf doorheen. Maar ik zeg ook maar wat hoor.
LikeLike
Mensen ik heb het te druk om me met verlichting of verduistering bezig te houden.
De titel lijkt me beter: “Iedereen is al in verlichting aanwezig.” Het is hetzelfde maar toch omgekeerd. Want wie is iedereen nu eigenlijk helemaal? Niks, noppes, een voorbijgaande schaduw, die volkomen oplost en vernietigd wordt als “het” glanzende zelf er doorheen schijnt.”
LikeLike
@Egbert
De subject/object relatie maakt het mogelijk dat jij iemand kan waarnemen en er een relatie mee kan hebben. Ik zie dat toch meer als een geestelijk functioneren, waarbij de biologie ondersteunend is.
In die relatie(s) kunnen we inderdaad kiezen voor onbaatzuchtigheid of eigen gewin. We kunnen waarnemen wat een verscheidenheid er is, wat dat betreft. Ik heb net een stuk zitten lezen over Reinhard Heydrich en dan verbaas ik mij er over hoe zo’n jongeman zó gewetenloos kan zijn. Toch schuilt ook in hem de verlichting. Reden om altijd het goddelijke in mensen te zien, ook in Reinhard Heydrich.
Het diep glanzende zelf hoef je niet als een permanente hoedanigheid te beschouwen. Ieder mens moet toch weer terug naar de realiteit waar zich onverwachte zaken voordoen. In dit Aardse leven zitten talloze mogelijkheden verstopt, ook voor een verlicht mens. Liefde voor waarheid bijvoorbeeld.
Of je in de verlichte staat niet meer hoeft te reïncarneren weet ik niet. In mijn beschouwing trekt de mens zich bij de dood weer terug in de Ene. Van daar uit kan er van alles gebeuren. Ik kan geen goede reden bedenken waarom de Hermetische bepalingen opeens niet meer van toepassing zouden zijn in de dood.
LikeLike
@Zwerver: dat de mens een zeer nietig, onbelangrijk en van erfzonde doordrenkt schuldig wezen is
Klopt en de subject/object relatie is inherent aan ons biologisch functioneren, door ons geavanceerde brein kunnen we vooruit denken en afwegingen gaan maken, kiezen voor de medemens (het onbaatzuchtig zijn) of voor onszelf (voor eigen gewin), of er wat tussenin blijven schipperen, het blijft een eeuwige strijd, waarin je je zelf steeds moet proberen te overwinnen, in een eventuele permanente hoedanigheid van een diep glanzend zelf valt er helemaal geen strijd meer te voeren, dat lijkt me een vorm van stilstand en doelloosheid en inertie.
Volgens het geloof conform bepaalde Boeddhistische stromingen behoef je in deze staat (het glanzende zelf) zelfs niet meer te reïncarneren.
LikeLike
De mens ís ook een zeer nietig en van erfzonde doordrenkt wezen. De slang in het paradijs heeft er voor gezorgd dat het menselijk bewustzijn naar buiten is gericht. Dat is de kern van de erfzonde. Door het bewust waarnemen ontstaat er een tweedeling welke we kennen als de subject/object relatie. Het woord erfzonde is dan ook heel toepasselijk, want ik heb het vermogen om bewust waar te nemen geërfd. Van mijn voor-voor-ouders: Adam en Eva.
De slang in het paradijs was een noodzakelijkheid om de beleving van liefde mogelijk te maken. Diep in het hart ligt deze beleving verscholen, maar geen mens -belast met erfzonde- (kortom, de egomens) kan er bij. De weg terug naar het paradijs is afgesloten voor de egomens.
God zou God niet zijn als hij toch niet ergens een geitenpaadje had open gehouden voor de egomens. Als egomens is het paradijs ontoegankelijk, alleen als ‘niets’ kan de mens het paradijs opnieuw betreden. (het is gemakkelijker, dat een kameel gaat door het oog van een naald gaat, dan dat een rijke het Koninkrijk Gods binnengaat.)
Stroomde in het paradijs de goddelijke liefde nog als vanzelf door ons heen, hier op de vergankelijke aarde moeten we er wat voor zien kwijt te raken.(Zo’n beetje alles dus. Nee, he-le-maal alles!) Dan raken we verlicht, zoals de maan verlicht wordt door de zon. Verlicht zijn gaat dus in wezen helemaal vanzelf, het is alleen de met de erfzonde behepte egomens die in de weg staat. Waarbij verlichting niet een lichtgevende mentale staat is, maar de gláns welke de mens als transcendente beleving kan smaken. Wordt de maan….
(Waaruit ook blijkt dat verlichting al in iedereen aanwezig is, je staat alleen zelf in de weg)
LikeLike
Onderstaande uitspraak ademt een heel andere sfeer dan waar veel christelijk orthodoxe kerkgangers meer opgegroeid zijn, nl. dat de mens een zeer nietig, onbelangrijk en van erfzonde doordrenkt schuldig wezen is:
‘Je leven zou erop gericht moeten zijn om die glans de ruimte te geven, om alles wat die glans verduistert weg te nemen. Verlichting is zo bezien niet de verovering van een nieuwe staat die je nog niet bezit, maar de terugkeer naar je ware glanzende zelf.’ (FM)’
……….Terugkeer naar je ware glanzende zelf!!!
LikeLike
Carla
Verlichting is in menselijke beperktheid gebonden aan beperkte individuele menselijke vermogens en aan gezamenlijk beperkt menselijk vermogen in menselijke geschiedenis. Verlichting is de mens en de mensheid gegeven in evolutionaire menselijke(!) en dus beperkte werkelijkheid.
Die “goddelijke gave” van verlichting is in alle nuchterheid als beperkt mensengegeven al mooi genoeg, en behoeft geen extatische verbale karrevracht aan uitzinnige woorden. Die verlichting licht inderdaad pas op in onuitsprekelijke gelovige liefde voor God en uitzinnige naastenliefde zonder woorden.
“..niet meer wat” en hoe zijn dan nog belangrijk, maar Wie en “wie” staan in alle kleuren in het volle licht!! (Hans Andreus zal me niet kwalijk nemen dat ik in deze discussie zijn verlichte ik dat uitzicht naar persoonlijke liefde geef).
LikeLike
– Verlichting…, wil zeggen meer licht hebben en beter alles inzien….
– En is tevens beseffen, dat alles een trap is in de evolutie van de eeuwige, wetmatige idee van de absolute, heersende logica; … en dat de rede niet van de werkelijkheid, en de werkelijkheid niet van de rede is verlaten… Sorry, maar de waarheid moet herhaald worden…
LikeLike
Quote: Hij krijgt als antwoord dat dit een lichtgevende mentale staat is waarin je openstaat voor de wereld, en daarmee ook de wereld verlicht.
Wat behelst in vredesnaam een lichtgevende mentale staat, het tegenovergestelde van een verduisterde mentale staat?
Volgens veel Oosterse guru’s staat spirituele verlichting voor een staat van bewustzijn waarin je de oneindige vreugde en liefde ervaart. Dat noemen ze dan eternal bliss.
Aan superlatieven geen gebrek.
Eternal bliss is neurologisch voor niemand echt niet haalbaar, dan zou je stapelgek worden, het plezier zit hem juist in de momenten van vreugde en liefde, misschien is verlichting ook wel synoniem voor gemoedsrust.
LikeLike
Ach Joost toch, hoe kan je in de gegeven inkijk die via de Amerikaanse filosoof Douglas Berger hier tot ons komt, ook maar iets van overdreven menselijk opgejaagd ‘lezen’.
Religieuze prestatiezucht strookt toch niet met : ‘ Je leven zou er op gericht moeten zijn om die glans de ruimte te geven, om alles wat die glans verduistert weg te nemen’. Zo’n levenshouding heeft niets te maken met macht. ( m.i.)
LikeLike
….” ik heb al zo lang geschreven
alsof het licht buiten mij was
terwijl ik al veel langer weet
ik ben
van binnenuit het licht
ik ben het licht in de kleuren
waarmee het hier op adem komt
en op het ogenblik dat ik zie
hoe het danst en golft en straalt
is niet meer wat of wie.
( Hans Andreus )
LikeGeliked door 1 persoon
Het oude katholicisme met zijn zucht nog naar eigen religieuze prestaties (voor het oog van God).heb ik in mijn jeugd nog in alle volheid meegemaakt. Ouder wordend heb ik gelovig begrepen dat alleen liefde voor God en de ander inspiratie is voor het uiterste menselijke ‘je best doen’. Met mijn beperkte menselijke (verlichte) mogelijkheden voel ik me sindsdien ook gelovig niet meer opgejaagd tot overdreven menselijke prestatiezucht.
Bij bovenstaand gesprek krijg ik datzelfde gevoel van overdreven menselijk opgejaagd worden, nu in indiase en chinese koanprestatiezucht. Mijn beperkt menselijke, en zo al geweldige, gekregen verlichting licht bij mij pas op bij gelovige liefde voor God en in naastenliefde. Lijkt ook dit soort religieuze prestatiezucht vaak niet teveel op menselijke zucht naar eigen zelf en eigen macht?
LikeLike
Dit is op Tarot Cirkel herblogden reageerde:
Volgens Arthur Waite, geeft de Heremiet je de boodschap : Waar ik ben, daar kan jij ook zijn.
Je hoeft niet te zoeken naar jouw unieke plaats, want je bent er al. Je hoeft niet te zoeken naar verlichting, want je bent al verlicht.
Dit blogartikel op de website van Van Goden en Mensen, sluit daar zo goed bij aan, dat ik het graag met jullie deel.
LikeGeliked door 2 people