Volgens Rik Peels en Stefan Paas – in hun boek God bewijzen – is God onbegrijpelijk voor ons en kunnen wij uit het feit dat het bestaan naar, bruut en kortstondig is, niet afleiden dat God niet bestaat. Volgens theoloog Jan-Auke Riemersma moet je dan óók verklaren hoe het kan dat God onbegrijpelijk is voor de mens, maar gaan Paas en Peels niet in op deze (heikele) kwestie.
‘Gods verborgenheid en het lijden van de mens zijn toch geen onredelijke bezwaren tegen het christelijke geloof? Zelf ondervind ik de verborgenheid van God en het lijden van de mens onder het bewind van een almachtige God als een nijpend probleem: moet ik nu tegen de atheïst zeggen dat hij onredelijk is wanneer hij van mij uitleg wil voor mijn geloof in God?’
Riemersma geeft als voorbeeld dat mensen die aan geestesziekten lijden die de oorzaak ervan is dat mensen niet kùnnen geloven in het bestaan van God, bijvoorbeeld omdat de ziekte zulke krachtige wanen doet ontwaken in de geest van de patiënt dat er geen enkele ruimte meer is voor geloof.
‘Moet ik nu denken dat God zélf deze patiënten alle hoop heeft willen ontnemen? Is het werkelijk onredelijk dat de naturalist gelooft dat er domweg geen sprake is van enige liefde of medeleven in de schepping? Je hebt wel een erg sterk geloof in het gebruik van argumenten als je [op basis van argumenten] denkt dat de ongelovige inzake deze kwesties ‘onredelijk’ is.’
Over het argument van Peels en Paas dat mensen een neiging hebben om te geloven – ‘het is natuurlijk om te geloven’ – hetgeen tot een bepaalde religie kan leiden, vraagt Riemersma zich af of de atheïst dan wel of niet het recht heeft om de gelovige enige vragen te stellen over deze keuze.
De docent filosofie alias De Lachende Theoloog, ziet dan ook werkelijk niet in waarom het redelijk is om de gelovige de status van onschendbaarheid te verlenen, want je zou kunnen betogen dat een dergelijke instelling bij voorbaat antisociaal is.
Jan-Auke Riemersma (foto: JR) schrijft een en ander als reactie – geen recensie – op het boek God bewijzen, onder de titel Wie heeft de bewijslast? Hij vindt dat de auteurs Paas en Peels een zeer goed werk hebben afgeleverd dat geïnteresseerden in het geloof niet ongelezen kunnen laten.
‘De schrijvers eisen echter van de ongelovige voortdurend dat deze zijn bezwaren tot in de puntjes uitwerkt. Nergens lijken ze de redelijkheid van bepaalde argumenten toe te willen geven. Het laat zich raden dat de atheïst niet in staat is om al zijn bezwaren tot achter de komma uit te werken.’
Zie: Wie heeft de bewijslast? (Jan-Auke Riemersma)
God bewijzen – Argumenten voor en tegen geloven | Uitgeverij Balans | Rik Peels & Stefan Paas | 280 pag. | ISBN10: 9460037240 | ISBN13: 9789460037245 | € 19,95 | Twee wetenschappers zetten hierin de argumenten voor en tegen Godsgeloof op een rij. Ze doen dat op een milde manier, zonder polemiek of bekeringsijver, al zijn ze zelf wel gelovig. Het boek is geschreven met vaart en humor en het bevat de laatste wetenschappelijke en filosofische inzichten over religie en Godsgeloof. Het is tot stand gekomen met medewerking van gelovige en niet-gelovige wetenschappers uit verschillende vakgebieden en bedoeld voor mensen die openstaan voor argumenten. (Balans)
GODEN EN MENSEN 
Fijn Paul, wel zo makkelijk. Ik twitter zelf niet.
Volg wel een aantal mensen waardoor ik soms uiterst boeiende conversaties tegen kom. Vandaag b.v. over ethiek versus religie. Je staat bij mijn favorieten. ( had ik natuurlijk al veel eerder moeten doen 🙂 )
LikeLike
Ik heb dat net getweet! 🙂 http://bit.ly/16akuw4
LikeLike
En het is natuurlijk terug te beluisteren. 😉
LikeLike
Voor de liefhebbers:
Bij de E.O., radioprogramma : Dit is de dag, van dinsdag 15 oktober j.l. om 14.00 uur, vond een gesprek plaats over dit boek tussen de schrijver Stefan Paas (theoloog) en Boris van der Ham.( humanist )
LikeLike
“gelovige, twijfelende,ongelovige” lijkt nu inderdaad en voor de toekomst wellicht blijvend een betere omschrijving van ons mensen. Bovendien lijkt het onvermijdelijk dat naast de echte twijfel zowel bij keuze voor geloof als keuze voor ongeloof de sluipende twijfel, inherent aan menselijke keuzes bij zingeving en liefde, ook een rol speelt.
LikeLike
Joost zei het heel mooi…….-gelovige en ongelovige mens- , ik weet het niet, wie wel?
LikeLike
Ik krijg hier toch zo de kriebels van. En dat is echt zachtjes uitgedrukt.
In zaken als geloof of ongeloof is de vraag : ” Waarom “, mij al onwelgevallig.
Vragen naar het ‘waarom’ heeft voor mij de (bij) klank van ‘ter verantwoording’ roepen.
Het aanvoeren van argumenten…..het ontmantelen ervan…..het moeten komen met bewijslast ( het lijken wel termen uit de rechtsspraak ) leiden in mijn beleving in de meeste gevallen tot een oordeel of sterker tot een veroordeling.
Iets wat ik juist heb afgeleerd in mijn leven!
Maar goed, laten de heren ( in dit geval ;-)) vooral blijven doen waarvan zij menen het te moeten doen. Maar aan hun tafel zal ik niet aanschuiven.
Met de reactie van Lucas Blijdschap ( site van Jan-Auke Riemersma kan ik me wel verenigen.
LikeLike
Het lijkt me mogelijk om als gelovige en ongelovige mens open te staan voor alle argumenten voor en tegen zonder dat je beslissend geraakt wordt in je eigen keuze voor ongeloof of geloof. Niet alleen ons verstand, maar nu ook ons mensenrecht ontneemt ons de mogelijkheid om elkaar wat dat betreft beslissend tot een andere keuze te dwingen om nog maar niet te spreken dat we elkaar elkaar ‘doodslaan’ met argumenten. Bovendien zullen onze menselijke ervaringen, waarop we onze keuze baseren, zelfs hetzelfde zijn.
Het mensenrecht en mensenplicht roept ons in ieder geval ook op om samen te zorgen voor onze wereld. Wrschl steken we nu in de nadagen van de verlichting veel te veel energie in dit zgn probleem van ongeloof en geloof en kan nu ons mensenrecht op een veel beter begaanbaar gezamenlijk pad houden.
LikeLike