‘Een wereld waarin alles in relatie staat tot God’

Theoloog Aza Goudriaan, hoogleraar Wetenschap & Vroomheid, gaat ‘een wereld waarin alles in relatie staat tot God’ onderzoeken. Hij is niet de eerste. Gisbertus Voetius, (veld)predikant en hoogleraar in de Oosterse talen en theologie, beschrijft deze gedachte al. ‘Op fascinerende manier’, zegt Aza en noemt hem de ’sleutelfiguur binnen zijn onderzoek’. Voetius schrijft in zijn inaugurele rede over de ‘verbintenis tussen de vroomheid en de wetenschap’. En nu zit Aza op de nieuwe, persoonlijke, leerstoel* ‘Wetenschap & Vroomheid’. ‘Heel toepasselijk, zo dicht bij het Voetius-herdenkingsjaar 2026’.

‘Voetius is iemand die op een theoretische en een praktische manier geprobeerd heeft om het hele leven en de werkelijkheid te beschouwen en te leven als van God afhankelijk en door Hem geleid’
(Aza Goudriaan)

Verbinding met de wetenschappen
H
et is niet alleen de mens Gisbertus Voetius (1589 – 1676) door wie Aza gefascineerd is, maar vooral de manier waarop hij de werkelijkheid beschouwt.

‘Hij [Voetius] is een voorbeeld van een manier van denken die heel het leven en heel de werkelijkheid in verband brengt met God, en onder Gods regering ziet. Iemand die een poging heeft gedaan om theologie met verschillende wetenschappen te verbinden en zo het hele leven in verband te brengen met het dienen van God.’
(Aza)

Genuanceerd afwegen
A
za vindt Voetius ‘een meester in het schetsen van verschillende posities, het genuanceerd afwegen van vraagstukken in uitgebreid gesprek met de traditie en de internationale literatuur’.

‘Dat levert niet de meest toegankelijke manier van schrijven op, maar wel precisie. De nauwkeurigheid waarmee hij beschrijft, zijn streven om aan de posities van mensen recht te doen – ik vind het een respectvolle manier van omgaan met mensen.’
(Aza)

‘Kijk maar welke methode je het meest geschikt lijkt. Als Jezus Christus maar wordt verkondigd aan het hart van de mensen.’
(Gisbertus Voetius)

Tegenstelling?
I
n zijn onderzoek wil Aza de komende jaren de verschillende aspecten van Voetius’ theologie samenhangend bestuderen. ‘Het is een manier van kijken die een relatie tot God veronderstelt. God heeft de wereld geschapen, dus dan moet je ook de wereld en de geschiedenis in relatie tot Hem bekijken’. 

‘Ik ben benieuwd wat voor beeld je dan krijgt. Wetenschap met vroomheid verbinden was een opgaaf, en het is soms wel gezien als een tegenstelling: persoonlijke vroomheid aan de ene kant en schoolse geleerdheid aan de andere kant.
(Aza)

Origenes
E
r zijn ook anderen die op Voetius’ manier kijken, zegt Aza: ‘Het was eigenlijk een oud christelijk streven, dat iemand als Origenes al in Caesarea probeerde vorm te geven’. – Origenes, aldus vroegekerk.nl, is een experimenteel theoloog uit de 3e eeuw, die zich ‘verdiepte in de profane wetenschappen, zoals wijsbegeerte en filosofie’. 

‘Als hoofd van de Alexandrijnse catechetenschool schreef Origenes zijn belangrijkste dogmatische werk: “Over de grondbeginselen”, waarschijnlijk een weerslag van het onderwijs dat hij aan de hoogopgeleiden gaf. De titel van dit werk is dubbelzinnig. Griekse filosofen hadden deze titel ook al gebruikt bij de beschrijving van de oorzaken en grondslagen van het bestaan. Zocht Origenes bij hen aansluiting? In ieder geval beschreef hij de grondbeginselen van het Christendom.

Het uitgangspunt van Origenes bij de beschrijving van de Christelijke grondbeginselen is dat het object van religieuze kennis een mysterie is. Dit heeft iets van een tegenstrijdigheid. Want waarom zouden we een mysterie leren kennen als het mysterie onkenbaar is? Origenes’ antwoord hierop is dat het mysterie in zijn totaliteit voor de mens onkenbaar is.’
(vroegekerk.nl)

‘Kennis komt na het geloof’
V
olgens Historiek wordt de theologie van Voetius gekenmerkt door het primaat van geloof boven wetenschap en zijn klemtoon op vroomheid.

‘Een van zijn kernleuzen was “ik geloof opdat ik begrijp”. Kennis kwam na het geloof en moest dus godsvruchtig zijn om kennis te zijn. In deze zin stond Voetius diametraal tegenover de rationalistische filosofie van onder meer René Descartes, die uitging van het adagium “Ik denk, dus ik ben”.’
(Historiek)


Gevelsteen aan de voorzijde Sint-Catharijnekerk in Heusden
(Voetius werd geboren op 3 maart 1589 in Heusden, oorspronkelijk als Gijsbert Voet)

Werkelijkheid beschouwen
H
et onderzoek van Aza klinkt veelbelovend en hij zal de wereld waarin alles in relatie staat tot God veelzijdig moeten bestuderen. Voetius duikt de diepte in als hij in 1634 de positie van hoogleraar aanvaardt, op zoek naar God: ‘Als je God wilt dienen, moet je Hem kennen, dat wil zeggen: studeren’.

‘In de Bijbel, maar ook in andere vakgebieden die licht werpen op God en Zijn daden. Voetius is iemand die op een theoretische en een praktische manier geprobeerd heeft om het hele leven en de werkelijkheid te beschouwen en te leven als van God afhankelijk en door Hem geleid.” Negentiende-eeuws theoloog en oud-minister-president Abraham Kuyper noemde hem “de grootste godgeleerde waarop het gereformeerd Nederland roemen mag”.’
(Aza)


Presentatie-exemplaar van G. Voetius, van zijn Politieke Ecclesiastica (kerkpolitiek)

* De leerstoel Wetenschap & Vroomheid is ontstaan mede op initiatief van de stichting Ad pias causas. Deze stichting hecht veel waarde aan de bestudering van theologie en filosofie ten tijde van de Reformatie en stelde de PThU voor onderzoek op dit thema te sponsoren. De PThU heeft vervolgens een profiel voor een leerstoel en onderzoeksprogramma uitgewerkt.

Bronnen:
* PThU: “Achter de teksten en de schepping staat de Schepper”
(interview)
* Vroegekerk.nl: Origenes, een experimenteel theoloog uit de 3e eeuw
* Historiek: Gisbertus Voetius (1589-1676) – Gezicht van de Nadere Reformatie


Beeld: Vatican City / Bridgeman ImagesDe Schepping van Adam, van het Sixtijnse Plafond, 1510 (detail), Michelangelo Buonarroti, Vatican Museums and Galleries
Gisbertus Voetius: Christian Study Library
Gedenkteken Voetius: Heusden in BeeldVoetius werd geboren op 3 maart 1589 in Heusden, oorspronkelijk als Gijsbert Voet. Hij werd vooral bekend als eerste hoogleraar van de Universiteit van Utrecht.
Politieke ecclesiastica (Kerkpolitiek) Gisbertus Voetius: Uitgever: Johannes Janssonius van Waesberge. 1663, 1666, 1669, 1676. Zeldzame complete set van dit monumentale werk over het kerkelijk leven van de Nederlandse calvinistische theoloog Gisbertus Voetius (1589-1676), die beroemd werd door zijn botsing met Descartes. (Abebooks.com)

De wereld in de ban van goud

Goud is universeel het symbool van welvaart, macht, goddelijkheid en spiritualiteit. Helaas wekt dit edele metaal wereldwijd een onlesbare dorst op, een verlangen dat naties bouwt en vernietigt, mensen verrijkt en berooft, en de loop van de geschiedenis verandert. – Wereldmuseum Leiden is dit jaar In de ban van GOUD. ‘Bezoekers kunnen in zeven wonderbaarlijke en soms confronterende ruimtes ervaren hoe het eeuwige element, geboren uit sterrenstof, mensen wereldwijd en door tijden heen, drijft tot uitersten’.

‘Mensen dragen elke dag goud bij zich, want het zit in elke computer en mobiele telefoon’
(Wereldmuseum Leiden)

‘Miljarden jaren zit het goud diep verstopt in de aardkorst. Totdat het de interesse wekt van de bewoners van dezelfde planeet. De mens. Wij zoeken, graven en boren massaal naar goud, het meest begeerde element op aarde.

Hoe niets iets wordt
De tentoonstelling (t/m 26 oktober 2025) vertelt over het ontstaan van goud en moet daarvoor 13.8 miljard jaar terug in de tijd. De tentoonstelling begint in de kosmos, waar bezoekers getuige zijn van de geboorte van goud door het botsen van neutronensterren. Op muurgrote filmschermen zie je hoe niets iets wordt. Hoe de oerknal het universum vormde waarin wij nu leven. In al die jaren explodeerde en implodeerde van alles, storten sterren in, smolten de meeste subatomaire deeltjes, waarbij elementen ontstaan die nergens anders ontstaan, waaronder platina, zilver en… goud.

‘In de ban van GOUD vertelt het bredere verhaal. Met meer dan 436 objecten, variërend van historische artefacten tot hedendaagse kunstwerken van 19 kunstenaars uit 10 verschillende landen, wereldwijd, verkent de tentoonstelling de dualiteit van goud: hoe het zowel verbindt als verblindt, en hoe het zowel bewondering als verdeeldheid zaait.’

De conceptuele kunstenaar Sarah van Sonsbeeck laat met een boterham belegd met goud zien
wat iedere Nederlander op z’n bordje zou krijgen
wanneer je de Nederlandse goudvoorraad per persoon zou verdelen.

Status en imago
B
ezoekers krijgen ook inzicht in de donkere kant van de goudwinning die steeds destructievere gevolgen heeft voor onze planeet, en in hoe het groeiende verlangen naar status en imago in de samenleving, een obsessieve relatie tussen mens en materiaal in stand houdt. Grootschalige ontbossing en watervervuiling is onder meer het gevolg. En uitstoot van risicovolle chemicaliën zoals kwik: de gevolgen voor de natuur zijn vernietigend.

‘Deze thema’s sluiten nauw aan bij actuele maatschappelijke debatten over klimaatverandering, geopolitieke kwesties, kolonialisme, herkomstonderzoek en restitutie.’  

Op dit belangrijke gouden sieraad uit de Indo-Javaanse periode zijn drie wielen, sudarsanacakra, afgebeeld, die worden geassocieerd met de Hindoeïstische god Vishnu. Ook de twee Garuda’s boven aan weerszijden zouden kunnen verwijzen naar Vishnu. Vooral de monsterkop, kala, bovenaan het sieraad is opvallend. 

‘Groots Goud’ neemt bezoekers mee naar een wonderbaarlijke schatkamer vol gouden objecten van koningen, keizers en religieuze leiders. Hier worden gouden kronen, tronen en juwelen getoond, evenals goddelijke altaren en offers die de spirituele en politieke macht van goud benadrukken.’

Ecologische voetafdruk
E
en interactieve wereldkaart toont de locaties van goudmijnbouw wereldwijd en nodigt bezoekers uit om bewustwording te vergroten over de realiteit van de ecologische voetafdruk van het winnen van goud. Veelal vindt goudwinning plaats in gebieden waar arbeiders onder erbarmelijke omstandigheden werken. Sebastião Ribeiro Salgado maakte in 1944 ‘krachtige foto’s’ van een goudmijn in de open lucht, in Serra Pelada in Brazilië. Hierin werkten vijftigduizend gravers in levensgevaarlijke omstandigheden.

‘Salgado verzuchtte: “Wat is het toch dat een saai, geel metaal mensen ertoe brengt om hun huizen te verlaten, hun bezittingen te verkopen, een continent te doorkruisen en hun leven, hun ledematen en verstand riskeren voor een droom?”.’


Hemelschijf van Nebra (1750 v.Chr.) waarop onder meer, ‘dicht bij elkaar’, het zevengesternte de Plejaden

Hemelschijf van Nebra
Een prachtige fotoprojectie is te zien van fotograaf Juraj Lipták: de Hemelschijf van Nebra. Een met goud ingelegde bronzen hemelschijf. Gemaakt rond 1750 v.Chr. en rond 1600 v.Chr. in de grond begraven als offer. Wat de schijf precies betekent, is volgens het museum nog niet duidelijk.
Religieuze voorwerpen zijn er ook te zien uitgeleend door Museum Catharijneconvent, zoals reliekhouders en liturgische objecten die de spirituele kracht van goud in het christendom en andere religies weergeven.

‘Maar het laat zien dat mensen in de bronstijd al een idee hadden van tijd en ruimte door naar sterren en planeten te kijken. Het gebruik van goud is niet alleen mooi, maar ook passend, want goud komt uit het heelal. Maar dat wisten ze toen nog niet.’

Bron: Wereldmuseum Leiden (tentoonstelling en persbericht)
Steenstraat 1, 2312 BS Leiden (vlakbij NS Leiden Centraal)


Foto illustratie Wereldmuseum Leiden: PD (26 januari 2025)
Foto Boterham belegd met goud: PD (26 januari 2025)
Sieraad versierd met een monsterkop: Goud; Java, Indonesië; 1350-1400; aankoop G. Tillman; TM-1278-7: PD (26 januari 2025)
Foto De Hemelschijf van  Nebra (Saksen-Anhalt), ca. 1600 v.Chr., brons en goud: LDA Sachsen-Anhalt (de Volkskrant, 30 augustus 2022)

‘Wie de mensen leert te sterven, leert ze te leven’

Religie kan in de laatste fase van ons leven troost bieden. Zelfs degenen die niets hebben met religie hopen dat er ‘toch iets is’. Bij gelovige mensen kan troost echter veranderen in twijfel: ‘Misschien is er toch niets na de dood.’ Mensen hebben soms ‘geloof’ in de medische wetenschap. Hooguit biedt dat voor korte of langere tijd troost, en hoop. – Waarom zou je je eigenlijk alleen richten op die laatste fase van je leven? “Wie zijn heden verprutst, is de slaaf van zijn toekomst,” zegt filosoof en meesterschrijver Seneca.

‘Voor niets krijgen we zo veel voorbereidingstijd als voor de dood.
Is het dan niet vreemd dat vrijwel niemand erop voorbereid is?’

(Pedagoog Ferdinand Hellers)

‘We weten niets van de dood’
V
olgens de Vlaamse filosofe Patricia de Martelaere (1957-2009) zetelt de doodsangst in het lichaam. Daarnaast bezit de mens de geest en die beschikt over een ‘wonderlijke kracht’, namelijk het vermogen om los te laten. Een levenslang oefenproces.

‘Een voorbeeld van deze oefening in loslaten is het kritisch onderzoeken van onze vooroordelen over de dood. We zijn vaak geneigd om de dood als iets verschrikkelijks te zien, terwijl we er eigenlijk niets van weten. Wie afstand van dit vooroordeel doet, kan geruster sterven.’
(Simone Bassie en Michel Dijkstra, in Filosofie Magazine)

‘Hun hele leven staat stil’
D
e Vlaamse psycholoog Manu Keirse (78), hoogleraar verliesverwerking aan de Katholieke universiteit Leuven, zegt dat iedereen doodgaat en we het onszelf alleen maar moeilijker maken door ons daar niet bewust van te zijn.

‘Je ziet het ook bij mensen die hun hele leven als een wagon vasthangen aan de locomotief die hun partner is. Als die locomotief plots stopt met rijden, staat hun hele leven stil.’
(Manu Keirse)

Besef
I
n de hedendaagse literatuur kom je meer en meer verhalen, romans en essays tegen over leven en dood. Schrijver en kunstenaar Jan Cremer (84) zei onlangs:

‘Je komt alleen, je leeft alleen en gaat alleen. Als je dat beseft, kun je alles aan in het leven.’
(Jan Cremer)


‘De kunst van het sterven’

The Meaning of Life
C
remer heeft zíjn manier gevonden om goed om te gaan met leven en dood. Het gaat inderdaad om besef; het leven leren begrijpen om beter voorbereid te zijn op de dood. Filosoof Terry Eagleton (81), schrijver van The Meaning of Life, zegt dat als je ouder wordt, en veel meemaakt, je verandert. Hij krijgt daardoor juist meer gevoel voor het geloof waarin hij ruimte vindt voor verdriet en kwetsbaarheid, en voor de dood. Hij probeert te leven met de dood.

Dat wil niet zeggen dat ik niet bang ben. Dat ben ik wel. Maar je moet het op een akkoordje gooien met de dood, zoals je dat moet doen met alles wat onvermijdelijk is: of je raakt verbitterd en boos als je mensen om je heen ziet sterven, of je komt tot een relatie met de dood, een modus vivendi – dat is een centraal uitgangspunt in het christendom.’
(Terry Eagleton)

De kunst van het sterven
H
oogleraar filosofie Simon Critchley (64), van New School for Social Research in New York, schreef Over mijn lijk – Wat filosofen en hun dood ons leren. Volgens de auteur is het de hoogste tijd om ons opnieuw te verdiepen en te bekwamen in de kunst van het sterven.

De moderne mens probeert de dood uit alle macht te negeren, waardoor hij des te meer gebukt gaat onder doodsangst.’
(Simon Critchley)

Vrijheid
Critchley werd onder anderen geïnspireerd door filosoof en schrijver Michel de Montaigne (1533 – 1592): “Wie geleerd heeft te sterven, heeft afgeleerd slaaf te zijn.” Hij trekt daaruit de conclusie dat ‘je instellen op de dood niets minder is dan je instellen op vrijheid’.

‘Wie de mensen leert te sterven, leert ze te leven’
(Montaigne)


‘The Teaching of Buddhism’ (Hilma af Klint)

De laatste levensfase kan je vóór zijn
A
nderen ontdekken het vrije van de filosofie juist als welkom alternatief voor het rigide geloof waarvan ze zich hebben losgeworsteld. Filosoof Seneca (4 v. Chr. – 65 n. Chr.) bijvoorbeeld, biedt verrassende inzichten waarmee je je tijdens je leven al goed kunt voorbereiden op de laatste levensfase. Die fase kan je vóór zijn. Ruim vóór zijn. Hij schreef Levenskunst. Filosofische essays over leven en dood. Daarmee duidde hij er eeuwen geleden al op dat je niet moet wachten op je laatste levensfase. Over senioren zegt hij:

Als een aandoening ze weer bewust gemaakt heeft van hun sterfelijkheid, wat sterven ze dan in panische angst! (…) Ze zijn stom geweest, roepen ze, ze hebben niet geleefd, o, als ze deze ziekte overleven, dan gaan ze het echt rustig aan doen’.’
(Seneca)

Beter is het nú te leven
M
et Seneca kom je onvermijdelijk tot de conclusie dat het beter is nú te leven, en daar schrijft de filosoof bijna vrolijk, laconiek en troostend over. De filosoof bereidt je uitnodigend voor op je laatste levensfase en onze tijd niet te verspillen.

‘Het leven is lang genoeg. We krijgen royaal de ruimte om dingen af te maken, als we al die tijd maar goed besteden. Maar als het leven door onze vingers glipt in onze zucht naar luxe en door desinteresse, als we er niets goeds mee doen, zien wij de feiten pas onder ogen in uiterste nood: eerst beseften we niet hoe het voortging, daarna merken we dat het voorbij is’.’
(Seneca)

Anders omgaan met je doodsangst
Levenskunst 
staat vol met de kunst hoe te leven. Seneca’s vele ‘lessen’ kunnen je wijzer maken. Je leert anders om te gaan met je angst voor de dood, bij velen sluimerend aanwezig. Maar uiteindelijk kan je Seneca misschien ook nazeggen:


Lucius Annaeus Seneca – Peter Paul Rubens

‘En wanneer de laatste dag is aangebroken, aarzelt de wijze niet: met ferme tred loopt hij de dood tegemoet’
(Seneca)

Beeld: Altaarstuk nr. 1, deel van een drieluik, Hilma af Klint (1862 – 1944) – ‘Diegenen die de gave hebben dieper te zien, kunnen voorbij de vorm kijken en zich concentreren op het wonderlijke aspect dat schuilgaat achter elke vorm, leven genaamd.’ (Hilma af Klint)
Beeld de kunst van het sterven: Typex, de Volkskrant
Beeld The Teaching of Buddhism, Hilma af Klint, No. 3d, 1920, oil on canvas, 37.5 x 28 cm, 14.76 x 11.02 in., © Stiftelsen Hilma af Klints Verk.
Beeld Afraid of the dark of of the light? Facebook
Beeld Seneca: The Dying Seneca, Peter Paul Rubens (1577 – 1640), Wiki.

Religie en wetenschap samen op zoek naar het Ware

De relatie tussen religie en wetenschap – hun diepe band en ruzies – gaat vaak gepaard met heftige emoties. ‘Aanhangers van beide ‘partijen’ zien elkaar zelfs vaak als vijanden. Dat is voor een groot deel onterecht. Tegelijkertijd is al die hartstocht heel begrijpelijk, want we hebben het hier over de zoektocht naar het Ware. Die raakt nieuwsgierige mensen in het hart. Bovendien kan de ontwikkeling van de natuurwetenschappen in West-Europa niet eens worden begrepen zonder kennis over de invloed van religie’.

 ‘Christendom en wetenschap hebben altijd lijnrecht tegenover gestaan. Dat is een hardnekkig idee, maar hun verhouding ligt historisch gezien anders’

De schepping van de wetenschap
De tentoonstelling De schepping van de wetenschap in  het Museum Catharijneconvent maakt het – vanaf 22 februari 2024 – mogelijk een reis door de tijd te maken aan de hand van eeuwenoude wetenschappelijke instrumenten, zeldzame manuscripten en hedendaagse kunst.

Je wordt uitgenodigd om steeds met een andere blik naar het verleden en heden te kijken. Wist je bijvoorbeeld dat Descartes (1596-1650) – de grondlegger van het rationalisme – een gelovig man was of dat het christendom – veel langer dan vaak wordt gedacht – de belangrijkste inspiratiebron was voor het doen van wetenschappelijk onderzoek? En hoe zit het tegenwoordig met de relatie tussen religie en wetenschap? Ook dat ontdek je in de tentoonstelling.’


Beschouwing der wonderen Gods – Christiaan en Jan Christiaan

Kantelende wereldbeelden
I
n De schepping van de wetenschap staan vier blikrichtingen centraal waarmee de mens naar zichzelf en de wereld kijkt:

De blik naar boven (het heelal), de blik naar binnen (het lichaam), de blik naar buiten (de natuur) en de blik naar beneden (de aarde). Steeds wordt de wisselwerking tussen religie en wetenschap onder de loep genomen: waar het ene object laat zien dat het christendom een drijvende kracht achter het verrichten van onderzoek was, wordt het bij een ander object duidelijk dat het christelijk wereldbeeld juist kantelde door nieuw opgedane inzichten.’  


De blik naar boven… Fr. Giuseppe Lais – Vaticaanstad – Specola - Vaticana

Intrigerende kunstwerken
T
e zien onder meer is de poëtische video-installatie van Rohini Devasher, die ons meeneemt langs duizenden beeltenissen van de zon en de vele betekenissen die mensen hieraan ontlenen…

‘…terwijl het ingetogen gebedskleed van Alexandra Kehayoglou vraagt om radicale stilstand bij de staat van de aarde. Iris Kensmil maakte een gloednieuw portret van een heilige van de moderne wetenschap. Kathrin Schlegel vervaardigde een sprankelend hedendaags beeld van Ongelovige Thomas. – Over deze en nog veel meer intrigerende kunstwerken die hun licht schijnen op de relatie tussen religie en wetenschap, vertelt Lieke Wijnia u tijdens deze lezing.’ 


Lieke Wijnia hoofd onderzoek & bibliotheek van Museum Catharijneconvent

Zoektocht naar de ziel in kunst, wetenschap en religie
D
e tentoonstelling biedt een uitgebreid lezingenprogramma* met wetenschappers en andere experts. Over hedendaagse kunst en religie, de invloed van antieke denkers op ontwikkeling van de wetenschap, wantrouwen in de wetenschap en de invloed van Azië op de wetenschap in West-Europa.
*Entree is gratis op vertoon van een geldig entreebewijs voor het museum; reserveren is verplicht.

Is er vanuit de wetenschap iets te zeggen over het bestaan van de ziel?
E
n hoe komt bezieling tot uiting in de beeldende kunsten? Donderdag 22 februari is er om 19.00 uur in Amsterdam een lezing en paneldiscussie in KNAW Trippenhuis, Kloveniersburgwal 29, Amsterdam.
Een bijeenkomst georganiseerd door Museum Catharijneconvent in samenwerking met de Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen (KNAW), Teylers Museum en Rijksmuseum Boerhaave.
Meer info en tickets: Tickets zijn hier te reserveren


Kosmoloog Thomas Hertog

Interviewbijeenkomst met topnatuurkundige Thomas Hertog
H
oogleraar Thomas Hertog (KU Leuven) geldt als een van de belangrijkste kosmologen van deze tijd. Decennia lang onderzocht hij met mentor en goede vriend Stephen Hawking de oorsprong van het heelal. In zijn recent verschenen internationale bestseller Het ontstaan van de tijd presenteert hij een revolutionaire kijk op mens en kosmos. Conservator en wetenschapsjournalist Geertje Dekkers vraagt hem in Museum Catharijneconvent donderdag 21 maart het hemd van het lijf.
Info en tickets: Hier te reserveren

! !►N.B. Update:01 – 02 – 2024: Museum Catharijneconvent laat weten dat wegens omstandigheden de interviewbijeenkomst is geannuleerd.
P.S. Als troost: Kwartiertje video De Nieuws BV: Kosmoloog Thomas Hertog zocht samen met Stephen Hawking jarenlang naar de oorsprong van het heelal. Vlak voor Hawking’s dood riep hij zijn collega bij zich. Het was tijd voor een boek over de theorie die ze samen ontwikkelden. En over Het ontstaan van de tijd praten we vandaag met Hertog zelf’.

De schepping van de wetenschap | Museum Catharijneconvent, Lange Nieuwstraat 38, Utrecht | 22 feb – 2 jun 2024

Foto: Harmonia macrocosmica, Leiden, Andreas Cellarius 1708, Leiden, Rijksmuseum Boerhaave
Bron, en andere foto’s:
Museum Catharijneconvent

‘Christelijk geloof totale miskenning van Jezus’ eigen boodschap’

Boekrecensie Jezus van Bethanië. Auteur dr. Jan Lodder benadert Jezus niet geloofsmatig, maar literair en historisch. Wat er dan van Jezus overblijft, zegt hij, is ‘een historische figuur met een geloofwaardige, eigentijdse boodschap, die evenwel tijdloze geldigheid heeft’. Lodder zet verhalen en woorden over Jezus kritisch naast verhalen en woorden van Jezus. – Zijn onderzoek moet werkelijk monnikenwerk geweest zijn, met veel literatuuronderzoek. Het is puur onderzoeksjournalistiek: ‘Follow the Jesus’. Oprecht factchecked, tekst-vergelijkend onderzoek. The Jesus blijkt niet Jezus Christus van Nazareth, maar Jezus van Bethanië. ‘Een andere Jezus? In zeker zin: absoluut!’

‘Geloof je niet, of niet langer, of heb je de kerk achter je gelaten, dan heeft Jezus van Bethanië je misschien iets te vertellen.
En als je wel gelooft, vertelt hij je iets anders’
(Jan Lodder)

Drie Jesaja’s
J
esaja speelt duidelijk een hoofdrol in Jezus van Bethanië. Er zijn zelfs drie Jesaja’s: ‘Het Bijbelboek is een redactionele samenstelling van tenminste drie afzonderlijke schrijvers’. De auteur geeft aan de hand van ‘Deutero-Jesaja’ een uitgebreid tekst-vergelijkend onderzoek weer tussen het Oude Testament en het Nieuwe Testament.
Hij stelt dat het christendom de fundamentele overtuiging heeft dat het altijd ‘door God gewild’ werd. En dat Jezus als lijdende en zaligmakende Christus al in de boeken van het Oude Testament voorspeld werd: ‘met name door de profeet Jesaja’. Ook onderzoekt hij of Jesaja de komst voorspelde van een christelijke Messias. Lodder laat zien dat niet alles uitkomt wat Deutero-Jesaja profeteerde, ‘maar wel de essentie’.

‘Was Jesaja daadwerkelijk een waarzegger over een toekomst vijfhonderd jaar vooruit, of hebben zijn profetieën eerder een geheel eigentijdse betekenis? Een nauwe samenhang echter tussen met name Jesaja 40-55 en Jezus’ boodschap is onmiskenbaar. Welke betekenis blijft er dan nog over als Jesaja niet het lijden en sterven van de Christus voorspelde?’

Historiografie
J
ezus van Bethanië
lees je niet in één adem uit, eerder is het een slow page-turner. Slow, omdat anders je veel ontgaat. Het is historiografie: geschiedenis gebaseerd op het kritisch bestuderen van bronnen. En van historische Jezuswoorden uit het Thomasevangelie, ‘zonder verhalende elementen; de woorden staan op zich’. Naast het onafhankelijk bewijs van het bestaan van de historische Jezus in Thomas, is er ook het Testimonium Flavianum van de Joodse geschiedschrijver Flavius Josephus, die in het beschrijven van de Joodse geschiedenis over een bepaalde periode, melding maakt van Jezus. Jezus zelf heeft nooit iets opgeschreven.

‘Het Testimonium is authentiek, en geeft ons in de context waarin Josephus het plaatst de waarschijnlijk enig juiste informatie waarom Jezus ter dood werd gebracht’.

Afgewezen historische Jezuswoorden
L
odders onderzoek laat zich niet beperken door de nieuwtestamentische canon. Die werd ‘overigens ruim 350 jaar na Jezus’ dood (in 397 CE op het derde concilie van Carthago) door de toenmalige geestelijke en wereldlijke leiders vastgelegd’. De auteur voegt hieraan toe dat hoewel ‘de geloofstraditie historische Jezuswoorden ook vandaag de dag op geloofsinhoudelijke gronden afwijst, dit niets afdoet aan de historische waarde van die woorden’. De auteur kent daarom aan het Thomasevangelie dezelfde historische waarde toe als aan de Bijbelse evangeliën.


Jezus van Bethanië

Meelopen met Jezus
J
e loopt voortdurend mee met Jezus. Daar waar ‘de boodschap van de historische Jezus ontstond op het Galileïsche platteland tussen wijngaarden, graanvelden, vijgenbomen en keuterboeren’.  En zo ontmoet je behalve Jezus’ volgelingen ook de Romeinse prefect Pilatus, Joodse autoriteiten, het Hogepriesterlijk gezag, de Galileïsche heerser Herodes, en vele anderen.

‘Jezus leefde in een mondiale wereld waar in ieder geval de Hebreeuwse, Helleense en Romeinse sferen elkaar beïnvloeden. (…) Bovendien zwierven boeddhistische missionarissen al eeuwen door de Levant. We kunnen daarom a priori niet uitsluiten dat Jezus invloed heeft ondervonden vanuit andere denkrichtingen dan alleen het judaïsme van zijn dagen’.

Rationaliteit belangrijk criterium
L
odder raadpleegde veel literatuur; in ruim tien bladzijden geeft hij een keuze eruit. Jezus van Bethanië is niet geanalyseerd vanuit een bepaalde geloofsovertuiging. Wel is het een doorwrocht boek dat leest als een openbaring: nogal onthullend. Belangrijk is nog op te merken dat voor de auteur, bij het bestuderen en interpreteren van gepresenteerde informatie, rationaliteit een belangrijk criterium is voor de grootste kans op een uiteindelijk meest objectieve synthese.

‘Vanuit de geloofsbeleving hoor je vaak precies het tegenovergestelde: omdat er geen ‘objectieve Jezus’ te definiëren valt, blijft alleen de Jezus Christus van het geloof als enige ‘ware Jezus’ overeind. Voor mij [JL] is dat de omgekeerde wereld, en daarom een niet-valide argumentatievorm, die niet overtuigd.’

‘Redelijkheid der argumenten’
D
e auteur onderzocht eveneens de ‘redelijkheid der argumenten’ van vele theologen, historici, taalkundigen, en sociaal wetenschappers die in het Jesus Seminar via een duidelijk omschreven methode navorsten wat er nou precies ‘historisch’ was aan de woorden en werken van Jezus. Ook verwijst hij in het hoofdstuk De Q-missie hypothese regelmatig naar Q-teksten (de eerste letter van het Duitse woord Quelle, wat ‘bron’ betekent). (In de moderne theologie is dat de aanduiding voor een geschrift dat gezien wordt als een bron voor de evangeliën van Mattheüs en Lukas, naast het evangelie van Markus als bron voor beide).


dr. Jan Lodder

Verrassende resultaten
H
et voert helaas te ver om de talrijke, vaak verrassende resultaten van Lodders tekst-vergelijkend onderzoek in deze recensie de aandacht te geven die ze verdienen. Maar Jezus van Bethanië zit er boordevol mee. Een enkele noem ik.
– Bijvoorbeeld over de rol die Paulus in de geschiedenis speelt, en tot de conclusie leidt dat het Christendom niet de leer verkondigt van Jezus, maar van Paulus. ‘De Kerk predikt Paulus, niet Jezus!’.
– Was Jezus een door God zelve, bij monde van een van Israëls grootste profeten, Jesaja, in het verre verleden aangekondigd als de ‘Paulinische Christusfiguur’?
– Jezus sprak van ‘het “koninkrijk”, met hooguit als toevoeging “van de Vader”, maar nooit “van God”. Jezus zou met ‘het koninkrijk’ nooit bedoeld hebben ‘wat Paulus op het oog had met “het Koninkrijk van God”, wat de evangelisten overnamen, en de Kerk predikt.

‘Jezus heeft zijn eigen verdienste, los van christelijk geloven en de christelijke kerk. Wat hij uitdroeg was geen “geloof” of irrationaliteit, terwijl zijn boodschap nog steeds een fundament kan vormen voor de zin in en de zin van de menselijke existentie.’

De keuze voor Jezus
J
an Lodder maakt, zoals hij zegt, ‘de keuze voor Jezus als een tot Schriftgeleerde opgeleide, ultiem altruïstische weldoener en een mystiek belever van de “alom aanwezige goddelijkheid aller dingen”.’

‘Bovendien was hij [Jezus] een geniaal poëet. Hij verkondigde vanuit de Joodse wijsheidstraditie, maar gaf wel een geheel eigen draai aan die klassiek Joodse wijsheid. Het is een draai die geloofwaardig is en haar eigentijdsheid niet verliest. Het is een draai die de goddelijkheid van de menselijke existentie blootlegt. Het is een draai met eeuwigheidswaarde.’ 

Jezus van Bethanië | Jan Lodder | Uitgeverij Van Warven | paperback | 274 blz. | €24,95

Gerelateerd o.a.:
* Geert Groote predikte Jezus’ leer en kreeg preekverbod
* Jezus als blokkade op de weg tot God
* ‘Jezus’ historiciteit staat niet ter discussie en heeft ook nooit ter discussie gestaan’
* ‘Christus is niet de achternaam van Jezus’
*
Jezus rees op uit ‘duizelingwekkend ingewikkeld religieus laboratorium’
*
God koning door executie van Jezus?

Foto: Portret van Christus (tussen 1490 en 1499 – olieverf op paneel – kunstenaar onbekend) Museum Catharijneconvent, Utrecht, foto: Ruben de Heer (Rechterdeel van tweeluik met Lentulusbrief en portret van Christus)
Foto: Jan Lodder – (De auteur schreef ook: Het goede zoeken – De zin van het leven volgens Prediker en Jezus

“Jan Lodder sneller dan AI…😉 (Met dank aan JanD)

UPDATE 22 01 2024 / 17.00 uur: In Trouw: ‘Kunstmatige intelligentie werpt nieuw licht op de Dode Zeerollen‘ (19 01 2024)
‘Eén man die de in Qumran gevonden Jesajarol heeft geschreven? Dat beeld is achterhaald, blijkt uit onderzoek met hulp van AI. ‘Onderzoekers kunnen vooroordelen hebben. Mijn AI is niet bevooroordeeld.’
– Conclusie Maruf Dhali, AI-specialist uit Bangladesh en verbonden aan de Rijksuniversiteit Groningen: ‘De Jesaja-rol is door minstens twee mensen geschreven. En dat zegt veel over de manier waarop deze boekrol tot stand is gekomen. “Het idee dat één man in een grot heeft zitten schrijven, is achterhaald. Hier zijn meerdere schrijvers aan het werk geweest”
.
Update 29-04-2025: (Lay-out, links)

‘Jeruzalem ligt niet in Israël’

Voor zijn zoontje Sam schreef Willem Wilmink: ‘Ook waar men ‘t groot verdriet herdenkt, dat snap je later wel, ook daar, Sam, ligt Jeruzalem. Maar niet in Israël’. Het zijn de slotregels van zijn gedicht Waar ligt Jeruzalem? Twee jaar later, in 2002, maakte Herman van Veen er een lied van. – Volgens oud-hoogleraar wijsbegeerte Koo van der Wal hebben de kerk en het westen geen band met het reëel bestaande Jeruzalem en Israël. Wel met het ideële Jeruzalem en Israël.

‘De kerk en het westen hebben geen band met het reëel bestaande Jeruzalem en Israël. Wel met het ideële Jeruzalem en Israël
(Koo van der Wal)

Israëlische en Palestijnse moeders
Zoals het ideële Israël ‘van het schooltje in Jeruzalem dat Israëlische en Palestijnse moeders, lang geleden al, gesticht hebben met het idee: als we bij de vier- en vijfjarigen beginnen, dan kunnen ze het later ook: samenleven’.

Waar ligt Jeruzalem?

Mijn kleinzoon vroeg me op een dag
toen ik wandelde met hem:
‘Opa, vertel me alstublieft,
waar ligt Jeruzalem?’


‘Waar’, zei ik, ‘ergens in een sjoel
met diep ontroerde stem
het Kol Nidrei gezongen wordt,
daar ligt Jeruzalem.


Waar het gezin dat sjabbes viert,
in Bonn of Nottingham,
zijn kippensoep in vrede eet,
daar ligt Jeruzalem.


Ook waar men `t groot verdriet herdenkt,
dat snap je later wel,
ook daar, Sam, ligt Jeruzalem.
Maar niet in Israël’.

(‘Sam Wilmink kwam in november 2000 ter wereld. Nog voor hij kon lopen en praten schreef Willem Wilmink het gedicht Waar ligt Jeruzalem?, waarin hij het ventje wandelend en sprekend opvoerde.’
(Uit: In de man zit nog een jongen: Willem Wilmink – de biografie door Elsbeth Etty – 2019)

De nieuwe werkelijkheid in Israël en de Palestijnse gebieden
Correspondent Tel Aviv en Oost-Jeruzalem (2014-2017) voor NRC, Derk Walters, publiceerde in 2018 Israël zegt geen sorry meer, over de nieuwe werkelijkheid in Israël en de Palestijnse gebieden. Walters zag een op het seculiere socialisme geschoeide staat veranderen: ‘Nu zijn de krachten rechtser en religieuzer, nationalistischer en traditioneler dan het Israël dat velen, ook in Nederland, voor ogen hebben’. – Door zijn kritische berichtgeving werd in juli 2017 door de Israëlische autoriteiten zijn werkvergunning ontzegd.

Israël schaamt zich ook niet langer voor de bezetting, maar zegt het nu openlijk: de Westelijke Jordaanoever behoort ons toe. In toenemende mate worden tegenstanders van de machthebbers niet langer als gewone opponenten gezien, maar als dissidenten of landverraders die monddood gemaakt moeten worden.’
(Uit: Israël zegt geen sorry meer, 2018, Derk Walters)

Onverzettelijke Netanyahu
Dat samenleven, waarop de Israëlische en Palestijnse moeders hoopten, is waarschijnlijk gelukt bij veel mensen in Israël. Helaas heeft de politiek daar geen boodschap aan. Nu het echt oorlog is, is ook dat vreedzaam samenleven verwoest. De onverzettelijke Netanyahu heeft zijn zin: vrede heeft hij voorgoed onmogelijk gemaakt. Bewust, want hij koerst verder aan – en gaf dat toe, onlangs weer in een toespraak – op het ‘bevrijden’ van Israël van alle Palestijnen, niet alleen van Hamas. De Westoever treft inmiddels hetzelfde rampzalige lot als Gaza.

We hebben gewoon een heel sterk land nodig,’ luidt het verweer van Netanyahu die stelt dat hij ook [naast Gaza] de Westelijke Jordaanoever moet hebben om Israël te kunnen verdedigen.’
(Zie: ‘Israël van de rivier tot de zee’ – 2023)

Straft God zijn ‘uitverkoren volk’?
H
et – metaforisch bedoelde – ‘beloofde land’ maakt van Palestina letterlijk het ‘beroofde land’. Israël verdrijft sinds 1948 honderdduizenden Palestijnen. Dan kan je – als je de Talmoed erop naslaat – weten dat dit uiteindelijk als een dodelijke boemerang werkt. Politiek Israël gelooft niet in God en de Thora, durft het dan ook niet aan op de Eeuwige te vertrouwen. Laat staan dat het aanstuurt op vredig samenleven met de Palestijnen. De God van Abraham heeft het nakijken.
Politiek Israël heeft alle kansen hiervoor laten liggen. Het lijkt of de Eeuwige – nu Hij ziet dat Israël zich niet aan Zijn wetten en regels houdt – zijn ‘uitverkoren volk’ zal straffen. Want zo schijnt Hij volgens de Thora in elkaar te zitten. Israël krijgt wellicht een onverteerbare matse van eigen deeg.


Duizenden Israëlische en Palestijnse vrouwen wandelen voor vrede (2017)

Politiek maakt vrede onmogelijk
I
sraël had al decennia in vrede kunnen leven, velen daar werkten al vele jaren aan gerechtigheid en vrede, zoals Alex van Ligten in 2014 zei:

Ik denk: toch minstens óók in Israël, waar sjabbes wordt gevierd, ‘t groot verdriet herdacht, op de plaatsen waar recht en gerechtigheid hand in hand gaan met het verlangen naar en het werken aan vrede. Ik denk aan het schooltje in het hart van Jeruzalem dat Israëlische en Palestijnse moeders gesticht hebben met het idee: als we bij de vier- en vijfjarigen beginnen, dan kunnen ze het later ook: samenleven. Ik hoop dat dat schooltje er nog is.’
(Alex van Ligten, in: Toespraak in de Amsterdamse Studentenekklesia op 30 maart 2014)

‘Verbondenheid’ met Israël? Welk Israël?
K
oo van der Wal verwijst eveneens naar het gedicht van Wilmink:

De laatste regel is uiteraard dichterlijke overaccentuering om de gedachte te benadrukken dat het Jeruzalem waar het hier om gaat niet de geografische plaats in het Midden-Oosten is, maar een ideële grootheid die overal gestalte aanneemt waar diep doorleefd een religieus lied gezongen wordt, in vrede de meest alledaagse dingen gedaan worden of men in bezinning stil staat bij groot lijden in de wereld.’
(Koo van der Wal)

Van der Wal stelt in Volzin terecht de vraag over welk Israël we het hebben. Hij geeft commentaar op de idee dat het christendom ontstaan is uit het jodendom. En dat vandaar gesproken wordt over de onopgeefbare verbondenheid met het volk Israël. Maar, zo vraagt hij zich af, is dat een geldige gevolgtrekking, van de religie naar het volk daarvan?


Het heuveltje in de oude wijk van Jeruzalem beslaat nog geen halve vierkante kilometer, maar is van groot belang. Al millennia vechten joden, moslims en christenen om de Tempelberg, die ze allemaal als heilig beschouwen. Dit zijn de achtergronden van een conflict dat telkens weer oplaait. (Historia, 2023)

‘Fatale misvatting’
Dat doen we ook niet bij die andere bron van onze cultuur, de Griekse beschaving (‘Athene’ naast ‘Jeruzalem’). Nadat die de wereld haar onvoorstelbare schatten gegeven had heeft het Griekse volk alleen nog in historisch opzicht een bijzondere plaats in ons leven, maar is dat geen reden voor een bijzondere verbondenheid met dat volk. Hetzelfde geldt dan voor het joodse volk.’
(Koo van der Wal)

Het is met het ideële Israël en Jeruzalem dat de kerk en het westen een band hebben, stelt de filosoof.

En niet met het reëel bestaande Jeruzalem en Israël, al helemaal niet als dat laatste met bruut geweld te keer gaat als nu in Gaza gebeurt. Dit Israël op grond van een fatale misvatting de hand boven het hoofd te houden, maakt ons nog medeplichtig bovendien.’
(Koo van der Wal)

Bronnen:
* Israël zegt geen sorry meer Derk Walters – uitgeverij Unieboek | Het Spectrum bv, Houten, 2018
* Herman van Veen – Waar ligt Jeruzalem? – music.apple.com
* Apoftegma, Richard Kroes – Jeruzalem
* Ekklessia Amsterdam
* Goden En Mensen – ‘Israël van de rivier tot de zee’
* Volzin – ‘Verbondenheid’ met Israël? Welk Israël?

Beeld: Israëlische vlaggendag ontaardt in rellen‘De mars van zo’n 25.000 radicale Israëliërs trekken door de Palestijnse Oude Stad van Jeruzalem’. De Standaard (Blg.)‘Terwijl de mars door de steegjes van Jeruzalem trok, weerklonken de ‘gebruikelijke’ slogans als ‘dood aan de Arabieren’. (Ahmad Gharabli/afp – mei 2022) 
Beeld: Reuters – Duizenden Israëlische en Palestijnse vrouwen wandelen voor vrede (NOS Nieuws, Zondag 8 oktober 2017. )
Beeld Tempelberg: 333travel.nl
Update: 04012024