De kerngedachte van de nieuwe bijna-doodervaring-theorie is gebaseerd op statements van gerenommeerd natuurkundige, wiskundige en kosmoloog Stephan Hawking en (astro)fysicus Neil de Grasse Tyson. Geesteswetenschapper Maureen Venselaar: ‘Wij mensen bestaan uit sterrenstof en zijn onderdeel van het universum en worden altijd bepaald door natuurwetten, bij leven en (bijna)dood.’ Via deze revolutionaire invalshoek werd zij grondlegger van de (astro)fysische BDE-theorie en vond zij treffende overeenkomsten tussen de verschillende onderzoeksterreinen.

Enkele voorbeelden 
Het moment van uittreden als wezen van licht bleek te matchen met de grote emissie van fotonen (=kwantalicht) rond de bijna-dood van een organisme (vastgesteld door o.a. neuro-wetenschappers St. Pierre en Persinger). De ervaring van het open gaan van een gat, met daarachter een tunnel en licht, bleek feilloos samen te vallen met de (astro)fysische kennis over de vervorming van de ruimtetijd, zwarte gaten en wormgaten. En het gevoel bij een grens tot stilstand te komen, met een waarnemingshorizon rond zwarte gaten. En tot slot, ook de immense ‘zandloper’ die sommige BDE-ers zien, en die kinderen beschrijven als een hele grote diabolo of vlinder, bleek uitzonderlijke overeenkomsten te hebben met onder andere een van de kosmologisch modellen van het universum (met een opponent universum) door de NASA, en bijvoorbeeld met die van theoretisch natuurkundige Michio Kaku.

Reizen langs planeten
Venselaar voegt daaraan toe dat fotonen door natuurwetenschappers soms al gekoppeld worden aan bewustzijn, maar ook dat ze te maken hebben met informatie-overdracht (dit zou dan informatie zijn vanuit het zogenaamde fysieke lichaam naar het lichtlichaam, want BDE-ers zeggen dat zij ondanks hun buitenlichamelijke ervaring toch ‘dezelfde’ blijven); met lichtsnelheid (BDE-ers zeggen letterlijk afstand te krijgen van hun fysieke lichaam); en van de aarde, en uiteindelijk te reizen met een snelheid die niet te meten is in lichtjaren. (NB. Ook National Geographic onderstreept dat BDE-ers soms aangeven zelfs langs de planeten te reizen).

Bewustzijn en leven zijn gradueel
Op deze wijze vond Venselaar (die zeker niet de pretentie heeft dat haar theorie geen fouten bevat, of dat deze alle puzzelstukjes van de BDE bevat) tientallen overeenkomsten, en hangt zij het werkmodel aan dat bewustzijn en leven gradueel zijn in, allereerst, de ruimte en, vervolgens de tijd, afhankelijk van de persoonlijke omstandigheden, zoals hartstilstand/reanimatie. Leven en bewustzijn zijn dus niet óf aan de fysieke óf metafysieke werkelijkheid gekoppeld.

Big Picture
Op basis van het feit dat deze werkelijkheden tezamen de Big Picture vormen, en geen te (onder)scheiden realiteiten zijn, en op basis van een nauwkeurige analyse van de BDE, stelt Venselaar dat bewustzijn en leven een shift kunnen ondergaan. En deze shift is van gebónden aan ruimte én tijd (via ons fysieke lichaam), naar steeds minder gebonden aan 1. ruimte 2. tijd (via het buitenlichamelijke lichtlichaam). De volledigheid van de BDE, alsook de diepte ervan, worden volgens Venselaar bepaald door de ernst van het te lijden trauma. Dit is ook de mening van o.a. gerenommeerde BDE-experts dr. R. Moody en dr. M. Morse.

Een theoretische volledige BDE
Ten slotte onderscheidt Venselaar, als het om een theoretische volledige BDE gaat, vijf fasen (die in principe vloeiend in elkaar overgaan). De vijf fasen zijn 1. Het loskomen van het lichaam 2. De heenreis (met o.a. de tunnelervaring) 3. de voorlopige eindbestemming (in het licht) 4. De terugreis 5. De hernieuwde eenwording met het fysieke lichaam. Hierbij benadrukt zij dat niet iedereen zich een (volledige) BDE herinnert, maar dat wij wel via de BDE zonder enige twijfel inzicht krijgen in dat er meer is tussen ‘hemel en aarde’, en dat die laatste reis wellicht inderdaad een hemelse réis is, en dat de essentie van al wat is: liefde is.

Update Beeld 26 08: Lorentzian Wormhole – Creative Commons Licence. 

* Met medewerking en dank aan Maureen Venselaar – Update 29 08: Zie ook De nabij-de-doodervaring  (theoloog Rinus van Warven; en geesteswetenschapper Maureen Venselaars boek: De bijna-dood ontrafeld in het licht van de Fibonacci-code.)

Op 31 augustus 2019 om 14.00 uur geeft cardioloog Pim van Lommel een – voor iedereen toegankelijke – lezing bij de Academie voor Geesteswetenschappen in Utrecht.