‘Reiziger, er is geen weg, de weg maak je door zelf te gaan.’ Dit is het credo van het televisieprogramma ‘Het Vermoeden’. Vandaag, 13 januari, maakt reiziger Edy Korthals Altes zijn weg door zelf naar NPO 2 te gaan, waar hij om 11.30 uur vertrekt en de kijkers mee laat reizen. Korthals Altes: ‘We moeten elkaar blijven ondersteunen en stimuleren, lichtpuntjes blijven zien. We hebben hele grote uitdagingen, en hoe komen we daaruit? Daarvoor is het belangrijk om op zoek te gaan naar bronnen van inspiratie en altijd weer terug te grijpen op de diepe waarden die we allemaal delen. Spiritualiteit is de sleutel voor onze plek in de wereld.’
‘Edy Korthals Altes is geboren in 1924 en was ooggetuige van de Tweede Wereldoorlog. Dat vormde zijn wereldbeeld. Lang marcheerde hij als diplomaat mee in het koudeoorlogsdenken. Tot een droom hem de waanzin van een wapenwedloop deed inzien en Jezus aan hem vroeg: En jij, wat heb jij gedaan?’ (EO)
Korthals Altes publiceerde in 2017 Sprokkelhout als ‘een zoektocht naar zin en geloof’. Als motto koos hij een citaat van Dag Hammarskjöld, de voormalige secretaris-generaal van de VN: ‘De langste reis van het leven is de reis naar binnen.’
‘Deze bundel bevat gedachten over een reeks van jaren, door de auteur bijeengesprokkeld, over zin en geloof in deze tijd. Het gaat om persoonlijke ervaringen en inzichten. Met een voor een diplomaat ongebruikelijke openhartigheid spreekt hij over wat hem ten diepste beweegt. Als oecumenisch christen voert hij een sterk pleidooi voor samenwerking met andere levensovertuigingen bij de aanpak van grote wereldproblemen.’ (Discovery Books)
Eind vorig jaar zei Korthals Altes op de vraag van de Volkskrant: ‘Wat is de zin van ons leven?’ dat dit een grote vraag is die vooral gaat woelen naarmate we ouder worden.
‘Omdat hij verband houdt met: waar ben ik mee bezig geweest? Was dat wel meer dan het najagen van ijdelheden? Ik zou nuchter willen beginnen: de zin is wakker worden en ons bewust worden van de fundamentele relatie met de oergrond van ons bestaan en ons richten op de grondwet in ons leven. Dat is voor mij de liefde voor de mens en de natuur. Zelf noem ik die oergrond God, maar mensen die zich van religie hebben afgekeerd, kunnen zich er ook in herkennen. Omdat ze weet hebben van een grotere werkelijkheid dan wij ons kunnen voorstellen, het transcendente.’ (de Volkskrant)
Een ‘nieuwe mens’ hebben we nodig, stelt Korthals Altes, een nieuwe mens die gedreven wordt door liefde voor de medemens en de natuur; en die dat weet te vertalen in een ander economisch model en een ander veiligheidsmodel.
‘Dat vergt een andere vorm van leven: materieel soberder, maar rijker van inhoud, met meer aandacht voor de geest. Met onze knappe koppen hebben we een bulldozer ontwikkeld die tot de vernietiging van alles in staat is – van het menselijk leven door middel van kernwapens tot vernietiging van de natuur, zie onze ecologische crisis. Die bulldozer wordt bestuurd door een klein mannetje met een nog kleiner kopje. In zijn geest wordt niet geïnvesteerd, want nee, we geloven tegenwoordig in algoritmen! Dan zeg ik: juist nu hebben we mensen nodig die weet hebben van mens-zijn, die oog hebben voor de krachten die er gaande zijn en die zich de vraag stellen: hoe kunnen we die verantwoord beheersen?’ (de Volkskrant)
Sprokkelhout | Edy Korthals Altes | Uitgever: Discovery Books | 1e druk | 9789077728482 | december 2017 | Paperback | 152 pagina’s | € 14,95
Foto: © PD
GODENENMENSEN 
Prachtige droom van Edy Korthals Altes zoals hij vertelde in Het Vermoeden! Dank je voor die tip, Paul!
Zolang er dergelijke dromen gedroomd worden, zolang ze op die manier beleefd worden, is het niet erg dat de kerk vermolmd raakt…
LikeLike
@Trouwe Lezeres: [is het niet erg dat de kerk vermolmd raakt]
In de kerk hebben ze het nooit over de oergrond van het bestaan, daar wordt ook niet een god mee bedoeld welke naar eigen goeddunken kan beschikken over antropomorfische eigenschappen.
Het betreft eigenlijk een meer abstract godsbeeld waar de Christelijk gelovige niet veel mee kan.
LikeLike
Egbert,
Het mag zo zijn dat men het in de kerk niet (direct) heeft over de oergrond van het bestaan, maar in de kerk zijn net zo goed mensen die soortgelijke dromen krijgen. Het transcendente karakter van dergelijke dromen, het gevoel wat bij een dergelijke ervaring hoort, maakt zo’n diepe indruk dat men dat – net zoals Korthals Alte zegt – z’n leven lang niet meer vergeet. Of men de gevoelens tijdens zo’n ervaring nu koppelt aan God of aan de Oergrond van het bestaan, maakt weinig uit. Hoe kan God iets anders zijn dat de oergrond van het bestaan?
LikeLike
@Trouwe Lezeres,
Voor veel mensen is de oergrond van het bestaan “synoniem aan God”, maar zoals jij het stelt ken je aan God een bepaalde eigenschap toe, n.l. de oergrond van het bestaan, zie je het verschil.
Transcendente ervaringen blijven een subjectieve aangelegenheid, ze zijn blijkbaar maar aan enkele uitverkorenen voorbehouden, er zijn zoveel mensen die met ernstige dilemma’s in hun leven worstelen of ernstige trauma’s oplopen, maar voor hen blijft de hemel zwijgen.
LikeLike
Egbert,
Een (één of meerdere) eigenschappen toekennen aan iets houdt in dat je andere uitsluit. Dat gaat niet op voor de oergrond, die alles (ook in potentie) omvat. Zoals je weet ben ik geen filosoof maar ‘een eigenschap toekennen’ lijkt me daarom in dit geval niet juist uitgedrukt.
Alleen het benoemen van een eigenschap houdt al in dat je onderscheidend te werk gaat en dat valt onder rationeel menselijk denkwerk, de werkelijkheid is echter uitgebreider (transcendenter) georganiseerd dan binnen rationele logische kaders gedacht kan worden.
Een ander aspect is dat als je wilt spreken over wat je (transcendent) ervaren en gevoeld hebt, je een of meerdere woorden zult moeten gebruiken. Woorden zullen nooit en te nimmer de volledige inhoud van de ervaring kunnen weergeven. Het is de wisselwerking tussen spreker en luisteraar die de mate van begrip doet ontstaan en er zal ook aandacht moeten zijn voor de bijbehorende gevoelens.
Hoe veelvuldig transcendente ervaringen voorkomen weet ik niet. Wel weet ik dat ieder mens zijn eigen ‘spirituele’ of religieuze pad heeft te gaan. Het aandacht schenken aan wat je innerlijk aangeboden en getoond wordt is daarbij belangrijk. Zoals je weet kun je jezelf ontwikkelen op dit gebied.
LikeLike
@Trouwe Lezeres: [Zoals je weet ben ik geen filosoof maar ‘een eigenschap toekennen’ lijkt me daarom in dit geval niet juist uitgedrukt]
Ik ben ook geen filosoof hoor maar begrijp nu dat voor jou God synoniem is aan de oergrond van het bestaan.
Dat klinkt mij toch wel enigszins abstract in de oren.
Ik meende dat het ook een uitspraak van Spinoza was.
Je schrijft: [Alleen het benoemen van een eigenschap houdt al in dat je onderscheidend te werk gaat en dat valt onder rationeel menselijk denkwerk]
Aan de Christelijke God worden antropomorfische eigenschappen toegeschreven zoals (o.a.) het toornig zijn, het liefhebbend zijn, op deze wijze maakt God zich (volgens de Christenen) kenbaar aan de mens.
Maar volgens jou komt het dus allemaal van beneden. (betreft slechts rationeel menselijk denkwerk).
Je schrijft: [Wel weet ik dat ieder mens zijn eigen ‘spirituele’ of religieuze pad heeft te gaan. Het aandacht schenken aan wat je innerlijk aangeboden en getoond wordt is daarbij belangrijk. Zoals je weet kun je jezelf ontwikkelen op dit gebied]
Op grond waarvan denk je dat, volgens mij kun je innerlijke inspiratie op dit gebied ook niet afdwingen, laat staan jezelf ontwikkelen, dat heeft iets geforceerds, het zijn en blijven lijkt me ongrijpbare fenomenen, zeker zoals je al eens eerder beschreef, de bewuste ervaring jou spontaan ten deel viel.
LikeLike
Alle levende wezens zijn constructies van de natuur, zijnde het organisch leven. Een organisch wezen bestaat uit een geheel van cellen. We zien dat leven ontstaat en groeit in planten en dieren.
Hoe organisch leven, oorspronkelijk, werd en wordt gevormd, buiten organische wezens, uit anorganische grondstoffen, weten we niet.
We zien hoogstens dat, in de omgeving van onderzeese vulkanen, een enorme rijkdom aan nieuw leven ontstaat.
De aarde zelf is dan weer een stip in het grote geheel van het heelal, waar we , tot nu, praktisch niets over weten.
Waar haalt iemand dan het gezag vandaan om de oerbron te omschrijven?
LikeLike
Egbert,
Het is heel goed voor te stellen dat het abstract klinkt voor mensen die niet een ervaring hebben gehad waarin de oergrond van het bestaan is ervaren.
In deze tijd van wetenschappelijke waarde bepalingen is het niet voor iedereen aannemelijk dat er ook zaken zijn waarvan de waarheid, de werkelijkheid ervan, gevoeld en ervaren kan worden zonder dat het rationeel uit te leggen of te bewijzen is.
Ik ben er inderdaad van overtuigd dat allerlei antropomorfe eigenschappen aan God toegedicht zijn door mensen zich teveel hebben laten beïnvloeden door de eigen menselijke aard, hun (patriarchale) cultuur en rationele overwegingen.
Je zegt….’op deze wijze maakt God zich (volgens de Christenen) kenbaar aan de mens.’ Je schaart (weer) alle christenen onder één noemer, er zijn grote onderlinge verschillen op te merken in de manier waarop men vindt dat God zich kenbaar maakt(e). Strenge orthodoxe kerkgenootschappen gaan hier echt heel anders mee om dan de vrijzinnige kerkgenootschappen waar pluralisme omarmd wordt.
Of het ‘allemaal van beneden komt’, zou ik zo niet willen zeggen. Het heeft te maken met bewustzijn, niet alle factoren die je bewustzijn beïnvloeden zijn bekend of traceerbaar.
De transcendente werkelijkheid (niet als afgescheiden werkelijkheid) is zo uitgebreid dat de mens daar alleen maar over kan zeggen wat hij weet of ervaren heeft.
De mens weet niet wat hij niet weet….
Aandacht schenken aan je innerlijke wereld hoeft niet geforceerd te gaan, ook meditatie en gebed kunnen heel goed vanuit een ‘rustige’ innerlijke behoefte plaatsvinden.
Je intuïtie ontwikkelen hoeft ook niets geforceerds te hebben. Je hoeft alleen maar alert te zijn, je kunt je intuïtieve gedachten op dezelfde manier opmerken en er aandacht aan schenken als je gevoelens van honger en dorst.
LikeGeliked door 1 persoon
Armand,
De oerbron beschrijven kan ik niet, ik kan alleen maar zeggen dat ik gezien en ervaren heb dat er een oerbron is (wat je ook als God kunt benoemen) van waaruit alles is, was en zal zijn. Dat was de inhoud ervan – in grote lijnen. Het ‘gezag’ ervan geldt dus alleen voor mijzelf. En voor degene die het herkent. Het is echter wel een ‘onwrikbaar gezag’: die ervaring had meer werkelijkheidsgehalte voor mij dan mijn andere alledaagse ervaringen zoals wandelen, fietsen, eten, keuken poetsen, lachen, huilen, wat dan ook… Het was van ‘een andere orde’, het was een transcendente ervaring en ging gepaard met grote vreugde. Ik kan het niet goed uitleggen, ik kan alleen zeggen dat ik het zo ervaren heb.
LikeLike
@Trouwe Lezeres: [Je zegt….’op deze wijze maakt God zich (volgens de Christenen) kenbaar aan de mens.’ Je schaart (weer) alle christenen onder één noemer]
Zover ik er verstand van heb hoor T.L. meende ik dat bovenstaande juist tot de essentie van de Christelijke leer behoorde en niet de honger naar transcendente ervaringen in welke vorm of hoedanigheid dan ook. Natuurlijk zijn er wel methodieken om jezelf in trance te brengen en dat zou ook spontaan kunnen gebeuren want het brein is toch op zijn zachts gezegd een zeer wonderbaarlijk iets.
Je schrijft: [niet alle factoren die je bewustzijn beïnvloeden zijn bekend of traceerbaar]
Eens.
Vervolgens: [We kunnen niet weten wat we weten]
Dat lijkt me evident.
Dan nog: [je kunt je intuïtieve gedachten op dezelfde manier opmerken en er aandacht aan schenken als je gevoelens van honger en dorst]
Honger en dorst zijn fysiologische drijfveren, sorry maar hier volg ik je niet helemaal meer.
@Armand: We blijven met de grote vragen zitten waar de wetenschap ook geen antwoord op heeft:
Wat is leven, hoe is het ontstaan, wie of wat heeft de evolutie aangestuurd, is de kosmos er altijd al geweest en is zij oneindig?
Daar zijn de wetenschappers voorlopig nog wel even zoet mee. 😉
LikeLike
Trouwe Lezeres
Dat iemand in tranche gaat kan ik aannemen, alhoewel ik daar geen ervaring mee heb. Hoe dit het bestaan van een, vooralsnog mythologische, god verklaart, is mij niet duidelijk.
LikeLike
Egbert,
Je zegt in je post 15 JANUARI 2019 AT 01:56 : ‘Aan de Christelijke God worden antropomorfische eigenschappen toegeschreven zoals (o.a.) het toornig zijn, het liefhebbend zijn, op deze wijze maakt God zich (volgens de Christenen) kenbaar aan de mens.’
Je maakt er zo wel een zootje van hoor, van de christelijke leer in al die verschillende kerken! 🙂 Lees maar eens goed wat je geschreven hebt! En dan zeg je ook nog dat die toegeschreven antropomorfe eigenschappen van God de essentie is van de christelijke leer! Foei, foei! 🙂
Het zou kunnen dat er mensen zijn die honger hebben naar transcendente ervaringen, maar ik ken ze niet. Misschien is het zo bij diegenen die naar een goeroe in India gaan of de mensen in Zen- of andere kloosters.
Honger en dorst uiten zich in gevoelens en gedachten. Bij intuïtie is dat net zo. Er zijn mensen die geen of te weinig acht slaan op hun intuïtieve invallen of gedachten. Je kunt leren je intuïtieve gevoelens en invallen te herkennen of op te merken, net zoals je dat doet bij honger en dorst. Het kan je helpen bij je algemene gevoel van welbevinden en het kan je helpen een weg te bewandelen die beter bij je past.
LikeLike
Armand,
Er zijn verschillende omstandigheden waardoor een mens in trance kan raken. Het begrip trance wordt in diverse omstandigheden gebruikt om een andere bewustzijnstoestand aan te duiden. Het zien van een spannende film of het lezen van een boek kan dat al bewerkstelligen.
Ik ken het verband niet met in trance gaan en het verklaren van mythische goden, mijn kennis op beide gebieden is nihil. Omdat je in trance een ander bewustzijnsniveau verkeert, kun je toegang krijgen tot informatie waarvan je je anders niet van bewust geworden zou zijn. Maar dat hangt natuurlijk helemaal van de soort trance en van de omstandigheden af.
LikeLike
@Trouwe Lezeres: [Je maakt er zo wel een zootje van hoor, van de christelijke leer in al die verschillende kerken! ]
Foei wat een taalgebruik en dan ook nog eens in dit verband, 😉 maar ik denk niet dat we het eens gaan worden, ik ben zelf agnost maar weet er (mede door mijn Christelijke opvoeding wel een klein beetje vanaf, dat er een diversiteit aan stromingen binnen het Protestantisme bestaat kan ik niet ontkennen maar Christenen kunnen helemaal niets met een abstracte god die zich op geen enkele wijze kenbaar aan de mens maakt en zich niet om hen bekommert, je kunt het e.e.a. hieromtrent ook wel genoeg in de Bijbel nalezen.
De essentie van de Christelijke leer komt beslist niet overeen met het hartstochtelijke zelf willen ervaren van God, (dat wordt slechts als ijdelheid beschouwd en is voor geen sterveling weggelegd), maar slechts het geloven in en hebben van vertrouwen volstaat.
Was jij voor je je transcendente ervaring kreeg ook gelovig, of ben je het juist door deze ervaring geworden?
Dat je hier even kortstondig op aarde ronddartelt als klein stukje organisch leven wat zich bewust is van zichzelf is op zich toch al wonderbaarlijk genoeg.
Ik beoefen ook Zen, dat kan ook dynamisch, bijvoorbeeld tijdens het fietsen en lopen en wordt er minder druk van in mijn hoofd en het genereert ietwat meer gemoedsrust, dat volstaat voor mij al, niks geen toestanden van verlichting of verduistering. 😉
Honger en dorst dienen zich eerst aan als pure fysiologische prikkels, daarop volgt de gedachte, (een mentaal labeltje), meestal iets in de trant van ik zou best iets lusten en dan al naar gelang waar je voorkeur naar uitgaat.
Soms krijg je inderdaad wel eens spontane invallen, zoals inspiratie e.d. maar dat valt niet af te dwingen, meestal doet het zich voor in een toestand van verlaagd bewustzijn zoals bij dagdromen of op subliminaal niveau. (tussen waken en slapen).
LikeLike
Egbert,
‘…..maar Christenen kunnen helemaal niets met een abstracte god die zich op geen enkele wijze kenbaar aan de mens maakt en zich niet om hen bekommert’, etc.
Ik begrijp niet waarom je deze zinsnede hier ineens te berde brengt. Als je alle godsbeelden uit de Bijbel naast elkaar zou leggen, kom je er achter dat er niet één specifiek godsbeeld genoemd wordt maar dat God zich op veel verschillende manieren manifesteert. Een van de meest abstracte ‘godsbeelden’ is bv (Ex. 3:14): Ik ben die Ik ben (die Ik zijn zal). Deze tekst is bij de meeste christenen bekend.
Om jouw beeld van ‘de’ christen een kans te geven zich te verruimen: ik behoor tot de PKN en in ‘mijn kerk’ is ruimte voor een veelkleurige geloofsbeleving. Er worden regelmatig avonden gehouden waar gesproken wordt over transcendente of mystieke ervaringen. Mensen krijgen ook de ruimte om over de eigen ervaringen op dit terrein te vertellen. Er is een meditatie groep, er zijn mensen die zich thuis voelen bij het esoterisch christendom, er wordt gesproken over informatie die ‘van de andere zijde’ is doorgekregen en hoe die zich verhoudt tot de Bijbelboeken, etc. Mensen met bovengenoemde belangstelling of ervaringen worden buitengesloten noch veroordeeld. Andere gemeenteleden houden zich liever bij een meer klassiek orthodox protestants ‘beeld’ van God. Dat gaat dus allemaal samen.
Ik buurt ook wel eens op avonden van de Doopsgezinde kerk waar mensen als bv Tjeu van den Berk worden uitgenodigd. Zoals je vast wel weet heeft Van den Berk niet direct een zeer orthodoxe visie op het christelijk geloof.
Ik ben gelovig opgevoed (prot.) en heb omstreeks mijn 30-ste jaar wegens persoonlijk omstandigheden een ernstige geloofscrisis doorgemaakt.
Daarna heb ik geleerd mijn intuïtie te ontwikkelen en te waarderen en daardoor ben ik op een levenspad terecht gekomen dat ik als meer ‘waarachtig’ ervaar. Sindsdien zie ik in dat ik geleid werd en wordt, alles dat ik dien(de) te weten kwam en komt ‘gewoon’ op mijn pad. Ik hoef(de) er alleen maar acht op te slaan. Ik verdiepte mij in informatie op geestelijk gebied die weerklank vond in mijn hart en die zuiver en oprecht aanvoelde, informatie die ook op heilzaamheid, innerlijke vrede en vrijheid gericht was. Sinds mijn transcendente ervaring (bijna 9 jaar geleden) geloof ik niet meer maar wéét ik. Dat klinkt misschien onvoorstelbaar, maar dat is niettemin werkelijkheid.
LikeLike
@Trouwe Lezeres: Ik schrijf morgenavond nog een reactie op je meest recente post. Dat lukt nu even niet meer want ik moet wat instellingen gaan veranderen.
Groet,
LikeLike
@Trouwe Lezeres: [(Ex. 3:14): Ik ben die Ik ben (die Ik zijn zal).]
Dat betreft een diepzinnige uitspraak maar wel van een god die spreekt dus wordt hem een eveneens een antropomorfische eigenschap toegedicht.
Dat lijkt me toch van een geheel andere orde dan abstracte beschrijvingen van God als de Oergrond van al het zijnde.
Het is natuurlijk altijd wel een positieve zaak dat in jouw kerk je de ruimte wordt geboden voor je eigen individuele geloofsbeleving dus al naar gelang naar eigen voorkeur, wat dat betreft is er veel veranderd.
Verder kan ik er weinig zinnigs over melden, behalve dan dat volgens mij het enige traject wat we volgen van de wieg naar het graf is, dat intuïtieve invallen volgens moderne psychologische inzichten vaak emotioneel gekleurd zijn door vormen door vormen van zelf gecreëerd wishful thinking en dat maakt de cirkel dan weer rond.
Hoewel ik weinig met guru’s op heeft de Indiase filosoof Krishnamurti m.i. wel wat te melden.
LikeLike
@ Egbert, ik lees met belangstelling de uitwisseling die je hebt met @ Trouwe Lezeres. En wilde het aanvankelijk ook tussen jullie twee laten. Maar …. toch heel even….;-)
Je zegt nl. ‘ … Christenen kunnen helemaal niets met een abstracte god ….’
Wat bij mij de vraag op roept wat christenen ( en niet alleen zij ) zouden kunnen met de abstracte woorden ‘ liefde, schoonheid, deugd’, enz. 😉
Is het niet juist prachtig dat al deze begrippen breed worden beleefd, bezongen, uitgebeeld in woord, beeld en gebaar?
LikeLike
Egbert,
Prachtig filmpje, dank je!
Baby’s die huilen, ‘spreken’. Dieren kunnen ook tot je spreken zonder woorden. Als je je voelhorens maar ver genoeg uitstrekt, ontdek je dat er veel mensen, dieren, geluid, situaties en zelfs voorwerpen tot je kunnen ‘spreken’ zonder dat er woorden gebruikt worden. Ik zie dat trouwens als een wisselwerking….
Bij transcendente ervaringen – en het kan niet anders dan dat dit het geval was bij Mozes – zijn er ook heel ander manieren waarop ‘kennis’, verschillende soorten van informatie, in je bewustzijn kan komen. Dat kun je om het in begrijpelijke taal uit te drukken ‘spreken’ noemen.
Hoe weet je dat je bij de zin ‘Ik ben die Ik ben’ het woord ‘spreken’ letterlijk op moet vatten?
Ik vermoed dat jij iets anders verstaat onder intuïtie dan ik. Bij mij hebben intuïtieve gevoelens of gedachten juist niets te maken met die van mij zelf. Waarom zou je het weten en voelen van bepaalde dingen intuïtie noemen als het gewoon je eigen gedachten of gevoelens zijn? Ik gebruik het woord intuïtie juist bij gedachten en bij gevoelens die ik onmogelijk uit mijzelf had kunnen opdiepen.
Carla,
Als een lezer(es) 🙂 iets op te merken of te vragen heeft nav een post van mij aan een specifiek persoon, beschouw ik dat niet als inbreuk maken op een gesprek hoor! Het gesprek wordt in alle openbaarheid gevoerd, daarom zie ik zo’n gesprek via zo’n blog als dit juist als fijne mogelijkheid om erbij aan of in te haken. Wat mij betreft zou iedereen gewoon zijn eigen gevoel hierin moeten kunnen volgen.
LikeLike
@Carla, ik doelde meer op God als abstractie, dus als een filosofische beschouwing zoals bijvoorbeeld de god van Spinoza. 😉
@Trouwe Lezeres: Natuurlijk, non-verbale signalen spreken ook boekdelen, als mijn hond mij op een bepaalde manier aankijkt weet ik al precies wat hij wil, maar wat bedoel je nu met voorwerpen die tot je kunnen spreken, geloof je dan in psychometrie (een fenomeen uit de parapsychologie).
Je schrijft: [Hoe weet je dat je bij de zin ‘Ik ben die Ik ben’ het woord ‘spreken’ letterlijk op moet vatten?]
Ik vraag me af hoe jij zo zeker kunt weten dat de informatie welke opborrelt in je bewustzijn van buiten komt en niet uit de eigen gigantische databank van je on(der)bewuste waar je zelf in wezen heel weinig zicht op hebt, hoe denk je overigens over de hypothese van het collectieve onbewuste van Jung.
Ja, ja ik weet het, ik mag graag blijven doorvragen. 😉
LikeLike
Zoekt en gij zult vinden..maar vele zullen zoeken en mij niet vinden..dat zegt al genoeg over mensen die op zoek zijn naar een bevredigend resultaat die in harmonie zijn van een zoekende ,elk zoekende ,elk persoon doet dat op zijn eigen-wijze -manier zoekende naar een god van een bevredigende resultaat die in harmonie met zijn bestaan is waarin de zoekende het woord of gedachte probeert te vinden in zijn eigen geest die de waarheden zoekt omtrent het bestaan in god. er is iemand geweest die deze woorden beschreef ,zoekt en gij zult..dat is de aanleiding geweest dat men juist ging zoeken en daarom ook niet zult vinden…god of het bewustzijn zal daarom ook niet kunnen worden verklaart, elk verklaring zal afwijken ook al heeft men de beste verklaring voor zichzelf het blijft een verklaring en elk verklaring is niet een waarheid de verklaring zegt alleen maar iets over de persoon die iets verklaart, maar kan nooit de waarheid zijn,, het zijn speculaties voor zijn eigen onrustige geest die zoekende is en een bevredigen antwoord voor zijn geest zoekt.. pas wanneer het zoeken stopt, zult men vinden daarin verdwijnt alle zoek-en-de die zochten in woord of zn gedachten waarin het in harmonie wou of wilt komen ,men gaat pas zien als men het god-beeld geheel doorlopen heeft waarin elk mogelijkheid van de vele geloven is onderzocht in zijn eigen geest en ge-toets zijn,dan kan men tot conclusie komen van wat waarheid is, de zoekende zelf is het gezochten zelf al,het is al , als men dat van zichzelf ziet ,dan kan men spreken van god en bewustzijn waarin deze in alles te vinden is ,,als men dat scheid ,begint de zoektocht en het eindigt daarin ,,waar eindigt het in dat de mens zelf al bewustzijn of god-zijn is..dan stopt de zoektocht en vind men de ware liefde in zichzelf..de harmonie is hersteld..in deze ene mens die het zoeken dan achter zich laat..zolang men zoekt zult men niet vinden totdat er iets heel helder word..woorden gedachten beelden zullen worden vervangen .want het zijn paden naar …het helder zien ..wat dan over blijft is Liefde meer niet..de onrustige geest is dan in harmonie en zullen woorden gedachten en beelden achter zich latende..ze hebben hun doel bereikt en het zoeken stopt……vele zullen zoeken totdat …de zoekende.het zoeken achter zich laat..dan alleen blijft het ENE Over.. De bewuste-god-universele-mens… .
LikeLike
Egbert,
Je lijkt het nodig te hebben me ook zo nu en dan dezelfde soort vragen te stellen.
Ik gaf diverse voorbeelden om duidelijk te maken dat het woord ‘spreken’ niet altijd in de letterlijke betekenis gebruikt wordt. Beeldhouwwerken, schilderijen en kleuren, kunnen ook tot je spreken en dan hoeft dat niets met psychometrie van doen te hebben. Wat archetypen betreft: vooral ook in dromen -van anderen en van mezelf- verschijnen regelmatig prachtige archetypen die heel adequaat uitgebeeld worden. (zoals bv Gandalf en een tweekoppige slang)
Ik zei niet dat de informatie die in mijn bewustzijn opborrelt van buiten komt. Wat bewustzijn betreft weet ik niet goed een onderscheid te maken tussen ‘buiten en binnen’.
Waar houd je bewustzijn op? Kan iemand die grens aangeven? Onder zekere omstandigheden kan je bewustzijn ‘zich uitstrekken’ en zelfs de grenzeloosheid en het oneindige ingaan. Geluid bv – bepaalde klanken – kan wat dat betreft ook een bijzondere ‘geleider’ zijn. Ik zeg liever niet zo veel over bewustzijn, ik heb er geen ‘verstand van’. Voor mij is bewustzijn een heel bijzonder fenomeen.
LikeLike
@Trouwe Lezeres:
[Je lijkt het nodig te hebben me ook zo nu en dan dezelfde soort vragen te stellen]
Maar niet altijd onterecht, dat blijkt T.L., want je schreef in je post van 18-1 02: 53 :
[Ik gebruik het woord intuïtie juist bij gedachten en bij gevoelens die ik onmogelijk uit mijzelf had kunnen opdiepen]
Waarop ik vervolgens schreef dat je dat nooit kunt weten omdat je geen tot weinig zicht hebt op de gigantische databank van je eigen on(der)bewuste.
Vervolgens stel je in je meest recente post: [Wat bewustzijn betreft weet ik niet goed een onderscheid te maken tussen ‘buiten en binnen’]
Begrijp je nu waar ik op doelde, je weet in feite helemaal niet waar je inhouden van je bewustzijn nu eigenlijk precies vandaan komen, dus kun je niet gaan stellen dat je dat onmogelijk uit jezelf had kunnen opdiepen.
Dat het bewustzijn een bijzonder fenomeen is zal ik direct beamen, ook dat het onlosmakelijk verbonden is met het brein maar hoe deze correlatie nu precies verloopt, dat weten we niet.
LikeLike
Egbert,
…..’weet in feite helemaal niet waar je inhouden van je bewustzijn nu eigenlijk precies vandaan komen, dus kun je niet gaan stellen dat je dat onmogelijk uit jezelf had kunnen opdiepen.’ Rationeel leuk gevonden, maar het is niet wat ik bedoelde duidelijk te maken.
Bewustzijn is een lastig onderwerp. Het houdt zich niet aan de logische gedragsregels van de rationele wetenschap, het heeft kwantum eigenschappen om zo maar te zeggen.
Hoewel er bewustzijn nodig is om een min of meer bewuste weg door het leven te gaan, worden we wel erg specifiek en dwalen we af als we dit onderwerp gaan uitdiepen. Daar komt bij dat ik hetgeen ik duidelijk zou willen maken niet in redelijk kort bestek voor elkaar kan krijgen. En ik heb ook geen directe bewijzen bij de hand, dus je zou er genoeg tegen in kunnen brengen…. 🙂
Dus, of je me wel of niet begrijpt, ik laat het hier maar bij.
LikeLike
@Trouwe Lezeres: Het zou best mogelijk kunnen zijn dat het gelimiteerde waakbewustzijn voor ons de ware werkelijkheid als het ware weg filtert, het is wel fascinerend dat onder de oppervlakte zich nog een hele geestelijke wereld bevindt waarvan we heel weinig weten, slechts er fragmentarisch door onze dromen iets aan ons kenbaar wordt gemaakt en waar misschien ook wel veel wijsheid schuilt.
Maar hoe dan ook, in ieder geval bedankt voor je reacties.
LikeLike