‘Ik moet wel toegeven dat twitteren iets verslavends heeft. Ik denk wel eens: misschien moet ik die telefoon eens een dag uitlaten. Een soort Twittersabbat. Dat zou heel heilzaam kunnen zijn.’ Dat vindt Abeltje Hoogenkamp, stadpredikant in Amsterdam en bedenker van de Preek van de Leek. Inmiddels is ze om en twittert er lustig op los, noteert Stijn Fens in de rubriek ‘Theologisch Elftal’ van Trouw.
Als een echte predikant kan zij het echter niet laten om een preek(je) af te steken tegen te veel getwitter. Toch zegt Hoogenkamp dat Twitter een positief medium is. ‘In deze tijd van gezeur en geklaag, is dat een voordeel. Het is een complimentenmachine. Als je iemand toch dist (twittertaal voor beledigen), word je ontvolgd en is het ook meteen afgelopen.’
Wim van Vlastuin, rector en docent aan het seminarie van de Hersteld Hervormde Kerk aan de Vrije Universiteit in Amsterdam, staat het exhibitionistische karakter van twitteren tegen. – Hij maakt het getwitter wel heel groot: ‘Ben ik nou echt zo interessant dat de hele wereld dit moet weten? Nee dus.’ De hele wereld? Zeven miljard volgers? Twitter is bovendien zo’n vluchtig medium dat je amper gezien wordt. Twitteren ‘exhibitionistisch’ noemen is onzin. Op de preekstoel staan heeft dan veel meer het karakter van exhibitionisme.
Eng hoor, Van Vlastuin en Hoogenkamp blijven dominees, nu moet er weer een gedragscode ontwikkeld worden voor twitteren, vinden ze. ‘Een kerkelijke gedragscode voor twitterende dominees mag er best komen, vinden ze. Volgens Vlastuin is ‘twitteren meebewegen op de waan van de dag. Het Koninkrijk Gods kenmerkt zich door rust.’ Hoor, weer die domineestoon. Rust, sabbat, exhibitionisme. Op die manier verklaren de dominees twitteren tot exhibitionistisch meebewegen op de waan van de dag! Laat dat twitteren toch zijn eigen ontwikkeling doormaken, zonder er weer direct regeltjes, normen en waarden op los te laten.
Hoogenkamp weet niet of Jezus zou twitteren… Ik weet het wel zeker, hij zou alle sociale media gebruiken die er waren, eigen blogs hebben of meer dan dat: een eigen wereldwijde internetkrant in alle talen. Hij zou televisiestations bezitten en satellieten. Om zijn wederkomst vorm te geven en leiding te geven aan de renovatie van de wereld die dringend nodig is.
Jezus zou dag en nacht twitteren en een Facebook-pagina lanceren om te laten weten dat alles nieuw wordt, de hemel en de aarde. Hij zou er niet om malen of ze hem exhibitionistisch noemen en zich zeker geen Twittersabbat op laten leggen.
‘Van God getuig je dag en nacht,’ zou hij twitteren. En Jezus sprak tot hen: ‘Ik leg u de vraag voor, of het geoorloofd is op de sabbat goed te doen of kwaad te doen, een leven te redden of verloren te doen gaan.’ (Lucas 6:9)
Hij sloot zelfs niet uit dat het einde van de wereld op een sabbat zou vallen.
Foto: limburgonderneemt.nl
Zie: Een soort Twittersabat zou heilzaam zijn (Trouw)
Leven zonder twitter is een gelukkig leven
LikeLike
Vermoedelijk was Jezus zo echt met mensen bezig, dat hij zijn twittermasjientje maar lastig vond en meteen al thuis liet liggen. Dat alsmaar boodschappen kwijt willen ten koste van menselijke aandacht begon pas bij de christenen. Hopelijk reageert een CDA nu ook niet op die rare onmenselijke twitter van Wilders die opnieuw weer eens de internationaal afgesproken ontwikkelingshulp (0,07 % BNP!) weg wil twitteren of tweeten of hoe dat ook heten mag!
LikeLike
Uiteindelijk blijft het een persoonlijke keuze om wel of niet te twitteren. Als predikant en mens vind ik Twitter een geweldig en krachtig medium. Een gedragscode voor de dominee die zich beweegt in de sociale media, is naar mijn bescheiden mening overbodig. Bij het twitteren, facebooken, google-plussen, hyven en linkedinnen is een portie gezond verstand, barmhartigheid en speelsheid meer dan voldoende.
LikeLike
Tuurlijk zou Jezus twitteren, hij moest toch zijn boodschap uitdragen.
LikeLike