Christendom op bedevaart

‘Zouden de christenen vanuit hun geloof als stelsel van geloofsstandpunten de reis kunnen maken naar een geloof dat zich uit als een liefdevolle manier van leven? Zou het christelijk geloof de bittere nasmaak van zich af kunnen schudden van kolonialisme, uitsluiting, veroordeling, hypocrisie en onderdrukking, en de zoete en voedzame smaak kunnen herwinnen van rechtvaardigheid, vreugde en vrede?’ Dit vraagt theoloog en pastor Brian D. McLaren zich af in het in april te verschijnen boek De grote spirituele shift. Het is hoognodig dat christenen in beweging komen.

Volgens Brian McLaren staat het christendom op een kantelpunt en definiëren steeds meer christenen zichzelf niet meer in termen van geloof, maar leven vanuit liefde.

‘Gelovigen identificeren zich steeds minder met georganiseerde religie en meer met het organiseren van religie: van het bouwen aan vrede tot het overwinnen van armoede en onrecht. Met virtuositeit en compassie nodigt Brian McLaren in De grote spirituele shift zijn lezers uit om gebruik te maken van het moment en de belangrijkste bedevaart van deze tijd te ondernemen: het christendom christelijker maken.’ (Uitgeverij Kok)

Eeuwenlang, zo stelt McLaren, is het christendom gepresenteerd als een stelsel van geloofsstandpunten, dat ten grondslag heeft gelegen aan een breed scala van onbedoelde consequenties, uiteenlopend van kolonialisme en grootscheepse milieuverontreiniging tot vrouwenonderdrukking, stigmatisering van lhbt’ers, antisemitisme, islamofobie, pedofilie door geestelijken en bevoorrechting door blanken.

‘Wat zou er gebeuren wanneer christenen hun geloof zouden herontdekken, niet als problematisch stelsel van geloofsstandpunten, maar als een rechtvaardige en ruimhartige manier van leven, die geworteld is in contemplatie en die wordt uitgedrukt in de vorm van compassie, die goedmaakt wat hij heeft misdaan, en die gewijd is aan liefdevolle gemeenschap onder alle mensen?’ (Uit: De grote spirituele shift)

Eeuwenlang ook, zo stelt de theoloog, heeft het christendom zichzelf gepresenteerd als een ‘georganiseerde religie’: een instituut of een groepering van instituten, met een aversie tegen verandering, een instituut dat een tijdloos stelsel van geloofsstandpunten beschermde en bevorderde dat al in de tijd van onze verre voorvaderen volledig is vastgelegd.

‘Wat zou er kunnen gebeuren wanneer we gaan inzien dat het een ‘georganiseerde religie’ is die alle instituten uitdaagt (inclusief zichzelf) om te leren, te groeien en rijper te worden, in de richting van een diepere duurzame visie op verzoening met God, met het ik, met de naaste, met de vijand en met de schepping?’ (Uit: De grote spirituele shift)

Dezer dagen delen miljoenen onder ons (katholieken, evangelicals, mainstreamprotestanten en orthodoxe gelovigen) een gevoel dat we zelden onder woorden brengen: we zijn bezorgd dat het ‘merk’ van het christendom zo is aangetast dat velen onder ons het nauwelijks meer durven gebruiken. Of we nu vooral conservatief, progressief of gematigd zijn, of we nu geestelijken zijn of leken, oud of jong: steeds meer mensen uit ons midden voelen aan dat er een betere manier moet bestaan om christen te zijn. (Uit: De grote spirituele shift)

Brian D. McLaren (foto: nieuwheilig.nu) is auteur van meerdere boeken, een spreker, activist en publieke theoloog. Hiervoor heeft hij lesgegeven in Engelse literatuur aan de universiteit en werkte hij ernaast als pastor. Hij is de advocaat van een nieuwe vorm van christendom, die zich richt op eerlijkheid, liefde voor andere mensen en samenwerking met andere geloven.