Stephen Hawking zegt in zijn boek De antwoorden op de grote vragen dat we dit ene leven hebben om het grootse ontwerp van het universum te kunnen waarderen en dat hij daar bijzonder dankbaar voor is. Opmerkelijk dat hij het over ‘ontwerp’ heeft. Iets of iemand moet dat dan ontworpen hebben, maar daar wil Hawking niet aan. Niemand heeft het heelal geschapen, zegt hij en niemand bepaalt ons lot. Als dat waar zou zijn, zou Hawking zelf niet eens bestaan, want als het heelal niet ontworpen is, dan hij ook niet. Dan was er niets. Fascinerend is het wel om zijn visie te volgen, zijn antwoorden op de grote vragen.
Was Hawking zo eigenwijs dat hij zelfs na zijn dood op 14 maart 2018 nog het bestaan van God ontkende? God zelf maakte dit wereldkundig via zijn Twitteraccount: ’It’s only been a few hours and Stephen Hawking already mathematically proved, to My face, that I don’t exist’. Eigenlijk had de geleerde God toen juist kunnen bedanken voor dat ‘grootse ontwerp van het universum’. 🙂
‘Geloof ik? Ieder van ons staat het vrij te geloven wat hij of zij wil en naar mijn mening is de eenvoudigste verklaring dat er geen god is. Niemand heeft het heelal geschapen en niemand bepaalt ons lot. Dat leidt me tot een diepgaand inzicht: er is dan vermoedelijk ook geen hemel en hiernamaals. Volgens mij is geloven in een hiernamaals slechts wishful thinking. Er is geen enkel bewijs voor en het gaat in tegen alle wetenschappelijke kennis. Ik denk dat we na onze dood terugkeren tot stof. In één opzicht leven we echter door, en dat is door onze invloed en in onze genen die we aan onze kinderen doorgeven. We hebben dit ene leven om het grootse ontwerp van het universum te kunnen waarderen en ik ben daar bijzonder dankbaar voor.’ (Uit: De antwoorden op de grote vragen)
De kosmoloog en natuur- en wiskundige uit zijn dankbaarheid al in het eerste hoofdstuk: Bestaat er een God?, van zijn laatste – door zijn dochter Lucy voltooide – werk. In dit, deze maand verschenen De antwoorden op de grote vragen, stelt hij dat de wetenschap steeds vaker antwoorden geeft op vragen die altijd op het terrein van de godsdienst hebben gelegen. Dan is het ook niet zo gek dat hoogleraar Geesteswetenschappen, René van Woudenberg, in zijn prijswinnend essay in de NRC, stelt dat rationele wetenschappers die nieuwsgierig zijn, bewijs kunnen zoeken voor het bestaan van God. Op een gegeven moment komt dat antwoord, geen bewijs weliswaar, maar een cumulatie van argumenten dat je er eigenlijk niet meer onderuit kan. Zie bijvoorbeeld de artikelen van wiskundige en filosoof Emanuel Rutten.
‘Tegenwoordig geeft de wetenschap betere en samenhangender antwoorden, maar mensen zullen zich altijd aan een godsdienst vasthouden omdat die troost biedt, terwijl ze wetenschap niet vertrouwen of niet begrijpen.’ (Uit: De antwoorden op de grote vragen)
Hawking vertelt dat een paar jaar geleden er een kop op de voorpagina van The Times stond die luidde: ‘God heeft het universum niet geschapen,’ aldus Hawking.’ Er stond een illustratie bij het artikel – een tekening van Michelangelo – van een kwaad kijkende God. En een foto van hemzelf met zelfvoldane blik.
‘Het leek wel een duel tussen ons. Maar ik heb helemaal niets tegen God. Ik wil niet de indruk wekken dat ik met mijn werk het bestaan van God wil bewijzen of ontkrachten. Mijn werk gaat om het vinden van een rationeel kader om het heelal te begrijpen.’ ’ (Uit: De antwoorden op de grote vragen)
Hawking verklaart alles met natuurwetten. Die komen dan blijkbaar ook zomaar uit het niets. Volgens hem is de ontdekking van deze wetten de grootste prestatie van de mensheid, want het zijn deze wetenschappelijke of natuurwetten die ons zullen vertellen of we een god nodig hebben om het heelal te verklaren.
‘Als je aanvaardt, zoals ik, dat de natuurwetten vastliggen, dan duurt het niet lang voordat je de vraag stelt: welke rol speelt God hierin? Dit maakt een groot deel uit van de tegenstelling tussen wetenschap en godsdienst, en hoewel mijn visie daarop de krantenkoppen heeft gehaald, is het feitelijk een eeuwenoud conflict.’ (Uit: De antwoorden op de grote vragen)
Men kan God definiëren als de belichaming van de natuurwetten, zegt hij in zijn boek.
‘Dit is echter niet zoals de meeste mensen denken over God. Zij denken aan een mensachtig wezen, met wie je een persoonlijke band kunt hebben. Als je naar de enorme omvang van het heelal kijkt en in ogenschouw neemt hoe onbetekenend en toevallig het menselijk leven is, dan lijkt dat hoogst onwaarschijnlijk.’ (Uit: De antwoorden op de grote vragen)
Ook zegt Hawking dat hij het woord ‘God’ in onpersoonlijke zin gebruikt, net als Einstein deed voor de natuurwetten, dus het kennen van Gods denken is het kennen van de natuurwetten. Hij voorspelt dat we tegen het einde van deze eeuw Gods denkwijze kennen.
De vraag of God bestaat voor de wetenschap vindt Hawking een geldige vraag omdat het per slot van rekening niet meevalt om een belangrijker, of fundamenteler mysterie te bedenken dan wat of wie het heelal heeft geschapen en nu beheerst.
‘We kunnen de natuurwetten gebruiken om op zoek te gaan naar de oorsprong van het heelal en erachter komen of het bestaan van God de enige manier is om die te verklaren.’ (Uit: De antwoorden op de grote vragen)
Hawking vertelt op een manier alsof het maken van het universum een fluitje van een cent is. Zo zegt hij, is – ondanks de complexiteit en de verscheidenheid binnen het heelal of het universum of de kosmos, wat je wilt – gebleken dat je voor het maken ervan slechts drie ingrediënten nodig hebt. Hij noemt dan massa, energie en ruimte. En zelfs niet eens drie, want massa is energie en andersom. Alsof we die ingrediënten, als een God(!), zomaar even uit het niets uit de lucht plukken…
Maar ook dat legt Hawking helder uit, en dan gaat het vervolgens over een kuil die ontstaat als je een bergje maakt. Dat bergje staat voor het heelal. Om het bergje op te kunnen werpen, graaft hij een gat in de grond. Hij maakt dus niet alleen een berg, hij maakt ook een kuil, en dat is eigenlijk een negatieve uitvoering van die berg. De grond die lag waar nu de kuil is, is berg geworden, dus alles is in evenwicht. Dit is het principe achter wat er aan het begin van het heelal gebeurde.
‘Het betekent dat, als de som van het heelal nul is, God niet nodig is geweest om het te scheppen. Het heelal hebben we helemaal gratis gekregen.’ (Uit: De antwoorden op de grote vragen)
Het is spannend en fascinerend, dit hoofdstuk. Hawking blijft een en ander helder uitleggen. Hij komt uiteindelijk zelfs tot de conclusie dat het heelal zichzelf heeft geschapen. Dat is toch wel heel opmerkelijk. Zo zou God zichzelf toch ook geschapen kunnen hebben, denk ik dan. Het heelal, dat is God. Hoe Hawking dit zelf precies bedoelt, legt hij verder uit in Bestaat er een God? en nog negen andere hoofdstukken.
Bron: De antwoorden op de grote vragen | Stephen Hawking | Spectrum | € 19,99
Foto Stephen Hawking: thedrum.com
Beeld: Ocean
GODENENMENSEN 
Het blijft een boeiend onderwerp. Bijgaand nog een ‘wanhopige’ 😉 zoeker naar een antwoord.
https://dewerelddraaitdoor.bnnvara.nl/media/383493
LikeLike
“”Het heelal hebben we helemaal gratis gekregen”…En gelovigen ervaren leven/werkelijkheid dus als een geschenk, waar we met onze vrije (gekregen) menselijke mogelijkheden als verstand en creativiteit naar geweten met zorg en inzet iets moois -=zeg maar hemel= van mogen maken. Hawkins inzicht in natuurwetten en ontstaan van het heelal is daarbij een parel van menselijk creatief verstand.
Bij gelovig beleven van de werkelijkheid gaat het in eerste instantie niet over een al dan niet denkbare Schepper God in het begin en aan het einde, maar over een niet weg te denken Gever God van begin tot einde, die leven en werkelijkheid schenkt aan sterfelijke mensen met hun menselijke vrije wil en hun menselijke mogelijkheden.
LikeLike
@ Carla,
Dat gaat vooral over multi-universa, door Hawking zelf al achterhaald genoemd in een postuum artikel.
https://newscientist.nl/nieuws/hawkings-laatste-publicatie-niet-oneindig-veel-universa/
Actueler is Vincent Icke, ook bij DWDD 15 oktober 2018, over het boek waarover ik blog.
https://dewerelddraaitdoor.bnnvara.nl/media/425488
LikeLike
‘Dit is echter niet zoals de meeste mensen denken over God. Zij denken aan een mensachtig wezen, met wie je een persoonlijke band kunt hebben. Als je naar de enorme omvang van het heelal kijkt en in ogenschouw neemt hoe onbetekenend en toevallig het menselijk leven is, dan lijkt dat hoogst onwaarschijnlijk.’
————————————
Hawking geeft hiermee een mooi inkijkje in zijn wijze van denken. Allereerst is hij overdonderd door de enorme omvang van het heelal. God kan dus wel een klein heelalletje scheppen, maar niet zo’n grote als waar wij in leven? En verder gelooft hij kennelijk in het principe van toeval. Laat dat nou net een principe zijn wat niet bestaat. Maar wist hij veel?
En zelfs als je in het principe van toeval gelooft, dan is het nog niet vreemd dat er menselijk leven is in één van die miljarden zonnestelsels. Geen groot denker die man, op levensbeschouwelijk gebied.
LikeLike
Beste Paul, dank voor je herstel berichtje. Ik bedoelde ook het gesprek met Vincent Icke. Waarin ik mede genoot van de min of meer wanhopige reactie van Mathijs van Nieuwkerk. 😉
Ik had nota bene nog gecontroleerd door eerste het linkje naar mijn eigen e-mailadres te sturen. Hoe de link naar het door jouw genoemde deel nu is verschenen, is mij een raadsel. Of…….Zou God ingegrepen hebben omdat Vincent Icke dat hoofdstuk van het boek het minste vond. 🙂 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Zwerver,
Je zegt: “Hawking geeft hiermee een mooi inkijkje in zijn wijze van denken. Allereerst is hij overdonderd door de enorme omvang van het heelal. God kan dus wel een klein heelalletje scheppen, maar niet zo’n grote als waar wij in leven?” (18 OKTOBER 2018 AT 12:57)
Je verwijst daarmee naar een citaat dat je eveneens vermeld in je reactie van 18 OKTOBER 2018 AT 12:57.
Dat zegt Hawking helemaal niet. Hij heeft het over die “PERSOONLIJKE BAND”, waar de gelovigen zich aan vast klampen. Dat lijkt hem hoogst onwaarschijnlijk. Hij zegt eigenlijk dat, aangezien dit heelal onmetelijk groot is en onze wereld onmetelijk klein met nietige mensjes, dat het hoogst onwaarschijnlijk is dat “God”(als die al bestaat) een “persoonlijke band” zou hebben met mensjes die onmetelijk klein zijn in vergelijking met het geheel. Hij had geen probleem met ons klein heelalletje. Hij had een probleem met de PERSOONLIJKE “God” van gelovigen.
Je zegt: “En zelfs als je in het principe van toeval gelooft, dan is het nog niet vreemd dat er menselijk leven is in één van die miljarden zonnestelsels.”
Dat zegt hij dus ook niet.
Ik zal zelfs iets toevoegen. Toen ik mij de grote levensvragen begon te stellen, waren het Hawking, Einstein en Tesla die voor mij de poort openden naar wat wij “spiritualiteit” noemen. Iedereen die ook maar enige interesse heeft in de grote levensvragen, raad ik aan om het werk van deze briljante wetenschappers wat nader te bekijken. Door hun ontdekkingen komen ze op een grens tussen wetenschap en spiritualiteit. Want op een bepaald niveau van ons bestaan, verliezen veel van onze natuurwetten hun geldigheid. Het is dankzij hun ontdekkingen dat ik over die grens heen ben gestapt. Zij hebben mijn denken geopend, zodat ik ook andere pistes ging bewandelen.
De uitspraken van Hawking die hier beschreven staan, zijn een detail van zijn werken. Daarom, voor men oordeelt, raad ik iedereen aan om zich daar eens in te verdiepen.
Hetzelfde raad ik aan met wat ik hier soms zie voorbijkomen over boeddhisme. Ook daar is het belangrijk om zich te verdiepen en alles binnen de context te bekijken, voor men oordeelt. En zoals altijd: gelovigen weten niet eens waar het over gaat, dus baseer je niet op gelovigen.
Vriendelijke groet
LikeLike
Toerist,
Uiteraard hoor ik vandaag niet voor het eerst van Hawking. Ik ken wel wat van zijn uitspraken en gedachtes. Hij heeft niets met geloof en gelovigen op, dus daar in kan ik hem wel vinden. Ook een geloof in een hiernamaals is whisfull thinking. Niets anders dan een geprojecteerd wanhoopsbeeld. (ik wil niet dood)
Maar dan. Dan gaat hij de geprojecteerde god loslaten in een filosofie over het heelal. Wat is dat voor malligheid? Ik ben het met Hawking eens dat de gefantaseerde god niet bestaat. Dan laat je het verder toch bij degenen die in een gefantaseerde god geloven? Dat moeten hun maar weten. Ik zie Hawking als een gelovige: iemand die gelooft dat God NIET bestaat. Ik zelf heb helemaal geen problemen met een PERSOONLIJKE God. Júist omdat ik weet dat de PERSOONLIJKE God een imaginatie is.
Vervolgens gaat hij ook het menselijk leven als onbetekenend betitelen, want afgezet tegen dat immense heelal. Het kenmerkt zijn gepolariseerde denken en ik ben ingevoerd genoeg om te weten waar dat vandaan komt. De subject/object relatie.
En dan nog iets. Als een man van zijn intelligentie alles verklaart met natuurwetten, waarom slaat hij de geestelijke wetten dan over? Ik lees notabene deze quote:
————————-
Maar ook dat legt Hawking helder uit, en dan gaat het vervolgens over een kuil die ontstaat als je een bergje maakt. Dat bergje staat voor het heelal. Om het bergje op te kunnen werpen, graaft hij een gat in de grond. Hij maakt dus niet alleen een berg, hij maakt ook een kuil, en dat is eigenlijk een negatieve uitvoering van die berg. De grond die lag waar nu de kuil is, is berg geworden, dus alles is in evenwicht. Dit is het principe achter wat er aan het begin van het heelal gebeurde.
————————–
Wat hij doet is het principe van polariteit uitleggen. Daarnaast zegt hij dat er massa, energie en ruimte nodig is waarbij massa en energie hetzelfde is. Klopt ook allemaal. Hij vergeet echter één essentieel dingetje aan toe te voegen: de psy uit de formule van Valere de Brabandere. Voor die psy is een God noodzakelijk en daar wilde Hawking niet aan in zijn geschopt tegen geloof en gelovigen.
Einstein is andere koek, die bewonder ik wel om zijn spirituele inzichten. Tesla vermoedelijk ook (nulpuntsenergie) , maar van Tesla weet ik te weinig. Hawking verdient bewondering om de inzichten welke hij ons geschonken heeft over het heelal. Maar op spirituele inzichten heb ik hem nooit kunnen betrappen. Toch slaat hij zo af en toe de plank raak. Het heelal is oorzakelijk aan zichzelf (Hij komt uiteindelijk zelfs tot de conclusie dat het heelal zichzelf heeft geschapen. ) God is oorzakelijk aan zichzelf en jij en ik zijn ook oorzakelijk aan ons zelf.
Zelf denk ik dat Hawking’s rancune jegens gelovigen zijn spirituele ontwikkeling tegen hield. Ironisch genoeg is dat een subject/object relatie: Hawking en de gelovigen. Met nadruk op dat ‘en’.
LikeLike
Hawking verkondigde –zolang hij leefde- luidkeels het idee dat het universum ontstond door een grote knal, de oerknal. Die kosmologische theorie veronderstelt dat het heelal ontstond door een heet punt met een bijna oneindig grote dichtheid of singulariteit. Met de oerknal zouden ook de ruimte en tijd zijn ontstaan. “Omdat het universum ontstond als een singulariteit, kon de tijd zelf ook niet bestaan hebben voor de oerknal”, aldus Hawking in zijn boek. “Dan is het onmogelijk dat er een maker bestond, er was geen tijd waarin die maker kon bestaan.”
————————-
Nog een bewijs van Hawking’s gepolariseerde denken. Zijn redenatie klopt. Voor de oerknal bestond er geen tijd. Maar hij gaat er vanuit dat „de maker” niet kan bestaan buiten de tijd. Hij heeft dus het fenomeen wat we tijd noemen nooit kunnen doorgronden. Hetgeen niet verwonderlijk is voor een wetenschapper die met het heelal bezig was. Hoewel…volgens mij begreep Einstein dan weer wel hoe tijd ontstaat. Tijd is een illusie zei Einstein al. En dan vind ik het toch raar dat zo’n groot denker als Hawking dat niet zag. Immers, tijd en ruimte ontstaan beiden letterlijk uit het niets, mits gepolariseerd. En dat zag Hawking dan weer wel.
LikeLike
Dat ik ooit nog eens een boek zou kopen van en over Stephan Hawking….;-) Maar….niet voor het eerst, sinds ik de site van Paul bezoek en zijn blogs lees, zelfs vaak herlees, werd ik nieuwsgierig en is dat versterkt door enkele pagina’s van het boek te lezen via de, hierboven geplaatste link.
Mij trof daarin o.a. wat Hawking , als vader tegen zijn zoon zei: ” Wees nooit bang om met een idee of hypothese te komen, hoe dwaas die ook lijkt. Hij is altijd blijven benadrukken hoe belangrijk het stellen van vragen is.
Het boek heeft als titel: ” De antwoorden op de grote vragen.” Ik ga zijn antwoorden lezen, maar vermoed dat daarmee het vragen stellen niet stopt. 😉 ( het nawoord van zijn dochter, ontroerde mij )
Voor wie het alleraardigste fragment van Matthijs van Nieuwkerk en Vincent Icke heeft gezien, is dit ( in het proces van denken over…..) https://portal.eo.nl/programmas/tv/nieuwlicht/artikelen/2018/10/deze-brief-geeft-matthijs-van-nieuwkerk-antwoord-op-zijn-geloofsvragen/ misschien ook wel de moeite van het lezen waard. Met dank aan het twitteraccount van de bloghouder ;-).
LikeLike
Volgens mij geeft Matthijs van Nieuwkerk geen antwoord maar…..
goeie grutten alweer Rutten.
En die spreekt zichzelf natuurlijk zoals gebruikelijk weer tegen….
vanwege de impliciete aannames.
LikeLike
Hawking en Rutten gaan uit een “hype”, (om het hier eenmaal netjes te zeggen “paradigma”).
Rutten schrijft het onder het kopje: “belangrijke aanwijzing”
— citaat (1) (de hype dus):
“..het universum een begin heeft gehad. Het is 13.8 miljard jaar geleden begonnen te bestaan.”
En Rutten vervolgt met
— citaat (2):
“Het universum is ontstaan en er dus helemaal niet altijd al geweest zoals men voor de ontdekking van de oerknaltheorie vaak dacht.”
Nu komen er veel fysici op deze hype* terug, maar dat is blijbaar nog niet doorgedrongen bij Rutten. Pas nog hoorde ik een lezing over het ontstaan van het universum, en hoorde dat de “heelal deskundige” vol schaamte toegaf dat hij ook in deze hype had geloofd. En dat hij het ook bij lezingen naar voren had gebracht. Maar dat er nu steeds meer anders over gedacht wordt. Erik Verlinde zegt: “Dat er eerst niets is, en dat dat niets dan vervolgens ontploft. Dat is toch absurd?”
https://www.dekennisvannu.nl/site/artikel/De-boekhouder-van-het-heelal/5390
De stelligheid die Rutten uit de huidige heilige hype (hahaha) haalt, vind ik bedroevend. Alsof de mensen voor de oerknal dachten dat het heelal altijd al bestaan had ongelijk hebben. Vroeger waren de mensen dom en nu weten we het.
Waar vind je die gedachte in het verre verleden?
Bhagavat Gita Hoofdstuk 2 “de weg der kennis” vers 16:
“Dat wat niet is, zal nooit zijn; dat wat is, zal nooit ophouden te zijn. Voor de wijzen zijn deze waarheden vanzelfsprekend.”
Ik ga ervan uit dat er geen begin is: wel cyclische processen zoals dag en nacht: je kan dan wel spreken van het “begin” van een dag. Zo spreek ik dan over het begin van het heelal als de dag van
heelal waarna (in de ‘eindtijd’) de nacht van het heelal begint, tot de volgende “big bang”
De logica van de duizenden jaren oude wijsheden van De Bhagavat Gita, is zo erg vanzelfsprekend…: ook Emanuel Rutten ontkomt er niet aan, hij spreekt zichzelf tegen, hij vevolgt n.l. met
—citaat (3)
“Nu ontstaat niets uit niets. Iets komt altijd voort uit iets.”
(????vraagtekens van Jan???? en het heelal is 13.8 miljard jaar geleden begonnen te bestaan toch???)
Dan vervolgt Emanuel verder met het kopje De oorzaak van het universum. (????vraagtekens van Jan???? er is geen oorzaak nodig, als er geen begin is: het is toch cyclisch????!!)
—citaat (4)
“Het universum is het geheel van alle materie, alle ruimte en alle tijd.”
Dat klopt toch niet !!! Zeer reductionistische gedachtegang van een materialist. Volgens mij is het als volgt:
“Het universum is het geheel van alle goddelijkheid, bewustzijn, psyche, materie, alle ruimte en alle tijd.”
Emanuel vergeet zomaar het bewustzijn! Ik ben deel van het heelal, en ik heb toch de stellige indruk dat er geest en psyche in mijn sterfelijke Jan een rol speelt.
Emanuel vergeet het meest wezenlijke in het heelal !!!
p.s. *(sterretje) men komt terug op de hype van het begin uit nietsm (paradigma change).
De mening verschuift nu naar: het heelal is een kwantumverschijnsel uit de vacuüm energie.
LikeLike
Jan, jij doet eigenlijk hetzelfde als Rutten, maar dan contra. Bewustzijn is niet het meest wezenlijke van het heelal. Zonder verschijnselen om in bewustzijn te verschijnen is bewustzijn niets. Natuurlijk is bewustzijn belangrijk, zonder bewustzijn ook geen verschijnselen. (Dat is ook de makke van Hawking, met zijn getuur in de verschijnselen.)
Het punt is dat de mens ‘niets’ niet kan bevatten. De mens kan alleen ‘niets’ zijn. Maar de mens verkiest om wel te ‘iets’ te zijn. En ‘iets’ is altijd een verschijnsel. Of een van de duizend dingen om het taoïstisch te zeggen.
LikeLike
Zwerver (zucht) je hebt gelijk. 🙂
In deze cultuur staan de meeste neuzen één bepaalde kant op. De kant van het materiele heelal: niets dan materie, energie en ruimte. En dan zijn er nog velen die daarnaast nog een aparte god in de afgescheiden hemel hebben.
Zie je dan niet de lol ervan in, om dan eens flink tegengas te geven? Te proberen de neuzen wat wendbaarder te maken zodat ze alle kanten op kunnen draaien?
Zelf zoek ik meestal de achterkant van de medaille op. Dat is leuk en vaak nog leerzaam ook.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik kijk zelden meer tv vanwege alle onzin die daar gespuid wordt.
Naar dit blog heb ik ook in geen tijden gekeken.
Maar toevallig had mijn vrouw de wereld draait dol even aanstaan, toen ik Vincent Icke zag, geen domme man, dus ik keek ook even.
” Voor wie het alleraardigste fragment van Matthijs van Nieuwkerk en Vincent Icke heeft gezien, ”
Wat me tegen viel is hoe Icke zichzelf tegensprak over kunstmatige intelligentie, dat die tegenspraak bij de wereld draait dol niemand opviel, ik had niet anders verwacht.
Bij die dolle boel hangt men ook aan de lippen van Beatrice de Graaf.
Hoe het kan dat kritisch denken, en luisteren, vrijwel verdwenen is, Sarrazin had dat al in 2010 geconstateerd.
En dan citeer ik graag nog even
https://tpo.nl/column/esther-van-fenema-mentale-slavernij-is-misschien-wel-de-meest-gevaarlijke-vorm/
” In het Bijbelboek Romeinen komt Paulus tot het besef dat hij slaaf is geworden van de zonde omdat hij dingen doet die hij zelf niet wil doen. Hij zegt: ‘wat ik doe, doorzie ik niet, want ik doe niet wat ik wil, ik doe juist wat ik haat ”
Het was precies in 1960 dat ik de hele bijbel las, dus deze aan Paulus toegeschreven uitspraak kende ik niet.
Ik schreef hier al eens dat er een interessante theorie is dat Paulus het christendom maakte in opdracht van de Romeinse keizer, om de joden na hun militaire nederlagen ook cultureel te vernietigen.
Dat Paulus zichzelf in deze zin had uitgelaten wist ik niet.
LikeLike
Jelle
IK kijk niet veel naar de gewone programma’s van de TV. Soms naar pijltjes gooien. Ik neem programmaś op van de TV. Bijvoorbeeld nu maandagavond Harrie Potter. Soms start-trek, draken en vampiers. Dat vind ik allemaal echt leuk. Dat bekijk ik opnieuw als ik daar zin in heb. Op internet kan je veel verfilmde mythen vinden. Ook erg leuk
Er zit een groot aantal lagen symboliek in die films. Maar zelfs de meest oppervalkkige is leuk als spannend verhaal. Vaak gaat het over strijden en lijden. Ook gaat het over dienstbaarheid voor de gemeenschap, of de wereld redden. Het ontstaan van nieuwe soorten levende wezens, reizen naar andere werelden. Hawking zou dankbaar zijn voor alle ontwerpen van werelden die door al die wezens bedacht en uitgevoerd hebben. Het zijn films met in de diepere symbolische lagen vraagstukken van ethische en religieuze aard. Buiten de ratio kruipt het je hart, je ziel in. Het is niet voor niets zo aantrekkelijk voor velen.
Het zou een goed idee zijn, om dit soort films te draaien in de kerk. In plaats of naast het lijdensverhaal van Christus. Dat heb ik begrepen uit het boek: “Het numineuze”, van de katholieke theoloog Tjeu v.d. Berk.
LikeLike
Wat betreft het -groots-ontwerp-van-het-universum- waar Hawking zo dankbaar voor was.
Wie is, of zijn de ontwerpers?
Hawking komt tot de conclusie dat het heelal zichzelf heeft geschapen.
Rutten gaat uit van een christelijke god.
Ik stem voor Hawking (afgezien van de lacune van het geestelijke, psychische. Maar dat zou je als een vorm van subtiele nog niet ontdekte energie kunnen beschouwen). (sorry Zwerver)
Rutten is niet aardig. Hij kiest de christelijke god en niet Shiva. (bah)
Stel nu eens: het cyclisch heelal.
Het heelal dat dus altijd al bestaan heeft en zal zijn en dus nooit echt voor de eerste maal “begonnen” is. Het “schept” als het ware zichzelf. zie: cyclische tijd in het Hindoeïsme: Manvantara, Kalpa, Pralaya….
De consequentie is dat alles herhaling is: er is niets nieuws. Ook mensen, dieren, planten en noem maar op. Het lijkt op de sfeer in het bijbelboek Prediker, ook wel het boek van de wijsheid genoemd, van Salomo:
Wat er geweest is, dat zal er weer zijn.
Wat er plaatsvindt, dat zal weer plaatsvinden.
Er is niets nieuws onder de zon.
Is er iets waarvan men kan zeggen: kijk eens, dat is nieuw?
In de eeuwen die voor ons geweest zijn, is het er al geweest.
Er is geen herinnering aan de vroegere dingen.
Ook aan latere dingen, die nog komen,
zal geen herinnering zijn bij hen die daarna komen.
Wie is de ontwerper, wie is de maker van dit cyclische universum? Wij zelf ontwerpen onszelf. Kijk maar naar de architecten, ingenieurs en robot-makers. Zo maken zichzelf nu in structuren, kunstmatige inteligentie. De mythen en de moderne films gaan daarover. Na vele miljoenen jaren is een nieuw ras ontstaan, de geest daalt in en onze oude lichamen zijn afgedankt.
Het vraagstuk is steeds: maken we een nieuw ras, dat onszelf vernietigd? Hoe kunnen we dat voorkomen? Met ingeprogrammeerde etische regens in de robots, zodat ze ons altijd en eeuwig dienstbaar zullen zijn. In een volgend heelal, vele miljarden jaren later, zijn wij de goden die gediend zullen worden door ons zelfontworpen ras. Dat ras dat groeit uit de zaden die we in het vorig heelal achter gelaten hebben. Net als een nieuw plant uit een zaadje, na de koude levenloze winter in het nieuwe jaar.
Het staat in de oude mythen. De goden op de Olympus zijn bang dat de mensen het “vuur:” (het denkvermogen) van Prometheus (de vooruitdenker) zullen krijgen. Bang dat ze zijn dat de mens de macht van de olympus zal overnemen. In nog oudere tijden waren de titanen de baas. En wat zegt Prediker? Het ene geslacht gaat en het andere geslacht komt: alles is zo onuitsprekelijk vermoeiend.
God niet transcendent en onzichtbaar. Hij is aanwezig in de natuur. En daar maken wij deel van uit. De verborgenheden van het goddelijk leeft in ons.
LikeLike
Ik stem voor Rutten, Jan. Zowel Rutten als Hawking zijn arrogant in hun mentale overmoed. Beiden weten niets, maar pretenderen wel te weten vanuit hun mentale ge’denk. Maar Rutten draagt de christelijke kennis. Die sla ik toch hoger aan dan de kosmologische kennis van Hawking. Afgezien van het feit dat Hawking dood is bestaat er vanuit de christelijke kennis de kans dat het kwartje valt bij Rutten. Ik overweeg om Emanuel een mail te sturen dat ik het ultieme Godsbewijs heb: ik kan hem God laten zien. (Met nadruk op dat ‘laten’.)
Dan nodig ik hem uit en toon hem een lege en geluiddichte kamer. Als hij binnen is, dan gooi ik de deur snel achter hem op slot. Na 2 uur wachten open ik weer de deur en vraag ik hem of hij God heeft laten zien. (Geen schrijffout) Stoom zal uit zijn oren komen en hij zal woest op me zijn. Dan zal ik zeggen: “Jammer dat je mij (Zwerver) als denkobject hebt genomen, nu heb je God niet laten zien….”
LikeLike
Met het cyclische heelal ben ik het ook al niet eens, Jan. In de dualiteit geldt: overal waar een begin aan zit, zit ook een einde aan. (Net zoals aan een stuk touw zowel een begin als een einde aan zit.)
Het heelal is wel oorzakelijk aan zichzelf. Zonder de fusies tot zware elementen had ik zelf fysiek niet kunnen bestaan. Fysiek ben ik dus onderdeel van het fysieke heelal. Ik draag de elementen van een miljarden jaren geleden ontplofte ster in me.
Maar alles stroomt in en alles stroomt uit. Nét als de bloei is begonnen begint het bederf al. Wat in het voorjaar is ontluikt is gedoemd te sterven in het najaar. Cyclische heelal is onzin, dit heelal is gedoemd te sterven omdat er ooit een begin aan zat.
Kunnen wij zeggen als volgend voorjaar de blaadjes aan de bomen komen, dat dit de oude bladeren van verleden jaar zijn? Nee! Het zijn nieuwe bladeren, gevormd uit het oude, rottende, stinkende blad van verleden jaar! Alles in het fysieke heelal is oorzakelijk aan zichzelf en keert weer in zichzelf terug. Als dit heelal op zijn hoogtepunt is, dan is de teruggaande beweging al ingezet. Gedoemd te sterven, zoals alles wat fysiek is. Sterven betekend: finito, einde, basta, over en uit. Niks cyclisch.
Waarna de cyclus weer opnieuw kan beginnen;-) Immers, eerst moet het oude dood voordat het nieuwe kan ontluiken, dát is de wet! Hawking heeft zijn natuurwetten , ik ga meer voor de Goddelijke wetten.
LikeLike
Jelle v/d Wal
Ik vind dat een mooie tekst: “wat ik doe, doorzie ik niet, want ik doe niet wat ik wil, ik doe juist wat ik haat”. Ik zou Paulus het niet-doen aan bevelen.
Hoe gaat het verder met je? Ik meen me te herinneren dat je behoorlijk ziek bent. (Sorry voor de off topic Paul)
LikeLike
Zwerver: In de dualiteit geldt: overal waar een begin aan zit, zit ook een einde aan.
Klopt. Maar het blijkt dat er overal in het universum herhaling is. Na een tijd van oplossing of rust keert alles weer terug naar het begin.
Een dag begint in de ochtend en eindigt in de avond.
Dan begint de nacht en bij de zonsopkomst begint weer een nieuwe dag.
Zo gaat het steeds door.
Net als de jaargetijden en ijstijden enz
Dan nog maar een keer de tijd in het hindoeïsme. Het gaat over de dualiteit, maar precies bij één minuut is er een leuke aanduiding van eenheid.
LikeLike
1. De tijd laat het heelal ontstaan.
2. We vullen in voor tijd: Chronos.
3. Chronos is een god.
Uit deze prachtige eenvoudige cirkelredenering volgt dat god het heelal heeft doen ontstaan.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Chronos
en uit: https://en.wikipedia.org/wiki/Chronos#Mythology lees ik:
Mythology: In the Orphic tradition, the unaging Chronos was “engendered” by “earth and water”, and produced Aether and Chaos, and an egg.[8] It produced the hermaphroditic god* Phanes who gave birth to the first generation of gods and is the ultimate creator of the cosmos.
hermaphroditic god*, komt ook voor als Elohim in het bijbelboek genesis en als adam toen eva er nog niet uitgehaald was. En als de eenheid Shiva-Parvati in het hindoeïsme.
Parvati is the wife of the Hindu god Shiva – the protector, the destroyer (of evil) and regenerator of the universe and all life.
Hawking en Rutten en iedereen heeft gelijk.
LikeLike
Jan, samadhi is de geest die in zichzelf keert. Maar ik ben niet van het boeddhisme. In de geest die in zichzelf keert is de subject/object relatie verdwenen, hetgeen logisch is, daar is alleen de waarnemer (subject). Ik beschouw dat niet als eenheid en tegelijkertijd ook wel. Er is namelijk niet meer dan één waarnemer (ziener). Maar de mens kent ook zelfbewustzijn, dus er zijn ook 7 miljard zieners. En die zien elkáár.
Ik ben van de mystiek en in de mystiek leer je de ziener in je zelf kennen. (zelfkennis) Dat is niet de in zichzelf gekeerde geest, dat is de waarnemende geest die in zichzelf waarneemt, waardoor het gevoel van “jij en ik” 100% kan verdwijnen, dat heet dan Liefde. Als momentopname. In het dagelijks leven heeft de mysticus zelfbewustzijn en draagt de erfzonde met zich mee.
Waar jij het over herhaling hebt (cycli) heb je het over de werking van Geest c.q. geest. (Wat hetzelfde is: zo onder, zo boven) Dat is het leuke van de wetten van het universum, die zijn gelijk aan die van je eigen geest. En door het leren kennen van die wetten van de Geest c.q. geest kan je sommige van die wetten overstijgen. Oorzaak en gevolg bijvoorbeeld (Karma)
In de mystiek leert de mysticus “zien als God” , dat draagt bij aan zijn ontwikkeling. Dat houdt in dat de mysticus tracht niet te zien als een egomens. Heel erg leuk, die mystiek, je hoeft niks meer te geloven. Wat een mysticus dus in feite doet is de (geestelijke) polariteiten verbinden. Dan betreedt de mysticus het veld buiten goed en kwaad. Niet dat het daar altijd zo gezellig is. De waarnemende geest die in zichzelf waarneemt ziet niet louter rozengeur en maneschijn. Ik kan het dus niemand aan bevelen. En ook dat is logisch, want iemand kan er niet komen. Iemand is altijd een polariteit.
LikeGeliked door 1 persoon