Uit onderzoek van de universiteit van Chicago blijkt onder meer dat kinderen uit ongelovige gezinnen zich vrijgeviger gedragen dan hun religieus opgevoede leeftijdsgenootjes. De vraag is of het psychologisch onderzoek eigenlijk wel met geloof te maken heeft. De Volkskrant onderzocht het onderzoek, gepubliceerd in Current Biology, en komt tot de conclusie dat je voorlopig maar één ding kan concluderen: dat elk kind wel eens gul is. Met of zonder geloof. Culturele verschillen werden over het hoofd gezien.
‘Barmhartigheid, dat is iets waar religieuze groepen doorgaans mee etaleren. Geen wonder dus dat dit underdog-nieuws in de wereldwijde media een warm onthaal kreeg: The Guardian, de Telegraaf, maar ook de Volkskrant wijdden er een bericht aan. Was die aandacht terecht?’
Joop kopt zelfs: Religie maakt kinderen egoïstischer en gemener, en stelt dat opzienbarend onderzoek de aanname dat religie juist altruïsme en naastenliefde stimuleert, onderuithaalt.
‘De resultaten staan in schril contrast met het cliché dat het juist de religieuzen zijn die meer om hun naasten geven. Waarom dat zo is, is nog onduidelijk maar de onderzoekers komen wel met een mogelijke verklaring: juist omdat religieuze mensen van jongs af aan geleerd wordt dat ze ‘beter’ zijn dan anderen, zijn ze minder geneigd goed gedrag te vertonen.’
Scientias besteedt er aandacht aan en ook Welingelichte Kringen. De laatste stelt dat godsdienstige kinderen egoïstischer zijn en dat volgens de onderzoekers het geloof een negatieve invloed heeft op het altruïsme van kinderen.
‘In het algemeen wordt aangenomen dat kinderen die opgroeien met een religie altruïstischer en vriendelijker naar anderen toe zijn. Religie zou ook van belang zijn voor de morele ontwikkeling, maar die veronderstellingen worden nu op wetenschappelijke basis onderuit gehaald.’
Wetenschapsjournalist Ronald Veldhuizen, in de Volkskrant van afgelopen vrijdag, noemt de waarde van het onderzoek twijfelachtig en gerommel in de marges en stelt dat de vraag dan rest is in hoeverre dat margeverschil daadwerkelijk met geloof te maken heeft. Kinderen in ongelovige gezinnen zijn bijvoorbeeld vaak welvarender, en daar hielden de wetenschappers nauwelijks rekening mee.
‘Wat de wetenschappers ook over het hoofd zagen, waren de mogelijke culturele verschillen in hun steekproef: de kinderen kwamen uit Canada, Turkije, China, Jordaan, de Verenigde Staten en Zuid-Afrika. Allemaal factoren die het gevonden verschil, dat toch al klein was, teniet kunnen doen. Eigenlijk kun je voorlopig maar één ding concluderen: dat elk kind is wel eens gul is. Met of zonder geloof.’
‘Het onderzoek zelf is niet slecht, want de gegevens van de 1170 kinderen zijn heus waardevol, maar conclusies over gulheid en een al dan niet religieuze opvoeding zijn hieruit niet te trekken. We beoordelen de claim daarom als ‘twijfelachtig’.’
Zie:
* Religie maakt kinderen egoïstischer en gemener
* Godsdienstige kinderen zijn egoïstischer
* Zijn atheïstische kinderen guller en liever dan religieuze?
Illustr: solitude-sweetsolitude.blogspot.com
GODENENMENSEN 
ligt er maar net aan in welke cultuur je bent opgevoed met welke normen en waarden.
LikeLike
@Niels, precies wat de Volkskrant zegt. 😉
LikeLike
Gelukkig hebben volwassenen (met name ook in deze tijd van het jaar) in onze cultuur meer en uitdrukkelijk oog en aandacht voor hun kinderen gekregen Met hun kinderrechten zijn ze namelijk meer dan slechts kleine “op te passen” volwassenen en verdienen alle kans en ruimte om naar toekomst toe ook zelf naar eigen oordeel volwassen te worden.
LikeLike
Volgens de theosofen is er een oorzakelijk verband. In de gedragspsychologie wordt dat feitelijk geconstateerd.
In de religieuze opvoeding ligt de nadruk op goed en slecht en ethiek en plichtenleer om goed te zijn. Vaak bestaat daar de opvatting dat de mens van nature geneigd is tot het slechte. Men strijdt dan tegen het slechte waarvan men meent dat het in jezelf aanwezig is en dat wordt dan daardoor onderdrukt
Volgens de theosofen groeien opvattingen door aandacht er aan te schenken.
Dus het je verzetten tegen het slecht te zijn, (slecht zijn als een mentaal object) doet het besef slecht te zijn groeien, door die aandacht op het slechte zelf.
In de gedragspsychologie is de methode om bijvoorbeeld een obsessie te neutraliseren, door er juist NIET aan te denken. . Vergeten is het sleutelwoord tot gedragsverandering. men spreekt dan van cognitieve labeling.
In de dieptepsychologie veroorzaakt het onderdrukken van problemen een complex. Dat complex beïnvloed vanuit het onderbewuste het gedrag. In dit geval het onderdrukken van het slechte onder de aanname slecht te zijn.
LikeLike
In tegenstelling tot wat de oude joodse geschriften zeggen, wordt de mens onschuldig en zonder enige ondeugd geboren, alhoewel dit weer niet helemaal juist is. De mens erft van zijn voorouders negatieve punten. Hoe is dat te verklaren? De mens en ieder ander levend wezen wordt geboren met de wil zich een plaats in zijn biotoop te veroveren. Deze drang gaat bij sommige levende wezens zover dat zij alles wat die overlevingsdrang in de weg staat, vernietigen. Het DNA bepaalt, voor een gedeelte ons uitzicht maar ook hoe we ons gedragen. De DNA van de kinderen wordt overgeschreven van de ouders om een nieuw DNA te vormen.
Daardoor vindt er een evolutie plaats. Een andere oorzaak van de evolutie is het volgende. Door de overlevingsdrang worden de actieve delen, binnenin het DNA, aangepast en veroorzaakt nieuwe eigenschappen. Deze mogelijkheid om DNA aan te passen wordt reeds toepast in gemodificeerde plantensoorten, die bv bestand zijn tegen insekten en virussen (ziekten).
LikeLike
Armandmaes
Het oudste gegeven wat we hebben over de befaamde evangelietekst “zo gij niet wordt als kinderen” stamt uit het latere “evangelie van Thomas” (Th22). Daar wordt verteld dat de jood Jezus een moeder haar baby zag voeden en zich toen liet ontvallen: “Als we deze wereld tot komend Rijk van JHWH willen maken, zullen we als deze baby moeten zijn”. Hij moet bedoeld hebben dat we slechts als we ons niet door het verleden laten ringeloren, echte toekomst kunnen hebben, Blijkbaar kende ook deze jood, toch goed op de hoogte van het Genesisverhaal, nog geen christelijke erfzondetheologie. Zou die eigenlijk wel zo christelijk zijn? Zouden christenen bij het doopsel van hun baby’s niet eerder aan de toekomst van de wereld moeten denken dan aan een erfzonde uit het verleden? Het laatste bijbelboek van de christelijke bijbel dat over toekomst van de wereld gaat, eindigt dan ook met “de Vrouw en haar Kind”.
LikeLike
De joden hadden in die tijd wel het idee dat kinderen gestraft werden met ziektes, voor de fouten van hun voorouders. Nu weten we dat dit met DNA kan te maken hebben. Ik weet niet hoe de joden daar nu over denken. Ik heb geen joodse kennissen.
LikeLike
Zijn nog best veel gelovigen die dat denken over Aids.
LikeLike
@nielsbosman
We kunnen er alleen uit besluiten dat kinderen niet verantwoordelijk zijn voor de fouten van de voorouders. Ondanks dat kinderen onschuldig geboren worden ze beïnvloed worden door DNA, door opvoeding, door invloeden van familie en vrienden en kennissen.
LikeLike
.Armand Maes citaat:
“We kunnen er alleen uit besluiten dat kinderen niet verantwoordelijk zijn voor de fouten van de voorouders”
1. Verantwoordelijk ben je alleen als je een vrije wil hebt.
2. Dat is volgens mij niet zo, dus in dat geval is niemand ergens verantwoordelijk voor. Ook ouders kunnen dus geen fouten maken.
3. Te constateren valt dat er oorzaken en gevolgen zijn. Opvoeding, omstandigheden, voedsel tekort, trauma’s en ook erfelijkheid.
4. conclusie: we dienen mild te zijn en geen oordelen te vellen over dat iemand “fouten” maakt: goed en kwaad bestaan alleen als wat men (individueel of groepsmatig) aangenaam of onaangenaam vindt.
toegift:
Plicht kent twee kanten: een hemelse en een aardse kant.
-De aardse kant is de dwang van de groep om plichten op te leggen aan de de-groep-samenstellende-personen. En het bestrijden van andere groepen die die plichten niet hebben. Neem aan de ene kant de mensenrechten die nogal christelijk is ingekleurd en aan de andere kant de Sharia. Het is de instandhouding van de groep: de mores (gedrag) met “mores leren” dat is dus de aardse moraal met zijn plichten.
-De hemelse kant van de plicht, is te zijn die je bent. Tot uitdrukking brengen wat jouw individuele persoonlijkheid is, met al zijn eigenschappen die door oorzaak en gevolg zijn ontstaan. Het is authentiek zijn, en vrede te hebben met het (nood)lot. Dat is de eigenlijke vrije wil: die is slechts beperkt tot je innerlijke houding. Dat wordt in het Hindoeïsme Dharma genoemd. Er is geen goede vertaling voor in het westen. Het is geen moraal, geen ethiek, geen leer (behalve in het Boeddhisme als leer van boeddha als methode om te onthechten)
Krishna (de verpersoonlijking van het goddelijke) geeft soms opdrachten die volkomen tegengesteld zijn aan de “eer” en “erecode” en opvattingen van het goed: hoe je je zou moeten gedragen. Dat is Dharma. Yuddhistira, de halfgod, zoon van Dharma, die niet kon liegen, moest eens van Krishna liegen, juiist op het Dharma van de hele planeet te redden. Er wordt ook gezegd: soms eist Dharma om Dharma te vergeten.
Het is de goddelijke plicht authentiek te zijn, al gaat het tegen alles in: zelfs tegen je eigenbelang of die van de groep op volk waartoe je behoort.
Een boef moet boef zijn en een held moet held zijn.
Maar je kan haast niet anders, je hebt als mens geen echte vrije wil: je bent niet-zelf.
LikeLike
Een van de meest hardnekkige taboes was (en is) het taboe dat ziekte mn geestesziekte met duivel en zonde te maken heeft en dus straf van (natuur)God is. Het meest opvallende bij Jezus was dat hij ondanks ook dat joodse taboe van zijn tijd omging met zieken en geesteszieken en dus met duivel en zijn zondaars.
Talloos zijn dan ook de verwonderde eigentijdse verhalen van de eerste christenen over Jezus en zieken. Hun verwondering geldt met name de reacties van de zieken, die zich door Jezus onverwacht serieus genomen wisten en dat lieten blijken. Telkens ook worden de verontwaardigde reacties van joodse priesters vermeld dat hij “omging met zondaars” en dat nog wel zonder hun tussenkomst.
Later zie je de eerste christenen datzelfde doen, opvallend vermeld in de stad Rome met eenzelfde taboe over zieken en in toenemende mate is dat telkens opnieuw te merken en tot in onze recente geschiedenis duidelijk te zien en te horen. Dat christelijk gedrag is een van de pijlers gebleken van wat wij moderne geneeskunde noemen.
Die zorg voor zieken is niet vanzelfsprekend. Die menselijke inzet en moeite gebeurt -christen of niet- met beperkte menselijke vrije wil. Hoe anders @Jan? Godsdienstig geïnspireerd of/en met inspiratie door mensenrecht van zieken kan men dat inderdaad slechts zelf met beperkte vrije wil doen. Men kan dat ook door religieus fanatisch taboe en menselijke laksheid onbe- en onver-antwoord laten.
Christenen horen van de jood Jezus, dat ze zich als ‘baby’s/kinderen’ niets van volwassen taboes -zeg maar erfzonde- moeten aantrekken. Dat zieken “ziekte (als straf) moeten accepteren” en er (zonder vrije wil) “toch niks aan te doen is”. is christelijk (en al lang ook joods @armandmaes) je reinste kul.
LikeLike
@Jan, In de gedragspsychologie is de methode om bijvoorbeeld een obsessie te neutraliseren, door er juist NIET aan te denken.
Dat klopt niet, je kunt niet op commando vergeten, integendeel, je kan alleen van een obsessie afkomen als er door therapie persoonlijk inzicht is ontstaan waardoor de obsessie getriggerd is en waaraan het zijn energie ontleent.
Wat je nu over dieptepsychologie beweert ben ik het ook niet mee eens, met een behandeling van diepte psychologie, psychoanalyze komt je vaak uit bij een onveilige hechtingsproblematiek die speelde in de vroege jeugdjaren. De eerste vier levensjaren zijn (o.a.) heel bepalend over tot wat voor soort volwassene jij je ontwikkelt.
We verdringen allemaal zaken die echter onderhuids ons functioneren op het bewuste niveau blijven beïnvloeden, maar pas als het op excessieve wijze gebeurt zoals bij ingrijpende verdrongen gebeurtenissen, bijvoorbeeld heftige trauma’s met als gevolg dat de poortwachters van het bewuste het niet meer kunnen trekken en het dagelijks functioneren er ernstig door wordt belemmerd wordt het pas voer voor psychologen.
Er valt nog veel meer over te zeggen, maar dat is off-topic.
LikeLike
@jan
Je hebt wel degelijk een vrije wil. Die wordt wel beperkt door de regels van de gemeenschap waarin men leeft. Die regels worden opgesteld om een gemeenschap leefbaar en aangenaam te houden.
Als we allemaal tegen 200 km/u, gedurende de dag, door een dichtbevolkt gebied zouden razen, denk ik niet dat verkeer zonder zware ongevallen zal verlopen.
Vrije wil stopt als de leefbaarheid van de ander in gevaar komt.
Soms zijn regels belachelijk bv als ik midden in de nacht (nuchter) tegen 200km/u over de autostrade rijd is het gevaar zeer beperkt, als de wagen daarvoor geschikt is.
Als de regels van een gemeenschap ingegeven zijn door extremistische ideeën krijgen we toestanden zoals nu in de arabische gebieden, met de gekende gevolgen.
LikeLike
-Aan de muur van een kloosterkerk bij ons hangt de spreuk “mijn god en mijn al”.
– Misschien is alles dan god of in die god…in die ‘logos’… En is wat men onze vrije wil noemt niets meer dan een deel van die absolute ‘wil’ van die absolute logos …
LikeLike
@Egbert 24 nov om 13:31
Mijn oud collega en vriend is gepromoveerd in de gedragspsychologie. Van hem ik het begrepen. Ik schreef dat het er om gaat om denkpatronen te stoppen door geen aandacht eraan te schenken. Ik heb niet geschreven dat je dat zomaar kan doen, omdat je in een vicieuze denkcirkel vastzit. Om dat te bereiken, heb begrepen dat er drie ingrediënten nodig zijn:
1. Cognitieve herlabeling: (anders er tegen aankijken)
2. Sociale herprogrammering. (aandacht van de omgeving, familie en collega’s trainen)
3. Emotionele doorleving. Ervaring van het verschil in je emoties en je lijf
Je hebt gelijk dat het niet zo maar kan. Echter er zijn een heleboel therapieën die toch wel in de uitvoering verschillen.
Wat de diepte psychologie betreft, heb ik ook wat van hem begrepen, (hij heeft het een aantal jaren gedaan voordat hij gedragspsycholoog was: maar heeft het verworpen) Hij stelt, dat het ingaan op het verleden en proberen inzicht te krijgen bijvoorbeeld jeugdervaringen, om inzicht te krijgen, geen effect geeft. Je kan vele jaren op de bank liggen en kapitalen er aan uitgeven, het helpt volgens hem niet. Je kan wel door de zure appel heen bijten er gewoon je angsten ervaren door er doorheen te gaan. Bijvoorbeeld ruimtevrees, dan de ruimte ingaan en angsten krijgen en zweten en hartkloppingen, maar dan (los van inzicht in wat er aan de hand is0 in je lijf ervaren dat de angst niet terecht is.
Aldus heb ik gehoord. 🙂
LikeLike
@armandmaes 25 no om 03:39
Je hebt wel degelijk geen vrije wil. Alles is het resultaat van erfelijkheid en opvoeding, omgeving trauma’s enz enz.
Je hebt wel een gevoel, vrij te zijn, maar dat is volgens mij een illusie. Die wordt wel beperkt door de regels van de gemeenschap waarin men leeft. Dat zou je de wil van de gemeenschap kunnen noemen. Net als de wil van een steen om omlaag te vallen, of een dier om te paren of te eten. Het zijn allemaal reactie patronen van oorzaak en gevolg. De mens is niet veel meer dan een willoos dier. Er zit nog een soort systeem van het numineuze heilige bij dat irrationeel gevoelsmatig ervaren wordt.
LikeLike
-Alles is een trap in de ontwikkeling van de absolute idee ( de absolute logos); zodat de rede niet van werkelijkheid en de werkelijkheid niet van de rede verlaten is…
LikeLike
@Jan de inhoud van de post deze post is aanmerkelijk genuanceerder dan je vorige schrijven over dit onderwerp,
Als je schrijft: Door er geen aandacht aan te schenken geef je aan dat je er een zekere controle over hebt, als de z.g. intrusies zich opdringen is dat niet het geval, wel kun je observeren naar wat het met je geestesgesteldheid doet, je weet toch hoe het brein in dit opzicht werkt als je niet aan een roze olifant mag denken dan…………..:-)
Emotionele doorleving is allang achterhaald, want dat was nogal zwaar belastend en kon ook een averechts effect generen, tegenwoordig werken ze meer met focussen, google maar eens op Eugene Gendlin.
Wat dieptepsychologie betreft laat ik nu maar even rusten, dat komt pas om de hoek kijken bij ernstige trauma’s zoals ik al eerder schreef, ooit sprong een vriendin van mijn vrouw hier eens gillend op de bank omdat er een beetje een uit zijn krachten gegroeide spin de huiskamer wat aan het verkennen was, dat was n.b. mijn huisspin, maar daar hoef je geen psychoanalyze op los te laten, wel gemakkelijk trouwens dat jij bij elk onderwerp wat zo ter sprake komt even een blik deskundigen kunt opentrekken. 🙂
LikeLike
armandmaes: Het gros van de mensen streeft van nature permanent naar prettige aangename gewaarwordingen, dat kan op velerlei terreinen betrekking hebben en er wordt alles in het werk om deze te bewerkstelligen, ook daarin kunnen mensen heel creatief zijn, er is hier sprake van een beperkte vrije wil in een zekere mate van gebondenheid, kijk bijvoorbeeld maar eens hoe enorm krachtig het beloningsysteem tussen de oren werkt bij nicotineverslaafden. Ik pak dan maar liever een cornetto, (verslaving aan snelle suikers). Dan zul je achteraf wel moeten trainen.
Anders loop je voordat je het weet op een gegeven moment te klooien met diabetes II.
LikeLike
Waarom de menselijk (natuurlijk evolutionaire) beperkte vrije wil toch telkens beschrijven of dat eigenlijk geen vrije wil is? Dat ze helemaal zou opgaan in denksystemen, samenlevingssystemen, beloningssystemen, verslavingssystemen of psychische gebondenheid? Een hier niet ter zake doende absoluut vrije wil kunnen we ons misschien nog voorstellen, maar die is hier helemaal niet aan de orde. De menselijk beperkte vrije wil is de enige vrije wil die ons (in al zijn gradaties van moed) maar al te bekend is.
We zien ook inderdaad gebeuren dat die vrije wil onderdrukt wordt of tot kuddementaliteit ontaardt. Hoe dan ook, als men, gelovig of niet, geen gebruik of misbruik maakt van zijn vrije wil, heeft men zich minstens to zichzelf te verantwoorden. Kinderen kan men alleen leren hun gegeven vrije wil te gebruiken en zo alléén leren zichzelf te verantwoorden. Volwassenen (ouders), gelovig of niet, krijgen ook voor misbruik van de vrije wil van kinderen letterlijk en figuurlijk zelf “de rekening gepresenteerd”.
LikeLike
@joost tibosch sr
Beweren dat de menselijke vrije wil absoluut is, zou zeker een brug te ver zijn. Zoals ik al gezegd heb worden we beperkt door onze opvoeding, door de omgang met onze medemensen, door wetten, vroeger ook door religieuze leiders en uiteraard doordat de gemeenschap onleefbaar wordt als ieder zijn eigen goesting doet. Dat geplaatst in het licht van de originele vraag, kunnen we stellen dat er zoveel factoren het gedrag van kinderen beïnvloedt, dat we daaruit geen zinnige besluiten kunnen trekken wat het gedrag van gelovige of niet-gelovige kinderen betreft, alle statistieken ten spijt.
LikeLike
@Joost schrijft: Kinderen kan men alleen leren hun gegeven vrije wil te gebruiken en zo alléén leren zichzelf te verantwoorden
Klopt, maar het maakt het er nu niet bepaald beter op als je ze op jeugdige leeftijd al opzadelt (indoctrineert) met dogma’s aanverwant aan een bepaalde religie. Met op de leeftijd van vier, vijf en zes jaar al naar de zondagsschool lijkt me niet echt gezond.
LikeLike
@armand Ondanks alle beinvloeding die er natuurlijk is, kan men met die beperkte menselijke vrije wil toch zelf overeind blijven. @egbert Als men in zijn jeugd “opgezadeld” is met weet ik wat (als er dus misbruik is gemaakt van kinderrecht en vrije kinderwil!) krijgen de volwassenen uit je jeugd(ouders) sowieso zelf de “rekening gepresenteerd” en terecht nog lang (hopelijk ook weer niet te lang) de verwijten van hun volwassen kinderen, die hopelijk zonder jeugtrauma’s toch zichzelf konden worden.
LikeLike