‘De Grieken praten over God als een soort onpersoonlijke intelligentie. Maar ik had eerder een persoonlijke ontmoeting met een soort… iets… dat van me hield. Het was iets dat naar me toe kwam en me overeind hielp.’ Dit zegt filosoof Julian Evans. Hij schreef het boek Filosofie voor het leven en andere gevaarlijke situaties, dat in 19 talen werd vertaald. Trouw interviewde hem over zijn extatische bijna-doodervaring: Extase, om verder te komen dan onze kleine ego’s.
‘Jarenlang schaamde Jules Evans zich voor zijn extatische bijna-doodervaring. Nu pleit de Engelsman ervoor vaker collectief de controle te verliezen. ‘Er is iets dat groter is.’
Trouw schreef gisteren dat de 39-jarige Engelse filosoof meer dan tien jaar als het graf heeft gezwegen over zijn extatische ervaring – bang om voor gek versleten te worden, en dat je zijn nieuwste boek De kunst van het controleverlies een revanche op de schaamte zou kunnen noemen. Na een skiongeluk brak Evans zijn rug en een dijbeen en toen hij later weer bij bewustzijn kwam, wist hij zich omringd door een warm, wit licht.
‘Ik had de indruk dat dit verschijnsel het diepste stuk van mijn wezen was en van alle andere wezens,’ schrijft hij in De kunst van het controleverlies.’
Trouw vroeg hem of hij zich schaamde voor zijn extatische ervaring omdat die zoveel weg had van God.
‘Ik geloof het niet,’ zegt Evans, die de mogelijkheid serieus lijkt te overwegen. ‘Ik had zelf wel de indruk dat het om een god ging – maar ik dacht daarbij niet aan een christelijke god.’
De populairste christelijke prediker van Groot-Brittannië, Nicky Gumbel, zette Evans in als reclamemateriaal, en vroeg hem voor een publiek van 500 mensen of zijn bijna-doodervaring hem tot Jezus leidde.
‘Ik zei: nee, het leidde me tot de Griekse filosofie.’
Evans keerde terug naar het stoïcisme van de oudheid, aldus Trouw, dat hij opvat als een vorm van zelfhulp. Maar een verklaring voor zijn extatische ervaring vond hij er niet.
‘Eerder bevestigden de rationele filosofen het ongemak met extase dat hijzelf had gevoeld. En dat ongemak leefde zeker niet alleen bij hem, ontdekte Evans, die inmiddels onderzoek deed aan het Londense Centrum voor historisch onderzoek naar emoties.’
Evans stelt dat het christelijke Europa een rijke cultuur van contemplatieve en mystieke rituelen heeft gekend, die met de Reformatie de kop werd ingedrukt.
‘Alleen in de marge werd extase toegelaten, bij methodisten bijvoorbeeld. Maar die werden beschouwd als domoren. De nieuwe kerkelijke elite keek erop neer.’
Volgens Evans kan extase verbindend kan werken. Hij denkt daarbij aan de dionysische feesten in het oude Griekenland, waar uit het hele land mensen op afkwamen: ze voelden zich herboren – en verbonden met elkaar, met hun samenleving, met de natuur, met God. Hij zegt dat je hetzelfde ziet op de muziekfestivals van deze tijd.
Evans zegt dat zijn christelijke vrienden zeggen dat hij zijn ontmoeting met God kapot-analyseert, maar stelt dat zijn boek juist bedoeld is om een balans te vinden tussen het vermogen je over te geven én het vermogen na te denken.
De filosoof houdt van een rommelig religieus landschap, waarin mensen voortdurend grenzen oversteken en denkt ook dat we meer over onze eigen traditie kunnen leren.
‘Ik ben nog steeds geen christen (lacht), maar ik ga wel vaker naar de kerk. Ik heb er veel geleerd over nederigheid – daar zijn de Grieken niet zo sterk in, en New Age ook niet. Waarom zou je voor één traditie kiezen?’
Zie: Extase, om verder te komen dan onze kleine ego’s (Trouw, Blendle)
Beeld: pimvanlommel.nl
De kunst van controleverlies | Jules Evans | Ten Have | 304 pagina’s | 07-08-2017 | ISBN: 9789025905279 | € 22,99
Evans laat zien dat we voor het goede leven behalve het rationele ook het irrationele nodig hebben. Maar de teugels laten vieren vinden we vaak eng. Evans laat zien hoe je dit veilig kunt doen. Hij gaat te rade bij talloze denkers en kunstenaars. Ook dompelt hij zich onder in onder andere een dansworkshop en een tantra-festival.
Filosofie voor het leven | Jules Evans | Ten Have | 312 pagina’s | 08-11-2014 | ISBN: 9789025903671 | € 15,00
Evans was afgelopen jaar niet weg te slaan van onze publiekspodia, o.a. de Filosofie Nacht, de Rode Hoed (Amsterdam) en Het zoekend hert (Antwerpen). In september treedt hij op tijdens het Happinez Festival, in oktober tijdens Tedx Breda. Zijn populariteit dankt de Britse denker aan zijn authenticiteit: op basis van zijn eigen geschiedenis laat hij zien dat de filosofie van de oude Grieken en Romeinen nog dezelfde levensveranderende kracht heeft als destijds.
GODENENMENSEN 
– …het enige absolute ‘zijn’ is dat van de eeuwige wetmatigheid van de logica, de wiskunde en andere exacte kennissen, zodat de rede niet van de werkelijkheid en. de werkelijkheid niet van de rede verlaten is..
– … wat men ook ‘god’. kan noemen is dat enige absolute zijn, de absolute ‘logos’ , waaraan alle andere zijn contingent is…
– … of. E=mc2. wordt. E=mc2= PSy, Waar Psy staat voor dat enige absolute zijn zelf, een andere logos en andere god…
-… spijtig voor het steeds in herhalingvallen,… maar de waarheid is er om herhaald te worden,…sorry ! Valere De Brabandere.
LikeLike
….. ‘Waarom zou je doen alsof één spirituele praktijk de waarheid in pacht heeft?’….
……’ Hij houdt van een rommelig religieus landschap, waarin mensen voortdurend grenzen oversteken.’….
Mooie denker.
LikeLike
Waarom zouden slechts enkelen een bijna-dood-ervaring hebben met de veelbesproken lichtverschijnselen? De meeste mensen, die ik zag sterven hadden moeite met die door ons nog steeds in alle opzichten “onverlichte” en vaak zelfs pijnlijke werkelijkheid van sterven en dood. Dat we “opgeroepen” zijn om dit concrete (gekregen) leven met zijn einde -als individu en samen- ook dan met al onze -ook medische- moeite/zorg en liefde te omringen, zal humanist en gelovige in geweten duidelijk zijn. Ook beseffen we uit ervaring maar al te goed hoeveel moed en inzet dat dan kost. Een “bewijs” van lichtverschijnselen kan ons die “oproep” tot zorg, moeite en liefde bij onze dood en bij onze stervende naaste niet “verlichten” of uit handen nemen.
LikeLike
@Joost, dat ben ik met je eens, het betreft altijd enkele uitverkorenen, terwijl er praktisch nooit over de z.g. helle-ervaring wordt gerept, sommige mensen ervaren dan geen vrede maar slechts angst en duisternis, maar dat is (gelukkig) ook maar aan enkelen voorbehouden, persoonlijk zie ik er niets van toegevoegde waarde in en denk meer dat deze fenomenen opgewekt worden het lichaam dat aan de noodrem trekt om te overleven.
LikeLike
Het is erg logisch dat veel mensen moeite hebben met sterven. Met het fysieke sterven dient het ego zichzelf (noodgedwongen) op te geven. Mensen die al bij leven gestorven zijn zullen minder moeite hebben met sterven. Sterven aan jezelf is ook een extatische ervaring.
LikeLike
Zwerver Je ego opgeven voor een ander (en gelovig ook voor de Ander) en ook wat men wel “versterven” noemt, lijkt me nog al wat anders dan wat ik -zelfs verlicht wrschl bij mijn dood zonder warm licht– bij sterven en dood bedenken en weten kan.. Er is menselijk met het vervelende fysieke ook het onvermijdelijk geestelijk sterven (Als gelovige christen zeg ik zelfs – vóór ik over verrijzenis spreek en over zijn dood heen praat- dat Jezus “gestorven en begraven” is, weet dat hij historisch zelfs smadelijk uit de weg werd geruimd..en ben me dat bij ieder kruisbeeld maar al te bewus!)
LikeLike
@Zwerver: Als je iets leest over de veel werelden interpretatie is het sterven geen enkel probleem meer.
https://www.ninefornews.nl/parallelle-universa-veel-verschillende-werelden-video/
De ontwerper van deze theorie (Hugh Everett) vond bij zijn vakgenoten echter weinig bijval, zijn dochter pleegde jaren na zijn dood zelf moord en liet een briefje achter met daarop de boodschap dat ze haar vader wilde gaan vergezellen in een ander universum.
Dat kan voor labiele mensen dan de uitkomst zijn van dergelijke SF-achtige ideeën.
@Bert: Maar wat voor kritiek zou jij dan nog op de gelovigen kunnen hebben, want je stelt dat je je goed in deze interpretatie van de kwantumfysica kunt vinden terwijl er geen splinter bewijs voor is.
Dit betreft uiteindelijk dan toch een kwestie van blinde voorkeur, je weet er wel wat vanaf maar je bent uiteindelijk geen fysicus. Maar dan nog, het roept allemaal veel te veel vraagtekens op.
LikeLike
@Joost Tibosch
Versterven wil zeggen, het zich ontzeggen van – dus sterven aan – materiële of geestelijke genoegens om tot grotere geestelijke zelfbeheersing en inkeer te komen. Sterven aan je zelf gaat een stapje verder. Daarbij gaat het om het opgeven van alle ‘ikkigheid’. Waarbij je dus ook moet denken aan zaken als gekrenktheid, beledigd zijn enzovoorts. Het is altijd ‘ik’ die gekrenkt is, beledigd is, iets onrechtvaardig vind, enzovoorts. Het trachten om ‘niets’ te zijn. Maar dan niet als een leuk spiritueel ideetje, maar als toegepast in de praktijk.
De mens heeft een innerlijke spiegel waar hij altijd zichzelf ziet. Ontdaan van alles wat ‘ik’ betreft resulteert in een lege spiegel. In mijn optiek is dat een transformatie van de mens. Ik weet dat we van mening verschillen over de al dan niet historische Jezus. Maar afgezien van die kwestie zou er het zien kunnen zijn dat Jezus is gestorven aan zichzelf. Alles wat ‘ik’ aan hem was, had hij opgegeven/overgegeven.
LikeLike
Ik heb zelf een BDE gehad. Ik zag idd een hel wit licht. Met god of iets dergelijks had dat niets te maken. Het enige wat ik zag was het gezicht van de hartchirurg in het centrum van dat helle licht. Na de operatie heb ik van de arts vernomen dat ik een allergie had tegen het bloedplasma dat gebruikt werd. Hij heeft mijn een injectie met cortisone gegeven. Wat er verder plaatsgevonden heeft weet ik niet. Ik ben na 2 dagen ontwaakt.
Ik geloof niet in de verhalen die rond die BDE’s verteld worden.
LikeLike
Zwerver Met biologie, sociologie en psychologie valt menselijk beperkt heel wat te weten over sterven van mensen; met historisch-literaire wetenschap valt beperkt menselijk ook heel wat te weten over het sterven van de historische Jezus. Alle mogelijke ideeen over menselijk sterven uit je duim zuigen, levert wellicht zgn “alwetendheid” op, maar slaat wel discussie tussen mensen dood.
LikeLike
@Joost Tibosch
Wat voor de één uit je duim zuigen is, is voor een ander de verkenning van de innerlijke wereld.
Zaken die al eeuwen terug beschreven zijn door mensen blijken te kloppen.
Over Waarheid kan je dan ook geen discussie aan gaan.
Waarheid zegt mij immers dat ik ‘niets’ ben. Je dient echter niet mij te geloven, maar zélf op zoek te gaan naar die Waarheid. Geen Waarheid om te geloven, je kan immers ‘niets’ niet geloven. Dat kan je alleen zijn…..
LikeGeliked door 1 persoon
Zwerver Ik laat jou lekker niets zijn! Jij vind dat blijkbaar iets geweldigs!
LikeLike
Bij mijn bijna dood ervaring heb ik een helder licht gezien. Tijd om daarover na te denken was er niet. Het duurde ongeveer 1 seconde. Verder 2 dagen niets tot mijn ontwaken uit de coma.
LikeLike
@Zwerver, wat is waarheid, wat is niets, wat heet nu op zoek gaan naar, de enige oplossing is awareness, dat schreef Lucas Blijdschap ook altijd, ik postte soms wel eens op zijn blog, waar die nu gebleven is.
Weet jij dat misschien ook Paul.
LikeLike
@Egbert
Hoewel ‘niets’ niets aan duidelijkheid te wensen over laat, is het kennelijk heel moeilijk te bereiken voor mensen. Iets zijn daarentegen is zo eenvoudig als maar kan. Behalve voor kinderen, die hebben soms nog moeite met ‘iets’ te zijn. Ik denk dat dat komt omdat hun ratio nog niet zo ontwikkeld is. Ze moeten nog wat studeren om ‘iets’ te worden. De vraag is, wat is dat iets? De antwoorden staan overal. De mensheid heeft zich met deze materie bezig gehouden zolang als zij bestaat.
Dat ‘iets’ noemen we ego. Ego loslaten is het moeilijkste voor de mens wat er is. Zelfs een stoïcijnse houding is al erg moeilijk. Zijn hele leven is de mens bezig met het beschermen van het eigen ego. Totdat je fysiek moet sterven. Dan is er geen ontkomen meer aan. Het ego kan dan nergens meer naar toe. De ego-dood is onontkoombaar, dus kan je het net zo goed meteen doen. Merkwaardig genoeg zijn maar weinigen het met me eens. Joost vind het niks om ‘niets’ te zijn. Zo maakt ieder zijn keus. Totdat er niks meer te kiezen valt.
LikeGeliked door 1 persoon
Er is iets dat groter is: dat laat zich niet vatten in logica, niet vatten in woorden, niet vatten in tijd….. Ook niet te claimen door religie (welke dan ook) ….
Het overstijgt de menselijke begrippen van hemel en hel, donker en licht…. Het is meer en gelijk minder dan dat.
Het is simpelweg groter dan het kleine “ikje”, terwijl het kleine “ikje” er vol-ledig deel van is.
Sterven (aan jezelf) is nederig niets kunnen zijn, te weten niets (zeker!) te weten als klein “ikje”, eenvoudig te “zijn”. En gelijktijdig toch te “weten”…. Het vindt Alles en Iedereen: noem het God, noem het Bron, noem het Licht, noem het Liefde, het is Alles en Niets…
Het is niet zo vreemd, dat mensen met een BDE het moeilijk vinden om over zulke ervaringen te praten in een wereld die alles wil verklaren/analyseren, ook al begrijpen ze niet dat niet alles logisch (volgens beperkt menselijke logica) valt te “bevatten”.
LikeGeliked door 1 persoon
Als je wederopstanding wilt beleven, zul je toch eerst moeten sterven. Wederopstanding betekent “uit de dood op staan”. Maar iedereen is bang voor niet-bestaan en bestaat daarom niet. Het is zoals een ongeboren kind, die niet weet van de wereld buiten de baarmoeder, maar tóch onderdeel is van diezelfde wereld.
De oude mens sterft aan de nieuwe, weder opgestane mens. Het is een totale overgave, je kan niet een procentje van de oude mens achter de hand houden voor het geval dat… Het is de kern van mystiek, welke gepaard gaat met ‘sidderingen’. Een mystieke extase. En dat is nog maar een preludium. Want als er een wereld buiten de gekende wereld is, waar houdt dit op?
LikeGeliked door 1 persoon
@Zwerver, kinderen gaan zich op een gegeven moment ook op een bepaalde manier profileren t.a.v. hun leeftijdsgenoten, ook in de puberteit proberen ze hun identiteit te vinden, welke ze bij hen passend vinden, (hetgeen waarmee ze zich graag identificeren en wat ze aanspreekt) dat betreft tevens een psychologische overlevingsstrategie om in de groep te kunnen functioneren en gelijkgestemden te vinden, pas op oudere leeftijd ga je het e.e.a. relativeren en komen de levensbeschouwelijke vragen in het geding, hoewel je dat ook wel jonge mensen met oude zielen hebt die daar al veel eerder mee bezig zijn, als ik Rutten zie denk ik altijd aan een oud en wijs jongetje:), die is trouwens gegrepen door het geloof, zoals hij vertelde bij Andries Knevel, dat had niets met al zijn intellectuele bagage te maken.
Afstand doen van het zelf (ego) is nogal problematisch omdat je te maken hebt met o.a. verdrongen emoties zelfs uit je vroege jeugd, (on)bewuste overtuigingen etc die wel degelijk je doen en laten blijven aansturen, m.a.w. je kunt niet zomaar even een knop omzetten.
Daarom is het onbevooroordeeld blijven observeren van je binnenwereld (awareness) van cruciaal belang om tot enig zelfinzicht hieromtrent te komen. Het ego betreft trouwens een fenomeen wat zich nogal voor een brede interpretatie leent.
Maar je kunt bij leven ook niet Niets zijn, tenzij je er pogingen tot innerlijke geestelijke verstilling en relativeren mee bedoelt, dan nog ben je je daar bewust van het aanmeten van een dergelijke innerlijke psychische gesteldheid en kunt tevens toch blijven genieten van al het aardse, (zo zou ik nog wel eens een zeereis rond de wereld willen maken) maar als je het tijdelijke met het eeuwige verwisselt, dan wordt het natuurlijk een ander verhaal. Dan is het definitief game over. Maar daar hoef je toch niet alvast op vooruit te gaan lopen. Wat heeft dat nu voor zin. Dat komt vanzelf wel een keer..
.
LikeLike
@Egbert, het klopt wat je schrijft. Al jong vind identiteitsvorming plaats en zie er dan nog maar eens af te komen. Toch is dat wel waar bijna alle religies en filosofieën naar verwijzen. Het probleem met identiteitsvorming is dan ook dat mensen telkens op elkaar reageren en omdat er vaak frictie ontstaat wordt zo de identiteit telkens herbevestigd.
Waar het bij het ‘niets’ om gaat is totale controleverlies oftewel overgave. Maar geen overgave aan iemand (God of zo). Verstilling wordt er niet mee bedoeld, verstilling is de weg er naar toe. Verstilling, stoïcijnsheid, niet doen. Wat je feitelijk niet-doet is identiteit herbevestigen.
Rutten vind ik niet zo’ n interessante man. Meer geleerde kennis dan in de praktijk gevormde kennis. Ik snap dat sowieso niet, waarom iemand spiritualiteit op intellectuele wijze benadert. Men dient allerlei horden zoals paradoxen te nemen. Dat kan niet alleen met de ratio.
LikeGeliked door 1 persoon
@Zwerver, als je twintig of dertig bent houd je je daar in de regel niet zo mee bezig, dan heb je het druk met andere zaken, een gezinnetje stichten, kinderen opvoeden, de kost verdienen, In het Hindoeïsme delen ze het leven op in een aantal fases, de laatste fase behoort dan in het teken te staan van het zoeken naar de (eventuele) zin van het leven, het jezelf aanmeten van een identiteit heeft in zekere zin op een bepaalde leeftijd wel degelijk nut, later als het goed is zou je er op een geven moment door heen moeten zien, maar zover komen veel mensen niet eens. Ook d.m.v. groepsdruk en zelfs het gevaar van sociale uitsluiting, je kunt het spelletje natuurlijk wel blijven meespelen maar het gaat erom wat zich innerlijk aan inzicht in je voltrekt.
Je schrijft: Waar het bij het ‘niets’ om gaat is totale controleverlies oftewel overgave. Maar geen overgave aan iemand (God of zo).
Maar dan ben je ook weer met een concept bezig, op zoek naar een bepaalde ervaring, de beste manier is (m.i.) om te beginnen (dit betreft Oosterse wijsheid) met Dharana, (concentratie)
iedereen heeft wel eens iets in zijn leven gedaan waarin hij/zij helemaal opging en zichzelf vergat, dan heb je in wezen al Dharana beoefend, dan volgt Dhyana etc.
Rutten is wel echt gegrepen door het geloof en dat gegeven kan hij onmogelijk verwoorden, nu probeert hij zijn geloof uit te dragen met allerlei argumenten zoals fine-tuning, ontologische godsbewijzen en ga zo maar door. Daar heb ik ook niets mee op.
LikeLike
@Egbert Tussen mijn 20e en 30e hield ik me ook met dat soort zaken bezig. Dat gaat gewoon tussen de bedrijven door van kinderen krijgen enzovoorts. Doen het niet-doen vind plaats in je eigen leven. Ik noemde het alleen geen niet-doen. Waar we het over hebben is toegepaste zelfkennis. Dat staat geheel los van hindoeïsme , christendom of whatever. Het nadeel van studie van (bijvoorbeeld) hindoeïsme is dat je daadwerkelijk gaat geloven wat er geschreven staat. Het leven opdelen in fases is onzin. Sommigen gaan nooit “het pad” op, anderen doen dat al van jongs af aan.
Ja, ik beschrijf controleverlies als een concept. Hoe kan ik anders met jou van gedachten wisselen?
Wat je beschrijft (iedereen heeft wel eens iets in zijn leven gedaan waarin hij/zij helemaal opging en zichzelf vergat) is herkenbaar. Maar dat heeft weer niets te maken met “het niets”, controleverlies, zelfovergave of hoe we het ook maar noemen willen. Niets zijn is geen spirituele oefening of toestand.
Rutten is een typische rationalist. Theorie en theologie kan je tot in het oneindige uit spinnen in steeds mooiere en diepzinnigere beschouwingen. Ik lees op de wiki-pagina zijn modaal-epistemische Godsargument. Daar wordt je toch niet goed van? Een hoog-intellectuele beschouwing om te bewijzen dat God bestaat. Wie interesseert dat nou? Dan heb je volgens mij iets niet goed begrepen. Bewijzen dat God bestaat is een van de raarste bewegingen die een mens kan doen. God vind jóu, niet andersom……
LikeGeliked door 1 persoon
@Zwerver: Wat er geschreven wordt over het opdelen de verschillende levensfasen zit grofweg gesproken (langs de grote lijnen) wel een kern van waarheid in, dat heeft ook te maken van het fysiologisch verouderen en het opdoen van levenservaring, Sadhana en Dhyana komt eigenlijk uit de Yoga discipline, ben zelf ook geen aanhanger van welke religie dan ook maar zie wel het nut van dergelijke concentratieoefeningen in, dat laat op den duur, als je volhardt steeds minder ruimte over voor andere geestelijke beslommeringen, waar het verder toe gaat leiden weet ik niet, wat jij beschrijft zoals controle verlies, dat lukt mij niet.
Ik snap wel dat je het moet benoemen, maar weet niet wat ik me erbij moet voorstellen.
Je schrijft: Maar dat heeft weer niets te maken met “het niets”, controleverlies, zelfovergave of hoe we het ook maar noemen willen. Niets zijn is geen spirituele oefening of toestand.
Dat moet je niet te hard roepen, neem nu eens de seks, het orgasme wordt niet voor niets de kleine dood genoemd. Seksualiteit wordt ook aan spiritualiteit gelinkt zoals bijv in de leer van Tantra, maar niet wat ze hier in het Westen er allemaal van bakken.
Ik schreef toch dat Rutten toegaf aan Andries Knevel dat hij was gegrepen door het geloof, dat gegeven kon hij met al zijn intellect niet verwoorden,
(Nogmaals) dat hij nu zijn intellectuele bagage gebruikt zijn geloof mee uit te dragen heb ik ook niets mee op.
LikeLike
@Egbert
Niet alles valt rationeel te verklaren/dood te analyseren….
Einstein zei het al: God dobbelt niet, Gödel wist al: niets valt wetenschappelijk voor 100% waterdicht te verklaren….
LikeLike
@Fragmentje: Ik zal de laatste zijn die dat beweert. Waar haal je dat dan uit mijn posten.
LikeLike
@Egbert
Je hebt ergens wel een punt. Spiritualiteit heeft overal raakvlakken met elkaar. Als ik het over ‘niets’ heb, dan heeft dat ook zijn invloed op andere vlakken. Inderdaad, ook met seksualiteit. Anderzijds ben ik er terughoudend in om die raakvlakken te benoemen. Tantrische seks klinkt velen als een leuk hebbedingetje in de oren. Maar zo werkt het niet. Overigens heb ik geen idee wat ze op dat gebied er hier in het Westen van bakken. Maar een jacht op een nieuwe kick lijkt me niet verstandig.
We hebben het in dit blog over iets dat groter is. Maar dat kan de mens alleen opmerken als hij zichzelf kleiner maakt. Zó klein dat er niets over blijft. Wat er dan gebeurd is dat je je binnenwereld betreedt. Feitelijk kan je dan zeggen dat je dan een gebied betreedt wat NIET je denken is. Het is immers je (zintuigelijk) denken wat normaliter de dienst uit maakt. Dat zintuigelijk denken resulteert in een veruitwendigd bewustzijn. Door het betreden van de binnenwereld krijg je een verinwendigd bewustzijn. Wat uiteraard hetzelfde bewustzijn is, want het veruitwendigd bewustzijn blijft gewoon intact.
Je schrijft: wat jij beschrijft zoals controle verlies, dat lukt mij niet. [/quote] Wat niet is kan nog komen. Roland v Vliet beschrijft in zijn boek over “de filosofie van het ik” de triniteit van de mens. Dat vind ik in filosofische zin een mooie beschrijving. In jou is ook de “hogere Egbert” aanwezig. De leverancier van intuïties. De vraag is hoe je die “hogere Egbert” tot leven wekt. (niet juist uitgedrukt) Die “hogere Egbert” woont in ieder geval niet in je ratio. (Hoger is ook niet juist uitgedrukt, in jou is geen hogere of lagere Egbert. ) Ik zou de hogere Egbert het liefdeswezen in jou noemen. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat je nu liefdeloos bent. Maar het is het ego (de lagere Egbert) die de hogere Egbert in de weg staat. RvV heeft het in zijn boek ook over de zelfwaarneming. Dwz je zelf waar nemen als een ander, maar ín je zelf. Dat is precies zoals ik mijzelf ook innerlijk waar neem. Daarin herken ik ook dat RvV niet alleen op hoog intellectueel-filosofisch niveau zit (zat, hij is dood), maar ook spreekt vanuit de praktijk.
Waar we het in spiritualiteit en religie het altijd over hebben is hoe we zelf in elkaar zitten. En hoe zich dat verhoudt met alles wat NIET duaal is.
LikeGeliked door 1 persoon
@Zwerver: Ik had al eens eerder een recensie over het boek van Ronald van Vliet gelezen, nu breng jij het weer te sprake, misschien dat ik het ga bestellen, ben er wel benieuwd naar, (had ook nog een boek van Annie Besant besteld, mag me nu eenmaal graag een beetje breed oriënteren).
LikeLike
@Egbert
[Ik zal de laatste zijn die dat beweert. Waar haal je dat dan uit mijn posten.]
Dat beweer ik ook niet, dat jij dat beweert. Ik krijg slechts het gevoel als ik je postings lees, dat je veel verstandelijk (rationeel) tracht te verklaren. Mea culpa 😉
LikeLike
@Fragmentje: Misschien kom ik ook wel een beetje zo over hoor, het zal wel iets met controle dwang o.i.d. te maken hebben, maar ik heb genoeg dingen in mijn leven meegemaakt on te ontdekken dat bij lange na alles niet te rationaliseren valt. En gelukkig maar.
LikeGeliked door 1 persoon
@Egbert
Ik kan het boek aan bevelen. Paul nog dank voor het onder de aandacht brengen. Annie Besant zegt mij niks. Maar ik hoor het graag als je er wat wijzer van ben geworden.
LikeLike