‘Het mag zo zijn dat wij niets kunnen weten over de-wereld-in-zichzelf. Dit laat echter onverlet dat wij metafysica kunnen bedrijven binnen de-wereld-voor-ons.’ Dit zegt filosoof Emanuel Rutten in zijn voordracht Is de metafysica dood? die hij 18 februari uitsprak in Felix & Sofie. ‘De wereld zoals deze op en voor zichzelf is, de-wereld-in-zichzelf, blijft voor ons als mensen voorgoed verborgen. Alles wat wij denken en ervaren heeft hoe dan ook uitsluitend betrekking op de-wereld-voor-ons.’
De mens kan zich dus altijd bezighouden met de wereld-voor-ons. Dat is de wereld zoals wij deze als mensen denken en ervaren; het allesomvattende waarop al ons denken en ervaren onvermijdelijk betrekking op heeft. Dat mag volgens Rutten genoeg zijn, we zijn immers mensen en geen goden.
Rutten somt drie bezwaren op, die hij vervolgens pareert. Als eerste: sceptici stellen dat wij nooit toegang kunnen krijgen tot de werkelijke werkelijkheid. Als tweede veronderstelt het sciëntisme dat alléén de positieve vakwetenschappen een legitieme bron van uitspraken over de werkelijkheid zijn. Als derde zou de geschiedenis van filosofie en wetenschap hebben laten zien dat a priori intuïties onbetrouwbaar zijn en dus geen epistemische waarde hebben.
In zijn betoog licht Emanuel Rutten (foto: ER) deze bezwaren en weerleggingen toe. Interessant wordt zijn betoog vooral aan het einde, waarin Rutten een klein stukje metafysica bedrijft aan de hand van de gravitatiewetten waarover Stephen Hawking beweringen doet in zijn boek The Grand Design. Hawking stelt hierin dat het universum zichzelf veroorzaakt heeft. Rutten noemt dat contradictoir.
‘In de eerste plaats kan het universum niet voortgekomen zijn uit ‘niets’ indien, zoals Hawking zegt, de gravitatiewetten verantwoordelijk zijn voor het ontstaan van het universum. Immers, je kunt van de gravitatiewetten veel zeggen, maar niet dat zij ‘niets’ zijn. Het zijn immers op z’n minst abstracte objecten.
In de tweede plaats kan het universum niet de oorzaak zijn van zichzelf. Niets gaat immers in ontologische of temporele zin aan zichzelf vooraf. De idee dat het universum zichzelf veroorzaakt is dan ook contradictoir.
In de derde plaats kan direct de vraag gesteld worden wat dan de grond zou zijn van de gravitatiewetten zelf. Waarom bestaan er überhaupt gravitatiewetten? En waarom dan deze wetten in plaats van één of meer andere – logisch eveneens mogelijke – wetten?
In de vierde plaats dient te worden opgemerkt dat wetten geen objecten met causale vermogens zijn. Wetten zijn proposities of beschrijvingen en proposities of beschrijvingen kunnen geen materie, energie, ruimte en tijd veroorzaken. Ook dit is dus incoherent.’
Zie: Is de metafysica dood? (Emanuel Rutten, pdf)
Illustr: Galaxy puzzle (nasasearch.nasa.gov)
GODENENMENSEN 
->>>Wetten zijn proposities of beschrijvingen…>>>; inderdaad ; maar wetten zijn op zich ‘”absoluut’ en misschien wel het enig absolute ‘zijn’ zelf .
-Wetten zijn een MOETEN-ZIJN en als het ware een absolute ‘wil’, die net als onze ‘wil’ (vrij of niet) tevens een vorm van energie is .
-En…energie staat voor massa of materie, dus de ‘dingen’…
-Wetten zijn dus als enig absoluut ‘zijn’, absolute ideeën, die evolutioneel omgezet kunnen worden in wil, energie en materie…; dus de ‘dingen’ of onze wereld zelf .
-Dus niet alleen gravitatie-wetten, doch eeuwige wetmatigheden op zich zijn de oorzaak van ons universum en van alle ‘zijn’ zelf .
-Maar dat alles blijft voor ons, qua kennis of inzicht, een wereld-voor-ons eerder dan een wereld-in-zichzelf .
-En de beste filosofie of meta-fysica blijft voor ons ‘ een weten van niet-weten’ …(Plato) …
LikeLike
Dank voor de verwijzingen!
LikeLike
Natuurlijk is de metafysica niet dood maar ze heeft dezelfde grenzen als ons beperkt menselijk denken en onze beperkte menselijke vrije wil heeft. Veronderstellen dat met metafysica de werkelijkheid en zelfs de werkelijkheid-voor-ons ontsluierd kan worden is wellicht niet zo naief dan te denken dat ons universum door welke natuurwet dan ook zou zijn ontstaan, maar blijft ook naief.
LikeLike
-Het gaat om absolute wetten, die ook in de natuur heersen…
-Als de eeuwige wetmatigheden het enige absolute ‘zijn’ zijn, moet alles daaraan wel contingent zijn..
-Het gaat hier zeker om een transcendent begrip of leidende idee ; misschien een alternatief voor het ‘godsbewijs’ …?
LikeLike
Oh, oh, oh, wat slaat die Rutten weer een wartaal uit. Een filosoof zou toch iemand moeten zijn die goed kan denken? Daar heeft hij toch een diploma voor gekregen?
Rutten doet precies wat veel van die hopeloze leunstoel-filosofen doen: proberen met woordspelletjes te bewijzen dat iets niet kan bestaan of ontstaan, met name de ‘goddeloze’ werkelijkheid. En dan om het helemaal hilarisch te maken tegelijk met alle mogelijke drogredenen bewijzen dat God juist wel moet bestaan, en die God heeft dan vanuit het niets een enorme waslijst aan eigenschappen, de ene nog uitzinniger dan de andere.
Los van de religieuze, eh… inspiratie: de geschiedenis van natuurwetenschap en technologie staat bol van voorbeelden van filosofen die op het droge ‘bewijzen’ dat allerlei dingen niet kunnen bestaan en dat nog blijven volhouden lang nadat hun beperkte denkbeelden zijn achterhaald door de werkelijkheid. Stuurlui aan wal. Studeer eerst eens wat natuurkunde en praat daarna verder! Niet dat dat bij iedereen helpt. Gelovigen zullen in alles wat ze tegen komen tegen de klippen op een bevestiging zien van wat ze toch al geloofden. Geloof is immuun voor feiten.
Verwar niet de natuurwetten met beschrijvingen ervan. Als je een steen opgooit valt hij even later op de grond. Op een spiegelgladde weg vlieg je uit de bocht. Dat is gravitatie. Een wetmatigheid van de natuur. Ook de bijbehorende formules worden soms natuurwetten genoemd maar zijn alleen beschrijvingen.
Hoezo zou elk losjes verzinbaar universum ‘eveneens logisch mogelijk’ zijn? Misschien is dit universum, althans de elementaire natuurwetten die hierin tot in de verste uithoeken en de eeuwigheid blijken te gelden, wel het enige dat logischerwijze kan bestaan. Al die andere zijn voorlopig pure fantasie en meer niet. Ook al komen die fantasieën uit de monden van geleerden, laat je niets wijsmaken.
Hoezo zou iets niet zichzelf kunnen vormen? Ijskristallen vormen zichzelf. Tel 1,2,3,… en de hele wiskunde vormt zichzelf. Het begint niet met niets maar toch wel bijna niets. Zoek maar eens onder ‘emergentie’. En dat bijna niets, waar alles uit voortkomt, zou best ook nog logisch onvermijdelijk kunnen blijken te zijn, in welk geval dus alles wat er is zich heeft gevormd uit helemaal niets.
Creationisten willen daar uiteraard niet aan. Die vinden dat er nooit iets kan ontstaan wat er niet al was, behalve als het effe gecreeërd is door een soort gigasupermens, die er gewoon zomaar altijd al geweest is. Creationisten staan dan ook volledig buiten elke werkelijkheid. Dat ik me met deze diskussie bemoei is dus eigenlijk zinloos. Sorry, ik kon het even niet laten!
LikeLike
Ik ben geneigd de gravitatiewetten te verwarren met de graviditeitswetten. Hete kernen, koele puntmassa, aantrekkingskracht, potentie. Waarschijnlijk kom ik er in negen van de tien gevallen niet eens achter dat het niet over de graviditeitswetten gaat, tenzij ze met formules gaan strooien. De graviditeitswetten hebben natuurlijk ook veel oudere papieren dan de wetten van Newton en is het nog altijd een raadsel waarom de mensheid er zo lang over deed tot de gravitatiewetten te komen.
Metafysisch gezien is het goed mogelijk dat de inhoud van de graviditeitswetten verantwoordelijk zijn voor het ontstaan van het universum. Zo niet, hebben we altijd nog wel een abstractie achter de hand voor een onbevlekte ontvangenis.
PS Hoewel zeer toepasselijk, is mijn naam niet gefingeerd.
LikeLike
Emanuel Rutten is slechts tevreden met het Niets, om vervolgens te bewijzen dat er Iets is. Want anders zou de Wereld niet bestaan. Het Binnen slechts bestaande door het Buiten. Zo komt elke keer weer de hond van een buurvrouw eerst grommend (het verkennende; de ‘identiteit,’ het ‘ik’) en vervolgens kwispelstaartend op mij af (kennelijk het Onbeweeglijke, die het beestje altijd weer een aai over de bol geeft).
LikeLike
Ik zie niet helemaal waar u uw emmer met modder neer wilt laten vallen. Ging dit over het bewijs van god dan?
Jezus, dan heb ik het alweer helemaal verkeerd gelezen.
LikeLike
Waarom wil iemand zo hoognodig, zich verstrikkend in drogredenen en woordspelletjes en met gebruik van dure woorden, bewijzen dat alles wat er is niet ontstaan kan zijn, inplaats van gewoon te kijken hoe het ontstaat?
Dat wil hij om tot de ‘konklusie’ te komen dat alles op de één of andere manier door Iets, nee, door een Persoon van buitenaf gecreëerd moet zijn.
Ik vind het best hoor, dat iemand graag gelooft in een grote superpapa die de wereld heeft getimmerd speciaal voor zijn kinderen, en ik volg dit blog met belangstelling (voor de menselijke psyche), maar ik ergerde me aan de steeds weer door Rutten bijgeleverde pseudologische, eh… modder.
LikeLike
Ik sta toch liever in het midden van deze onzin. De kooi van metafysica is al eens uitgelegd.
LikeLike
Weer het mathematische tot werkelijkheid maken? 😉 Dat kan ook een kooi worden. Of houd je beide deuren open?
LikeLike
Ik heb dat stuk van Rutten meteen doorgelezen. Oh oh oh. Dus ik dacht: ik reageer niet…. maar ja.
citaat:
“Metafysische posities kunnen door ons dus rationeel gerechtvaardigd worden als beweringen over hoe de wereld voor ons als mensen is. En mag dat genoeg zijn?”
Mijn antwoord is; “NEEN”.
Je laat je als mens toch niet als een drijfhout voortslepen door de illusie’s van de ratio? Een mens is oneindig veel meer dan rationaliteit of een verstand dat uit de immense oneindigheid levende gedachten oppikt. (er is niets nieuws onder de zon!!)
vervolg citaat:
“Wat zouden wij immers nog meer willen dan het als mens rechtvaardigen van een bepaald wereldbeeld?”
Je zou eens zonder wereldbeeld in de natuur lopen, zonder gedachten, eens voelen hoe de goddelijke natuur proeft, voelt. Bij iedere ademtocht vervult zijn van leven. Gevoelens hebben van schoonheid, of dierlijke driften voelen of verwondering voor de intelligentie van mieren, die zo prachtig samenwerken.
vervolg citaat:
“Wij zijn immers mensen en geen goden.”
Dit is wel een heel erg domme opmerking (vind ik dan: maar wie ben IK?).
We ZIJN de goden. Al onze eigenschappen waar we uit zijn samengesteld in ons zelf zijn goddelijk. Noem eens een god…. en als je goed zoekt vind je hem in je zelf. Narcissus? Eros? Thor? Loki? Michael? Christus? Shiva?
En ons ego (ons IK) is de reflectie van het zijn: het heeft geen essentie. Noch dat van Johannes noch dat van Emanuel. We zijn een bundel goden.
Laat de metafysica maar dood, Rutten!
LikeLike
Ik heb nog nooit een ijskristal gezien die zichzelf vormde. IJskristallen vormen zich met behulp van ingrediënten en langs een uniek receptuur. Precies zoals de cake van mijn oma, ook al doet die het niet zo lekker in een wetenschappelijke discussie.
Maar neem nu eens een regel uit het niets, geen wetenschappelijke theorieën maar gewoon zelf nadenken. Als ik een regel uit het niets maak dat men bij het tennissen de bal niet meer met een backhand mag slaan dan zou ik heel wat ballen missen. Gedragsregels kunnen evenals natuurwetten dat zijn, leiden tot gewoonten. Zo zei David Hume dat je er niet van uit kon gaan dat iets op de grond valt als je het uit je handen laat vallen. De filosofisch juiste gedachte vond hij dat je slechts kon verwachten dat dit zo was.
Natuurwetten zijn dus, als alle regels en wetten, gebaseerd op gewoonte.
In zekere zin kun je daarom ook zeggen dat niet de gravitatiewetten verantwoordelijk zijn voor het ontstaan van het universum maar wel gewoonte.
LikeLike
Mee eens Virginie! Wetten bestaan niet. Wat men wetten noemt zijn gewoonten van levende entiteiten. Zowel de materiële deeltjes als de goden. Dat meen ik ! Het hangt er wel vanaf hoe je leven definieert.
Ik heb wel eens een ijskristal zichzelf zien vormen op een nat raam terwijl het buiten vroor. Heel erg mooi. En ik heb begrepen van Rupert Sheldrake dat het gemakkelijker gaat, als het al eerder is gebeurd door morfogenetische velden. (vorm-genererende velden) Lerende zogenaamd “dode” stof.
LikeLike
Jan Doe mijn uiterste best..maar laat ik me nou toch helemaal geen God voelen, ook niet in die bundel met jullie, al die andere Goden? Dat zoiets niet te bedenken is, snap ik nog. Maar kun je zoiets dan ook niet voelen? Wat mankeert mij toch? Toch nog maar beter mijn best blijven doen? Als ik dat nog maar mee kan maken..
LikeLike
Hoezo: wetten bestaan niet?
Ik ben het daarmee eens als je met wetten bedoelt: gedragsregels voor mensen. Die zijn kunstmatig, verzonnen, niet absoluut. Wel gedeeltelijk gebaseerd op aangeboren gedrag (zie bijvoorbeeld Frans de Waal met zijn apen, of gewoon je eigen huisdieren).
Wat zeker wel bestaat: vaste patronen in wat er wel en niet in de fysieke werkelijkheid gebeurt. Sommige van die patronen zijn in principe heel simpel en kennen absoluut geen uitzonderingen. Die noemen we dan natuurwetten. Overigens beschrijven die wetten vooral wat er níet kan gebeuren, of zo je wilt: nooit gebeurt. Wat er daarbinnen wél gebeurt is oneindig rijk en grotendeels onvoorspelbaar, zoals bekend. Oeps, daar liep een kat over de toetsen! Die zag ik niet aankomen, QED.
Er zijn dus twee totaal verschillende woorden, die helaas allebei gespeld worden als ‘wet’. De ene is voorschrijvend en de andere beschrijvend. ‘Gewoonte’ is weer iets anders. Een gewoonte is veranderbaar en een gedragsregel ook, een natuurwet niet.
Ijskristallen organiseren zichzelf. De ‘receptuur’ is niet van buitenaf opgelegd, maar is het onvermijdelijk gevolg van de eigenschappen van watermolekulen. Als je oma een cake maakt bepaalt zij van buitenaf het recept. Maar zelfs dan kan ze niet lukraak te werk gaan, anders is de resulterende cake aangebrand of gewoon niet te vreten.
Sheldrake, tsja…
Is het nog niet mooi genoeg dat kristallen helemaal geen sturende velden nodig hebben?
Straks gaat iemand Emoto er ook nog bij halen….
LikeLike
Beste Joost.
Voel je dat iets van binnen, als je iets ziet dat mooi en schoon is? Iets waar je mee verbonden wil worden? Dat “iets” van binnen is de god Eros (lees Plato er maar op na) Voel je ooit iets van binnen misschien een gewelddadige aandrang om heel erg slechte zaken te willen vernietigen? Dat gevoel van binnen is de God Thor. Ben je misschien een beetje ijdel, die ijdelheid is de God Narcissus. Voel je misschien iets dat je de waarheid dient te spreken? Dat is de halfgod Yuddhistira. Voel je rechtvaardigheid in je oordeel? Dat is de God Maät. Voel je wraak in jezelf en onbevredigdheid, machtswellustigheid,
arrogantie dat is de goddelijke demon Duryodan. Voel je iets van intrige-eigenschappen in jezelf? Dat is Shakuni. Voel je onbaatzuchtige naastenliefde: Dat is de christus-kracht in jezelf.
Alle mythen en Goden zijn sprookjes en voor veel verstandige mensen onzin. Ze hebben gelijk en ongelijk. Alleen als je als een zogend kind bent en van de goddelijke melk drinkt, en niet het verstand op de eerste plaats zet, enz dan …….
De goden zijn symbolen voor aspecten in de mens en in de cosmos: de micro- en de macro- cosmos. Zp boven zo beneden zegt de hermetist. De bundel eigenschappen van de mens noemt men in het boeddhisme skanda’s.
Mens ken uzelve, en u kent de kosmos. De gevechten in ons zelf tegen de eigenschappen die we niet wensen, is de ware “grote” Jihad volgens de Moslims. Diegene die het gevecht buiten zichzelf voeren vechten de “kleine” Jihad.
Dat leren ons de mythen en de sprookjes: de strijd aan te gaan met onszelf.
LikeLike
@Jan, wat dacht je, is die beïnvloeding ten goede of ten kwade nu een interne (entities are dwelling on the bottom of our minds), of een externe aangelegenheid.
De mensheid van pakweg 5000 jaar geleden had toch ook niet de beschikking over dergelijke leerzame sprookjes. Wanneer diende zich dan de kentering aan.
LikeLike
Verrek, ik had helemaal niet gezien dat er nog tekst onder de tekst zat.
Blij verrast dat Rutten bereid bleek de common sense zowel als uitgangspunt als als sluitstuk te hanteren van de wetenschap alswel van de metafysica. Ook ik denk dat een te doorgronden zaak pas toegankelijk is vanuit een common sense gedachte.
De Analytica Posteriora van Aristoteles begint niet voor niets met de uitspraak dat al het onderwijzen en leren waarbij het gebruik van de rede geïmpliceerd is, voortkomt uit reeds bestaande kennis. Er is dus sprake van metafysische a priori oordelen. Geen dogmatische standpuntgebondenheid maar een zacht kabbelende vanzelfsprekendheid uitmondend in een zee van woeste vooroordelen.
De neiging kan nu dan wel regeren om de metafysica dood te verklaren omdat het zo vaak verfoeid woordje god eraan kleeft maar metafysica heeft niets met god te maken. Metafysica gaat over de zijnden en dat zijn we zelf dus als we de metafysica dood verklaren, verklaren we ons zelf dood. Een hermeneutische ingreep waar de meeste mensen zich waarschijnlijk niet aan toe willen geven.
LikeLike
Waar Sheldrake op aanstuurt is de religie van het geordende pad. Ik zou niet weten wat zich daar precies moet afspelen in die morfogenetische velden. Laat staan of iemand ook maar kan beoordelen of het hier gaat om gewoonte of dat het handelt om een veld van toevalligheidjes.
Het is je reinste patafysica!
Het door emmeren over kristallen zegt me wel weer genoeg. Als we het niet eens dagdagelijkse zaken begrijpen is de vlucht naar kristallen me te laf.
LikeLike
Wat zich afspeelt in morfogenetische velden, daar kan je wel een indruk van krijgen. Bijvoorbeeld bij botgroei waar de electrostatische velden een rol spelen.
Klik om toegang te krijgen tot c
Of bij onweer waar elektromagnetische energie in de orde van 200Mhz door resonantie in kleine ruimten (zoals schoorstenen) bolbliksems laten ontstaan: plasma-bollen. Je kan zelfs een onweer als die boven de horizon komt al horen op de FM-band (90MHz) als storing.
Deze morfogenetische velden worden ook gebruikt bij experimenten in kernfusiereactors: als statische elektromagnetische vaten.
De hypothesen van Sheldrake zijn grensverleggend en (volgens mij) geen patafysica. Maar buiten de box denken (buiten het bestaande paradigma) is voor veel mensen moeilijk !!
LikeLike
@Egbert
Moeilijke vraag, ik weet het niet. Ik vermoed dat er geen verschil is tussen intern en extern. Als analogie: als wij een splintertje spiegel zijn (en niet meer dan dat) dan zal wat in de spiegel te zien is, hetzelfde zijn als buiten de spiegel.
Kan je wel uitgaan van echte bestaande entiteiten? Of is de oneindige spiegeling van al de grote spiegelscherven (goden) en kleine spiegelsplintertjes (atoompjes) spiegels en ons spiegeltje ertussen in, het oneindige eeuwige leven zelf?
Maha-Maya en Maya.
Ik programmeer wel eens. Ken je de reentrance subroutine die zichzelf aanroept? Je moet dan wel goed de randvoorwaarden in de gaten houden, of je blijft erin!! Dan kan je overigens heel mooie patronen krijgen zoals bij fractals. Ik denk wel eens: misschien is een klein subatoom deeltje wel ons eigen universum. Als een slang die in zijn staart bijt. Wat is objectieve ruimte en wat is subjectieve ruimte: wat IS ?
Wat ik geleerd heb, is niet teveel waarde toekennen aan wat je denkt of het nu uit je bewuste of onbewuste voortkomt. Voor je het weet heb je een obsessie voor een demon of een persoonlijke god te pakken. Ik neem aan dat je wel begrijpt wat ik bedoel.
LikeLike
Bij wetenschappers is het belangrijk altijd eerst te constateren waar ze vandaan komen en dan te kijken wat ze erover te zeggen hebben. Sheldrake wilde Darwin en Einstein verenigen in 1 persoon dus moesten er een soort vormgevende velden komen die evolutie konden bewerkstelligen. Geniaal bedacht dat nieuw soort velden maar uiteindelijk zullen al die velden toch begrepen moeten worden van uit het oerveld. Kijk, zo’n Sheldrake, die houdt zich helemaal niet bezig met de vraag waar nou zo’n kristal vandaan komt want zijn morfogenetische veldjes zijn daar veel te klein en te dor voor. En bovendien zo’n morfogenetisch veld genereert helemaal geen vorm want alleen een veld zet geen zoden aan de dijk. Zaad heb je nodig. Daar komen de gedachten van Sheldrake vandaan, hij miste nog wat, dus bedacht hij formatieve causation die vorm en structuur moest gaan genereren. Maar formatieve causation is helemaal niks, nada. Een giraffenek wordt helemaal niet gevormd door resonanties van eerdere giraffes uit een morfogenetisch verzonnen veld. Wat is dat voor een onzin.
LikeLike
Wetenschappelijk gezien zeer ongebruikelijk maar als all-round-amateur wil ik toch even terug komen op mijn eigen woorden. Gewoonte kan bij nader inzien niet verantwoordelijk zijn voor het ontstaan van het universum daar gewoonte een abstractie is en abstracties hebben geen fysieke invloed. Gewoonte middels de gravitatiewetten, dat lijkt me vooralsnog wel wat.
LikeLike
Zeker niet al die hectiek in het brein serieus nemen, stay alert, een obsessie voor een demon of persoonlijke god of godin heb je niet zomaar te pakken trouwens, daar kies je bewust voor en steek je ook behoorlijk wat energie in, het voordeel daarvan is wel weer dat je bepaalde zaken gaan toevallen, hoewel ik daar geen gebruik van heb gemaakt maar het tevens een nogal unheimisch gevoel genereert, dat geldt ook voor het beoefenen van (serieuze) witchcraft e.d.
Het was wel leerzaam om het eens te ervaren.
LikeLike
Dag Jan,
Ik vermoed dat jij ook een beelddenker bent. Je verbindt gevoelens en emoties met Goden. Dan krijg je inderdaad een heel Panthenon. Geen idee hoeveel gevoelens en emoties een mens kan koesteren. Grappig, ik heb hetzelfde met voorbeelden uit de natuur, verbonden aan de fytotherapie, de signatuurleer. Mensen vergelijken met bomen en planten. Met dieren kan ook, denk maar aan de fabels. Als beelddenker spreek je in metaforen, symbolen en gelijkenissen. Een afbeelding of plaatje kan meer zeggen dan veel woorden. In de digitale wereld maken ze er ook gebruik van. Met veel moeite probeer ik die taal te leren.
LikeLike
Hallo Corrie.
Leuk je weer tegen te komen.:) Bedankt voor je fytotherapie en signatuurleer, daar had ik nooit van gehoord. Ik zie dat er voor- en ook fanatieke tegenstanders van zijn, jammer dat laatste.
Ik schrijf de controverses toe aan de ideeën die men heeft over de werkelijkheid die voor iedereen zo verschillend is. Vaak wil men de fenomenen van de werkelijkheid niet ervaren of waarnemen als die niet klopt met het innerlijke beeld wat men heeft.
In de huidige cultuur gelooft men in het algemeen aan de enige “werkelijkheid”; het materiële. Daarop is wetenschap gebaseerd. Men gaat dan nogal reductionistisch voorbij aan alle processen van vegetatieve, animale en humane zelf-organiserende eenheden (organismen genoemd). Men is blind voor die “hogere” communicatie. Vandaar dat bijvoorbeeld de fanatieke geloofsgemeenschap “scepsis” een voorstander is van dubbel-blind experimenten. Het placebo-effect is dan alleen maar lastig en men wil de essentie daarvan niet begrijpen of toepassen.
Corrie, blijf bij jezelf. 😉 Ik heb respect voor je en de verbreding van je horizon..
LikeLike
Waarom moeten wij met jouw obsessie God te zijn de strijd met onszelf aangaan?
LikeLike
@Joost.
We moeten niets. We kunnen, als we (willen/overeenkomstig ons lot), onze demonen in onszelf onderwerpen (of niet). We zijn geen obsessie “god”; we bestaan uit vele goden en demonen. Maar we kunnen wel “bezeten” raken. Dat is ook een weg. zie https://nl.wikipedia.org/wiki/Daimon
LikeLike
Net wat Joost stelt, waarom moeten we altijd een innerlijke strijd gaan voeren, dat creëert toch enkel onrust en neemt veel energie, we kunnen ons slechts toch ook bepalen tot het observeren van alles wat onder de oppervlakte borrelt. (awareness).
Dat kan tevens duidelijkheid scheppen.
LikeLike
Denken is zo leuk, jullie spreken over wetenschappelijke begrippen uit de fysica en meta-fysica die ik allemaal niet kende. Ik zoek ze op, en zet ze over in verhalende zinnen . Helemaal niet wetenschappelijk. De gravitatiewetten die dualiteit aangeven: Tegengestelde werelden die kunnen botsen, of elkaar kunnen aanvullen. Auto’s die botsen en zo druk op elkaar uitoefenen. Daar bestaat ook weer een formule voor. Auto’s die, naast elkaar rijdend, in elkaars slipstream komend, dezelfde snelheid bereiken , zodat er iets overgedragen kan worden? Graviditeitwetten over zwangerschap en geboorte. Is onze tijd zwanger van de geboorte van de vijfde dimensie? Wanneer is dat kind voldragen? Kleine materiële deeltjes in het universum, door magnetisme tot elkaar aangetrokken, met dezelfde snelheid om elkaar heen draaiend ,kunnen elkaar raken en zo een ontploffing veroorzaken. De schepping van een nieuw universum, of een parallel universum? Zo kun je, als leek met voorstellingsvermogen, allerlei wetten logisch denkend aan elkaar koppelen. Of is het een mooie klok met een welluidende klepel?
Waar komt trouwens die materie vandaan? En waar komen paranormale boodschappen uit de ruimte vandaan? Het blijven mysterieuze vragen. De God 3.0 van André, die zich niet laat kennen?
LikeLike
@Joost @Egbert
De zelfreflectie is de basis/begin van voor de mens richting gevende wijsheid. Het geweld in mythen, sprookjes en heilige boeken heeft volgens mij betrekking op de fase in het leven dat men keuze dient te maken tussen goed en kwaad.
LikeLike
@Jan, goed en kwaad zijn slechts menselijke concepten, zijn bovendien ook nog eens afhankelijk van elkaar, over genoemde fenomenen kun je vanuit verschillende wetenschappelijke disciplines hier eindeloos over door blijven discussiëren, onze meeste gevoelens en overtuigingen waardoor we gedreven worden functioneren op een onbewust niveau, daar kom je heel moeilijk bij en nu nog even je volgende punt, wat is nu uiteindelijk richtinggevende wijsheid, richting gevend naar wat?, dat zij ook weer rationele constructies, het klinkt me haast een beetje religieus in de oren, Jan. bestaat er überhaupt wel zoiets als de ultieme wijsheid.
Op het moment dat je suikerspiegel ontregelt zou raken, of je schildklier of lever functioneert niet nar behoren, ik noem maar wat dwarsstraten, kraam je alleen nog maar onzin uit, m.a.w. je zou het e.e.a. wel een beetje moeten relativeren.
Je stelt als mens echt niet zoveel voor.
LikeLike
@Egbert
Klopt. 😉 Ik kraam maar wat onzin uit. Net zoals net bij de zondeval. Woorden zijn maar woorden. Maar ik leer er wel van door dit gelees en geschrijf. vriendelijke groet.
LikeLike
@Egbert
Bij dit onderwerp dacht ik aan een voorval van een vriend, medewerker van een bank. Hij moest jaren geleden woekerpolissen verkopen. Hij weigerde dat (dat was zijn richting gevende wijsheid) en werd ontslagen. in een jarenlange juridische procedure (dat was de strijd). Ik heb veel respect voor hem, omdat hij zijn inkomen, aanzien, loopbaan en gezin heeft ingezet. Hij is nu bezorger van pakketten. Hij leeft nu wel met een zuiver geweten.
LikeLike
Ik denk dat je er uiteindelijk er net als iedereen trouwens helemaal niets van leert, het is een leuke bezigheidstherapie, dat wel natuurlijk, het verzet de zinnen, het enige wat je weet is dat je in een groot mysterie gevangen zit en dat een ieder zijn eigen werkelijkheid hier omtrent hanteert, omarm het mysterie dan maar zoals een Sjamaan ooit tegen een vastgelopen psychiater en antropoloog zei. 😉
LikeLike
Hawking heeft dan misschien ook geen gelijk, en is de kosmologische inflatie een veel beter alternatief, wat in beginsel eeuwigdurend en zonder begin kan zijn.
LikeLike