Zijn de Goden zelf buitenaardsen? Is God overal, maar bevindt hij zich vooral buitenaards? Dragen we daarom een dienst op over buitenaards leven? Voorganger van de kerkdienst is dr. Taede Smedes, een internationaal erkende expert op het gebied van de interactie tussen geloof en natuurwetenschap. Momenteel werkt hij aan een boek over onder meer de problematiek van buitenaards leven en christelijk geloof.
‘De laatste jaren verschijnen er dagelijks krantenberichten waarin sterrenkundigen ontdekkingen aankondigen van nieuwe, aarde-achtige planeten waarop misschien leven mogelijk is. Is het mogelijk dat de mens niet het enige intelligente wezen in het heelal is? Wat zijn de implicaties hiervan voor het christelijk geloof? En wat zegt de Bijbel? De dienst zal rond deze thematiek draaien. Het is daarbij niet de bedoeling om antwoorden te geven, maar om de kerkganger uit te dagen zelf mee te denken over een kwestie die ooit tot het rijk van speculatie en science fiction behoorde, maar die morgen al realiteit kan zijn.’
Verwachten we ons heil nu van de buitenaardsen, nu God een beetje dood lijkt en het secularisme op aarde rondwaart? Wat zegt de Bijbel, daar zal Smedes (foto: TS) het over hebben. Over UFO’s kan ik daarin niets vinden, noch in het O.T. noch in het N.T. Of misschien toch, dit:
‘Ezechiël 1:1-28: En ik zag een stormwind kwam uit het noorden, een zware wolk met flikkerend vuur iets wat eruit zag als blinkend metaal en in het midden daarvan was wat geleek op vier wezens, zij hadden de gedaante van een mens… (…) Boven de hoofden der wezens was wat geleek op een uitspansel als ontzagwekkend ijskristal, uitgespreid boven over hun hoofden.’
Wellicht weet Smedes meer. Waren de Goden zelf buitenaardsen? Smedes hield hierover een interview met de Delftse luchtvaart- en ruimtevaartdeskundige Coen Vermeeren (foto re onder: TS) die zeker weet dat er buitenaardsen zijn. ‘Ze bestaan gewoon,’ zo zegt hij, althans, UFO’s bestaan gewoon, volgens zijn gelijknamige boek dat ‘een wetenschappelijke visie’ als ondertitel draagt. Vermeeren is er heilig van overtuigd dat buitenaardse alienseen basis hebben op de maan. Ook, weet hij, ‘blijkt er technologie te zijn ‘ge-re-engineerd’ van gecrashte vliegende schotels en te zijn ingezet voor geavanceerd oorlogstuig.’
Hieronder enkele citaten uit het interview dat Smedes hield met Vermeeren.
‘Dan wat betreft God – de Schepper. Veel dossiers over buitenaardsen en UFO’s maken melding van het feit dat hun bezoek te maken heeft met de spirituele ontwikkeling van de mensheid. Diezelfde bronnen maken ook melding van universele wetten. Wie maakt die wetten? Zo boven zo beneden. Daarover mag iedereen speculeren – of zoek gewoon de bronnen.’
‘Uiteindelijk zul je uitkomen – naar mijn idee – bij het feit dat al het geschapene – de natuurkundigen hebben hiervoor een theorie (die overigens zwaar onder vuur ligt) ontwikkeld met de naam Big Bang – ten diepste mentaal is. Of met een ander woord ‘Bewustzijn’ is. In die zin is alles letterlijk met elkaar verbonden. Onlosmakelijk. We spreken dan alleen in termen van verschillende uitingen van dat Oerbewustzijn.’
‘Sommigen zeggen dat God – als het totale universele bewustzijn – zichzelf leert kennen in al zijn scheppingen. En dat ‘verklaart’ dan ook dat geen enkel schepsel – of het nu een elektron, een mens of een ster is – ooit los staat van de Bron, maar zich hooguit los ‘voelt’ staan van de Bron. Wij zijn dus bewustzijnseenheden die een aardse ervaring delen.’
‘Daarmee is er ook geen wezenlijk verschil tussen jou en mij, tussen arm of rijk, tussen man of vrouw, tussen rassen en religies. Het zijn alleen andere uitingen van het Bewustzijn – van God als je dat liever hebt. Dit concept vind je terug bij dossiers die betrekking hebben met het buitenaardse als het gaan om filosofische, morele, ethische en spirituele kwesties. Daarmee hangt veel – zo niet alles – dus ook samen met het ufo-dossier.’
Kom op tijd. De buitenaardse belangstelling kan groot zijn.
Illustr: Een constructie-tekening van het door Blumrich ontworpen ruimteschip dat de profeet Ezechiël in de Bijbel zou beschrijven. (Buitenaards Leven)
Kerkdienst ‘Zijn we alleen?’ | Zondag 22 september 2013 | 11.00 uur Grote Kerk te Drachten (het oude kerkje in het centrum.)
🌟Online redactie Goden En Mensen 👁️ @Relifilosofie 🍀Freelance schrijver 🌱 Vereniging Leven met dood 🦋 De Woudkapel 🌲
20 Responses
joost tibosch sr
De hele kosmos kan met onze wetenschappen nu slechts begrepen worden met het zich door nieuwe ontdekkingen steeds aanpassend evolutionair denkmodel van materieel-geestelijke groei.
Zowel het oude wereldbeeld met de aarde als middelpunt als het nieuwe wereldbeeld met zijn kosmische dimensie is voor een gelovige “gegeven werkelijkheid” en “opdracht” tot praktische zorg en inzet.
In oude religieuze termen betekent dat dat hij ook in deze kosmische werkelijkheid blijft geloven, dat die zich bevindt in vanaf het begin actieve “Schepping” op weg naar “voltooiing” in het “Rijk van God”.
Slechts zo “openbaart” zich God, maar blijft in alle fases van evolutionair materieel-geestelijke groei niet aan te wijzen onbewijsbaar de Andere. Zijn oude naam Jahweh blijft ook in onze kosmische wereld gelden:”Ik ben bij jullie, maar hoe maak Ik uit”.
citaat: ”Ik ben bij jullie, maar hoe maak Ik uit”. Ik vind dit een zeer gekunstelde vertaling alsof JHWH een soort persoon zou zijn of een wil zou hebben. De bijbelvervalsers die de naam “Heere” hebben bedacht zullen wel schuld hebben aan deze verwarring.
Ik lees in de wikipedia:
“Het werkwoord HWH.
Qua etymologie houdt de naam waarschijnlijk verband met een oud Hebreeuws werkwoord ‘zijn’ (HWH); de betekenis is dan: ‘hij is’ of ‘hij zal zijn’ (derde persoon mannelijk enkelvoud, onvoltooide tijd). Vormen van dit werkwoord zijn verder betrekkelijk zeldzaam, in tegenstelling tot de (modernere?) stam HJH die hetzelfde betekent maar juist veel voorkomt. JHWH kan ook een verbuiging zijn van de causatieve vorm van HWH, ‘hi·wah’ (vormen, veroorzaken te zijn); de naam betekent dan ‘hij veroorzaakt (zal veroorzaken) te worden.’
In de Thora (Exodus hoofdstuk 3, vers 14-15) wordt beschreven dat Mozes aan God vroeg met welke naam Hij aangeduid wilde worden, voor het geval de menigte die naam wilde weten. In deze passage vinden we een regel met zowel de werkwoordstam היה als הוה. Opmerkelijk is dat de verbuiging אהיה van de eerste stam traditioneel is vertaald met ‘Ik zal zijn’, en de verbuiging יהוה van de tweede stam niet met ‘Hij zal zijn’ maar met ‘HEERE’ (JHWH):
En God zei tegen Mozes: „Ik zal zijn (אהיה) die ik was (אהיה)”, en Hij zei: „Het volgende zul je zeggen tegen de zonen van Israël: ‘Ik zal zijn (אהיה) heeft mij naar jullie gestuurd.’” En God zei verder tegen Mozes: “Het volgende zul je zeggen tegen de zonen van Israël: ‘JHWH (יהוה), God van jullie vaders, God van Abraham, God van Izaak en God van Jakob, Hij heeft mij naar jullie gestuurd’; dit is Mijn Naam voor eeuwig, en dit is Mijn aandenken voor generatie (en) generatie!”
Ik meen dan dat hier een essentie van het zijn bedoeld wordt, die buiten tijd en ruimte is. (mijn eigen interpretatie):
“En ‘God’ zei tegen Mozes: “Het volgende zul je zeggen tegen de zonen van Israël: ‘JHWH (יהוה), “het zijnde de essentie van het ego”, het ego van jullie vaders, ego van Abraham, ego van Izaak en ego van Jakob, “het zijnde” heeft mij naar jullie gestuurd’; dit is Mijn Naam “IK” is voor eeuwig, en dit is Mijn aandenken voor generatie (en) generatie!”
Over dit onderwerp een beetje uitgedacht (min of meer). Ik luister naar m’n intuïtie (voelen dus) en je ‘bron’ weet alles. En dat voel je. Voor mij zit daar het goddelijke…..(in jezelf)….
“Wat zegt de bijbel”
Ik vind dit een van de meest stompzinnige vragen überhaupt,
daar zit ik dan, met mijn katholieke achtergrond.
Ezechiël, dat verhaal werd door Erich von Daniken gebruikt, Von Daniken verhaald allerlei oude geschriften met zulke opvallende teksten om zijn theorie te bewijzen. Ik vind de connectie met Coen Vermeeren wat misleidend, het begon niet met Coen Vermeeren. Smedes zit zoals ik het begrijp met zijn werkloosheid momenteel, dan is het toch verfrissend, een kerkdienst over buitenaards leven. De kerk zal er alleen voller van worden.
@Jan
Heel letterlijk kun je de twee hebreeuwse vormen van het werkwoord zijn vertalen met: Jah= Ik ben (actief zijn: vgl Hallelu-jah); Weh= voorzover ik ben. Ben benieuwd welk goed Nederlands jij daarvan maakt? PS Om die heilige vierletternaam JHWH niet uit te spreken zette men er de klinkers van Elohim=Heer onder. Men las niet Jahweh maar Elohim=Heer.
En wat die “persoon” betreft? In onze werkelijkheid is persoonlijke ontmoeting en ervaring (één van) de meest indrukwekkende menselijke ervaring(en), die we kennen. Vindt jij het zo vreemd dat men juist dat beeld gebruikt in voorstellingen van God?
Ik had begrepen dat men JHWH te heilig vond om uit te spreken, bovendien waren de klinkers niet bekend bij het volk, in het Hebreeuws schrift ontbreken die klinkers dus.
Vele mythen gaan over het verloren gegane “heilige woord”, als symbool voor het onbegrijpelijke heilige eeuwige. Heden ten dage nog bekend bij de vrijmetselaars. Dat is mijn inziens de reden dat men geen beeld van God mag maken: in mijn visie dus geen voorstelling: geen “denkbeeld”.
De hogepriester mocht slechts ééns per jaar in het heiligen der heiligen dat woord uitspreken: het lijkt me symbolisch. Een esoterische duiding lijkt me te ver gaan.
De joden namen daarom de aanduiding “Adonai” als substituut en bogen dan hun hoofd uit respect voor het onuitsprekelijke en onbegrijpelijke waar geen denkbeeld over kan bestaan. Aan de vertaling van Adonai (substituut/ aanduiding voor JHWH) dient dus geen waarde aan toegekend te worden, “Heere” als begrip is mijns inzien een onjuist antropomorf beeld voor “Tao”.
Wat betreft Elohim, dit een geheel ander woord en een ander begrip. Het betekent letterlijk: God-Godin-meervoud. Het woord komt voor in Genesis: “-een schare goddelijke wezens die zowel mannelijk als vrouwelijk tegelijk zijn- (Elohim dus) zweefden over de wateren.” Of in een iets andere vertaling: projecteerden hun beeld in de stof. Dan lijkt het ook meer op de Poimandres bij het levende beeld dat in de stof reflecteert..
“Ik-ben-voor-zover-ik-ben” zoals je schrijft, lijkt me dus aan te geven dat het gaat om het “zijn”, “ik-ben” (niet: mijn lichaam, mijn emoties, mijn driften, mijn denken, mijn kracht, mijn enz ben ik)(of andere identificaties) ,maar, uitsluitend en alleen mijn “zelve”: “voor zover ik BEN” het bewustzijn in essentie of de stille getuige, het heilige, de innerlijke goddelijkheid in elk wezen dat IS. Mens ken uzelve.
Wat betreft persoon, het hangt ervan af wat je er onder verstaat. Het is niet de diepste essentie van iemand, dan zou ik het met je eens zijn. Persoon komt van persona en betekent masker. Ik heb niet veel op met de maskers, de persoonlijkheid, van anderen; het zijn sociale rollen. Soms heeft een enkel individu meerdere persoonlijkheden bij een persoonlijkheids-stoornis.
Ik meen dat je, als je spreekt over een persoonlijke ontmoeting, bedoelt dat je een ander mens in zijn diepste innerlijk, in je hart ontmoet. Dat je dan de goddelijke essentie van het gemeenschappelijke “zijn” beleefd: ware broederschap. Het goddelijke eeuwige zijn in het moment NU, zonder een masker of een persoonlijkheid met bepaalde eigenschappen.
Voor mij is een “persoonlijke” ontmoeting, een ontmoeting op persoonlijk vlak: dus zoals in een toneelstuk in een rollenspel gebeurd.
Eén van de dingen die ik graag nog zou meemaken is de aankomst op ons planeetje van wezens van buiten ons zonnestelsel.
ALS, ik weet natuurlijk niet of dat ooit zal gebeuren, die aankomen dan is duidelijk dat er natuurkundige wetten zijn waar wij niets van weten, de dichtstbijzijnde ster is twee lichtjaren weg.
Maar dat is niet mijn hoofdreden, ik ben zeer benieuwd hoe onze gelovigen over de wereld zullen reageren als ze zien dat wij niet de enige intelligente wezens in het heelal zijn.
Dat leven overal in het volgens mij oneindige heelal, zowel in ruimte als tijd, voorkomt, dat lijkt mij zeker.
Er is niets wat er op wijst dat de mensjes op van een flutzonnestelseltje aan de rand van een flutmelkwegje uniek zijn.
De oorsprong van het gebruik van de kerstboom, van oorsprong “heidens”, is het zichtbaar maken van het leven in het heelal. De lichtjes in de kerstboom geven het oneindige leven aan zoals de sterren in de hemel. Het hele heelal was doortrokken van leven. De boom zelf was de symbolisering van de eenheid van alles: de levensboom.
De levensboom gaat met zijn wortels in de aarde, in de stof: de materie. Dan draagt die basis de stam en die stam al de vertakkingen van leven met zijn takken en twijgen.
Bij de oude Egyptenaren waren de sterren goden. Ze stonden in direct contact met het leven op aarde. De mensen op aarde en de goden in de hemel waren verbonden en beïnvloeden elkaar over en weer continue. Je kan dan ook zeggen dat de mens een samengesteld wezen is die (o.a.) zowel een goddelijke als dierlijke natuur heeft.
Deze levensboom, gesystematiseerd in de kabbala kom je in die vorm al tegen bij Philo van Alexandrië. Het is de overtuiging in de Hermetiek dat alles één is en verbonden.
De reis van de ziel na de dood langs de wachters geeft dit mooi aan: elk samenstellend deel-aspect van de mens dat verkregen is bij de geboorte in een bepaalde sfeer, moest bij de dood weer terug gegeven worden.
Als een mens spiritueel groeit, kan ik me voorstellen dat de mens de beschikking krijgt over ijlere lichamen en telepatisch kan communiceren.
Waarom zou men dan met onze stoffelijke lichamen met raketten of zoiets moeten reizen? Als er in het heelal wezens zijn die verder zijn geëvolueerd dan wij, dan ligt het voor de hand dat ze een wat slimmere methode kiezen om ons te bezoeken.
Met andere woorden, het is vreemd om in een kerk over “buitenaardsen” te spreken, als er in de geschiedenis al een scala van buitenaardse wezens aanwezig is, in engelen, aartsengelen, kronen, machten en weet ik wat al niet meer. Levende wezens waarmee je direct contact kan krijgen zonder een raket.
En de esoterische lering zegt hiervan, dat elk wezen zodanig verbonden is met de levensboom, dat door zelfkennis ieder mens zijn “eigen” engel, aartsengel en goddelijkheid kan ervaren. De esoterie verwijst hierbij naar mystici en topervaringen.
De ont-mythologisereing van de kerk en zijn rationalistische dogmatische leerstellingen hebben de gelovige mensen de kerk uit gejaagd. Het is niet voor niets dat de kerk groot geworden is in een tijd dat ze al de heidense mythen overnamen.
Misschien is het een idee, om een film te draaien in die kerk in Drachten, bijvoorbeeld van Star-trek.
Om daarna onderling te bespreken welke ethische en morele aspecten hierin aan de orde komen. Daar gaat het toch om, niet om wetenschappelijke hypothesen!!!!
Beter zou zijn een zaaltje waar ook een of andere new age spirituele club bijeenkomt en kaarsjes aansteekt. De kerk is zo besmet.
Jan, ik weet niet of je misschien een hebreeuwse bijbel hebt? Dan zul je merken dat onder de oorspronkelijke medeklinkertekens klinkertekentjes zijn gezet als hulpmiddel voor de juiste uitspraak. En je hebt inderdaad gelijk. In zo’n bijbel kun je ook zien dat onder JHWH inderdaad de klinkertekentjes van édonaj zijn gezet; JeHoWaH. Als orthodoxe joden nu nog JHWH lezen en JaHWeH denken, zeggen ze edonaj=heer. Onze vrienden de Jehovahgetuigen hebben dat blijkbaar nog steeds niet begrepen. De naam Jehowah bestaat niet! Wellicht een aanwijzing voor hun gebrekkig bijbellezen?
En wat de persoonlijke ontmoeting betreft? Ik ga daar niet geleerd over zitten doen, maar verwijs als in de bijbel naar de dagelijkse grootse ervaring van leven met je vrienden en je vrouw. Dan zit ik echt niet aan het woordje persona te denken. En die ervaring als beeld gebruikt voor een onuitsprekelijke goddelijke werkelijkheid in de verhouding God-mens(zie Hooglied) Je mag natuurlijk rustig je eigen interpretatie geven, als je maar weet dat dat niet de bijbelse is.
Jah= (maak je geen zorgen:) Ik ben bij jullie; En weh=voorzover ik ben=?
Joost, ik heb geen Hebreeuwse bijbel maar kende het verhaal van de later in de geschiedenis ingevulde klinker-tekens en het verhaal over Jehovah.
Wat god en persona betreft hebben we dus een andere visie. Ik trek de conclusie dat jij uitgaat van een god als ‘persoon’ die _BIJ_ de mens is (voorzover hij IS) op vergelijkbare wijze zoals bij (diepe) ontmoetingen tussen mensen.
Ik ga er vanuit dat er een onpersoonlijk goddelijk beginsel is, dat ver uitgaat boven het menselijk begrip waardoor er geen bespiegeling over mogelijk is en geen (denk)beeld over te vormen is. Dat het goddelijk beginsel, eeuwig, oneindig, als het ‘zijnde’ _IN_ ieders hart IS en in het hele universele leeft. En dat het ervaren kan worden zoals bij mystici. Die daarna geen woorden kunnen vinden om die ervaring uit te kunnen drukken.
Mogelijk hebben we beiden gelijk en ongelijk.
Ik merk zo langzamerhand dat ik dan in de traditie van het Hermetisme thuis hoor. Vandaar dat ik een andere exegese van de bijbel geef, die met die ketters goed overeenkomt.
Zoals je waarschijnlijk wel weet zeiden de Gnostici (die van de harde lijn die JHWH als een slechte Demiurg zagen):
“JHWH zegt van zichzelf dat hij een jaloerse god is en dat er naast hem geen andere goden zijn, daarmee te kennen gevend dat hij ongelijk heeft, anders zou hij het niet hoeven zeggen.”
“is voor een gelovige “gegeven werkelijkheid” en “opdracht” tot praktische zorg en inzet.”
Was dat maar waar in de praktijk; volgens mij geldt dat voor een minderheid (die percentueel onder atheisten niet groter is).
Men roert de oorlogs-trom van de betweters die zeggen “scepsis” te zijn, maar geen greintje twijfel hebben over de monistisch fysisch/materialistische levensvisie.
Het zijn net zoals de ergste dogmatische orthodoxe religieuzen: “gelovigen”
De waarheid ligt zoals gebruikelijk weer in het midden: noch idealistisch monisme, noch fysisch monisme.
Waren de sceptici (van .nl) maar twijfelaars, dan konden ze er nog wat bijleren. Maar het is jammer, ze weten alles al.
Ik schaam me diep voor de door jou bedoelde gelovigen, maar laat me lekker niet door hen beinvloeden. Ik hoop dat jij hetzelfde gevoel hebt bij de door jou bedoelde atheisten..en er je ook gewoon niks van aantrekt!
GODENENMENSEN 
De hele kosmos kan met onze wetenschappen nu slechts begrepen worden met het zich door nieuwe ontdekkingen steeds aanpassend evolutionair denkmodel van materieel-geestelijke groei.
Zowel het oude wereldbeeld met de aarde als middelpunt als het nieuwe wereldbeeld met zijn kosmische dimensie is voor een gelovige “gegeven werkelijkheid” en “opdracht” tot praktische zorg en inzet.
In oude religieuze termen betekent dat dat hij ook in deze kosmische werkelijkheid blijft geloven, dat die zich bevindt in vanaf het begin actieve “Schepping” op weg naar “voltooiing” in het “Rijk van God”.
Slechts zo “openbaart” zich God, maar blijft in alle fases van evolutionair materieel-geestelijke groei niet aan te wijzen onbewijsbaar de Andere. Zijn oude naam Jahweh blijft ook in onze kosmische wereld gelden:”Ik ben bij jullie, maar hoe maak Ik uit”.
LikeLike
citaat: ”Ik ben bij jullie, maar hoe maak Ik uit”. Ik vind dit een zeer gekunstelde vertaling alsof JHWH een soort persoon zou zijn of een wil zou hebben. De bijbelvervalsers die de naam “Heere” hebben bedacht zullen wel schuld hebben aan deze verwarring.
Ik lees in de wikipedia:
“Het werkwoord HWH.
Qua etymologie houdt de naam waarschijnlijk verband met een oud Hebreeuws werkwoord ‘zijn’ (HWH); de betekenis is dan: ‘hij is’ of ‘hij zal zijn’ (derde persoon mannelijk enkelvoud, onvoltooide tijd). Vormen van dit werkwoord zijn verder betrekkelijk zeldzaam, in tegenstelling tot de (modernere?) stam HJH die hetzelfde betekent maar juist veel voorkomt. JHWH kan ook een verbuiging zijn van de causatieve vorm van HWH, ‘hi·wah’ (vormen, veroorzaken te zijn); de naam betekent dan ‘hij veroorzaakt (zal veroorzaken) te worden.’
In de Thora (Exodus hoofdstuk 3, vers 14-15) wordt beschreven dat Mozes aan God vroeg met welke naam Hij aangeduid wilde worden, voor het geval de menigte die naam wilde weten. In deze passage vinden we een regel met zowel de werkwoordstam היה als הוה. Opmerkelijk is dat de verbuiging אהיה van de eerste stam traditioneel is vertaald met ‘Ik zal zijn’, en de verbuiging יהוה van de tweede stam niet met ‘Hij zal zijn’ maar met ‘HEERE’ (JHWH):
En God zei tegen Mozes: „Ik zal zijn (אהיה) die ik was (אהיה)”, en Hij zei: „Het volgende zul je zeggen tegen de zonen van Israël: ‘Ik zal zijn (אהיה) heeft mij naar jullie gestuurd.’” En God zei verder tegen Mozes: “Het volgende zul je zeggen tegen de zonen van Israël: ‘JHWH (יהוה), God van jullie vaders, God van Abraham, God van Izaak en God van Jakob, Hij heeft mij naar jullie gestuurd’; dit is Mijn Naam voor eeuwig, en dit is Mijn aandenken voor generatie (en) generatie!”
Ik meen dan dat hier een essentie van het zijn bedoeld wordt, die buiten tijd en ruimte is. (mijn eigen interpretatie):
“En ‘God’ zei tegen Mozes: “Het volgende zul je zeggen tegen de zonen van Israël: ‘JHWH (יהוה), “het zijnde de essentie van het ego”, het ego van jullie vaders, ego van Abraham, ego van Izaak en ego van Jakob, “het zijnde” heeft mij naar jullie gestuurd’; dit is Mijn Naam “IK” is voor eeuwig, en dit is Mijn aandenken voor generatie (en) generatie!”
zie ook https://nl.wikipedia.org/wiki/Ik_ben met ook het Gnosticisme, en het Hinduïsme die hetzelfde tot uitdrukking brengen.
LikeLike
Over dit onderwerp een beetje uitgedacht (min of meer). Ik luister naar m’n intuïtie (voelen dus) en je ‘bron’ weet alles. En dat voel je. Voor mij zit daar het goddelijke…..(in jezelf)….
LikeLike
Hier op WordPress gaat het reageren goed….het wordt hopelijk verholpen met dat Gravatar 😉
LikeLike
“Wat zegt de bijbel”
Ik vind dit een van de meest stompzinnige vragen überhaupt,
daar zit ik dan, met mijn katholieke achtergrond.
Ezechiël, dat verhaal werd door Erich von Daniken gebruikt, Von Daniken verhaald allerlei oude geschriften met zulke opvallende teksten om zijn theorie te bewijzen. Ik vind de connectie met Coen Vermeeren wat misleidend, het begon niet met Coen Vermeeren. Smedes zit zoals ik het begrijp met zijn werkloosheid momenteel, dan is het toch verfrissend, een kerkdienst over buitenaards leven. De kerk zal er alleen voller van worden.
LikeLike
@Jan
Heel letterlijk kun je de twee hebreeuwse vormen van het werkwoord zijn vertalen met: Jah= Ik ben (actief zijn: vgl Hallelu-jah); Weh= voorzover ik ben. Ben benieuwd welk goed Nederlands jij daarvan maakt? PS Om die heilige vierletternaam JHWH niet uit te spreken zette men er de klinkers van Elohim=Heer onder. Men las niet Jahweh maar Elohim=Heer.
En wat die “persoon” betreft? In onze werkelijkheid is persoonlijke ontmoeting en ervaring (één van) de meest indrukwekkende menselijke ervaring(en), die we kennen. Vindt jij het zo vreemd dat men juist dat beeld gebruikt in voorstellingen van God?
LikeLike
Ik had begrepen dat men JHWH te heilig vond om uit te spreken, bovendien waren de klinkers niet bekend bij het volk, in het Hebreeuws schrift ontbreken die klinkers dus.
Vele mythen gaan over het verloren gegane “heilige woord”, als symbool voor het onbegrijpelijke heilige eeuwige. Heden ten dage nog bekend bij de vrijmetselaars. Dat is mijn inziens de reden dat men geen beeld van God mag maken: in mijn visie dus geen voorstelling: geen “denkbeeld”.
De hogepriester mocht slechts ééns per jaar in het heiligen der heiligen dat woord uitspreken: het lijkt me symbolisch. Een esoterische duiding lijkt me te ver gaan.
De joden namen daarom de aanduiding “Adonai” als substituut en bogen dan hun hoofd uit respect voor het onuitsprekelijke en onbegrijpelijke waar geen denkbeeld over kan bestaan. Aan de vertaling van Adonai (substituut/ aanduiding voor JHWH) dient dus geen waarde aan toegekend te worden, “Heere” als begrip is mijns inzien een onjuist antropomorf beeld voor “Tao”.
Wat betreft Elohim, dit een geheel ander woord en een ander begrip. Het betekent letterlijk: God-Godin-meervoud. Het woord komt voor in Genesis: “-een schare goddelijke wezens die zowel mannelijk als vrouwelijk tegelijk zijn- (Elohim dus) zweefden over de wateren.” Of in een iets andere vertaling: projecteerden hun beeld in de stof. Dan lijkt het ook meer op de Poimandres bij het levende beeld dat in de stof reflecteert..
“Ik-ben-voor-zover-ik-ben” zoals je schrijft, lijkt me dus aan te geven dat het gaat om het “zijn”, “ik-ben” (niet: mijn lichaam, mijn emoties, mijn driften, mijn denken, mijn kracht, mijn enz ben ik)(of andere identificaties) ,maar, uitsluitend en alleen mijn “zelve”: “voor zover ik BEN” het bewustzijn in essentie of de stille getuige, het heilige, de innerlijke goddelijkheid in elk wezen dat IS. Mens ken uzelve.
Wat betreft persoon, het hangt ervan af wat je er onder verstaat. Het is niet de diepste essentie van iemand, dan zou ik het met je eens zijn. Persoon komt van persona en betekent masker. Ik heb niet veel op met de maskers, de persoonlijkheid, van anderen; het zijn sociale rollen. Soms heeft een enkel individu meerdere persoonlijkheden bij een persoonlijkheids-stoornis.
Ik meen dat je, als je spreekt over een persoonlijke ontmoeting, bedoelt dat je een ander mens in zijn diepste innerlijk, in je hart ontmoet. Dat je dan de goddelijke essentie van het gemeenschappelijke “zijn” beleefd: ware broederschap. Het goddelijke eeuwige zijn in het moment NU, zonder een masker of een persoonlijkheid met bepaalde eigenschappen.
Voor mij is een “persoonlijke” ontmoeting, een ontmoeting op persoonlijk vlak: dus zoals in een toneelstuk in een rollenspel gebeurd.
LikeLike
Mee eens ! Mooi Annet.
LikeLike
Eén van de dingen die ik graag nog zou meemaken is de aankomst op ons planeetje van wezens van buiten ons zonnestelsel.
ALS, ik weet natuurlijk niet of dat ooit zal gebeuren, die aankomen dan is duidelijk dat er natuurkundige wetten zijn waar wij niets van weten, de dichtstbijzijnde ster is twee lichtjaren weg.
Maar dat is niet mijn hoofdreden, ik ben zeer benieuwd hoe onze gelovigen over de wereld zullen reageren als ze zien dat wij niet de enige intelligente wezens in het heelal zijn.
Dat leven overal in het volgens mij oneindige heelal, zowel in ruimte als tijd, voorkomt, dat lijkt mij zeker.
Er is niets wat er op wijst dat de mensjes op van een flutzonnestelseltje aan de rand van een flutmelkwegje uniek zijn.
LikeLike
De oorsprong van het gebruik van de kerstboom, van oorsprong “heidens”, is het zichtbaar maken van het leven in het heelal. De lichtjes in de kerstboom geven het oneindige leven aan zoals de sterren in de hemel. Het hele heelal was doortrokken van leven. De boom zelf was de symbolisering van de eenheid van alles: de levensboom.
De levensboom gaat met zijn wortels in de aarde, in de stof: de materie. Dan draagt die basis de stam en die stam al de vertakkingen van leven met zijn takken en twijgen.
Bij de oude Egyptenaren waren de sterren goden. Ze stonden in direct contact met het leven op aarde. De mensen op aarde en de goden in de hemel waren verbonden en beïnvloeden elkaar over en weer continue. Je kan dan ook zeggen dat de mens een samengesteld wezen is die (o.a.) zowel een goddelijke als dierlijke natuur heeft.
Deze levensboom, gesystematiseerd in de kabbala kom je in die vorm al tegen bij Philo van Alexandrië. Het is de overtuiging in de Hermetiek dat alles één is en verbonden.
De reis van de ziel na de dood langs de wachters geeft dit mooi aan: elk samenstellend deel-aspect van de mens dat verkregen is bij de geboorte in een bepaalde sfeer, moest bij de dood weer terug gegeven worden.
Als een mens spiritueel groeit, kan ik me voorstellen dat de mens de beschikking krijgt over ijlere lichamen en telepatisch kan communiceren.
Waarom zou men dan met onze stoffelijke lichamen met raketten of zoiets moeten reizen? Als er in het heelal wezens zijn die verder zijn geëvolueerd dan wij, dan ligt het voor de hand dat ze een wat slimmere methode kiezen om ons te bezoeken.
Met andere woorden, het is vreemd om in een kerk over “buitenaardsen” te spreken, als er in de geschiedenis al een scala van buitenaardse wezens aanwezig is, in engelen, aartsengelen, kronen, machten en weet ik wat al niet meer. Levende wezens waarmee je direct contact kan krijgen zonder een raket.
En de esoterische lering zegt hiervan, dat elk wezen zodanig verbonden is met de levensboom, dat door zelfkennis ieder mens zijn “eigen” engel, aartsengel en goddelijkheid kan ervaren. De esoterie verwijst hierbij naar mystici en topervaringen.
De ont-mythologisereing van de kerk en zijn rationalistische dogmatische leerstellingen hebben de gelovige mensen de kerk uit gejaagd. Het is niet voor niets dat de kerk groot geworden is in een tijd dat ze al de heidense mythen overnamen.
LikeLike
Misschien is het een idee, om een film te draaien in die kerk in Drachten, bijvoorbeeld van Star-trek.
Om daarna onderling te bespreken welke ethische en morele aspecten hierin aan de orde komen. Daar gaat het toch om, niet om wetenschappelijke hypothesen!!!!
Beter zou zijn een zaaltje waar ook een of andere new age spirituele club bijeenkomt en kaarsjes aansteekt. De kerk is zo besmet.
LikeLike
Jan, ik weet niet of je misschien een hebreeuwse bijbel hebt? Dan zul je merken dat onder de oorspronkelijke medeklinkertekens klinkertekentjes zijn gezet als hulpmiddel voor de juiste uitspraak. En je hebt inderdaad gelijk. In zo’n bijbel kun je ook zien dat onder JHWH inderdaad de klinkertekentjes van édonaj zijn gezet; JeHoWaH. Als orthodoxe joden nu nog JHWH lezen en JaHWeH denken, zeggen ze edonaj=heer. Onze vrienden de Jehovahgetuigen hebben dat blijkbaar nog steeds niet begrepen. De naam Jehowah bestaat niet! Wellicht een aanwijzing voor hun gebrekkig bijbellezen?
En wat de persoonlijke ontmoeting betreft? Ik ga daar niet geleerd over zitten doen, maar verwijs als in de bijbel naar de dagelijkse grootse ervaring van leven met je vrienden en je vrouw. Dan zit ik echt niet aan het woordje persona te denken. En die ervaring als beeld gebruikt voor een onuitsprekelijke goddelijke werkelijkheid in de verhouding God-mens(zie Hooglied) Je mag natuurlijk rustig je eigen interpretatie geven, als je maar weet dat dat niet de bijbelse is.
Jah= (maak je geen zorgen:) Ik ben bij jullie; En weh=voorzover ik ben=?
LikeLike
Joost, ik heb geen Hebreeuwse bijbel maar kende het verhaal van de later in de geschiedenis ingevulde klinker-tekens en het verhaal over Jehovah.
Wat god en persona betreft hebben we dus een andere visie. Ik trek de conclusie dat jij uitgaat van een god als ‘persoon’ die _BIJ_ de mens is (voorzover hij IS) op vergelijkbare wijze zoals bij (diepe) ontmoetingen tussen mensen.
Ik ga er vanuit dat er een onpersoonlijk goddelijk beginsel is, dat ver uitgaat boven het menselijk begrip waardoor er geen bespiegeling over mogelijk is en geen (denk)beeld over te vormen is. Dat het goddelijk beginsel, eeuwig, oneindig, als het ‘zijnde’ _IN_ ieders hart IS en in het hele universele leeft. En dat het ervaren kan worden zoals bij mystici. Die daarna geen woorden kunnen vinden om die ervaring uit te kunnen drukken.
Mogelijk hebben we beiden gelijk en ongelijk.
Ik merk zo langzamerhand dat ik dan in de traditie van het Hermetisme thuis hoor. Vandaar dat ik een andere exegese van de bijbel geef, die met die ketters goed overeenkomt.
Zoals je waarschijnlijk wel weet zeiden de Gnostici (die van de harde lijn die JHWH als een slechte Demiurg zagen):
“JHWH zegt van zichzelf dat hij een jaloerse god is en dat er naast hem geen andere goden zijn, daarmee te kennen gevend dat hij ongelijk heeft, anders zou hij het niet hoeven zeggen.”
LikeLike
En als mijn ‘bron’ nou iets anders weet dan de jouwe? Iets volkomen tegenstrijdigs? Wat doen we dan?
LikeLike
“is voor een gelovige “gegeven werkelijkheid” en “opdracht” tot praktische zorg en inzet.”
Was dat maar waar in de praktijk; volgens mij geldt dat voor een minderheid (die percentueel onder atheisten niet groter is).
LikeLike
Beste MNb , de bron van liefde in zijn zuiver goddelijke licht zal door ieder facet van de levensdiamant een andere kleur doen schitteren.
De eenheid van het al kunnen ervaren in al zijn verscheidenheid, is wijsheid.
Deze wijsheid doorziet de illusie van het mijne en het jouwe en leeft als een synthese van de tegenstrijdigheid.
Daardoor kan het universele liefde schenken.
Omdat de liefde de aantrekkingskracht is van alles, omdat alles verbonden is met alles, zelfs voor hen die denken in afgescheiden duisternis te leven.
LikeLike
Men roert de oorlogs-trom van de betweters die zeggen “scepsis” te zijn, maar geen greintje twijfel hebben over de monistisch fysisch/materialistische levensvisie.
Het zijn net zoals de ergste dogmatische orthodoxe religieuzen: “gelovigen”
De waarheid ligt zoals gebruikelijk weer in het midden: noch idealistisch monisme, noch fysisch monisme.
Waren de sceptici (van .nl) maar twijfelaars, dan konden ze er nog wat bijleren. Maar het is jammer, ze weten alles al.
LikeLike
Leuke zin over sceptici,
je leest ze dus ook wel eens Jan? 😉
LikeLike
zelden, je wordt er zo moe van.
LikeLike
Ik schaam me diep voor de door jou bedoelde gelovigen, maar laat me lekker niet door hen beinvloeden. Ik hoop dat jij hetzelfde gevoel hebt bij de door jou bedoelde atheisten..en er je ook gewoon niks van aantrekt!
LikeLike