Klaas Hendrikse: ‘Jezus was mix feiten en mythe’


‘Jezus is ‘een onachterhaalbare mix van geschiedenis en mythologie’. Het christendom koppelde de mythologische figuur Christus aan de historische persoon Jezus van Nazareth, waardoor aloude mythen ineens ten onrechte letterlijk werden genomen.’ – Dat stelt de atheïstische dominee Klaas Hendrikse uit Middelburg in zijn nieuwe boek God bestaat niet en Jezus is zijn zoon, dat op 28 oktober verschijnt.

Journalist Rolf Bosboom (PZC): Eigenlijk had hij helemaal geen tweede boek willen schrijven. ‘Ik had steeds het gevoel: dit is het wat ik wilde zeggen, ik ben uitgepraat. Maar mensen bleven mij vragen: hoe zit het nou met Jezus? Ik heb heel lang getwijfeld over een tweede boek, ook omdat er al heel veel over Jezus is geschreven. Maar het is nooit zo gezegd dat mensen het ook echt begrijpen. Geleidelijk aan werd me duidelijk dat ik veel mensen een plezier zou doen met een tweede boek. En na lang aarzelen begon ik er ook zelf plezier in te krijgen.’

‘Desondanks profileert Hendrikse zich in God bestaat niet en Jezus is zijn zoon opnieuw als theologische woelgeest. Hij schetst, in grote stappen, de ontwikkeling van godsdienst en religie vanaf het ontstaan van de mensheid tot op de dag van vandaag. De kern van zijn betoog: aan de basis van het christendom – dat wonderwel uitgroeide tot een machtsinstituut – ligt het misverstand van een letterlijk opgevatte mythe, namelijk dat Jezus uit de dood is opgestaan.’

Zie: Klaas Hendrikse: ‘Jezus was mix feiten en mythe’

(in: weblog ZeelandGeboekt van PZC-verslaggever Jan van Damme.)

Klaas Hendrikse: God bestaat niet en Jezus is zijn zoon – Uitgeverij Nieuw Amsterdam, 18,- euro, rond vrijdag 28 oktober in de winkel.

Atheïsme mogelijk dankzij erkenning godsdienstvrijheid

Laat nu het atheïsme juist dankzij de vrijheid van godsdienst en levensovertuiging bestaansrecht hebben! Nooit zo bij stil gestaan, maar Erik Borgman, hoogleraar aan de Universiteit van Tilburg, met als leeropdracht ‘theologie van de religie, in het bijzonder het christendom’, wel. Godsdienstvrijheid is dus niet alleen goed voor religieus gelovigen.

‘Het was de erkenning van de godsdienstvrijheid die het uitsluiten van atheïsten van maatschappelijke verantwoordelijkheden deed verschijnen als onrechtmatig. Vandaag de dag spreken alle bepalingen daarom over vrijheid van godsdienst en levensovertuiging en in Nederland krijgt op grond van dit recht bijvoorbeeld het Humanistisch Verbond dezelfde erkenning als kerkgenootschappen en andere religieuze organisaties.’

Aldus theoloog Borgman. Het afschaffen van de vrijheid van godsdienst noemt hij bovendien politiek onverstandig. ‘Hoe kunnen wij van landen met een officiële godsdienst verwachten dat zij mensen met een ander geloof – religieus of seculier – hun rechtmatige vrijheid geven als wij zelf godsdienstvrijheid niet langer erkennen als een grondrecht?’

In Volzin (2011) huivert Borgman van het standpunt van Thijs Kleinpaste en Marcel Duyvestijn. Zij zeggen in hetzelfde tijdschrift dat het wel een tandje minder mag met de bescherming van de godsdiensten, immers: ‘Geloof is ook maar een mening’. Borgman reageert hierop met te stellen dat ‘de mens een onvervreemdbare vrijheid bezit ten opzichte van welke gezagsinstantie dan ook.’ Ook in Volzin een interview met rechtsfilosoof Wibren van der Burg: ‘Het draagvlak voor anders-zijn wordt steeds minder.’

Zie: Artikel 6 Grondwet – Hoe lang nog?

Atheïstisch en ook nog seculier, die ASP


‘Inspirerend van de ASP vind ik eigenlijk vooral de drive om ergens voor te gaan en te staan. Om tijd te steken in een ideaal of ideologie en daar ook voor uit te komen’, vindt Johannes van de Bank, christen en daar ook nog blij mee. ‘Dat doen bovengenoemde heren en ik neem er mijn hoed, tulband en keppel voor af. Verder blijf ik vooral hopen dat de ASP dezelfde weg gaat als de partij voor feest. Die gingen in de geest van hun oprichter Johan Vleminx immers met glans van de schans. De ASPassé…’

De ASP is een partij die vooral over religie schrijft. Ze is erg bang voor de populariteit van religie en schrijft op haar website: ‘Maar hoe komt het dan, dat religie zo mateloos populair is? Alleen in Nederland en in Oost-Duitsland is een meerderheid niet kerkelijk. In alle andere landen van de wereld bestaat de meerderheid uit ‘religianten’. (onder ‘religianten’ verstaan we mensen, die zich niet door de rede, maar door een godheid laten leiden). De kracht en de hardnekkigheid van de religieuze illusies zit hem in wat we thans ‘wishful-thinking’ noemen.

Van de Bank noemt deze seculiere atheïsten op dejaap.nl ‘mensen die onder de noemer van een politieke partij religieuzen wel erg ver in het – excusez le mot – verdomhoekje willen plaatsen.’

‘De naam is al een aardige binnenkomer,’ vindt Van de Bank. ‘Laten we er geen doekjes om winden, dachten de oprichters. Stel je voor dat mensen het woord atheïstisch stand alone nog wat gematigd vinden, dan voegen we daar het woordje seculier aan toe. Of, andersom, is seculier niet duidelijk genoeg om onze intentie over te brengen? Dan zorgt het woord atheïstisch voor de nodige verzwaring.’

Zie: De Atheistisch Seculiere Partij: intolerante wolven in schaapskleren