‘Atheïst Richard Dawkins vindt de spleet waardoor een in boerka geklede moslima de wereld ziet, symbolisch voor de beperkte blik van gelovigen. Maar zelf bekijken hij en zijn collega’s alles eenzijdig door een natuurwetenschappelijke bril. Dit is de reden waarom zij zoveel lijken op de (fundamentalistische) gelovigen die ze bestrijden.’ – Jean Jacques Suurmond in Trouw.
In het ‘nieuwe atheïsme’ is de laboratoriumjas een moderne boerka geworden.
Met collega’s doelt columnist Suurmond op Sam Harris, Daniel Dennett en de onlangs overleden Christopher Hitchens. Suurmond vindt dat Dennett met bijna religieuze passie gelooft dat de natuurwetenschappelijke methode de enige weg naar kennis is en vindt dat een erg beperkte kijk op de werkelijkheid. Daarbij hoort Suurmond ook weinig rationele argumenten, eerder ziet hij rotte tomaten vliegen.
Fundamentalistische gelovigen verdiepen zich niet echt in de ander. Hetzelfde geldt voor de nieuwe atheïsten. Voor beide is onwetendheid kennelijk een voorwaarde om te kunnen bestaan. Toen Dawkins werd verweten dat hij niet genoeg van religie afweet, antwoordde hij dat je geen kabouterkunde hoeft te studeren om te weten dat kabouters niet bestaan. Tot zover de onderzoekende wetenschappelijke geest.
Volgens Suurmond hebben atheïsten ook zendingsdrang. Volgens een tweet van wetenschapper Cees Dekker heeft The Richard Dawkins Foundation zelfs een webwinkel met prullaria, die hij erg analoog vindt aan de evangelische prullen.
Je kunt daar inderdaad een Evolutie Speelmat vinden voor kinderen, posters met de evolutie tijdlijn, baseballpetjes met RDF (het logo van Dawkins’ Foundation), rompers (om je baby atheïstisch mee in te pakken) en T-shirts met teksten als ‘It took 13.7 billion years to make something this perfect’.
Maar ook koffiemokken en natuurlijk een The God Delusion T-shirt met een beruchte / beroemde (streep door wat je niet van toepassing vindt) quote uit het boek met dezelfde titel:
The God of the Old Testament is arguably the most unpleasant character in all fiction: jealous and proud of it; a petty, unjust, unforgiving control-freak; a vindictive, bloodthirsty ethnic cleanser; a misogynistic, homophobic, racist, infanticidal, genocidal, filicidal, pestilential, megalomaniacal, sadomasochistic, capriciously malevolent bully.
Volgens Suurmond serveren fundamentalisten oude religieuze kost met een modern sausje en brengt het ‘nieuwe atheïsme’ ondanks de naam niets nieuws. Hun publicaties zijn een opgewarmde mix van achttiende-eeuws filosofisch empiricisme, negentiende-eeuwse evolutionaire biologie en twintigste-eeuws wetenschappelijk positivisme.
Zie: Nieuw atheïsme (Trouw)
Dr. Jean-Jacques Suurmond is als theoloog geboeid door de grens waar God en mens elkaar raken. In zijn lezingen, columns en gastdocentschappen in dagblad Trouw probeert hij nieuwe impulsen te geven aan het denken over religie en geloof. Laatst verscheen bij uitgeverij Meinema de derde bundel met columns en lezingen: Een gevaarlijk geluk. (Foto: Facebook)
Als supervisor verkent hij de grens tussen de supervisant en zijn of haar werk. Belangrijk zijn hier thema’s als gewaarzijn, inspiratie en omgaan met verschillen. Als predikant zoekt hij in het pastoraat, de prediking, toerusting en liturgie, de grens op tussen de mens en God. Dit kan individuele geestelijke begeleiding inhouden.
Het blijft inderdaad frapant dat fanatieke atheisten zo geboeid zijn om zicht uit te spreken tegen religie en ‘God’ en godsdienst. Atheïsme bestaat omwille van de religie. Zij die er een ‘helige’ plicht van maken om religie te bestrijden, onder het mom van ‘vrijheid van denken’ bevestigen daardoor het tegendeel, want wie enige zaak bestrijd, stelt daar mee ‘de vrijheid van (on)geloofsbeleving’ buiten werking
LikeLike
Ik geloof niet zo in de wetenschap, en een “goede” gelovige zou ruimte over moeten laten voor een ander geloof. Daarom is hij of zij nou juist een gelovige.
De waarheid ligt in het midden en toch kan niemand haar vinden. 😉
LikeLike
Zolang je meent of denkt dat onze werkelijkheid door ons slechts te begrijpen en een begrensd te bevatten speelterrein voor onze intelligentie is, is er geen plaats voor het ook in onze werkelijkheid oprijzend mysterie met al zijn onbegrijpbaarheid.. Bij alle tastende verwoording binnen onze niet te begrenzen werkelijkheid valt ook een tastend woord als God.
De reden dat gelovigen over God spreken is niet omdat ze anders niet meer weten hoe ze in Iemand buiten onze werkelijkheid zouden moeten geloven, maar alleen omdat ze zich verbazen over die mysterieuze kant van onze werkelijkheid zelf, waarbij het woord God tastend gebruikt kan worden. De reden dat men terecht ongelovig kan zijn, is, omdat men weigert, zoals gelovigen dat maar al te vaak doen, eens even die geweldige mysterieuze werkelijkheid met een feitelijke be-grijpbare God te verklaren en dus te miskennen!
Resteert ons, mensen, zonder ons voor te staan op geloof of ongeloof, ons in ieder geval samen blijvend te verbazen over die geweldige werkelijkheid van ons met al zijn begrijpbaarheid en mysterie! Die verbazing mis ik niet slechts vaak ook bij gelovige mensen, maar even goed bij mensen als een Richard Dawkins.
En dan zie je eigenlijk een irreeël ongeloof botsen met een irreeël geloof.
LikeLike
Net alsof alle atheisten pseudo-gelovigen zijn. Dat zouden gelovigen wel willen. Ze zouden er belangrijk door blijven. Het nieuwe is juist dat duizenden religies en levensovertuigingen naast elkaar kunnen bestaan. In alle vanzelfsprekendheid. Daarom zijn de Dawkinsen van de oude stempel. Iemand als Jacques Berlinerblau pakt het slimmer aan. En opener:
http://georgeknightlang.wordpress.com/2012/08/02/jacques-berlinerblau-legt-uit-wat-seculiere-kunst-is-of-niet/
LikeLike
Ach ja, als theoloog “geboeid door de grens waar God en mens elkaar raken” kun je niet anders dan voetstoots aannemen en verdedigen dat god bestaat, anders ben je ongeloofwaardig…
En alles wie of wat dat in twijfel trekt, is een heiden, dat is het duidelijkste voorbeeld van “fundamentalistische oude religieuze kost”, en niet eens met een modern sausje. Hoogstens in nieuwe spelling…
LikeLike