Door het abrupte afscheid van het geloof schiet iedereen in de stress: seculieren uit angst voor nieuwe religieuze machtswoorden, orthodoxe gelovigen omdat hun speelruimte wel erg wordt ingeperkt, en gematigde religieuzen omdat ze naar hun gevoel worden vermorzeld in de polarisatie, zegt Koert van Bekkum in het ND. Daarbij spannen Pauw en Witteman de kroon als seculiere preciezen, die niet nalaten het christendom weg te zetten als een soort rariteitenkabinet.
Het gaat hier over het nieuwe boek van de Haagse theoloog Tom Mikkers: ‘Religie-stress’, waarvan morgen de presentatie plaatsvindt (zie verderop in dit blog.) Het commentaar in het ND vindt de remedie die Mikkers het vaderland voorhoudt tegen die stress wat al te gemakkelijk. Volgens die krant verdwijnt de stress, de ergernis alleen als je zelf hebt ervaren dat de hoogheilige God in de Bijbel bevrijdend naar mensen toe komt.
Al eerder had StaatGeschreven een gesprek met Mikkers waarin hij hoopte dat het redelijke spreken over religie en het redelijke religieuze spreken wat meer ruimte krijgen. Er worden zoveel onzinnige uitspraken gedaan over godsdienst, zelfs door mensen die hij hoog acht. Dat baart hem wel eens zorgen.
Sommige gelovigen schieten in een kramp. Kom niet aan verworven rechten lijkt het devies van degenen die de godsdienst verdedigen. Aan stress heeft niemand wat. Daarom in dit boek een remedie om religieuze stress te lijf te gaan. Hoe is religiestress ontstaan? En belangrijker: hoe komen we er weer van af. Dit is het eerste zelfhulpboek over religie voor een samenleving waarin het redelijk religieuze spreken en het redelijk spreken over religie langzaam maar zeker steeds ingewikkelder zijn geworden.
In het artikel Pausbezoek was een oprisping van religiestress verwijst Trouw naar Mikkers en plaatst daarmee een voorpublicatie van een deel van het boek van de ‘gedreven dominee’. De paus keerde nooit meer terug naar het vriendelijke, gastvrije Nederland…
De komst van Johannes Paulus II naar Nederland was een oprisping van religiestress. Het was een fysieke confrontatie met de ex-geliefde die men had verlaten. Religie als publieke factor van betekenis maakte geen deel meer uit van de ideale samenleving zoals men die voor ogen had. Maar alle ophef toonde aan dat de paus desondanks meer was dan een schim uit het verleden die genegeerd kon worden.
Volgens uitgeverij Meinema veroorzaakt religie stress in Nederland, bij gelovigen en niet-gelovigen. Kerken krimpen. Politieke partijen die zich beroepen op godsdienstige beginselen weten steeds minder kiezers aan te spreken. Wat kan ons religie dan nog schelen?
Maar schijn bedriegt. Niet gehinderd door kennis worden de meest wilde meningen over religie en geloof verkondigd. Hoofddoekjes, christelijke homotherapie en ritueel slachten verhitten de maatschappelijke gemoederen.
Uitgeverij Meinema en Boekhandel Kirchner presenteren morgen in Amsterdam het nieuwe boek van theoloog Tom Mikkers. Met bijdragen van Peter Nissen (hoogleraar spiritualiteitstudies aan de Radboud Universiteit Nijmegen), Mirjam Sterk (theologe, Tweede Kamerlid CDA en oud-bestuurslid Stichting Kerk en Wereld), Jaap Marinus & Erik Drenth (de makers van www.staatgeschreven.nl – winnaars van gouden webfish-award 2011.)
Aangezien het aantal plaatsen beperkt is, vraagt de organisatie uw komst te bevestigen via email: info@boekhandelkirchner.nl of per telefoon: 020 6244449. Zij bevestigen uw komst.
Tom Mikkers | Religie-stress | Hoe je te bevrijden van deze eigentijdse kwelgeest | Meinema | Zoetermeer |ISBN 9789021144221 | 132 blz. €14,50
Zie: Religiestress? Hoop!
GODEN EN MENSEN 
Wellicht is de beste remedie tegen dit soort nu overal opduikende stress toch jezelf zo goed mogelijk geïnformeerd een mening te vormen, anderen te gunnen dat ook te doen en dan tot je door te laten dringen dat die van hen best een andere, al dan niet gelovige, mening zal/mag zijn. Gelijkhebberij zonder zicht op anderen of zonder discussie leidt bij mensen tot een ander stress bezorgende hoogmoed of tot eigen innerlijke stress.
Het rustig verwerken dat men zelf of anderen niet goed geïnformeerd is en daar bij jezelf iets aan doen of anderen dat ook rustig zeggen, is aan te leren eerlijkheid om innerlijke stress te voorkomen.
Wat de Paus betreft, sommige gezagsdragers hebben na onze gezagskrisis kritiek nodig om af te leren de “baas” te spelen. Als het kerkelijke gezagsdragers zijn met dat euvel ook harde rustige pijnlijke evangelische kritiek om zich het besef van evangelische dienstbaarheid (weer) eigen te maken. Daar hóeft niemand van in stress te raken!
LikeLike