‘Moderne Luther’ Peter Rollins is eerst en vooral theoloog en onderzoekt hoe mensen god zien en ontleedt dat ze meestal niet god zien als ze god menen te zien. En dat ze hem niet aanbidden als ze hem aanbidden en hem niet verwerpen als ze afscheid nemen van God. Rollins wil laten zien hoe het idee van God zoals dat in grote delen van de kerk wordt gepreekt niets meer is dan een onmachtige afgod. ‘God als een product dat zekerheid en bevrediging belooft terwijl het niets anders dan onwaarheid en onvrede laat zien.’
Rollins ontregelt en schopt tegen heilige huisjes, zegt de gereformeerd vrijgemaakte theoloog Rikko Voorberg in zijn artikel in Lazarus van 30 oktober. Rollins is een gevierde Noord-Ierse schrijver, filosoof en theoloog, en schreef Verslaafd aan God, waarin hij betoogt dat aanvaarding van leegte en niet-weten juist een kern is van christen-zijn.
‘Dat laten Jezus’ kruisiging en andere christelijke verhalen zien. Bevrijding van de verslaving wordt mogelijk wanneer ‘het niets’ als grond van het bestaan wordt erkend in plaats van ontvlucht. In díe diepte is God te benaderen. Het mysterie van Gods werkelijkheid kan worden ontmoet door een diepe en toegewijde liefde voor de wereld zelf.’ (Uitgeverij Skandalon over Verslaafd aan God)
Volgens Voorberg – ‘de theoloog in het wild’ en initiator van de PopUopkerken, en ook wel bekend van zijn boek De dominee leert vloeken – is Rollins als een rechtmatige Ier erg bijgelovig en gelooft hij nog in spoken. En daagt hij ons uit om onze eigen ghosts onder ogen te komen en er niet voor te vluchten of hen te negeren.
‘Want alles wat we wegdrukken zal zich opnieuw aan ons voordoen. Hoe pijnlijk dit ook kan zijn, Peter Rollins stimuleert je om je vragen, angsten en trauma’s onder ogen te durven komen. Als wij onze twijfels en angsten durven te omarmen en zelfs durven te delen, zal dit ons verbinden. Het maakt ons mens.’ (Voorberg)
In het interview in Verslaafd aan God zegt Peter Rollins (foto: JIMA) dat zijn boeken en artikelen het archimedische punt proberen te vinden van waaruit we de gigantische structuur omver kunnen werpen die een reactionaire en afgodische levensvorm propageert, in een valse vermomming van het christelijk geloof; een structuur waar we met ons gezonde verstand misschien de spot mee drijven, maar die we omarmen op liturgisch en inhoudelijk niveau.
‘Dit laatste boek is mijn meest systematische en meest duidelijke schets van het probleem zoals ik het zie. In die zin geloof ik dat het een hermeneutische sleutel biedt waarmee al mijn andere werk kan worden begrepen. Het geeft een beeld van de omheining waarbinnen de rest van mijn werk zijn plek vindt.’ (Uit: Verslaafd aan God)
De zorg van Rollins is dat volgens hem de meeste van de momenteel bestaande kerken werken als een soort drug, met voorgangers die lijken op de aardigste en meest oprechte drugdealers. Waar we voor betalen zijn onze liederen, preken en gebeden die ons eerder helpen om ons lijden uit de weg te gaan dan om het te verwerken.
‘In tegenstelling daarmee pleit ik voor gemeenschappen die eerder lijken op professionele rouwenden die voor ons huilen op een manier die ons confronteert met ons eigen lijden, de stand-up comedians die spreken over de pijn om mens te zijn of de dichters die, in het plaatselijk café, zingen over het leven.’ ( Uit: Verslaafd aan God)
Met andere woorden, vervolgt Rollins, een kerk waar de liturgische structuur God niet behandelt als een product dat ons heel zegt te maken (en een oplossing is voor al onze problemen), maar als het mysterie dat ons in staat stelt uitbundig te leven te midden van de moeilijkheden van het leven.
‘Een plaats waar we worden uitgenodigd om de werkelijkheid van ons mens-zijn onder ogen te zien, niet zo dat we wanhopig worden, maar zo dat we bevrijd raken van de wanhoop die al binnen in ons smeult, de wanhoop die ons tot slaaf maakt, de wanhoop die we weigeren onder ogen te zien.’ (Uit: Verslaafd aan God)
Verslaafd aan God | Peter Rollins | ISBN: 978-94-92183-51-4 | 224 pagina’s | € 19,50
Zie:
- ‘Moderne Luther’ Peter Rollins ontregelt en schopt tegen heilige huisjes
- Peter Rollins bestrijdt het idee van geloof als drug in zijn nieuwste boek Verslaafd aan God
Beeld: paper.hetkontakt.nl
GODENENMENSEN 
Ik schreef het hier eerder, mijn broer, net zo goddeloos opgevoed als ik werd gelovig, ook druk in een kerkbestuur.
Ik heb het er met hem niet veel over, zou dat wel willen, maar denk niet dat hij het wil.
Drie van zijn uitspraken toch maar
– ik weet niet wat ik geloof
– het doet er niet toe of Jezus bestaan heeft, het gaat om de ideeën
– ik word rustig in de kerk.
Dat laatste mag je zien als virtuele drug, maar wat zou er mis mee zijn ?
Over de Ieren, ik was redelijk veel in het land, steeds in hetzelfde familie hotel, waar ik me meer familielid voelde dan hotelgast, wat me daar duidelijk werd is de macht van de kerk, en de afkeer van jongeren van die kerk.
Het leek me dat die net zo ongelovig waren als ik.
Twee van die jongeren die ik kende hebben het land verlaten.
Waarom, dat weet ik dan weer niet, maar van het meisje vermoed ik dat de onderdrukkende kerk best een factor geweest is.
LikeLike
We zien dat de natuur alle leven voortbrengt. Alle leven ontstaat en is ontstaan uit de combinatie van aarde, lucht, regen en zonnewarmte.
Iedereen is vrij zich een beeld van god te vormen die misschien aan de basis van het universum ligt. We weten het, op dit ogenblik, niet.
Iedereen is vrij Boeddha, Christus, Mozes of Mohamed als leidraad in zijn leven te nemen. Die “profeten” hadden, waarschijnlijk, goede bedoelingen. Ze wilden mistoestanden, bij hun volk rechtzetten. Hun uitspraken zijn in onze tijd slechts ten dele nog actueel.
Spijtig zijn er, in naam van die personen, oorlogen gevoerd en misdaden gebeurd. En nog steeds wordt religie misbruikt om macht en rijkdom te verwerven.
Wij zouden uiteindelijk eens moeten begrijpen dat de geschriften van die vroegere “wijzen” slechts beperkt van toepassing zijn.
LikeLike
Iemand die zo oud is als ik, zal kunnen begrijpen hoe vanzelfsprekend opvattingen en rituelen waren. Hij zal ook zich ook herinneren dat in onze wereld ook vanzelfsprekend is dat wij met die opvattingen en rituelen de grootste moeite kregen. Nu zou hij kunnen snappen dat dat aan hun tijdgebondenheid en tijdgebonden gelijkhebberij ligt, waarmee zelfs geweld en nog steeds wapengekletter worden goedgepraat.
Met ons besef van mensenrecht en mensenplicht is nu wel duidelijk dat we de “wijsheid” van het verleden niet eens beperkt moeten toepassen, maar die met onze tijdgebondenheid opnieuw te overdenken en vorm te geven hebben. En nu niet met het gelijk van een groep, maar samen zoekend met uitzicht op de hele mensheid.
LikeLike
Rollins betoogt daarentegen dat aanvaarding van leegte en niet-weten juist een kern is van christen-zijn. Dat laten Jezus’ kruisiging en andere christelijke verhalen zien. Bevrijding van de verslaving wordt mogelijk wanneer ‘het niets’ als grond van het bestaan wordt erkend in plaats van ontvlucht. In díe diepte is God te benaderen. Het mysterie van Gods werkelijkheid kan worden ontmoet door een diepe en toegewijde liefde voor de wereld zelf.
—————————-
Het zouden mijn eigen woorden kunnen zijn. De mens is bevangen door een betovering en hoe onttover je jezelf? Voor mij is het eenvoudig: verlaat de “geziene wereld” en betreedt de “ongeziene wereld”. Maar dat laatste zal velen niets zeggen. Men kan dus alleen vanuit de “geziene wereld” vertrekken. En dat is de wereld van gevuldheid, van (verstandelijk) weten. Pas als de mens aanvaardt dat het weten (dualiteit) hem geen wijsheid kan schenken kan de mens tot niet-weten komen. Niet-weten is het “weten buiten het weten”. In zijn meest eenvoudige vorm kennen we dat allemaal als gé-weten.
LikeLike
Joost
ik ben midden 70, maar die vanzelfsprekendheid staat me niet bij.
Daarom kreeg ik er ook geen moeite mee.
Wel is sociaal democratisch zijn voor mij nog vanzelfsprekend, ondanks dat het er nauwelijks meer is.
LikeLike
Toen ik boven bij Rollins las over “het niets” als grond van het bestaan, dacht ik al: als @Zwerver nu maar niet denkt dat het over zijn “niets” gaat met zijn afkeer van dit leven, mensenweten en mensenwetenschap. Met “uitbundig leven te midden van de moeilijkheden” lijkt Rollins mij veeleer te zeggen dat je de moeilijkheden nu zeker niet moet wegpraten of ontlopen naar zomaar vlug een probleemloze “ongeziene wereld”
Het zou mij niet verbazen dat hij daarom de slavendood van de voordien “uitbundig” liefhebbende Jezus vermeldt. Hij vermeldt die afschuwelijke afgang, “het niets”, uitdrukkelijk en praat die nu niet meer te makkelijk gebruikelijk weg met een “hemelvaart” naar een “ongeziene God in de hemel”. Maar bij die afgang geeft hij overduidelijk niet toe aan maar al te denkbare wanhoop, maar blijft hardnekkig hopen dat we met “uitbundige liefde” -en dat lijkt me meer dan zomaar wat lief doen- ondanks alle moeilijkheden toch toekomst hebben.
LikeLike
Jelle
Zelfs jouw uit het verleden komende -ook mij dierbare- sociaaldemocratisch denken zullen we nu weer opnieuw mondiaal vorm moeten geven en van zijn tijdgebonden historisch jasje moeten ontdoen zodat het opnieuw mondiaal en zonder gelijkhebberij tegenwicht kan bieden aan neo-liberalisme, Amerikanisme, westers materialisme, overal opkomend nationalisme (soms zelfs met vervaarlijk ouderwets nationaal-socialistisch trekken, weet je nog!: zoek maar op wat nationaal-socialisme echt betekent!) en het nog steeds dreigende agressieve communisme. Zelf heb ik -wat ouder dan jij- politiek in de 60/70er jaren nog ervaren hoe oude socialisten in al hun strijdbaarheid zich ook niet zo democratisch gedroegen en ook erg gelijkhebberig waren; zelf dacht ik toen nog met al die vaste opvattingen dat KVP en later CDA christelijk waren en ook echt democratisch; ben daar al heel lang van “genezen”!)
LikeLike
@Joost
Er kunnen geen twee versies van ‘niets’ zijn. Er is dus ook geen versie welke mij toebehoort. Net zoals de ongeziene wereld mij niet toebehoort. Net zoals de problemen mij niet toebehoren, ze zijn.
Je mag ‘niets’ letterlijk nemen, het is de ledige mens.
Peter Rollins stimuleert je om je vragen, angsten en trauma’s onder ogen te durven komen. Ik ben net als hij geen propagandist om moeilijkheden te ontlopen. Integendeel, de ledige mens is onbereikbaar voor hen die de vragen, angsten en trauma’ s niet onder ogen durven te komen. Wees niet sterk, toon je zwakheid…
De egodood is onze huwelijk met de eeuwigheid. Wat is het geheim? God is één. Zijn Licht splitst zich, als schijnt deze door een raam in miljoenen fragmenten. Welk ding zou onzichtbaar kunnen blijven onder zo een Licht? Het is het eeuwige Licht dat het Licht van God is. Er is geen mens op Aarde die kan zeggen dat hij niet in het Licht van God staat. Het is dichterbij dan je hartslag. Toch zijn er niet zo veel welke het Licht opmerken. Dat komt omdat je alleen het Licht kan zíjn. Zijn in niet-zijn.
LikeLike
@Zwerver: God is synoniem met het eeuwige Niets?
LikeLike
@Egbert
Dat zou ik zo niet stellen. Waar er gesproken wordt over ‘het niets’ is dat de grond van het bestaan. Maar dat is niet synoniem aan God. Dan zou God niet in het bestaan zelf aanwezig zijn. Je kan God nooit benoemen. In ons denken is ‘niets’ immers een polariteit van ‘iets’. God kan nooit een polariteit zijn. Het is de reden waarom we God niet kunnen denken. Peter Rollins stelt dat veel theologie een religieuze vorm van kapitalisme is en daar heeft hij gelijk in. Wie nog een verwachting van God heeft, die plaatst God in zijn denken.
Voorbeeld: ik denk de Goede God. Dat betekent dat ik een verwachting in mij zelf schep om aan de voorwaarden van die Goede God te voldoen. Met als bijkomstigheid ook nog eens dat ik overal mensen zie die in de verste verte niet aan de doelstelling van de Goede God voldoen. Dan zou ik dualiteit zien. (met de nadruk op zien)
LikeLike
@Zwerver: Waar er gesproken wordt over ‘het niets’ is dat de grond van het bestaan.
Je ziet God dus ook niet als de grond van ons bestaan, dat benoem je als “het niets”, maar in welke hoedanigheid zie je dan de manifestatie van het bestaan van God zich ontvouwen in de fysieke (stoffelijke) realiteit, je mag hem, stel je, ook geen antropomorfische eigenschappen toebedelen want dat kweekt weer gevoelens van onrust (schept verwachtingspatronen en het je moeten conformeren aan een rolmodel) ik stel maar wat vragen hoor om eens te kijken waar je nu precies op doelt.
LikeLike
@Egbert
Je spreekt over God als iets buiten je zelf. Echter, jij verschijnt in God en God verschijnt ook in jou. Dat klinkt onlogisch als je dat mentaal tracht te begrijpen. Door het buiten je zelf plaatsen verandert God in zoiets als de planeet Uranus. Heel groot en heel ver weg. Je zou kunnen stellen dat de gehele fysieke realiteit God is, maar dan sluit je de grond van het bestaan weer uit. De fysieke realiteit is slechts de ontvouwing. Ik schreef dan ook eerder: God is één. Het punt is dus dat je door het toedelen van (antropomorfische) eigenschappen God al buiten je zelf plaatst. Net zoals de planeet Uranus (niet-gekende) eigenschappen heeft die de planeet Aarde niet heeft.
Het denken is te beperkt voor de materie. Dat komt omdat het denken als eigenschap heeft te verdelen. Het denken kan alleen iets overdenken als het afgescheiden is. Ons eigen denken trekt ons mee die afgescheidenheid in. (perceptie) Vandaar ‘het niets’ als grond van het bestaan. Daar ligt een stukje initiatief van het individu. Het niets kent geen verwachtingen, geen beloftes, niks. Het niets is als een afgrond waarvan je de diepte niet kan peilen en waarvan je maar moet aan nemen dat er als vanzelf een pad verschijnt. Dat doet geen verstandig mens…..
LikeLike
Zwerver,
Wat jij god noemt zou ik gewoon natuur noemen. Wij mensen zijn het produkt van een complex geheel: de natuur.
De natuur die, op aarde, ontstaan is bij het ontstaan van levende organismen uit de elementen aarde, lucht, regen en zonnewarmte.
LikeLike
@Armand
Zowel God als natuur zijn maar namen. Als jij je onderdeel voelt van de natuur, dan schiet je al aardig op. Als je kan zien dat alles relatief is (met elkaar een relatie heeft), als je kan zien dat de natuur bepaalde wetmatigheden volgt, dan begin je te ‘zien’. Zoiets als bijvoorbeeld evolutie is niets anders dan oorzaak en gevolg. Je zou kunnen zeggen dat de natuur oorzakelijk is aan zichzelf. Jij en ik, als mens zijnde, zijn ook oorzakelijk aan ons zelf. De natuur biedt de mogelijkheid om allerlei wetmatigheden te ontdekken. (bloot te leggen) Dan geloof je niet iets, dan ‘zie’ je.
LikeLike
@Zwerver: Je zou kunnen stellen dat de gehele fysieke realiteit God is, maar dan sluit je de grond van het bestaan weer uit.
Dan kom je bij Spinoza terecht, maar ik begrijp nog steeds niet hoe jij tot jouw aanname komt dat de grondslag van het bestaan op het niets is gefundeerd, enkel vanuit het perspectief van ons denken in tegenstellingen (dualisme) want je schrijft: [Vandaar ‘het niets’ als grond van het bestaan] maar wat heeft dan ons bestaan als minuscuul deeltje deel uitmakend van een grootse fysieke realiteit, Schepping met al wat leeft en beweegt, met onze manier van denken te maken, dat is me niet helemaal duidelijk. Hoe leg je dan die connectie.
Of heb je misschien iets met het solipsisme. (Ben ook maar een Google filosoof hoor).
[Echter, jij verschijnt in God en God verschijnt ook in jou]
Wat ik uit jouw schrijven destilleer is dat je een Pantheïst bent, gezien de manier waarop je het e.e.a. belicht. Maar ik kan het natuurlijk mis hebben.
LikeLike
@Zwerver: Even een interessante column van Stine Jensen, filosofe, over het dualistisch denken met zijn tegenhanger het non dualistisch Oosterse denken.
https://joop.bnnvara.nl/opinies/weg-met-het-dualisme-van-lichaam-en-geest
LikeGeliked door 1 persoon
Hallo, even een aanvulling om misverstanden te voorkomen. Geschreven staat: “aanvaarding van leegte en niet-weten juist een kern is van christen-zijn.”
Dat geldt niet alleen voor het christendom, maar voor alle religie.
Bijvoorbeeld sunyata in het oosten is ook diezelfde leegte.
LikeGeliked door 1 persoon
Het hier alsmaar gehanteerde geweldige filosofische “leegte”en “niets” wordt door joodse christenen heel concreet verwoord in het literaire lijdensverhaal over de historische afgang van Jezus met hun joodse psalmwoord: “Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten?” Een in elkaar geslagen Jezus kon ect biet meer praten!) Braaf gezwam over “niets” betekent bijbels in mensentaal uitgedrukt het onvoorstelbare wegvallen van een persoonlijke verhouding met God en het toch blijven hopen, dat dat niet mogelijk kan zijn. Daarom literair na een lijdensverhaal de ook tijdgebonden verrijzenisverhalen, verschijningsverhalen, hemelvaartverhaal met het in menselijk taal weergeven, dat “God hem uit de doden omhoog/overeind heeft getrokken”.
LikeLike
Die “leegte” ontstaat door een ervaarbaar wegvallen van alle zekerheden. Eén van die zekerheden die wegvalt is dan het idee van een persoonlijke god. Daarvoor in de plaats komt dan het “weten” dat alles Vanitas, leegte, is. Zoals zo voortreffelijk gezegd door Prediker: leegte der leegte alles is gebakken lucht.
Dat wordt dan onderstreept door de mythe van het lijdensverhaal van Christus.
Deze mythe staat niet op zichzelf en komt in allerlei vormen overal op de wereld voor.
Ik vind hier één voorbeeld:
https://www.volkskrant.nl/wetenschap/-lijdensverhaal-jezus-is-plagiaat~a3637618/
Dat het mythische lijdensverhaal hier als plagiaat wordt gezien maakt het mijns inzien nog veel sterker dan maar een gewoon historisch verhaal: het gaat in die mythe om een universele veel diepere kern. Dat versterkt de opvatting van Rollins, die juist wil laten zien hoe het idee van God zoals dat in grote delen van de kerk wordt gepreekt niets meer is dan een onmachtige afgod. ‘God als een product dat zekerheid en bevrediging belooft terwijl het niets anders dan onwaarheid en onvrede laat zien.’
Een ervaarbare leegte/sunyata is geen historische wetenschap of een geweldig filosofisch bedenksel. Het is wat overblijft na een catharsis gesymboliseerd door de dood aan het kruis.
LikeGeliked door 1 persoon
https://godenenmensen.wordpress.com/2017/11/02/kerken-behandelen-god-als-een-product/#comment-18721
Het bestaan zelf is duaal van aard. Net zoals ons denken duaal van aard is. In het duale is het ‘niets’ niet te vinden. Belangrijk hierbij is dat jij -Egbert- Egbert ook duaal ‘ziet’. Dat komt omdat de mens voortdurend andere mensen en dingen ZIET. Zolang jij duaal (verdeeld) blijft zien, is het ‘niets’ onvindbaar.
Op solipsisme heb ik ook wel eens gegoocheld, maar ik zie er geen herkenning in, evenmin in pantheïsme. Waar ik het over ‘niets’ heb, is dat autobiografisch. Op empirische wijze vastgesteld dus. Het intellectuele begrijpen is naderhand gekomen. En bij het intellectuele begrijpen zag ik dat het christendom, hindoeïsme, taoïsme enzovoorts het over hetzelfde hebben. De bijbel staat vol met verwijzingen. Maar alleen voor hen die oren hebben om te horen en ogen om te zien.
LikeLike
@Jan
Het is geen probleem dat het verhaal van Jezus plagiaat is. Het kan niet anders of de mens heeft de leegte/sunyata al duizenden jaren voor Christus gevonden. Hoe help je dan de medemens op zijn weg? Dat hebben alle religies gedaan zoals je om 10:40 schrijf. Het christendom is één variant van de velen. En in het christendom is Jezus een centraal figuur. Jezus is voor de gewone mens benaderbaar. Hij is rebels, is vertwijfeld, kijkt om naar de minsten onder ons en geeft uiteindelijk het ultieme offer: zijn leven. Jezus raakt op vele manieren aan zaken waar het om gaat. Hij maakt zichzelf zo klein dat je zijn weg naar de nietsheid kan invoelen. En daar gaat het m.i. toch ook een beetje om; dat je Jezus intuïtief leert in voelen. Of hij nou een mythisch figuur is of niet.
LikeGeliked door 1 persoon
@Zwerver
Je hebt gelijk.
Plagiaat was de opmerking van Assyrioloog Henriette Broekema bij de link hiervoor. Het denken in plagiaat en aan syncretisme is typisch duaal denken.
Dat doen wetenschappers vaak. Dat is de basis van hun rationele denken. Ze zien plagiaat en onderlinge beïnvloeding en tegenstellingen in de diverse religies en historische feiten. Daar hebben ze wel gelijk in, maar dus ook weer niet. (iedereen heeft gelijk en ongelijk in dit soort zaken, zeg ik maar weer) Dat waardeer ik ook bij Joost, die vanuit zijn wetenschappelijke discipline de aandacht richt op het voorbeeld van het leven van Jezus; dat is waardevol.
In al die lijdensverhalen (of het nu Jezus is of Prometheus) ligt een wezenlijke kern die actueel is in het eeuwige NU. Dan gaat het er niet om wie ongelijk heeft in de uiterlijke rationele vorm. Dat gaat het om het diepzinnige feit dat iedereen in essentie gelijk heeft, al is het rationeel irreëel. Het hoeft dus zelfs niet feitelijk plagiaat te zijn. Ik meen dat men na dit soort diepe ervaringen teruggrijpt op archetypische beelden in de psyche van de mens. Dus niet directe overdracht via de “gewone” wereld. Die Jungeriaanse archetypen hebben ook een historie, en kunnen dan tot steun zijn. Tenzij men mystieke ervaringen niet kan duiden of plaatsen door gebrek aan rituelen en cultuur. Dan kan angst ontstaan en erger. Ik meen dan ook dat
Het lijkt me daarom belangrijk dat mythen steun geven en aangevoeld worden in plaats van weggeredeneerd. Gelukkig heeft de film de functie van de verouderde mythen overgenomen. Dat leer ik van Tjeu v.d. Berk. Het verklaart m.i. het succes van in de ban van de ring of van Harry Potter. Dat wordt van binnen aangevoeld.
LikeLike
Men lijkt ondanks mythische en mystieke wijsheid wel bijzonder slecht op de hoogte te (willen) zijn van de moderne historisch-literaire bijbelwetenschap, die in de (mn oudste lagen) van evangelies het historische liefdesgedrag van Jezus en zijn historische afgang bevestigd ziet.. Jezus is met al zijn mythische aantrekkingskracht dus geen mythe als een slechts literaire en aan ons denken overgeleverde Prometheus dat is!
Bovendien zou men nu kunnen weten dat en hoe de schrijvers van oudste evangelies en NTboeken vanuit hun historische ervaring(!) met Jezus en met hun tijdgebonden joodse en klassieke literaire geloofstaal de levensbeschouwelijke betekenis van die historische Jezus weergeven en aangeven waarom ze ondanks zijn afgang toch voor zijn manier van leven kozen.
Dat bij die aldanniet keuze de wel heel concrete moeilijke, historisch ervaren, manier van Jezus’ liefde mn ook voor de minsten onder ons (hier en NU) aan de orde is, lijkt in al dat mythisch gedaver al helemaal te verdrinken.
In onze tijd goed opgeleid zou men zich van die historische feiten en tijdgebonden geloofstaal over Jezus minstens op de hoogte kunnen (laten) stellen. Op grond van aantrekkelijkheid ervan kan men dan levensbeschouwelijk (=wel beslissend voor denken en gedrag) nog al dan niet kiezen voor geloof in die manier van denken en leven. ( Natuurlijk blijft men ook steeds voor de broodnodige kritische culturele diepgang zorgen en in alle openheid naar wereldwijde wijsheid luisteren, romans lezen, naar films kijken en naar toneel/opera/gezang gaan).
LikeLike
@Joost: Braaf gezwam over “niets” betekent bijbels in mensentaal uitgedrukt het onvoorstelbare wegvallen van een persoonlijke verhouding met God en het toch blijven hopen, dat dat niet mogelijk kan zijn.
Dat betreft jouw opvatting conform jouw geloofsovertuiging. Als een hoger referentiekader zijn handen van je aftrekt is het voor jou einde verhaal.
@Zwerver: Waar ik het over ‘niets’ heb, is dat autobiografisch. Op empirische wijze vastgesteld dus
???
Je zou een persoonlijke ervaring als zodanig als “het Niets” kunnen evalueren ( maar als je hebt ervaren, impliceert dat, dat er een getuige in het geding is geweest. In de fase van de diepe droomloze slaap is die getuige echter niet aanwezig.
Betreft dan eigenlijk de gelukzalige rust van het Niets.
“Het Niets” zonder ontbrekende zaken of tijd in het geding, geen oorzaken geen gevolgen, wordt als zodanig wel beschreven zoals de situatie voor de Oerknal, (blijft speculeren natuurlijk) het betreft tevens conform de visie van Freud het “menselijke onbewuste verlangen” naar de spanningsloze toestand voor de geboorte (Thanatos).
Of het niets de grondslag van het bestaan vormt betreft gewoonweg een aanname.
Het bestaan an sich is niet duaal van aard, ons denken echter wel, maar daar had ik al een link over verstrekt. Lees hem nog maar eens uitgebreid door. Ik kan al de daarin genoemde m.i. wel valide argumenten niet allemaal in deze post plaatsen.
Het begrip Niets en ook God kunnen namelijk zoals bekend mag zijn, nogal vele ladingen dekken.
LikeLike
@Egbert
Dat Niets de grondslag van het bestaan is, kan inderdaad een mentale aanname zijn. Dan ga je de al weer de kant op van een geloof. Daarom dient het ook op empirische wijze vastgesteld te worden. En dan heb ik het inderdaad niet over de droomloze slaap, want dan is de getuige er niet. Mystici hebben het al eeuwen over dat Niets. Maar zolang de waarnemer nog dénkt dat hij een afgezonderde waarnemer is, zal dit geloof ook als waar worden ervaren. Dat is de “geziene wereld” waarin alles afzonderlijk wordt gezien. Anders gezegd: waarnemer (ego) ziet waarnemer. Peter Rollins is ook bekend met de empirische wijze van vast stellen, gezien deze quote:
———————–
In een discussie op een studiedag in Nederland eerder dit jaar zei hij dat het cruciale verschil tussen hem en een andere spreker was dat die ander geloofde in een soort harmonie achter de werkelijkheid. De andere spreker keek een beetje wanhopig en zei: ‘Hoe zou je daar niet in kunnen geloven?’ Tevreden constateerde Peter Rollins: ‘Precies, dat is dus het verschil.’ En voegde eraan toe: ‘Luister niet naar me, alsjeblieft. Bij hem is het veel vrolijker.’
————————-
In de christelijke religie wordt geloofd in een suikerzoete realiteit achter de rauwe werkelijkheid waar in we leven. Hou vol! Na dit leven wacht u het eeuwige loon! Dát is de drug. Peter Rollins zegt eigenlijk net zoals ik hier wel eens geschreven heb: “Geloof mij niet!”. Stel zélf de bestaansgrond vast. Op empirische wijze dus.
LikeLike
…”god” is het absolute “zijn” van de eeuwige, absolute, wetmatige “logos”, waaraan alle andere zijn en zijnden contingent zijn. ; een andere logos en andere god…
LikeLike
@Zwerver: Mystici hebben het al eeuwen over dat Niets.
En Christenen hebben het al eeuwenlang over Jezus en zoveel filosofen, zoveel zienswijzen en zo brouwt een ieder zijn eigen levensbeschouwing, die vrijheid hebben we gelukkig, maar empirisch klinkt een beetje als een wetenschappelijke methode, ik denk meer aan verstilling van de geest door middel van meditatie en concentratie, dat behelst in wezen observatie en zelfreflectie, Dus bij jezelf te rade gaan
Marx stelde al over het Christendom; Het is opium van het volk en het houdt de mensen ondanks alle ellende en onrecht die hen wordt aangedaan, in het gareel.
Jezus mag dan een perfect moreel rolmodel geweest zijn, maar hij was niet de enige.
De manier waarop jij redeneert hoor ik trouwens ook wel een beetje terug in de lezingen van Krishnamurti.
LikeLike
[…] van de vorige eeuw hernieuwde interesse ontstond in radicale theologie, waarbij de Ierse filosoof Peter Rollins degene was die de filosofische ideeën wist te ontsluiten voor een groter publiek, doet volgens […]
LikeLike
[…] in vinden. Oude en nieuwe mystici en denkers als Dag Hammerskjöld, Tomàš Halik, John Caputo en Peter Rollins. Zij hebben aandacht voor het onuitsprekelijke, onvatbare, mysterieuze en paradoxale van het […]
LikeLike