Onlangs werkte de Amerikaanse filosoof Alexander R. Pruss nieuwe argumentatie uit voor het bestaan van God. Hij doet dat aan de hand van het idee van positieve eigenschappen en een uniek makende eigenschap. De uiteindelijke conclusie luidt dat er precies één noodzakelijk bestaand wezen bestaat dat noodzakelijk almachtig, – alwetend, – algoed en – de eerste oorzaak van de wereld is.
‘Pruss vertrekt vanuit het idee van een positieve eigenschap. Dat is een eigenschap die de bezitter ervan niet beperkt, maar waarvoor geldt dat het niet bezitten ervan wel een bepaalde beperking inhoudt, hoe klein dan ook. Denk bijvoorbeeld aan ‘almachtig zijn’, ‘alwetend zijn’, ‘algoed zijn’, ‘noodzakelijk bestaan’ en ‘eerste oorzaak zijn’.
Filosoof Emanuel Rutten werkte Pruss’ ontologisch argument uit voor een studentenvereniging in Rotterdam (VGSR), waar hij op 6 juni een lezing gaf over de rationele rechtvaardiging van theïsme (let op: dit kost weer heel wat hoofdbrekens!), met als titel Redelijke argumenten voor het bestaan van God. (Hij merkte overigens op dat rationele argumenten voor het bestaan van God volgens hem niet noodzakelijk zijn voor een intellectueel verantwoord geloof in God.)
‘We weten echter nog niet of het om verschillende noodzakelijke wezens gaat of om hetzelfde wezen. En daarom hebben we nog niet de conclusie bereikt dat God bestaat. Pruss definieert echter nog een ander soort eigenschap, namelijk een uniek makende.
Een uniek makende eigenschap is een kenmerk dat twee verschillende wezens onmogelijk tegelijkertijd kunnen hebben. Denk aan ‘almachtig zijn’, ‘de enige in de wereld zijn’ of ‘Minister-president van Nederland zijn’.’
Alexander R. Pruss (foto: baylor.edu) is een Amerikaans analytisch filosoof verbonden aan Universiteit Baylor in Texas. Volgens Rutten is het meest recente argument van Alexander Pruss gebaseerd op misschien wel de beroemdste logicus na Aristoteles, namelijk de Oostenrijks-Amerikaanse logicus Kurt Gödel (1906-1978).
Rutten vindt het een interessant en sterk hedendaags argument voor het bestaan van God.
‘Zoals besproken zijn ‘almachtig zijn’, ‘alwetend zijn’, ‘algoed zijn’, ‘noodzakelijk bestaan’ en ‘eerste oorzaak zijn’ sterk positieve eigenschappen. Er bestaat dus een noodzakelijk bestaand wezen dat noodzakelijk almachtig, noodzakelijk alwetend, noodzakelijk algoed en noodzakelijk de eerste oorzaak van de wereld is.
Dit wezen is bovendien uniek omdat bijvoorbeeld ‘almachtig zijn’ een uniek makende eigenschap is. Er bestaat dus precies één noodzakelijk bestaand wezen dat noodzakelijk almachtig, noodzakelijk alwetend, noodzakelijk algoed en noodzakelijk de eerste oorzaak van de wereld is. Kortom, God bestaat.’
De argumentatie van Pruss is niet eenvoudig – of eenvoudigweg niet – samen te vatten, maar te bestuderen in twee lezingen van Rutten, te weten de al genoemde Redelijke argumenten voor het bestaan van God, en Van Anselmus naar Pruss. In die laatste lezing bekijkt Rutten een drietal ontologische argumenten voor het bestaan van God.
‘We zagen dat het argument van Anselmus van Canterbury uit de elfde eeuw niet kwetsbaar is voor de bezwaren van zijn tijdgenoot Gaunilo en van 18e-eeuwse verlichtingsfilosoof Kant. Het argument van Alvin Plantinga uit de tweede helft van de vorige eeuw wordt evenmin geraakt door de bezwaren van Gaunilo en Kant. Plantinga’s argument leidt echter wel tot het zogenaamde pariteitsprobleem.
Het meest recente argument, dat van Alexander Pruss, is niet vatbaar voor dit probleem, en is evenmin kwetsbaar voor de overige genoemde bezwaren. Dit argument is dan ook een interessant en sterk hedendaags argument voor het bestaan van God.’
Rutten zegt in een van zijn betogen dat niet alleen ons redevermogen uiteindelijk naar God verwijst, maar ook onze gevoelens, intuïties en ervaringen. Hij zegt dat weliswaar in de omgekeerde volgorde, maar toch. Er is gelukkig meer dan rede alleen…
Zie: Redelijke argumenten voor het bestaan van God
Illustr: spinoza.blogse.nl (Aan de cartoon ‘Tom’ in Trouw (110309) werd door de maker van het blog over Spinoza een bord over Spinoza’s God toegevoegd (pas zichtbaar voor wie op bovenstaand plaatje klikt.)
GODEN EN MENSEN 
Je neemt iets aan (‘god’) zonder ook maar het geringste bewijs. Dan ga je de menselijke r e d e (!) misbruiken om te bewijzen dat jouw irreële aanname, die nergens op berust, bestaat…
Ik zou zeggen hoe bestaat het dat zulke redenaties bestaan!
The proof of the pudding is the eating. Nou, ik lust jouw ‘godsbewijs’ rauw 🙂
LikeLike
Ik heb nog wat gevonden op internet over dat wat ik bedoelde: “Brahman is not “God””
zie: http://hinduism.about.com/od/basics/a/brahman.htm
Leuk deze site, ik leer steeds bij.
LikeLike
Mooie gedachte waar ik het mee eens ben, alleen voor de aanduiding daarvan gebruik ik liever het woord “Tao” dan het woord “God”.
De reden: het is een kort woord van slechts drie letters (dat is gemakkelijk) maar met het woord “Tao” wordt het onzegbare aangeduid. Echter met het woord “God” wordt iets persoonlijks of iets met attributen ( goed, schepper, liefde, enz enz ) aangeduid. We hadden het in dit onderwerp tenslotte over “algoed enz”
Ik snap natuurlijk niets van para-brahman, maar ik vermoed dat de gelijkstelling (door Theosofen) van parabrahman en paramatman misschien wel de essentie van mystieke ervaringen kan zijn. Waarbij dus de geest-mens (atman) samenvalt met het universele kosmische zelf (brahman).
groet van Jan
LikeLike
Je hebt het over de God van de Bijbel. Ik denk dat God, in de grootste zin van het woord, die beperkende Bijbel(verhalen) ver overstijgt. Zelfs Richard Dawkins zei dat: mocht er een God bestaan, deze de theologie ver zal overstijgen. Misschien lijkt God meer op Para Brahman…
LikeLike
In en in slecht is een positieve eigenschap sinds:
de algoede God een goed mens aan de Duivel overlaat om hem alle denkbare plagen te laten ondergaan en die mens niet de genade van de dood te gunnen. En dat deed de goede God alleen in een weddenschap met de Duivel betreffende Job.
Of zoals de algoede God het hart van Farao verhardde toen hij besloten had de Joden de vrijheid te geven. Doordat die algoede God dat had gedaan kon Farao niets anders dan de Joden achterna gaan.
Op deze manier zie je dat de mens een speelbal is van de algoede God die zowel in- en inslecht is en toch algoed.
Mijn conclusie is dat de mens geen vrije wil heeft, dus niet verantwoordelijk is voor zijn daden en goed en slecht op menselijk niveau een illusie is en op Goddelijk niveau niet bestaan.
(dat sluit aardig aan bij de advaita vedanta of nondualiteit wat de laatste hype is in spirituele kringen zie
http://nl.wikipedia.org/wiki/Advaita_Vedanta
http://www.nondualiteit.nu/
http://allesoverniets.nl/ leuke film ! )
groetjes van Jan
LikeLike
“In- en inslecht zijn.” Sinds wanneer is dat een sterk positieve eigenschap?
LikeLike
Een leerzame reactie voor mij in het licht van de esoterie.
Water staat symbool voor de sub-stantie, de potentiële drager (of uitdrukkingsvorm) van het (bewust)-zijn.
(“Gods geest zweefde over de wateren”: het (bewust)zijn was nog niet verbonden met de substantie)
De zondvloed is dus de ondergang van het bewustzijn in de substantie. Met andere woorden, de mensheid had zich zo met de vorm in de substantie geïdentificeerd, dat het de ware geestelijke aard vergeten was. Op een enkeling na dus.
Geen letterlijk water, maar onderdompeling (opgaan) in de materie (de ons bekende grofste vorm van substantie)
Die enkeling die na de ramp overblijft doet me denken aan de ongeboren zoon van Arjuna, die na de complete vernietiging der mensheid in de Mahabharata (boek Bhagavat Gita) een nieuwe cyclus mogelijk maakt. Arjuna de lieveling van Krishna.
Als een potentieel vonkje dat (na een pralaya) opnieuw vele vlammen kan aansteken.
Geinig hè, die esoterie: het kan ontroeren.
LikeLike
“almachtig zijn’, ‘alwetend zijn’, ‘in en in slecht zijn’, ‘noodzakelijk bestaan’ en ‘eerste oorzaak zijn’ sterk positieve eigenschappen. Want het niet bezitten van de eigenschap “in en in slecht zijn” houdt een bepaalde beperking in. Dit is bovendien een uniek makende eigenschap. Er bestaat dus precies één noodzakelijk bestaand wezen dat noodzakelijk almachtig, noodzakelijk alwetend, noodzakelijk in en in slecht en noodzakelijk de eerste oorzaak van de wereld is. Kortom, de Duivel bestaat.’
Waarmee we twee almachtige wezens hebben, wat logisch onmogelijk is. En daarom deugt geen enkel ontologisch argument – uitgaande van zijn vooronderstellingen (die overigens ook dubieus zijn) krijgen we een logische contradictie.
“onze gevoelens, intuïties en ervaringen”
Die verwijzen ook naar een Platte Aarde. Nou en of is er gelukkig meer dan rede alleen, namelijk empirie. En dan vallen zowel god als duivel door de mand.
LikeLike
>>>>‘Pruss vertrekt vanuit het idee van een positieve eigenschap. Dat is een eigenschap die de bezitter ervan niet beperkt, maar waarvoor geldt dat het niet bezitten ervan wel een bepaalde beperking inhoudt, hoe klein dan ook. Denk bijvoorbeeld aan ‘almachtig zijn’, ‘alwetend zijn’, ‘algoed zijn’, ‘noodzakelijk bestaan’ en ‘eerste oorzaak zijn’.>>>>
-Prusse gaat er van uit, dat er zo een ‘almachtig’ en ‘algoed’ wezen bestaat, dat die zogenaamde positieve eigenschappen bezit . En ook een ‘god’ is niet absoluut noodzakelijk ; hij kan er evengoed niet zijn .
-Alleen het absolute, logische ‘zijn’ zelf is een noodzakelijk ‘zijn’, waaruit dan ook alles moet geëvalueerd zijn .
-Een godsbewijs kan dus niet meer zijn dan een bewijs voor het ‘absolute’ zijn of noodzakelijke bestaan van die eeuwige en wetmatige logica zelf.
-En hier is geen sprake van die ‘positieve eigenschappen’ van almachtig of algoed-zijn, wat tot paradoxen leidt ; maar alleen van het bewijs voor het bestaan van het absolute zelf ;… voor mij mag men dat ‘god’ noemen ….
LikeLike
maar angst is niet de basis van geloof, eerder van een religie van een dictaat(or).
LikeLike
in een vorig artikel werd gesteld;
“Wie echter wil bewijzen dat God bestaat, zal heel de wereld in de steigers moeten slaan: hij zal een loopplank moeten hebben die hem in staat stelt om zijn redelijke beginselen mee te voeren naar het begin van alle tijden en naar de uiterste grenzen van de werkelijkheid.” (JR)
de valse herder wil de goede herder als loopplank voor zijn eigen wereldrijk misbruiken. middels religie de steigers op en de hoogte in, (klimmen op steigers gemaakt door andere mensen), zichzelf een hoge positie
aanmeten bovenop de (eigen) gecreerde dualiteit. doch deze positie is duidelijk niet van nature.
deze dualiteit is gecreerd omwille de eenheid van het geloof te bekrassen.
mijn Vader zet zich niet boven de mensen, maar leeft met zijn kinderen.
understanding komt van onderaf, van nature, een plant een boom groeit immers ook van onderaf naar boven. maak je dus geen imitatie van de natuur.
een gebouw staat in de steigers om verval tegen te gaan, moet constant gerenoveerd worden. als die vervalt moet er een nieuw gebouw gemaakt worden.
maar een vertrapte plant kan weer groeien want dat is de natuur eigen.
en een ‘uitgestorven bloem’ kan weer bloeien dankzij de liefde van de Vader.
eerste hands kruis-bestuiving zeg maar. thats the mystery of nature.
de goede herder beschouwt die loopplank alszijnde een kettingbrief die verhaalt over het onzichtbare.
de dualiteit is geen noodzakelijkheid, doch omdat deze er is en de goede herder wordt aangevallen en verdrukt is de realiteit van de letter-lijkheid van deze kettingbrief gebroken om de belofte te vervullen van dit onzichtbare.
dat betekent dat deze kettingbrief als een onzichtbare tattoo staat geschreven op het lichaam van Christ omdat hij het leeft. religie wordt weer geloof.
geloof heeft een gezicht gekregen. that is proof of life.
want religie is een beschrijving van het lichaam, de uiterlijkheid (de bekrassing van het jasje) van het spirituele, en deze is twistziek in de realiteit.
groet C mystery
LikeLike
Ik zit nog al met het de opmerking in je artikel over het ‘algoed zijn’ en God is Liefde.
Ooit verging de wereld door water, hij verzoop bijna de hele mensheid. Dat was in feite een terug keer naar het begin want de wereld is uit het water voortgebracht.
Nu zal de wereld echter door het vuur vergaan. Dat is het definitieve oordeel van God. Dus nog een tikje wreder. God is liefde? Er is dus nog meer reden om op onze hoede te zijn dan in de dagen voor de zondvloed.
Je ziet dus duidelijk dat de schrijvers van de schrift niet de bedoeling hebben om te schrijven, maar te overdrijven, ze halen alles wat ze bedenken kunnen uit de kast te voorschijn om rampen te beschrijven en ook alles om de toekomstige heerlijkheid te beschrijven
Het eerste vormt echter de hoofdmoot, immers angst is de basis voor geloof.
Dat God mensen voor eeuwig veroordelen zou tot helse pijnen is barbaars.
Wraak en oordeel horen niet bij een christelijk geloof dat alles omvattende liefde predikt.
Als het begint te regenen suggereer dan niet dat God met je mee huilt
LikeLike
Paul, geeft Pruss ook een bewijs voor het bestaan van God? Want uit argumenten kun je geen conclusie trekken over het bestaan, zoals Mihai ook al opmerkt. In dit verband van ‘bewijs’ is onderstaande video ook wel aardig:
LikeLike
‘Almachtig’ – dan kan Hij een steen maken die zo zwaar is dat ie ‘m niet kan optillen. #fail
LikeLike
Zolang bovenstaande vliegtuigjes ieder hun eigen kant opgaan, zoals de laatste eeuwen gebruikelijk geworden, krijg je in ieder geval geen botsingen. Maar dat is dan ook het enig te vermelden goede. In onze tijd begint men door te krijgen dat ze eigenlijk toch (weer) “in formatie” moeten vliegen om met de gewone beperkte menselijke positieve en unieke mogelijkheden samen iets van deze wereld te maken. Gezond gelovig bidden kan daar als inspiratie nog wel bij helpen, het “noodzakelijk” gelovig afdwingen in ieder geval niet…
LikeLike
Uit concepten kan je geen conclusies trekken over het wel of niet bestaan van dingen.
LikeLike
Als een wezen algoed zou zijn dan kan dat alleen maar in relatie tot een ander wezen dat niet-algoed zou zijn.
citaat uit de Tao Teh Tsjing vers 2:
“Het is omdat iedereen schoonheid als schoon beschouwt,
dat het lelijke bestaat;
het is omdat iedereen goedheid als goed beleeft,
dat het kwade bestaat.
Zijn en niet-zijn veroorzaken elkaar;
moeilijk en eenvoudig vergelijken zich met elkaar;
lang en kort meten zich aan elkaar;
hoog en laag onderscheiden zich van elkaar;
klank en stem vormen zich uit elkaar;
voor en na rangschikken zich naar elkaar.”
Daarom zou het bestaan van een wezen dat algoed is, noodzakelijk het bestaan van een wezen nodig hebben dat al-slecht is.
Ik vind dat een heel beperkte God, die mijns inziens alleen kan bestaan door het illusoir dualistisch denken van de mens.
Het leuke van dit hersenspinsel vind ik dat op dezelfde redenerende manier, dat de algoede God noodzakelijk de eerste oorzaak van de wereld is, de al-slechte God noodzakelijk de laatste vernietigende oorzaak van de wereld zal worden.
LikeLike