‘Ga heen en komt tot bewustzijn!’

20190921_150409 (1)

Bewustzijn is booming. In beweging. Vanaf de Piazza San Marco in Veneza vliegen we – na twee ‘bewustzijnslezingen’ – hoger en hoger, lichtjaren diep het heelal in. Langs sterren en planeten, gigantisch ver van ons verwijderd. Frank Vermeulen van de Volkssterrenwacht Bussloo laat op indringende wijze met films en foto’s zien hoe groot de afstanden tussen planeten, sterren en sterrenstelsels zijn. Door deze immense afstanden kijken we terug naar het verleden. En het heelal dijt intussen steeds sneller uit, zo leert de roodverschuiving ons vandaag.


‘De evolutie: een theorie, een systeem of een hypothese? Volstrekt niet; veel meer dan dat: een algemene voorwaarde waarnaar voortaan alle theorieën, alle hypothesen, alle systemen zich moeten voegen, waaraan zij moeten beantwoorden, willen zij denkbaar en waar zijn. Een licht dat alle feiten bestraalt, een curve waarmee alle lijnen moeten meegaan, dat is evolutie.’
(Pierre Teilhard de Chardin, 1881 – 1955)

Elektromagnetische kracht: ‘De verzameling van elektronen en fotonen (lichtdeeltjes) die in de natuur alles vorm geeft, informatie onthoudt en communiceert.’
(‘Thinking electrons’ – Jean Emile Charon, 1920 – 1998) 


Ademloos en nog aan het bekomen van de indrukwekkende lezingen Licht en Duisternis en Hebben wij een ziel? Zo ja, waar dan?, ondergaat de volle, maar ruime tuinzaal van Huize Het Oosten in Bilthoven, de Tien raadsels van het heelal. Perfect georganiseerd door Bres Magazine.

Geen echte duisternis
Jaap Hiddinga – studeerde kwantumnatuurkunde en chemie – vertelt met behulp van prachtige beelden, over Licht en Duisternis. De vroege mens vereerde het Licht en had angst voor de Duisternis. Als Hiddinga het heelal bestudeert, constateert hij echter dat er geen echte duisternis bestaat, in werkelijkheid is er een zee van licht. ‘De duisternis heeft nooit bestaan’. Onze menselijke blik is zeer beperkt, onze ogen zien nog geen 1% van de werkelijkheid. Hoe het onzichtbare zichtbaar te maken, is dan de vraag. Met behulp van warmtebeeld- en hyperspectrale camera’s zien we al wat meer. Je maakt dan zichtbaar wat wij ‘normaal’ niet kunnen zien.


‘Vroeg of laat zullen de kernfysica en de psychologie van het onbewuste elkaar naderen als ze allebei, onafhankelijk van elkaar en vanuit tegenovergestelde richtingen, vooruitstoten naar het gebied van het buitenzintuiglijke.’
(Carl Jung in zijn boek Aion, 1951)

‘Toen de geest het universum schiep, doordrong zijn diepste kern al het geschapene. Het is de mens, zeldzaam onder de geschapen dingen, gegeven dit te weten.’
(Brihadaranyaka-Oepanishad) (Uit een tijd eonen geleden)*


Levenskracht
Gerrit Teule
was na een opleiding als werktuigbouwkundige, 27 jaar werkzaam in de ICT-branche. Vanaf 1992 werkt hij als natuurfilosoof en schrijver, in het bijzonder op het gebied van bewustzijnsevolutie en natuurlijk elektromagnetisme in alles wat leeft en bloeit. Zijn lezing: Hebben wij een ziel? Zo ja, waar dan? – tevens de titel van het boek dat hij schreef – gaat over inzichten in de intensieve samenwerking van geest, ziel, brein en lichaam. Teule koppelt de praktische natuurkundige theorie van de elektromagnetische kracht aan het begrip ‘levenskracht’. Deze kracht werkt in alles wat er in de natuur gebeurt: ‘elke ontluikende bloemknop, elke celdeling in een levend lichaam, elke lichtstraal vanuit het heelal: alles is gevormd door elektromagnetische kracht’. De Franse fysicus en informaticus Jean Emile Charon legde dit fundamentele verband.

Anders gezegd: de levenskracht maakt gebruik van alle mogelijkheden die de elektronische kracht te bieden heeft: ‘het ‘goddelijke scheppingswerktuig’. (Teule)

Charon stelt, aldus Teule, dat een elektron een raakpunt is tussen twee universums: een klein universum (wat hij aanduidt met ‘eon’) en het grote universum waarin wij leven.

Deze eonen/elektronen zijn ontstaan in de eerste seconde van de oerknal. Het zijn bijna letterlijk ‘spetters uit de oerknal’.’ (Teule)

20190921_145319 (1)

Anatomie van geestdeeltjes
T
eule vertelt dat ze in de eerste seconde van de oerknal zijn ontstaan, en zegt dat het denkbaar is dat de geestdeeltjes vanuit de oerknal het heelal ingestuurd werden met een doelgerichtheid: ‘Ga heen en kom tot bewustzijn’.

Bij de oerknal werden eonen alle kanten opgestuurd, niet alleen maar in de richting van de stofwolk waar zo’n tien miljard jaar later onze zon en de aarde uit voort zouden komen. Het is daarom te verwachten dat de levenskracht overal in het heelal aanwezig is en op miljarden plaatsen heeft geleid tot levende creaturen, die verder evolueren in de richting van bewust denkende wezens.’ (Teule)

‘De Upanishaden maken deel uit van de Veda´s, de oudste heilige geschriften die de mensheid kent, afkomstig uit een tijd eonen geleden toen er op aarde slechts één religie bestond, aangeduid met de ‘spraak der Goden’. (Stichting Raja-Yoga Nederland)

Bronnen:
BRES Lezingenmiddag 21 september 2019, Bilthoven
BRES Magazine voor bewustzijn in beweging, sept/okt 2019, themanummer ‘Levenskracht’, Gerrit Teule: Levenskracht en elektromagnetisme, blz. 23 – 31.

Foto’s: PD – Van twee powerpointbeelden van de presentatie door Gerrit Teule

N.B. Dit blog vertelt slechts summier over een bijzonder informatieve lezingenmiddag vol levenskracht, levensvonk en zielevonk, elektromagnetisme, levensenergie. Nogal imponerend, velen werden meegesleept door de verhalen, foto’s en resultaten van onderzoeken waarover met veel passie en kennis verteld werd. Over de ‘levenskracht, die de fijnste, meest doordringende, onzichtbare activiteit van de natuur is, die we tot nu toe kennen’.
Een volgend blog zal dieper ingaan op het boek van Gerrit Teule: Hebben wij een ziel? Zo ja, waar dan? – de evolutie van geest, ziel en bewustzijn als een natuurlijk proces; hoe moderne natuurkunde en informatica ons leiden naar een universele en diepe psychologie.
Update 12062024 (lay-out)

 

En God ontstak de Oerknal

thehistoryofuniverse

Er was eens… in het TijdRuimteloze, God, die besloot samen met miljarden engelen de kosmos te scheppen. Een hemelruim waarin wezens gelijk aan Hem zouden leven en geleidelijk aan zouden ontdekken hoe die kosmos uiteindelijk in elkaar steekt. Het kostte zeven dagen voorbereidingstijd om de concepten te ontwikkelen, al hadden de engelen geen besef van tijd, want die zou pas ontstaan na de Oerknal, net als ruimte.

‘In het begin is het Woord, en het Woord is bij Mij, en het Woord is van Mij. Het is in het begin bij Mij. Alles is door Mij ontstaan, en buiten Mij om is er niets ontstaan. Wat ontstaan is, heeft leven in Mij, en het leven is het licht van de mensen.’
(God)

De almachtige God wist dat de wezens die zichzelf mensen zouden noemen, het woord Oerknal zouden geven aan Zijn Schepping, ook al zouden ze nooit alle ins en outs begrijpen van deze enorm krachtige scheppingsdaad. Ze zouden denken dat de Oerknal uiteenspatte in de ruimte, maar die ruimte was er helemaal niet. De Oerknal zou zijn eigen ruimte scheppen en daarmee ook tijd introduceren. Vol liefde hield God de komende Oerknal, zo groot als een sappige grapefruit, in Zijn handen.

scheppervanhemelenaarde


H
et woord mens vond God heel goed gevonden, want afgeleid van het Latijnse woord – God spreekt alle talen – betekent ‘mens’ geest. Daar God zelf geest is vond Hij dat wel passend. Hij zou de menselijke geesten Zijn adem inblazen, opdat zij een lichaam zouden krijgen, want mensen moesten zich wel voort kunnen planten, wil God Zijn doel bereiken. Daarom had hij liefde en seks mee geschapen. Zijn uiteindelijke doel was eindeloos mensen scheppen (illustr: prentencathechismus.org) en met hen de kosmos te bevolken. Voor dat doel had Hij ook miljarden hemellichamen geschapen, die nu nog in de Oerknal zaten.
De Oerknal naderde het punt van ontsteking.

Al het voorbereidende scheppingswerk was af. Dat bestond vooral uit ideeën, geestelijke scheppingen die heilige woorden meekregen zodat ze na de Oerknal gematerialiseerd konden worden. De ideeën kwamen van God en de engelen, wezens die volkomen zuiver zijn en slechts zuiver kunnen denken en handelen, zuivere woorden kunnen uitspreken die zich vasthechten aan de ideeën. Alleen dan was een goede, zuivere schepping mogelijk. Dat alles zou dan gematerialiseerd worden in de 14 miljard jaren die volgden op de Oerknal en ook nog lang daarna.
He
t aftellen begon.

De Oerknal knalde. God sprak hiervoor de magische woorden uit die enigszins geparafraseerd later in het Johannesevangelie in de Bijbel zouden komen: 

‘In het begin is het Woord, en het Woord is bij Mij, en het Woord is van Mij. Het is in het begin bij Mij. Alles is door Mij ontstaan, en buiten Mij om is er niets ontstaan. Wat ontstaan is, heeft leven in Mij, en het leven is het licht van de mensen.’

heelal-ballon-uitdijen


D
ie Woorden hadden een ongelooflijk effect. De Oerknal was daar. Het universum begon te ontstaan, en breidt zich alleen maar uit. Eerder had God aan de engelen laten zien hoe dat eruit zag. Hij had een blauwe ballon opgeblazen die groter en groter werd. Op de ballon (foto: astroblogs.nl) waren sterren getekend, hele melkwegstelsels, die zich steeds verder van hun oorsprong en van elkaar verwijderden. De ballon werd groter en groter. Vol ontzag hadden de engelen ernaar gekeken en God had hen in eeuwige dankbaarheid geprezen in zijn Oerknalspeech: ‘Jullie hebben er allemaal fantastisch aan meegewerkt!’

Bi7_xmPCIAAo7Mc


De mensen zullen dit moment terugvinden,’ zo vervolgde God zijn speech, ‘en het ‘sporen van kosmische inflatie’ (illustr: space.com) noemen. Ze zullen het signaal vinden dat het gevolg is van de ultra snelle inflatie van het heelal, fracties van seconden nadat ik Mijn Woorden uitspreek.’

Donderend applaus van miljarden engelen viel God ten deel, waarmee de Oerknal het geluid van zijn beginmoment kreeg. De engelen hadden hun geestelijk handgeklap gematerialiseerd, anders zou Gods Schepping nooit Oerknal genoemd kunnen worden. Ze hadden aan alles gedacht. 

In het jaar van deze geschiedschrijving, 2015, weten de wetenschappers op aarde nog altijd niet waardoor de Oerknal uiteindelijk uiteen knalde. Een beroemde professor zei dat degene die dat te weten zou komen tweemaal de Nobelprijs zou winnen. God glimlachte, Hij wilde die prijs wel eens in ontvangst komen nemen. ‘Big Bang needs Me.’

Zie ook de video: Als het heelal uitdijt, waarin dijt het dan uit? (Universiteit van Nederland, sterrenkundige Ralph Wijers, 2015)

😉

Foto: bdwilson1000
Updates:
021 12 023 (herstelde verwijzing naar video)
23 03 2024, 06 12 2024 (lay-out)

God, de oerknal en het universum

oerknal

In Genesis 1 bijvoorbeeld staat: ‘Er was licht’. Daar denk ik dan natuurlijk meteen bij aan de oerknal. Ik kan niet bewijzen dat de schrijver, een eenvoudige herder, daarop doelde, maar ‘licht’, dat is puur energie.’ Aan het woord is Heino Falcke. ‘Ons perspectief op het heelal wordt door de moderne sterrenkunde steeds groter. Dus wat je in de Bijbel leest over grootheid, is steeds beter te bevatten. Daardoor groeit ook ons besef van de almacht van God.’

Falcke is hoogleraar astrodeeltjesfysica en radioastronomie en doet onderzoek naar zwarte gaten, kosmische deeltjes – en geloof. Dat is zijn werk. In 2011 won hij de Spinozaprijs, de belangrijkste Nederlandse onderscheiding op wetenschappelijk gebied, voor zijn onderzoek naar zwarte gaten.

Er zijn in de natuurkunde ook dualismen die we niet doorgronden. Neem de dualiteit van golven en deeltjes uit de kwantummechanica. Soms is het met theologie net zo. Ik ben ervan overtuigd dat met de dood niet alles voorbij is. Ook al begrijpt de natuurwetenschapper in mij niet hoe dat kan.’ (HF)

Heino Falcke (foto: nwo.nl) zegt dit in een artikel in Trouw: ‘Ik mag nog meer zien dan de profeten’. Hij geeft vanavond in Nijmegen een lezing over God en het universum.

falcke-heino---2011

Ik geloof niet dat liefde een uitvinding van de mens is. Dat is niet iets wat wij ontwikkeld hebben. In die snel uitdijende chaos – wat de oerknal in feite was – waren er al wetten en mogelijkheden die ons in staat stellen tot geloof, hoop en liefde. Dus is mijn theorie: doordat het mogelijk was, was het er eigenlijk al. Daarom hebben mensen – terecht, denk ik – het gevoel dat niet alles puur toeval is, dat er ‘meer’ is. En dan is het niet helemaal gek dat ik er nog een almachtige, liefdevolle God bij denk. Hij is de oorzaak van het heelal. Het doel van het universum is liefde.’ (HF)

Op de site Geloof en Wetenschap is Falcke ook te vinden: artikelen en video’s, waarin hij onder meer spreekt over geloof dat niet bedoeld is om gaten in de wetenschap op te vullen en over geloof als inspiratiebron en de oerknal.

De oerknal kan nooit de oorsprong zijn. Er was al iets. God is groter dan alles wat wij in kaart hebben gebracht en hij houdt alles ‘in control’ (…) Wat in Genesis staat is een beschrijving van iets wat veel groter is, wat mensen niet konden begrijpen. En de vraag waaróm alles is ontstaan kan de wetenschap eigenlijk nog steeds niet beantwoorden. De oerknal zelf kan eigenlijk niet de oorsprong zijn, want er was al iets, je had al natuurwetten, ‘initial conditions’, er was al iets. God is de oorsprong. (HF)

Vanavond houdt Falcke in Nijmegen de lezing: Tussen de sterren. De mens, God en het Heelal. Van 19:30 tot 21:30 op de locatie Huygensgebouw, Amphitheater HG00.304, Radboud Universiteit. Organisatie: Soeterbeeck Programma.

We zijn een zandkorreltje in het heelal – wat op aarde gebeurt is volstrekt onbelangrijk. En tegelijk is dat natuurlijk niet waar; de aarde doet er wél toe. Dat is de overeenkomst tussen het heelal en God: de onmetelijkheid ervan vervult je met ontzag, perplexiteit, poëzie en huiver.’ (HF, ru.nl)

Zie: ‘Ik mag nog meer zien dan de profeten’ (Trouw) 

en: Heino Falcke: De oerknal is niet de oorsprong (Geloof & wetenschap)

Illustr: scientias.nl – Een oerknal wordt vaak zo afgebeeld, maar dit is niet correct. In het geval van deze afbeelding zou het betekenen dat de toeschouwer zich buiten het heelal bevindt. De beste weergave van de oerknal is een witte pixel: oneindig veel energie in een piepklein punt.
Update 23 03 2024: Lay-out

De oerknal zelf kan niet de oorsprong zijn

Video – ‘Wat in Genesis staat is een beschrijving van iets wat veel groter is, wat mensen niet konden begrijpen. En de vraag waaróm alles is ontstaan kan de wetenschap eigenlijk nog steeds niet beantwoorden,’ vertelt hoogleraar sterrenkunde en Spinozaprijswinnaar Heino Falcke aan ForumC in een video-interview voor geloofenwetenschap.nl.
De oerknal kan nooit de oorsprong zijn. Er was al iets. God is groter dan alles wat wij in kaart hebben gebracht en Hij houdt alles ‘in control’. 

Ik heb nooit gedacht dat het zesdaagse scheppingsverhaal uit Genesis 1 ons iets over het natuurwetenschappelijk ontstaan van de aarde wil vertellen. Dat kan ook helemaal niet bij een verhaal dat 2,5 duizend jaar geleden is opgeschreven. Geloof gaat over fundamentele vragen: over de mens, over de wereld. Daar kan de wetenschap ons niets over zeggen.

Gelovigen hoeven zich niet bedreigd te voelen door wetenschap. Ook niet als het gaat om de spannende vraag naar het bestaan van buitenaards leven.’

Heino Falcke (1966) studeerde natuurkunde aan de universiteiten van Keulen en Bonn. In 1994 promoveerde hij summa cum laude aan de universiteit van Bonn, waarna hij diverse wetenschappelijke functies vervulde aan verschillende instituten. In 2003 werd hij door de Radboud Universiteit Nijmegen benoemd tot bijzonder hoogleraar radioastronomie en astrodeeltjesfysica en trad hij in dienst bij ASTRON.

(Kennislink)

Zie: Heino Falcke: De oerknal is niet de oorsprong

Foto: Heino Falcke (nwo.nl)

Illustr: Naar andere tijden 

Interview met Heno Falck voor Geloof en Wetenschap: 


Extra – Interview voor Sciencespace – november 2011: