De discussie of het universum al dan niet een schepper heeft, en wie dat dan zou kunnen zijn, is een van de oudste in de menselijke geschiedenis. Onder de verschillende argumenten van gelovigen en sceptici is één mogelijkheid zo goed als genegeerd gebleven: de theorie dat het universum – met apparatuur die niet zo verschillend is dan welke de huidige wetenschappers beschikbaar hebben – door mensen als wijzelf gecreëerd werd.
Is ons heelal een intelligent ontwerp dat gecreëerd werd door een architect die de wetten van de natuurkunde in ons universum en alle aspecten van het leven op aarde beheerst? Of volstaan alle natuurlijke processen die op aarde heersen en die leven mogelijk maakten – met onder meer evolutie door natuurlijke selectie – om een verklaring te geven van hoe we er vandaag zijn?
John Gribbin, een Britse wetenschapper en auteur van tientallen wetenschappelijke boeken – best gekend van ‘In Search of Schrödinger’s Cat’, zegt dat de schepper van het universum dichter bij mensen dan bij goden staat.
Er is enige ruimte om te spelen met de gedachte dat het heelal als een geheel ontworpen is. De moderne natuurwetenschap stelt immers dat ons heelal er eentje van vele is, een deel van een multiversum waar de verschillende regionen van ruimte en tijd verschillende eigenschappen kunnen hebben. Maar als ons universum door een technisch geavanceerde beschaving in een ander universum gecreëerd werd, dan kan de beschaving enkel verantwoordelijk geweest zijn voor de Big Bang, en verder niets.
Zie: Het universum als intelligent ontwerp (Grenswetenschap)
Illustr: posters.nl
GODEN EN MENSEN 
Zo-iets als “god” en het absolute behoeft wellicht geen inhoud? Ieder mens ‘is’ en de inhoud wordt gegeven aan alles wat men nu juist niet ‘is’.
Waarom zou dat met zo-iets als “god” en het absolute anders zijn?
Waar komt toch het idee vandaan dat we aan alles maar inhoud moeten geven. Is een leeg huis waardeloos omdat het geen inhoud heeft? Nee, het huis zélf is de vaste waarde. De inhoud is veranderlijk. Het ene bankstel wordt voor het andere verruild. Het oude gaat bij het grof vuil.
Maar de mens wil zichzelf niet zo bekijken. Wij zijn zélf de inhoud van God. En gezien ons tijdelijke karakter gaan we t.z.t. ook bij het grof vuil. Maar de mens plaatst zichzelf liever op de troon van God…..
LikeLike
– Laten we aannemen, dat er zo-iets als “god” en het absolute bestaat ; maar alleen als men daar een verdere inhoud wil aan geven , is dat moeilijker om te aanvaarden .
LikeLike
Wim Duzijn zegt:
Als je iets niet weet dan is het enige wat je kunt zeggen: “Ik weet het niet”.
Wat je je wel kunt afvragen is hoe groot statistisch gezien de kans is dat uit niets ‘iets’ ontstaat. Met mijn nuchtere boerenverstand zeg ik, die kans is nul.
Je weet het niet en toch zegt je boerenverstand dat de kans nul is? Feitelijk zeg je dus dat je het tegelijkertijd niet en wel weet.
Nu heb ik ook boerenverstand. En mijn boerenverstand zegt dat de kans dat iets uit niets ontstaat exact 100% is.
Situeer jezelf eens op een plaats die Niets heet met je ogen dicht. Das heel erg Niets hé? Het is windstil, geen auto, geen vogel, geen geluid, niks noppes njente.
Jouw zien is op dit moment dat er Niets is. Open je ogen en opeens is er links, rechts, onder, boven, vooruit, achteruit. Dat zijn al 6 ietsen ontstaan uit het Niets.
En dat alleen door ZIEN! Kan je nagaan wat er gebeurd als we de factor tijd aan zetten door te gaan denken. Denken wat plaats vind in het tijd-loze Zijn..
LikeLike
Scheppingsverhalen zijn geen beschrijvingen van het ontstaan van de wereld, maar betekenisverhalen over de zin van menselijk leven in een bedacht decor van schepping (Adam=Elckerlyc). Ze concurreren met hun geweldige literaire woordkracht dus ook niet met wetenschap over de oorsprong van de wereld, maar met oude en huidige menselijke opvattingen over de zin van het leven!
LikeLike
Giordano Bruno was voor zo ver mij bekend de eerste westerling die tot de conclusie kwam dat hij het heelal alleen kon begrijpen als oneindig in ruimte en tijd.
Giordano Bruno, ‘Über das Unendliche, das Universum und die Welten’, Stuttgart, 1994 (Venetia 1584).
De astrofysicus Hoyle had hetzelfde idee.
Het is ook mijn idee, een begin van het heelal is voor mij onvoorstelbaar.
Iets was oneindig is in ruimte en tijd is nooit geschapen.
De drie van elkaar afgeleide montheistische godsdiensten hebben een scheppingsverhaal, mijn idee is dat de oerknal hypothese, meer is het niet, daar een slap aftreksel van is.
Hindu’s, hoewel ze wel een scheppingsmythe kennen, het karnen van de oersoep, schijnen toch het oneindige, in ruimte en tijd, concept te kennen.
Hoyle schreef samen met een Hindu het volgende boek:
Fred Hoyle and Chandra Wickramasinghe, ‘Life on Mars ?, The case for a Cosmic Heritage ?’, Bristol 1997 .
Dat de oerknal al lang ter discussie staat kun je vinden in:
John Horgan, ‘The end of science, Facing the limits of knowledge in the scientific age’, Reading, 1996
John Maddox, ‘What remains to be discovered, Mapping the secrets of the universe, the origins of life, and the future of the human race’, London 1998.
Maar omdat we niets beters weten suddert die voort.
LikeLike
Het is niet de wetenschap, die in eerste instantie weet hoe het zit met het ontstaan van onze wereld.Het zijn onze technisch verlengde zintuigen die waarnemen en wetenschap die op grond daarvan conclusies trekt. We hebben de nodige ervaring met steeds verder technisch verlengen en verdiepen van onze zintuigen, en weten dus nu al dat we niets meer kunnen zeggen dan de ons nu bekende verlengde en verdiepte zintuigen waar kunnen nemen. Wat is toch dat ongeduld dat ons steeds weer opnieuw in dit soort -in ieder geval voor nu- duidelijk onvruchtbare discussies lokt?
LikeLike
Als je iets niet weet dan is het enige wat je kunt zeggen: “Ik weet het niet”.
Wat je je wel kunt afvragen is hoe groot statistisch gezien de kans is dat uit niets ‘iets’ ontstaat. Met mijn nuchtere boerenverstand zeg ik, die kans is nul.
Ook kun je je afvragen hoe groot statistisch gezien de kans is dat uit niets een gestructureerd intelligent object onstaat. Die kans is volgens mijn boerenverstand nog kleiner, maar kleiner dan nul bestaat niet. Nul is nul.
Het merkwaardige feit dat we in een wereld leven die ronduit geniaal in elkaar zit zadelt je dus op met vreemde vragen. Omdat de kans dat er zomaar iets ontstaat nul is zouden we er helemaal niet mogen zijn…
Zou het misschien beter zijn onszelf op te heffen. Omdat we met ons bestaan ‘de wetenschap’ aanklagen?
LikeLike
De wetenschap stelt de regels – zie reactie 100_woorden – hoe wij naar het leven moeten kijken. En dat we het anders ‘beleven’ (de regels) daar gaat natuurlijk de wetenschap niet over: ken jezelf geen eigenschap toe die jou, bij wijze van eer en als er grond voor is, door anderen wordt toegekend.
Wat was er voor de Oerknal?
Ik denk dat de wetenschap misschien beter kan gaan kijken hoe het met ons beleven staat dan onmogelijke antwoorden te geven op onmogelijke vragen. Je maakt er vrienden mee maar het kwaad zit hem in de feiten en niet in het beleven.
De wetenschapsethiek.
LikeLike
Ach, het verschuift alleen maar het probleem. Waar komen de scheppers dan weer vandaan?
De “theorie” dat het universum in elkaar getimmerd is door kaboutertjes heeft evenveel wetenschappelijke waarde als die hierboven. Ik heb er geen probleem mee dat mensen in god (een schepper, hogere macht of wat dan ook) geloven, maar probeer van religie geen weten te maken en als je dat wel doet, houd je dan aan de regels van de wetenschap.
LikeLike
oftewel, religieuzen zijn van kinds af aan gehersenspoeld en komen nu met dit soort onzin.
LikeLike
oftewel, ziehier de schade van religie in de vorm van dat het menselijke capaciteiten op een irrationeel dwaalspoor zet.
LikeLike
oftewel, het aannemelijk vinden van een schepper is even gefundeerd als het aannemelijk vinden van een wensen vervullend ruimtedolfijn in het andromedastelsel.
LikeLike
Iedere per definitie ontoetsbare en niet aan natuurwetten onderhevige claim is even (on)waarschijnlijk als iedere andere per definitie ontoetsbare en niet aan natuurwetten onderhevige claim.
LikeLike