Rabbijn Raphael Evers (re) sprak woensdag in een lezing tijdens de studiemiddag Geweldsteksten van de Raad van Kerken over teksten die ‘ons vanuit de Hemel geschonken zijn, teksten die de basis vormen van ons volksbestaan en ons heilig zijn’. Hij haalde het traktaat de Pirkee Awot uit het Joodse gebedenboek aan, dat stelt dat de wereld op drie principes berust: waarheid, recht en vrede.
‘Het woord vrede maakt zo een indruk omdat het gemis ervan zo pijnlijk duidelijk is. Vrede is een vaag begrip en ligt gemakkelijk met zichzelf overhoop. Vrede met onszelf hebben is al een heksentoer, vrede vinden in G’d is een levenstaak, en harmonie met het milieu lijkt nauwelijks meer haalbaar.’
Evers noemde vrede een geschenk van de medemens en een gave G’ds, maar de menselijke houding van ‘geen geweld’ ontstaat niet vanzelf.
‘Non-violence’ als het ‘ontbreken van gewelddadige uitbarstingen’ is te weinig. Wil er sprake zijn van enige duurzame vrede dan moeten wij hoger reiken.’
De rabbijn, verbonden aan het Nederlands Israëlisch Kerkgenootschap, vertelde over het Hebreeuwse woord voor vrede: sjalom, van het werkwoord sjaleem, dat volledig of perfect betekent. Sjalom is een van de G’dsnamen.
‘Het heeft de bijbetekenis van harmonie. De Tora bezigt de term sjalom in intrapsychische, intermenselijke, internationale en religieuze zin. Alles tezamen genomen zou men sjalom het beste kunnen vertalen als ‘een toestand van volledige harmonie in iedere relatie.’
Volgens Evers plaatst de joodse traditie de bron van alle onvrede en geweld bij de zondeval van Adam, die oorspronkelijk een volkomen geïntegreerde persoonlijkheid was zonder innerlijke drang tot kwaad. Maar Adam at van de boom van kennis van goed en kwaad, het symbool van de huidige menselijke natuur, waarin harmonie en geweld, vrede en onvrede onafscheidelijk met elkaar verbonden zouden blijven.
‘In overdrachtelijke termen schildert de Tora het ontstaan van de tegenstrijdige menselijke psyche, die de primaire conflictstof zou vormen, in de eerste plaats voor de mens zelf. Voortaan zou hij al zijn levensdagen doorbrengen met het bevechten van zijn innerlijke onvrede en paradoxale instelling. De strijd tussen zijn animale en spirituele aanleg zou de rest van de menselijke geschiedenis bepalen.’
En daarvoor schiep G’d, aldus Evers, naast de kwade aandrift, de Tora om de mens uit zijn paradoxale situatie te bevrijden. De Tora is ‘free for all’: het staat iedereen vrij om het jodendom aan te nemen en om zich de praktijk van de Tora eigen te maken.
‘Slechts door middel van Tora-studie en –praktijk treedt de mens in contact met zijn Schepper, hetgeen het beginpunt vormt van iedere vorm van werkelijke harmonie: intrapsychisch, intermenselijk, internationaal en tussen mens en G’d.’
Er bestaat ook nog zoiets als het recht op zelfverdediging, want in de Tora staat ook dat ‘indien iemand het erop aanlegt u te doden, wees hem dan voor en dood hem eerst’. Evers stelde dan ook dat de enige oorlog die onder de huidige omstandigheden toegestaan is, een defensieve oorlog is. Oorlog uit zelfverdediging wordt door de halacha (Joodse wet) voorgeschreven. Wanneer het voortbestaan van G’ds volk op het spel staat, wordt de gewapende strijd zelfs een gebod, waarin iedereen moet participeren.
Maar er is uitzicht op vrede – al kan volgens mij Israël zelf vrede geenszins voor elkaar krijgen, de Tora ten spijt – vernam ik naarmate de lezing van de rabbijn vorderde: de mensheid wordt voorbereid op het Messiaans vredesrijk. Joden geloven in de komst van de Messias. De wereld, zoals wij die in de huidige gedaante kennen, zal volgens de Talmoedische traditie zesduizend jaar voortduren. De mensheid heeft dus, gegeven het feit dat we ons nu bevinden in het jaar 5776, nog 224 jaar te gaan. Volgens het utopisch Messianisme ontstaat er dan een universeel vrederijk van liefde en gerechtigheid.
‘Het utopisch Messianisme staat een universeel vrederijk van liefde en gerechtigheid voor ogen. Oorlogen bestaan niet meer, G’ds woord zal vanuit Zion de hele wereld bestrijken, en alle volkeren zullen in harmonie en eenheid aan de G’ddelijke verwachtingen voldoen. De wereldwijde bereikbaarheid en communicatie, de allesziende satellieten kunnen bij het verspreiden van de G’dskennis in de tijd van de Messias een belangrijke rol spelen.’
Volgens Evers ligt de eindtijd dus niet meer veraf. De Messias zal zich vòòr het jaar 6000 openbaren.
Bron: Lezing en dossier Geweldsteksten – Raphael Evers
Foto: Studiemiddag Raad van Kerken, Utrecht (PD)
GODENENMENSEN 
als je het oude testament heel selectief leest kun je dat eruit halen ja. Moet je wel met een hele grote blinde vlek lezen en vooral niet lezen wat er grotendeels in staat over genocide verkrachting incest etc.
LikeLike
Interessant hoe Evers aan (enigszins) verifieerbare zaken zoals het bestaan van een Adam en de aanwezigheid van een verboden vruchtenboom een allegorische invulling geeft, maar dan ineens heel concreet wordt als het gaat om de Tora als boodschap van G’d, de komst van een messias en het einde van onze wereld in 2240. Die datum is overigens wel wat gunstiger dan voorspeld door Sir Isaac Newton. Deze beroemde wetenschapper wordt veel door evangelische gelovigen aangehaald als voorbeeld van het samengaan van grote wetenschappelijkheid en christelijk geloven. Zijn voorspelling van het einde van de wereld in 2060 zullen we de evangelische jeugd maar niet mee lastig vallen. Dan toch Evers maar.
http://www.kinderen-van-god.nl
LikeLike
Het wrange van Israel is dat asjkenazi joden, afstammelingen van de Khazars, die in de 9e eeuw joods werden, hun heidense godsdienst was aan een update toe, in 1948 de afstammelingen van de joden verdreven uit Palestina.
Het heeft een vijftien tal jaren geduurd voor ik iets van joden begreep.
Daarvoor moet je een 2000 jaar terug in de geschiedenis, het conflict tussen joden en Romeinen.
Joden verloren dat, sindsdien zijn ze onschuldige slachtoffers, denken ze.
Deels zijn ze dat ook.
Deels veroorzaken ze het zelf, na de Poolse deling van rond 1800 woonde het overgrote deel van de joden in de wereld, vijf miljoen, in tsaristisch Rusland.
Rond 1900 gaf de tiende of zo tsaristische integratie commissie het op.
Von Plehve zei tegen Herzl rond 1900 ‘dat hij graag vijf miljoen joden in de Zwarte Zee wilde verdrinken, maar het was niet uitvoerbaar’.
Even later werd hij op het station van Warschau door een bom opgeblazen.
De Cheka bestond voornamelijk uit joden, die vermoordden ook de tsaristische familie.
Het stichten van Israel was een hele domme vergissing, dit uithangbord voor het jodendom versterkt en bevestigt alle negatieve oordelen over joden.
Niet alle joden zijn dom, de memoires van Samuel, de eerste High Commissioner van het mandaatgebied Palestinam hij was een jood, zijn uiterst interessant voor zijn kritiek op zionisten.
Wie meent dat de Hitler vervolgingen Israel stichtten denkt verkeerd, Samuel schrijft dat de latere eerste president van Israel, Weizmann, al rond 1920 het voornemen had Palestina Palestijnenrein te maken.
Verhaaltjes als hierboven belemmeren alleen maar een vreedzame oplossing van het zionistisch Arabische conflict.
En zo stevenen joden weer eens af op een catastrofe.
LikeLike
Och, tegen de tijd dat Evers’ berekening relevant wordt – over dik 200 jaar dus – is iedereen al lang weer vergeten dat hij haar ooit gemaakt heeft. Ik houd het maar bij
https://en.wikipedia.org/wiki/Future_of_the_Earth
vooral ook omdat religieuze voorspellingen de sterke neiging vertonen om niet uit te komen – behalve als ze achteraf worden gedaan, natuurlijk.
LikeLike
De joodse mythologische geschriften zijn verschillend van de griekse, maar daarom niet meer betrouwbaar. Het blijft mythologie.
LikeLike
in deze angstig stil gevallen discussie dan toch maar verwijzing naar ( bewust?) bovengeplaatst oude artikel over Musdah Mulia, islam en de daar vermelde reacties.
Trouwens ook voor het joodse denken geldt dat de twee totaal verschillende bijbelse scheppings- en de messiaanse verhalen literaire verhalen over menselijk leven nu zijn en geen wetenschap over het verre verleden of de toekomst bieden, ook niet met hun voorwetenschappelijk in het verleden wellicht begrijpelijk geconstrueerde jaartallen. Profetische verhalen zijn ook geen voorspellende glazen-bol-verhalen, maar geven literair menselijke hoop op betere toekomst weer
Jammer, Paul, dat je nu juist die jaartallen als kop gebruikt. Mensen staan wat begrijpen van oude literatuur betreft, toch al vaak op het verkeerde been. zoals vermeld in je laatste reactie op MM. Bovenstaand verhaal biedt als het verhaal van Musdah Mulia wel voldoende ook nu te bgrijpen literaire beschrijving van geloof in menselijk leven nu. En voor geloof kun je verantwoord en kritisch met ons beperkt weten al of niet kiezen, hoef je dus ook niet om welke reden dan ook te zwijgen.
LikeLike
armandmaes: Het blijft mythologie.
Precies, volgens Evers ligt de eindtijd dus niet meer veraf. De Messias zal zich vòòr het jaar 6000 openbaren.
Wat voor zinnig commentaar zou je nu op een dergelijke bewering moeten leveren.
LikeLike