De God van de Amerikaanse filosoof John Dewey heeft niets met geloof in iets bovennatuurlijks te maken, noch met zoiets als aanbidding of verering. Het heeft alles te maken met een kosmologische visie, waarin de mens een diep existentieel besef heeft van haar ingeweven-zijn in het tapijt van het universum. – Aldus godsdienstfilosoof en theoloog Taede A. Smedes in Bezieling, in een recensie van Het religieuze bevrijd van religie. Onlangs weer vertaald en heruitgegeven.
‘De werkelijk areligieuze houding schrijft prestaties en doelen toe aan de mens als losstaand van de fysieke werkelijkheid en van zijn medemens. Onze successen zijn afhankelijk van de medewerking van die werkelijkheid. Het gevoel van menselijke waardigheid is even religieus als ontzag en eerbied, als het berust op een opvatting van de mens als samenwerkend deel van een groter geheel.’
Volgens Carel Peeters, in VN, is het boek Het religieuze bevrijd van religie (A Common Faith) een geschrift dat om misverstanden vraagt. John Dewey (foto: bibliofilosofiamilano.wordpress.com) is volgens Peeters geen gelovig filosoof, heeft geen religieuze of mystieke neigingen, heeft niets met wonderen of met bovennatuurlijke zaken. Dewey gebruikt het woord ‘religie’ omdat het oorspronkelijk ‘gebonden zijn’ betekende.
‘Dewey wil die gebondenheid uitbreiden naar alle seculiere houdingen die staan voor gebondenheid aan een ideaal, aan geloof in mogelijkheden, aan iets wat nog onzichtbaar is, maar dat met inspanning zichtbaar gemaakt, gerealiseerd, kan worden: ‘Kunstenaars, wetenschappers, burgers, ouders, allemaal laten ze zich, in zoverre ze gedreven worden door de geest van hun roeping, leiden door het onzichtbare.’
Volgens Smedes had Dewey ooit een religieuze ervaring waardoor hij religie niet vaarwel wil zeggen. – We hebben het hier trouwens wel over een geschrift van Dewey uit 1934(!) Dr. Alma Lanser-van der Velde & prof. dr. Siebren Miedema schreven in Filosofie ook over A Common Faith:
‘Dewey spreekt in ‘A Common Faith’ over het geloof van mensen, over de ervaring. Hij laat zien hoe gevaarlijk en tot stilstand leidend het is als sommigen op geloofsgebied over anderen heersen en doet een poging ruimte te scheppen voor geïnspireerd en creatief, ethisch juist handelen in deze wereld.’
Lanser–van der velde en Miedema stellen dat Dewey (design: jbarker) vond dat praten over een transcendente God mensen er kan van weerhouden dat te doen waarvoor zij verantwoordelijk zijn: het Goede na te streven, in afhankelijkheid van elkaar en op elkaar aangewezen.
Is this the end?
A past with a closing door
Thru which I hardly grasp
From out of time’s jealous clasp
A scant fleeting store
Of memories retreating:
A future all hope defeating
Closing in with tight shut door.
Twixt the two the present penned.
Great God, I thee implore
A little help to lend:-
I do not ask for much,
A little space in which to move,
To reach, perchance to touch;
A little time in which to love;
A little hope that things which were
Again may living stir
A future with an op’ning door:
Dear God, I ask no more
Than that these bonds may rend,
And leave me free as before.
John Dewey
Boeiend allemaal. Het komt mij voor dat het diep existentieel besef van de mens ingeweven te zijn in het ‘tapijt van het universum’ en de kosmologische visie: de mens als samenwerkend deel van een ‘groter geheel’, heel religieus klinkt. Sommigen noemen dat ‘God’.
* Het religieuze atheïsme van John Dewey
* De godsdienstfilosofische visie van John Dewey
* God, een beetje nietszeggend begrip
John Dewey | Het religieuze bevrijd van religie | Vertaald en ingeleid door Kees Hellingman | ISVW Uitgevers | 128 pag | ISBN 978-94-91693-29-8 | Euro 22,50
Foto: cosmology.skynetblogs.be
GODENENMENSEN 
Mijn visuele geheugen herkende de afbeelding van het boek van John de Wey. Het zal wel eens eerder hier zijn besproken . Mijn filosofielerares vond het een variant op de evolutietheorie. Ik heb het toen niet gelezen. Nu, jaren later, (denk ik), wordt ik via mijn kleinzonen weer voor zo’n nieuwsgierige/belangstellende vraag gesteld: Waar waren de mensen toen er nog geen mensen bestonden.? Het zal een menselijke eigenschap zijn, dit soort vragen te stellen. Ik zal dan terug moeten vallen op de scheiding van lichaam geest en ziel, en zeggen: De zielen/geesten van mensen wachten in de hemel tot ze opnieuw fysiek geboren mogen worden. Dus: wat is het verschil tussen een geest en een ziel, en waarom worden we opnieuw geïncarneerd?
LikeLike
De mens ingeweven in het ‘tapijt van het universum’
Orde van Weefsters Vita Feminea Textura.
“Het leven van de vrouw is als een weefsel.”
http://www.ordevanweefsters.nl/Ontstaan
Erg interessant is ook de symboliek:
http://www.ordevanweefsters.nl/Rituelen-en-gedachtewisseling/Symbolen
LikeLike
-Einstein geloofde in de god van Spinoza, die zich in de wetmatige harmonie van alles, dat is, openbaart .
-Volgens Bochenski is het enige absolute ‘zijn’ de eeuwige wetmatigheid van de logica en andere, waaraan alles zijnden contingent zijn .
-De klassieke ‘logos’ weer op een moderne wijze binnengehaald, als enig kosmologisch en ontologisch zijnde, een andere god ?…
-Ik weet het : ik val steeds in herhaling ; maar zo vergaat het met de waarheid…
LikeLike
Valère De Brabandere, je valt steeds in herhaling, maar dat is niks bijzonders, dat doe ik ook.
Eigenlijk iedereen, merk ik.
Overigens is er geen edit-oorlog uitgebroken op de “logos” van de wikipedia 🙂 gefeliciteerd. je opmerking van Hegel staat er nog.
Kijk eens op de Lachende Theoloog, “tegen de rationele theologie” (JR valt ook in een soort herhaling gezien zijn promotieonderzoek d8 ik) daar pluis ik de woorden uit van theologie=theo en logie=god en logos..god en god.. en dan zijn we weer bij het “zijnde” (volgens jou dan): ik noem het een mysterie.
Een weefsel van zij(n)de in plaats van wol door spinnen. Iedere broeder en zuster (vrijmetselaar of niet) maakt deel uit van het zijde draadje van logos-zijn, dat we zijn. Ofwel de inwonende goddelijkheid in de mens, (=natuur).
Zo, dat was mijn in herhaling vallen. 🙂
LikeLike
Jan,
[De mens ingeweven in het ‘tapijt van het universum’]
Die opmerking trof mij, want zoals ik hier al eerder vermeld heb, zie ik mijzelf als een stukje van de kosmos. Je kunt jezelf ook als een gecompliceerd vlechtwerkje in het z.g. blok universum van Einstein zien, zoals Max Tegmark dat doet op de volgende link.
http://m.nautil.us/issue/29/scaling/life-is-a-braid-in-spacetime-rp
Daarbij veronderstel ik dat de mens niet zo onbeduidend is als vaak wordt aangenomen, want er zijn waarschijnlijk maar weinig dynamische structuren die zo complex zijn als die van de mens. Anders gezegd, het blok universum zou er zonder de mens waarschijnlijk een stuk eenvoudiger uitzien. Diegenen die aan de stoffelijke mens bepaalde geestelijke eigenschappen ontzeggen, doen geen recht aan wat ons menselijke stoffelijke wezen vermag. Overigens, of de Orde van Weefsters Vita Feminea Textura zo diepgaand is durf ik te betwijfelen.
LikeLike
Ook een filosoof zal in zijn denken stuiten op de gelovige uitingen van monotheisme -in joodse,christelijke en islamvorm- en op een wetenschappelijke evolutieleer over de kosmos.
In het monotheisme wordt met geloof in God tegelijk uitdrukkelijk geprotesteerd tegen de afgodenverering van de toenmalige natuurgodsdiensten. Nu kan men dat protest slechts formuleren als protest tegen een God of het goddelijke, dat in onze werkelijkheid wordt gedacht en als hoogste waarde wordt vereerd. Zowel geloof in JHWH/Abba als in Allah met voorgestelde mensenliefde en barmhartigheid kan binnen het monotheisme niet in onze werkelijkheid gezien of bewezen worden. Het religare, de religie van verbondenheid van mensen met de God van het monotheisme is inderdaad niet te vinden in de seculiere visie van kosmologisch geloof. Het berust op onbewijsbaar menselijk relatievertrouwen.
De evolutieleer zegt – volgens mij- dat mensen als (voorlopig?) eind- of hoogtepunt voortkomen uit een miljardenjaren evolutie van materiele en biologische ontwikkeling. Mensen staan nu (voorlopig?) met hun sturende verstand en fantasie centraal in de verdere ontwikkeling van onze werkelijkheid. In de evolutieleer wordt de mens en de mensheid in al hun beperktheid en kleinheid niet gezien als onderworpen aan of teruggaand naar een kosmologische werkelijkheid. Deze visie zal ook door het humanisme worden onderschreven..
De kosmologische visie van Dewey lijkt me naast monotheisme en humanisme een te bedenken en (niet door mij)te kiezen seculiere visie, te combineren wellicht met het oude oosterse waardevolle, maar ook onbewezen denken over het Al (en daarom hier aansprekend?)
LikeLike
Eigenlijk ken ik maar een filossof die echt aanspraak heeft gemaakt op zijn religieuze ervaring en dat was Plotinus. Wat niet wil zeggen dat het niet veel vaker voor moet komen onder filosofen maar als het al meegedeeld wordt dan toch meestal tussen neus en lippen want je moet wel een salto mortale maken om van het irrationele terug naar het gebied van de ratio.
Hoewel geen erkend filosoof, heb ik zelf wel eens een Maria ervaring gehad, iets dat slecht uit te leggen valt want bij mij speelde het zich hoofdzakelijk in kleur af, een soort zielskleuring die ik nooit meer heb weten terug te krijgen.
Het probleem van religie lijkt me dan ook dat het geestloze geen traditie kent, er valt immers niets vast te houden, waardoor oppervlakkig gezien de rijkdom zit aan de kant van het geestrijke die de verbinding zoekt met het geestarme.
Toch zoeken beide in laatste instantie hetzelfde, een waarheid die niet wisselt met de wisselende ervaarbaarheid, een absoluutheid dus, die gelden blijft boven de tijdelijkheid en vergankelijkheid uit. Daar waar gevoel en ratio samen kunnen vallen.
De religieuze ervaring heeft, vormloos als ze is, geen bestaansrecht in de praktijk. En zo schuilen we altruistisch bij elkaar, mens en mensheid.
Schuilen in het theisme is niet mogelijk want theisme scheidt juist alles. God en de mens, schepper en wereld, vorm en vormloosheid.
LikeLike
Bedankt Paul voor hetgeen je hier onder de aandacht brengt.
Was ik al getroffen door de gedachte ‘ingeweven te zijn in het tapijt van het universum’, ben ik nu, na het lezen van de door jou geplaatste link: De godsdienstfilosofische visie van John Dewey, nog dichter gekomen bij de kern van het ‘religieuze’., én waar het uiteindelijk om gaat.
Ik omarm de visie van Dewey.
En beaam in dit licht de uitspraak van Harry Kuitert:
” De mens is ongeneeslijk religieus. ” 😉
LikeLike
O woestenij, heb ik uw middelpunt nog niet bereikt?
De mensen der menigte zijn stralend,
als bij de plechtigheid van grote feesten.
Ik alleen ben weifelend, nog zonder teken voor mijn doen.
Gelijk een kindje dat nog niet lachen kan,
een moede werver zonder vaderland.
De mensen der menigte leven allen in overvloed,
ik alleen voel mij verlaten.
NN
LikeGeliked door 1 persoon
@Bert schrijft: Overigens, of de Orde van Weefsters Vita Feminea Textura zo diepgaand is durf ik te betwijfelen.
Op grond waarvan?
LikeLike
@Jan: En zo zijn we weer bij Spinoza terechtgekomen. (de inwonende goddelijkheid in de mens, (=natuur).
LikeLike
Mij lijkt nog wel van belang op welke plek je precies bent ingeweven in het universum en of er nog mogelijkheden zijn wat draadjes om te woelen zonder de hele schering en inslag aan te tasten.
Zo geloofden de Syriërs het volgende: de man en de vrouw waren geschapen in de vierde hemele, maar op een dag kregen ze zin in een pannekoek in plaats van de ambrozijn die ze gewoonlijk aten. De ambrozijn verdampte uit hun poriën maar toen ze die pannekoek hadden gegeten, moesten ze naar de wc.
De man en de vrouw verzochten een engel om hun te wijzen waar het toilet was. “Zien jullie daar dat planeetje van twee keer niks, op zo’n zestigduizend mijl hier vandaan?” zei de engel tegen hen, ” dat is de plee van het heelal, ga daar maar zo gauw mogelijk naartoe.”
Ze gingen er naartoe en werden daar aan hun lot overgelaten, en vanaf die tijd is onze wereld geweest wat ze nu is.
Ook voor Syriërs blijft dan nog altijd de vraag bestaan waarom de mens zonodig die pannekoek moest eten en dat er daardoor zoveel gruwelijke ellende over ons is gekomen.
Het lijkt een hedendaags vertelseltje maar het is er een uit het collectezakje van Voltaire uit een tijd dat de tweedeling minstens zo erg was.
Voltaire had een atheistische ervaring over de vrijheid van het denken.
LikeLike
Nee, ik ga niet een voorleesmiddag houden over ‘het bijvoegelijke’. Van de andere kant, het is wel zondagmiddag en het zonnetje snort.
Nog maar even Voltaire aan het woord:
(kort na de slag bij Saragossa ontmoeten stafofficier Boldmind en graaf Mondroso, dienaar van de inquisitie, die achter zijn legertros van zijn paard was gevallen, elkaar bij de geneeskrachtige bade, na de borrel)
Boldmind:
U bent dus een dienaar van de dominicanen? Dat is ook geen fraai beroep.
Medroso:
Nee, dat klopt maar ik wil liever hun dienaar zijn dan hun slachtoffer, en ik heb er dus de voorkeur aan gegeven mijn medemens te verbranden in plaats van zelf te worden geroosterd.
Boldmind:
Wat een afschuwelijk initiatief! Jullie waren honderd maal gelukkiger onder het juk van de moren die jullie lieten gaarstoven in je bijgeloof en die zich niet het ongehoorde recht toeeigenden om ook de ziel te ketenen.
Medroso:
Wat wilt U! We mogen niet schrijven, niet spreken en zelfs niet denken. Als we praten kunnen onze woorden makkelijk worden verdraaid.
…..
Boldmind:
Het christendom heeft alleen vorm kunnen krijgen dankzij de vrijheid van het denken in het Romeinse Rijk en is het een geweldig onrecht en tegenstrijdigheid dat het nu die vrijheid teniet wil doen. Als u een belangrijke zaak krijgt voorgelegd, onderzoek die dan zelf. Wat is er belangrijker eeuwig geluk of ongeluk? Er zijn wel 100 godsdiensten die u eeuwig verdoemen als u vasthoudt aan uw eigen geloofsartikelen, die volgens hen onzonnig zijn.
Medroso:
Hoe kan ik die nu onderzoeken, ik ben geen jacobijn.
…….
Medroso:
Ze zeggen dat als iedereen zelf zou gaan denken, het een geweldige chaos zou worden op aarde.
Boldmind:
integendeel, als je naar een toneelstuk gaat en iedereen zegt vrijuit wat hij ervan vindt wordt de rust daardoor niet verstoord maar de ellende is juist veroorzaakt doordat geestelijke tirannen met appels gaan gooien.
Medroso:
Bij ons in Lissabon waar niemand kan zeggen wat hij vindt, is het ook heel rustig.
Boldmind:
Ja bij jullie is het rustig maar jullie zijn niet gelukkig. Jullie hebben de rust van een galeislaaf die zwijgend en in cadans aan het roeien is.
Medroso:
U denkt dus dat mijn ziel tot de galeien is veroordeeld?
Boldmind:
Ja en ik zou haar willen bevrijden.
Medroso:
maar als ik het nu prettig vind op de galeien?
Boldmind:
in dat geval verdient u niet beter.
LikeLike
Wat moet ik me eigenlijk voorstelen bij een religieuze ervaring waar deze filosoof zijn gedachte over het religieuze op stoelt en loopt hij niet het gevaar dat deze ervaring geïdealiseerd wordt als een perfecte droom waar naar terug verlangd wordt.
Zal het religieuze ‘probleem’ haar legitimatie niet eerder moeten zoeken in het discours en gaat Dewey het discours niet uit de weg door het religieuze af te doen met: ik had een ervaring dus we hoeven het er verder niet meer over te hebben.
Zolang religies de schuldvraag buiten de grenzen van het wereldlijke hebben gegooid, zullen we het discours gaande moeten houden. De duivel, de engel of god zullen moeten worden uitgedaagd om ze te kunnen ontmaskeren.
LikeLike
Maria,
ik vraag me af in hoeverre religieuze ervaringen niet vallen onder magie. Als je een pentagram aan de muur hebt hangen en je zinkt erin weg richting het absolute, is dat dan een religieuze ervaring en zo ja van welke religie dan?
Wanneer gaat het religieuze over in magie, terwijl magie juist sterk anti-religieus is. Zo heb ik wel eens in de nachtelijke uurtjes een internet kabbalah cursus gedaan die vanuit de VS gegeven werd in mijn ‘Madonna-periode’. Ik raakte erbij steeds in hogere sferen door dat gebabbel over al die symbolen om nog maar niet te spreken over de duizelingen die me overkwamen door het gegoochel met letters en nummers.
En dan heb ik het nog niet eens over de orakelsleutel van Hermes Trismegistus en zijn vriendjes. Het kan tot diepe ervaringen leiden maar zijn ze religieus of is het hocus pocus? Moet je om een goed wetenschapper te kunnen zijn überhaupt niet kunnen getuigen van gaga-ervaringen zoals Newton om het er vervolgens niet meer over te hebben, zoals Ilumni zegt.
Of hebben we het hier uiteindelijk toch meer over uitingen van godsdienstwaan.
LikeLike
Greet,
Het is helemaal nog niet zo duidelijk of Dewey een religieuze ervaring heeft gehad en het lijkt me ook niet de man voor magie. Dewey zocht het juist meer in het praktische.
Ik heb al spijt dat ik over mijn eigen ervaring heb verteld dat doe ik gewoonlijk niet zo snel. Ik weet ook helemaal niet of mijn ervaring uit een andere wereld kwam, het waren alleen maar kleuren en Maria is alleen maar een onschuldig symbool waar vrouwen zich wel vaker toe aangetrokken voelen. Ik hoorde vanavond onder het eten een interview met een psychiater neuroloog die maar weer eens bevestigde hoe complex het brein in elkaar steekt. Zelfs de gliacellen die de archiefkasten van het brein vormen, schijnen zo flexibel te zijn dat je niet begrijpt dat er ooit nog iets terug te vinden is. Daarom maak ik me ook maar niet al te druk over mijn religieuze ervaring, misschien is er destijds wel wat misgegaan in de kleuropslag en heb ik dat gelardeerd met mijn maria-gevoel.
Zo’n pentagram-ervaring lijkt me ook heel onschuldig, in aanmerking genomen hoe we überhaupt aan dat beeld komen.
LikeLike
omdat Dewey toch ook wel een beetje een poët is die niet voorbij wil gaan aan de banden die de mens met het kosmostapijt verbindt, die millitante atheist wil zijn noch humanist, zie ik in hem met Rilke een man aan de andere kant van het smal randje.
Du, Nachbar das Religiöse, wenn ich dich manches Mal
in langer Nacht mit hartem Klopfen störe,
so is’t, weil ich dich selten atmen höre
Und weiss: du bist allein im Saal.
Und wenn du etwas brauchst, is keiner da
Um deinem Tasten einen Trunk zu reichen.
Ich horche immer. – Gib ein kleines Zeichen.
Ich bin ganz nah. Nur eine schmale Wand ist zwischen uns.
De smalle wand is nodig om de eigen verantwoordelijkheid te dragen. De smalle wand die van hem noch een militante atheist maakt noch een humanist maar meer een rilkenist.
LikeLike
@Maria, stel dat ons een transcendente ervaring ten deel zou vallen, dan zou dit alleen mogelijk kunnen zijn via onze stoffelijke antennes, d.w.z. ons zeer complexe brein, iets daarbuiten ervaren is (m.i.) niet mogelijk.
We weten nog steeds niet welke correlatie er bestaat tussen hersenactiviteit, (vurende neuronen) en gedachten, gevoelens en emoties.
Elke ervaring die je opdoet en niet meteen thuis kunt brengen kun je in feite ook niet meteen reduceren tot het brein dat ons weer eens voor de gek houdt, hoewel zich dat in de praktijk natuurlijk wel voordoet. Denk aan optische illusies etc.
Het (omstreden) punt is en blijft zijn we slechts ons brein of fungeert het als doorgeefluik in de psychische ether.
LikeLike
Hellup, waar ben ik nu toch weer beland.
Had ik gedichten willen lezen, was ik wel naar een gedichten-zwijmel-site gegaan.
LikeLike
-Vraag blijft. : wat is de correlatie tussen hersenactiviteit en gedachten, gevoelens en emoties…
-Misschien moeten we de oplossing vinden in de formule E=mc2=.Psy…?
LikeLike
Paul, het wordt hier steeds leuker en mooier.
Er wordt steeds meer gezegd tussen de regels door.
De ratio aanwezig en tevens voorbij.
LikeLike
Wat betreft het verschil tussen magie en mystiek.
De werkzaamheid op de weg is hetzelfde.
De verkregen werking is het hetzelfde.
Het is de oorzaak en het gevolg van werk.
De mysticus streeft er niet naar, krijgt het plotseling, vanwege zijn werkzame levenshouding die deuren opent.
De magicus traint, oefent en streeft opdat zijn werkzaamheid vrucht zal dragen, totdat de deur bezwijkt.
De mysticus ziet af van beloning en gebruikt zijn verkregen macht tot heil en voorspoed van de mensheid, de gehele natuur.
De magicus gebruikt zijn verkregen macht, die vanuit zijn zelfgerichtheid als een boemerang op hem zal terugkeren. Ook hier werkt weer: oorzaak en gevolg.
LikeLike
Egbert 4 okt 23:20
Jouw mening over de werking van het brein, komt vanwege je filosofisch materialistisch wereldbeeld.
De geest ontstaat door de werking van de stof(felijke hersenen)
Daar is niets mis mee. de meeste mensen in deze westerse cultuur gaan er vanuit.
Er is ook een andere visie: de filosofisch idealistische. De stoffelijke elektrochemische werking van neuronen in de hersenen is een gevolg van de (bijvoorbeeld creatieve) werking van de geest-ziel. (als dynamisch proces)
Zo krijgen dichters, componisten “hun” creaties door.
Er is niets nieuws onder de zon, heeft Salomo in Prediker geschreven.
Mijn toevoeging: het IS (was en zal zijn) altoos in de eeuwige zon, voordat hij in onze tijdelijke wereld scheen: ons (onze hersenen) verlichtte.
Beide visies zijn zowel juist als onjuist, heb ik de indruk. Maar de tweede vind ik zelf het fijnste. (Je kan dan steeds meer werelden, dimensies en tijden introduceren om de asymptoot naar oneindig als ver-volmaking)
LikeLike
Bert Morrien 4 okt 11:44
Een erg interessante link Bert: we leven in een wiskundige intelligibele wereld, c.q. timespace. Met de onvermijdelijke vragen van het begin en einde van tijd: was er tijd vóór de oerknal.
Ik geloof er niet zo in, alhoewel het een grote mate van waarheid bevat. Het is volgens mij nooit alleen dit of alleen dat. Ik vind het hoogmoed, hybris, om te denken dat de mens het universum in principe zou kunnen begrijpen.
In het artikel wordt vermeld dat er naar schatting 10 tot de macht 29 deeltjes zijn.
Ik ga uit van het nieuwe inzicht (van o.a. Gerard ’t Hoofd en Erik en Herman Verlinden) van het holografisch heelal. Zoals ik het begrepen heb zijn al de deeltjes én hun de krachten een projectie vanuit een informatie wereld met één dimensie minder (ons 3d heelal vanuit een 2d bol) met een hoeveelheid informatie in ons heelal van 10 tot de macht 220. Eén bit informatie is dan een vierkante plancklengte.
Iets verder fantaserend (ik durf het nauwelijks filosoferend te noemen) Meen ik dat die informatie bol ook weer geprojecteerd kan worden met één dimensie minder, dus vanuit een 1 dimensionale lijn, en zo vervolgens vanuit een 0 dimensionaal punt. Het niets: het begrip leegte: sunyata, dat ervaren kan worden door mystici.
Ik ga uit van vele eeuwig ronddraaiende tijden en niet dat de wiskunde ten grondslag ligt aan de natuur. Ik ga uit van de geest die de informatie rangschikt vanuit bewustzijn, wijsheid en denkvermogen: pas veel later komt de ons bekende energie en ruimte tot aanzijn.
Dat lijkt een klein beetje op de opvatting van de lachende theoloog, die zich tegen de logische theologie afzet. Logica is een zienswijze van de mens zelf, hoe hij aankijkt naar het (geschapen) heelal. Alleen gaat hij uit van een soort christelijke god uit en het neodarwinisme. Ik ga uit van een soort gnostisch, hindoeïstisch, boeddhistisch wereldbeeld. Daarbij is de “goddelijkheid” werkzaam in het dynamisch proces: als bewustzijn en creatief proces.
Ik laat mij (behalve de techniek en wetenschap) leiden door de mythos.
gegroet.
LikeLike
Voor een monotheistisch gelovige in de wereld van ons westers wetenschappelijke denken is het al moeilijk genoeg de menselijke ervaring weer te geven dat ons leven en onze werkelijkheid “gegeven” zou zijn en “opgave” om er iets moois van te maken.
Dat kan slechts met onze geweldige menselijke kunstzinnige fantasie die onze werkelijkheid anders kan denken dan de wetenschappelijk met zintuigen waargenomen en geanalyseerde werkelijkheid. Die werkelijkheid kan men zich met die fantasie ook als “geschenk” denken, waar men in relatietrouw(religare) genietend “uiterste zorg aan besteed”. (Geschenken van een ander, de gedachte “Ander”, gooi je nl niet in de prullenbak)
Evolutie leert ons trouwens ook dat we met die fantasie de werkelijkheid ook kunnen veranderen, en zo (liefst ook) kunnen verbeteren. Het lijkt dan ook niet zo zinnig om het alleen maar over god, goden, goddelijkheid of het Al te hebben in de vooronderstelling dat die vanzelfsprekend of alleen zonder ons toedoen deze wereld voltooien.
LikeLike
Jan (ik dus) zei 5 okt om 09:22
“Wat betreft het verschil tussen magie en mystiek.” ofwel:
Het is de intentie die de soort vrucht veroorzaakt.
Aan hun vruchten zult gij hen kennen.
Wie goed doet, goed ontmoet.
Wie een kuil graaft voor een ander valt er zelf in.
Nu een vergelijkbare mythe uit het Hindoeïsme, die ik heel erg mooi vind; voor hen die dat ook leuk vinden.
Een korte uitleg, zoals ik het begrepen heb.
-Bhasmasur is de koning der demonen, egoísme.
-Shiva is de machtigste godheid de personificatie van Brahman.
-Vishnu is de onderhouder van het heelal, om de zaak draaiende te houden.
-Mohini is een verleidelijke vrouw, een incarnatie van Vishnu zelf, om zijn doel: de wereld te laten voortbestaan uit te kunnen voeren.
In het begin zie je Bhasmasur een Shiva mantra opzeggen ten einde een vernietigende macht te verkrijgen: de mantra is “Om Namah Shivaya.” Hij houdt dat erg lang vol, gezien de seizoenen die voorbijkomen.
Voor die inspanning dwingt hij een gunst af van Shiva, die zijn wens zal vervullen. (voor wat hoort wat: oorzaak en gevolg -geen ethiek of voorkeursbehandeling-)
Bhasmasur krijgt de macht te vernietigen.
Zo wil hij Shiva zelf vernietigen die hij in zijn meditatie zo heeft vereerd.
Shiva vlucht en wordt door Vishnu in een boom geleidt: Shiva verandert in een boom: symbolisch de natuur zelf. Shiva wordt onherkenbaar. Ook Vishnu verdwijnt in de natuur maar komt dan als Mohini tevoorschijn. Hij/zij verleid Bhasmasur om eenheid met haar te verkrijgen ( 😉 ) . Daarom doet ze alles na, het gevolg is dat Bhasmasur zichzelf vernietigd.
Leuk hè ?
LikeLike
@Jan je schrijft: De stoffelijke elektrochemische werking van neuronen in de hersenen is een gevolg van de (bijvoorbeeld creatieve) werking van de geest-ziel. (als dynamisch proces)
Weet je dat wel zeker? Hoe zou je dan de creatieve werking van geest-ziel als dynamisch proces omschrijven.
Hoe vertaal je dit gegeven trouwens bij pathologie van het brein, zoals dementie, hersentumoren of bepaalde geestesziekten etc.
Inspiratie borrelt vermoed ik vaak op uit de gigantische databank van het onbewuste. Daar heb je niet altijd grip op, een rustige en ontspannen geestesgesteldheid biedt nog de meeste garantie.
LikeLike
De gigantische databank, akashakroniek, is mijns inziens zeer zeer fijnstoffelijk, bijna wat men noemt geestelijk. Wanneer die verbinding (het zilveren koord) gestoord is, spreek men van een pathologie en wanneer dat zilveren koord verbroken is spreekt men van de dood. (zie Prediker laatste hoofdstuk)
LikeLike
@Jan, dus een hersenaandoening die men herstelt met medicatie uit het reguliere medische circuit zorgt er volgens jou voor dat de verbinding met het zilveren koord zich weer hersteld heeft?
LikeLike
Ja, Egbert. Het is zoals een reparatie van de hardware of een nieuwe download(upload) naar de embedded computer van de robot, die dan weer goed aangesloten is op de “cloud”.
Voordat de mens de elektriciteit ontdekte en gebruikte maakte de natuur(=god)(demiurgen) al gebruik van elektriciteit. Bij bijvb. neuronen, sidderalen, bliksem, ionosfeer en zonnevlammen. Voordat de mens de “cloud” uitvond en toepaste, was dat ook al door de natuur uitgevonden (natuurlijk volgens mij, de mens heeft niets van zichzelf 🙂 )
LikeLike
@Jan, (natuurlijk volgens mij, de mens heeft niets van zichzelf 🙂 )
Maar de mens met wat de natuur hem verschaft leuke maar helaas ook veel minder leuke dingen doen.
Je schrijft: De gigantische databank, akashakroniek, is mijns inziens zeer zeer fijnstoffelijk, bijna wat men noemt geestelijk.
De term akashakronieken (toont vergelijkingen met het collectieve onbewuste van Jung) ben ik wel mee bekend, Austin Osman Spare schrijft daar ook over. Hij was de grondlegger van de Chaos-Magic.
https://en.wikipedia.org/wiki/Austin_Osman_Spare
Wat is (volgens jou) het verschil tussen zeer zeer stoffelijk en geestelijk.
LikeLike
Egbert, wordt het niet te gek hier? Het lijkt wel een dialoog voor twee personen: straks wordt Paul boos. Of we irriteren anderen. Sorry mensen. 😦
Het verschil tussen zeer zeer stoffelijk en geestelijk is een soort asymptoot. Hoe dichter je bij geestelijk komt hoe meer het terugwijkt, en het toch weer stoffelijk blijkt te zijn. Er is geen echt verschil tussen geest en stof. Alleen de mate van fijnheid of grofheid, of beweeglijkheid of stilstand.
Valere De Brabandere zou zeggen: de oplossing vinden we in de formule E=mc2=.Psy…
Ik zou zeggen: alles is uit het mysterie “geëmaneerd”.
OP deze wijze heb je dan ook geen lichaam-geest probleem waar zovele filosofen mee worstelen. Het is dan wel zo dat ik goed beschouwd een pure materialist en tegelijk een pure idealist ben. grijns 🙂
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lichaam-geestprobleem
Als ik dat lees begrijp ik dat ik een hekel heb aan Plato en Descartes. (hihi) Plato heeft zijn leermeester Socrates blijkbaar niet goed begrepen met zijn: “het enige wat ik weet is dat ik niet weet.” Daarom heb ik het mysterie lief (en Mohini) ( 🙂 ). mmmmm, de onderhouder der wereld op zijn Papagena’s
Die video vertelt eigenlijk: als je eenheid zoekt vernietig dan het egoïsme in jezelf, of je ego of je gevoel van afgescheidenheid van de wereld, of je zelf-identiteit.
Ik stop maar even.
LikeLike
Ach, dat valt wel een beetje mee joh. 🙂
LikeLike
Maria,
Dewey wil gewoon niet meer aan een statische god. Wie eigenlijk nog wel anno 2015. Ik dus, het lijkt me heerlijk rustig maar ik heb er helaas geen voorhanden. Moraliteit, wat is rechtvaardig, wat is eerlijk, we maken het zelf wel uit maar dat is toch niet helemaal waar Dewey aan dacht, hij zag immers niets in het humanisme. Hij zag dan misschien geen statische god meer maar verlangde waarschijnlijk wel naar een philisophia perennis, een eeuwig weefgetouw achter het kosmisch kleed. Een soort verlangen naar iets van eenheid, iets universeels zelfs misschien waarin goden niet langer gebeden in ontvangst willen nemen maar zelf ook eens op zo’n zenmatje willen gaan zitten in de hoop dat er iets goddelijks voorbijtrekt, ook al heeft het niet veel om het lijf bij een rechtgeaarde dojo. Een statische god kent ook zelf geen doel, hij deelt ze enkele uit. Een dynamische god daarentegen zoekt altijd wel een soort van zin ook is hij bewust van het feit dat er geen doelen bestaan in het universele. Ik vrees dat hij zo’n dynamische god altijd wel weer ergens op uit is, terwijl zo’n statische gewoon lekker de hele dag naar zijn eigen navel zat te staren.
Ik was erg onder de indruk van je Rilke’s die ik maar weer eens uit de kast heb gehaald, met Rilke viel Angelus Silesius op de grond die nog sieper gaat dan Rilke. Vol beangst verantwoordelijkheidsbesef om het volbrengen van de grote taak, richt Sileius tot god zelf:
Was wirst du tun, gott, wenn ich sterbe?
ich bin dein Krug wenn ich zerschellte
ich bin dein Trank wenn ich verderbe
bin dein Gewand und deinGewerbe
mit mir verlierst du deinen Sinn.
Zo, en nu op naar de sportschool.
LikeLike
Greetje,
de statische god kan echt niet meer.
Michel Onfray in traité d’athéologie:
Les trois monothéismes, animés par une même pulsion de mort
généalogique, partagent une série de mépris identiques: haine de la raison et de l’intelligence, haine de la liberté, haine de tous les livres au nom d’un seul, haine de la vie, haine de la sexualité, des femmes et du plaisir, haine du féminin, haine du corps, des désirs, des pulsions. En lieu et place de tout cela, judaïsme, christianisme et islam défendent: la foi et la croyance, l’obéissance et la soumission, le goût de la mort et la passion pour l’au-delà, l’ange asexué et la chasteté, la virginité et la fidélité monogamique, l’épouse et la mère, l’âme et l’esprit. Autant dire la vie crucifiée et le néant célébré…
chapitre 1 Tyrannies et servitudes des arrière-mondes.
l’oeil noir du montéisme.
LikeLike
Die Dunkelheit, aus der ich stamme,
ich liebe dich mehr als die Flamme.
Rilke
LikeGeliked door 1 persoon
Oh, mijn Duisternis, ik heb u lief,.
sluip door uw schaduw gelijk een dief.
Och mocht de zon eens gaan schijnen,
ik zou lijden, verschrikkelijke pijnen.
Jan.
LikeLike
Maria 5 okt 20:35 Dat is buitenlands voor mij, met mijn technische opleiding zonder middelbare school. Dankzij Google vertalen snap ik het een beetje.
Is het daarom dat ik me ook Valentiniaan noem?
Valentinus_(gnostiek) (ketter)
Brandstapels voor ketters en heksen.
Maar er zijn ook vrijzinnige christenen:
lees eens blad 2 t/m 5
Klik om toegang te krijgen tot feb14.pdf
LikeLike
Geboren worden is een nodeloos storende episode in de gelukzalige rust van het niets.
Schopenhauer.
LikeLike
-Misschien is alles dan toch een logische evolutie ; en moet alles en ook allen zijn steentje bijdragen…?
LikeLike
Valentinus…kwartet!!
En dan krijg je van mij Pindaros.
Ja echt, alle letters waren voorhanden, ik ben er geen een vergeten. Alle gekheid op een stokje, Pindaros schreef zijn Epikikiën of zegezangen, nog voor het einde van de zesde eeuw. Een van de grootste dichters misschien wel van de hele mensheid.
De lofzang komt uit Olympia. Ginds ruist Apollo’s gouden harp. Nu zijn we in het gelukkige paleis van koning Hiero, dan in Kyrene, de stad der schone vrouwen. Hier is Pelops, de knaap is zo schoon dat de Olymp hem rooft, dàar, ons verdringende om de schoot van Eunomia, bewonderen wij het goddelijk kind dat Hermes haar op de knieën heeft gelegd.
Allard Pierson beschreef de veelzijdige Pindaros als alles wat gedragen wordt door éen enkele gedachte: alles is gedoopt in eeuwig licht.
Als jij dan nog Brahman voor mij hebt, mag je rustig stellen dat ik op de winnende hand zit.
LikeLike
Waarom zou een met onze geweldig menselijke fantasie reëel, zij het niet natuurwetenschappelijk bewijsbaar, te denken “God”, die van “mensen houdt”. hen in geweten tot menselijke liefde “oproept” en hen zo in hun menselijke evolutie naar toekomst van menseneenheid “begeleidt”, statisch zijn? Als er in menselijke ervaring iets niet statisch is dan is het wel een liefdesrelatie.
Ook zo’n relatie wordt bij mensen pas merkbaar statisch, als -en dat kan gelovigen in verleden, nu en toekomst dus ook overkomen- liefde en poging tot liefde gaat ontbreken. De menselijk ook mogelijke statische “haine” in al zijn statische onmenselijke vormen (Onfray/@Maria) krijgt dan vrij spel.
LikeLike
Greetje van Agape,
Ik denk dat Dewey ook wel zoiets bedoelde.Het is nu eenmaal niet te ontkennen dat er universele beelden zijn maar om die allemaal in een statische god te proppen, dan mis je het hele idee. Je zit dan al in de wereld van ideeen met een eeuwigheidswaarde die menselijk noch goddelijk is, ingebed in eeuwigheid.
Dat neemt niet weg dat een figuur als symbool je aan kan spreken. In de herinneringen van de heilige Johannes zit een symboliek van een goddelijke dans, de heer danst met de zijnen, maar die is dan verstoken van literaire kracht.
LikeLike
@corrie
ziel en geest. incarnatie
Alles heeft een ziel, maar enkel levende wezens hebben een geest.
Als we bv de onderdelen van een auto in een grote doos leggen, dan heeft die geen ziel. Monteren we alles netjes tezamen, dan krijgt hij een ziel. Een ander voorbeeld. Als we verf en doek samen leggen hebben we niets. Maken we er een schilderij mee dan krijgt dit een ziel. Het geeft weer wat de schilder heeft beleefd of doorleefd. Het krijgt een meerwaarde die niet fysiek is. Hetzelfde geldt voor levende wezens.
De geest van de mens is het resultaat ven de werking van onze hersenen. Zodra een mens (of gelijk welk wezen) sterft de geest. De ziel kan verder leven in de herinnering voortleven van familie en vrienden.
Het reïncarnatie-idee is ontstaan door de gelijkenissen van mensen met hun voorouders. Dat idee is nu voorbijgestreefd door de kennis van het DNA.
LikeLike
armandmaes,
dat alles een ziel heeft is een kwestie van interpretatie, een auto heeft geen ziel en zal nooit een ziel krijgen, maar is wel een resultaat van ‘bezielde mensen’. Een schilderij ‘leeft’ door de bezielde schilder. Wat er met het ‘bezielde’ gebeurt kunt u niet weten. Het bezielde is niet te grijpen, ook niet terug te vinden bij nader lichamelijk onderzoek, of verder vast te stellen. Bewustzijn kunt u niet wegen, het heeft niet zoveel gram bij overlijden – zoals men meende. U tast in het duister.
LikeLike
@joost tibosch sr
Men kan moeilijk de joodse, christelijke en islamtische geschriften met de moderne wetenschap vergelijken. De oude geschriften geven de oude inzichten weer van toen. Zonder te beweren dat de wetenschap alles kan verklaren, vertrekken zij tenminste van het idee dat een hypothese slechts een theorie wordt, nadat alles aan de praktijk getoetst wordt. Dit betekent ook dat theorieën moeten aangepast worden als men betere kennis verwerft.
LikeLike
@Theo
Het hangt er natuurlijk van af wat men onder ziel verstaat. Een levend wezen is bezield. Indien dat wezen, om gelijk welke reden, sterft dan is dat wezen niet meer bezield. Ik beschouw als de ziel, datgene wat een wezen meer is dan de onderdelen, daarom de voorbeelden. Een mens is ook meer dan een hart, longen, hersenen, enz. Hij is bezield zolang hij leeft m.a.w. zolang de organen correct werken.
LikeLike
Dewey wil de ethiek niet uit mensenhanden geven vanwege onze verantwoordelijkheid. Als iemand zeggenschap wil afleggen aan een hogere macht dan moet hij dat helemaal zelf weten maar de verantwoordelijkheid van zijn daden zal hij intermenselijk gezien zelf moeten dragen. Het lijkt me een redelijke stellingname, pragmatisch ook zoals blijkt uit heel zijn oeuvre.
Maar Dewey laat echter een kiertje open en dat is volgens mij het het kiertje van de esthetiek. Waar komt mijn esthetisch oordelen vandaan. Als ik me rekenschap geef van wat er in me omgaat als ik naar kunst kijk, kan ik dan een antwoord geven op die vraag buiten het schoonheidsoordeel om? Als ik buiten het materiele treedt, waar ben ik dan?
Esthetiek is het gezicht van de maker in materie en ritme, zonder een materieel gezicht te zijn. Eenheid of universaliteit is bij uitstek te vinden in de esthetiek, samen met complexiteit en intensiteit, de kier van Dewey.
Het is ook haast ondoenlijk om hierover te filosoferen en toch gaat er aan elk kunstwerk een esthetisch oordeel vooraf maar het esthetisch oordeel verondersteld niet het maken van het kunstwerk, hoe moeilijk ook de grens te trekken is tussen een esthetisch oordeel en een kunstvoorwerp blijkt bv uit de wc-pot die door Marcel Duchamp als een zogenaamde ready-made in het museum werd gezet. Of door het oprapen van een met mos begroeide steen, die je aan vrienden kado geeft, die het op hun beurt jouw naam geven. Zij vinden dat die steen op je lijkt.
Het goddelijke is buiten de deur gesteld maar komt door een kiertje toch weer binnen.
Dewey laat zich niet plaatsen, wil zijn religieuze ervaring blijkbaar niet kenbaar maken want estheische oordelen brengen het gevaar met zich mee dat je aan het plafond ervan zit of op de bodem. De bodem is het nut van het nutteloze, waarmee ik wil zeggen dat de schoonheid ergens van zien geen middel is tot een doel. Iets mooi vinden heeft in en op zichzelf betekenis. Het plafond, daar schuilt het gevaar, het is het extatische. Ze wordt wel beschreven als de ervaring waarin je jezelf opgenomen voelt in een werkelijkheid die je als zo allesomvattend ervaart dat je jezelf erin verliest. Het mooi vinden lost zich op, het is niet belangrijk meer.
Spinoza noemde dit esthetische oordeel de ‘amor intellectualis’, de begripsvolle liefde.
LikeLike
Maria,
Dewey schurkt ook een beetje tegen Lao-tse aan:
ik weet niet zijn naam, ik noem hem enkel tao.
Waarop Boutens eeuwen later dichtte:
Laat mij nimmermeer berusten,
God dien ‘k niet met namen zeg.
Prettige avond.
LikeLike
Armandmaes,
Plotinus, de meester van het neo platonisme, heeft getracht dit aspect waarvan hij meende dat het tot zijn wezen behoorde, te omschrjven maar het blijft een paradox.
LikeLike
De grenzen tussen het zachte grijnzen en de glimlach zijn bij filosofen allang vervaagd. De rede is hard en dogmatisch, we zijn het verleerd om in kinderlijke categorieën te denken.
Rilke ziet god in ieder ding.
Ein jedes Ding kan Gott sein, man muss es ihm nur sagen.
LikeLike
armanmaes
Door een lawine van technische uitvindingen zijn menselijke zintuiglijke vermogens de laatste eeuwen ‘oneindig’ verlengd. Onze kosmos is een makro- en mikrokosmos geworden. Die verworven zintuiglijke waarneming is mede basis geworden van het huidige denken en vind je inderdaad niet in het verleden.
In speelse fantasie en aangeboren verstandelijk vermogen om met werkelijkheid om te gaan zijn mensen uit het verleden echter niet de mindere van ons. Cultureel en literair zijn en gedragen ze zich natuurlijk op hun tijdgebonden manier met hun mens- en wereldbeeld.
Vraag is of dat steeds beter zintuiglijk be”grijpen” ons met alle wetenschappelijke dankbaar geaccepteerde vooruitgang levensbeschouwelijk en in denken over zin van het leven zoveel verder brengt.
Onze makro- en mikrokosmos kunnen we ook geen zin geven met letterlijk herhalen van cultuur- en literair kosmische levensbeschouwing in het oude mens- en wereldbeeld Voor zingeving van onze makro- en mikrokosmos zullen wij op onze manier naar het verleden luisterend ook onze eigen cultuur- en taalgebonden speelse fantasie in stelling moeten brengen.
LikeLike
…..” Voor zingeving van onze makro- en mikrokosmos zullen wij op onze manier naar het verleden luisterend ook onze eigen cultuur- en taalgebonden speelse fantasie in stelling moeten brengen….”
Mooi appèl, Joost.
LikeLike
” God schuilt in de details”
Mies van der Rohe.
LikeLike
@joost tibosch sr
Onze kennis op gebied van heelal, evolutie en technisch gebied zal de mens, op zich, niet gelukkiger maken als hij die kennis geen plaats geeft in zijn leven. We moeten genieten van de gewone zaken in het leven. Aangename sociale contacten maken het leven aangenaam. Als iemand zich gelukkiger voelt voelt als gelovige of als vrijdenker maakt geen verschil. Zolang hij zich goed voelt in zijn vel.
LikeLike
-Alles is ,goddelijk, . Het ‘zijn’ zelf is absoluut als eeuwige wetmatige ‘wil’ , die alle energie en massa en materie (de dingen ) teweegbrengt .
– Zodat de formule. “. E=mc2= Psy ” ( met Psy als absolute logos ) geldig blijft en de enige metafysische oplossing biedt ….
LikeLike
@Maria 6 okt om 12:39
Laat ik nu helemaal niet snappen wat je bedoelde. Enkele malen doorgelezen, nog wat met google gestoeid. En toen zag ik het plotseling: het is een spelletje: kwartetten !!! Daar heb ik ooit wel eens van gehoord, lang geleden, maar nooit gespeeld: ik ken de regels niet.
Dus wat mij betreft mag je het woord “Brahman” hebben en verlies ik het spelletje.
Hoewel je “geweven” bent uit Brahman en niets van jezelf hebt, net zoals alles en iedereen.
Ik speel dat soort spelletjes als kwartetten nooit, omdat ik de meest voor de hand liggende zaken niet ken, literatuur en bekende Nederlanders, tot regelmatig diep ongeloof en verwondering van hen die mij niet kennen. Mijn vrouw zucht dan wel eens, als ik toevallig naar Pauw kijk en er niets van snap. Het zal wel aan mijn afwijkende belangstelling liggen en gebrek aan cultuur.
Een pindarotsje vind ik wel lekker, maar van pindaros had ik nog nooit gehoord. Dus geef ik me bij voorbaat al over in het spel. Ik houd van sprookjes, science fiction, mythen en esoterisch en occult gedoe, niet uitsluitend van agape maar ook van Eros.
Net zoals Valentinus, die het genoegen van de seksuele gemeenschap zo hoog op prijs stelde. Volkomen in tegenstelling met de andere kerkvaders. Daarom bracht ik het je onder de aandacht na je Franse tekst van 5 okt 20:35.
LikeLike
@Jan: Pindarus of Pindaros.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pindarus
LikeLike
armandmaes
Natuurlijk is “je gelukkig voelen”, liever nog “gelukkig zijn” erg belangrijk in menselijk leven Bij mensen ontkom je daarbij niet aan levensbeschouwing maw -hoe dan ook- denken over de zin van menselijk leven en gedrag.
Gelukkig zijn heeft niet alleen met menselijk instinct, maar altijd ook met menselijke zingeving te maken. Gelukkig zijn heeft bovendien niet alleen met mij te maken, maar speelt zich onontkoombaar af met andere mensen in een grote (nu makro-mikro) wereld af.
LikeLike
-Vraag blijft : wat is de zin van het leven,…wat is het doel van ons leven…; en kunnen we daar gelukkig mee zijn ???
LikeLike
-…mogelijk antwoord ,?
– Ook wij als mens zijn niets meer dan een radertje in die absolute logische machine, die andere ‘logos’. ; en hebben we slechts een vrijheid, die niet groter is dan onze verhouding tot het geheel en het al van de ‘logos’ .
– En is onze beste moraal. : te leven naar en volgens die logos;…M.a.w. : leef goed, juist en logisch ..!
LikeLike
ValeriedeB
Op grond van mijn levensbeschouwelijke keuze lijkt mij het “goed, juist en logisch” om bezig te zijn met het welzijn van je medemensen en dat van die grote wereld van ons. En dat binnen onze menselijke gemeenschap, met al je persoonlijke beperkte mogelijkheden, de uitgebreide eigentijdse mogelijkheden van onze wereld.en “zinnige” tips uit onze mensengeschiedenis.
Dat is voor mij -in één woord- zo logisch, dat je een (volwassen) leven lang samen niet uitgedacht raakt over de zin van zo’n leven en je er samen gelukkig- in alle betekenissen van dat woord- tot het eind van je leven aan kunt blijven werken.
Je kunt er je samen logisch niet “korter” vanaf maken.
LikeLike
Ik voel me hier helemaal thuis! Allemaal verschillende zienswijzen om wat van te leren.
.
Ik meen dat het bestaan geen zin heeft en ga ervan uit dat de mens de illusie heeft een vrije wil te hebben. Dat vind ik het grootste wonder, niet te begrijpen.
Dat lijkt me omdat we goed ingeweven zijn in het tapijt van het universum, de natuur=god. Als een vezeltje dat aan alle kanten wordt vastgehouden door andere vezeltjes. Eén heel groot weefsel (zouden de weefsters zeggen) of één grote tempel van Salomo (zouden de vrijmetselaren zeggen)
Ieder is een vezeltje of een bouwsteen, een klein radertje in een grote droom van het mysterie.
De consequentie van deze mening (dat we geen echte vrije wil hebben) is dat we geen verantwoordelijkheid hebben voor onze daden. Alleen slechts verantwoordelijkheid vanwege dat hele kleine beetje vrijheid van de diepe innerlijke houding ten opzichte van het lot dat ons allen overkomt. Een lot veroorzaakt door de oorzaken en gevolgen van de levende natuur waar we deel van uit maken.
Er is mijns inziens geen absolute “zijnden”, of een platoideeën wereld, (sorry Valere) de logos is een trilling vanwege de dynamische creativiteit: een emanatie het mysterie dat dus het mysterie zelf is. (vanwege dat de emanatie de oorsprong in zich draagt)
Moraal is slechts een bindende groepskracht: niet iets absoluuts. (Sorry Joost) Uiteindelijk hebben we steeds weer de piepkleine innerlijke keuze, tevreden te zijn met ons lot, of ons ertegen te verzetten. We werken naar het licht of naar de duisternis. We werken met moeite in onze vrije hemel of onvrije gevangenis in ons kosmologisch tapijt.
Of we werken aan het onbekende plan van het mysterie, in Duisternis om het Licht te kunnen zien, of in het licht met de kans verblind te worden. Dat is een zoeken van een middenweg tussen het dier en de übermensch, (meen ik dat Nietzsche zou zeggen, als ik het goed heb). Een weg tussen egoïsme en altruïsme. Een weg tussen een zon en een zwart gat. Een middenweg tussen de extremen van de dualiteit. God is dood, Nietzsche ook. Mocht god bestaan dan logeer ik steeds een tijdje bij de duivel om mijn evenwicht te bewaren. Zo iets als Christus deed tussen Lucifer en Ahriman, volgens Steiner. We zijn slechts stofjes die tamelijk vast in een tapijt zitten. We zijn eigenlijk (bijna) niks: een Dharme-flits, niet-zelf; anatta. Het ikgevoel is een tijdelijke illusoire constructie ahamkara.
Leve het bestaan, het heeft geen zin, dus we doen wat we menen te willen. In overeenstemming met Shiva: die is goed en slecht tegelijk en bestaat niet. 🙂
LikeLike
@Jan, we kunnen wel doen wat we willen, ( de wil wordt door iets gemotiveerd) maar “niet willen wat we willen”. (Schopenhauer).
LikeLike
@Egbert. Ik ben niet zo goed in westerse filosofen. 😉 Ik heb geleerd dat (vanuit de esoterische wijsbegeerte)(geïnspireerd door het Mahayana boeddhisten volgens de Theosofen) de begeerte (Kama) ten grondslag ligt aan de wil. Deze Kama (begeertekracht), is dan een emanatie (uitvloeiing) van het Manas (denkvermogen) en die op zijn beurt vanuit het Bhuddi (wijsheid, inzicht, begrip) en die vanuit het Atman (het zelf of de ziel) dat weer identiek is met Brahman (hoi Maria, even het woordje terug lenen? ) ) 🙂 (het universele zelf of de overziel). De stof van het kosmische tapijt, in het oosten genoemd mulaprakriti. (wortelstof) (heeft niks met konijnen te maken of slechtzien) En wanneer je een holistisch universum wil, dan spreek je over de gelijkheid van Mulaprakriti en Brahman, parambrahman. (stof en geest zijn één) Dit alles is een nare belasting voor mijn hersentjes, het dient nergens toe, maar tja, het is mijn lot dat mijn begeerte hier naar uitgaat. (grijns)
Het leuke vind ik dan dat ik deze ideeën terug vind in het gnostisch Hermetisme. Leuk dat ik hoor dat een westerse filosoof ook over een indirecte wil spreekt. Mijn conclusie wij zijn werktuigen van god. (of satan naar eigen voorkeur)
LikeLike
@Jan, westerse filosofen hebben ook heel wat te melden hoor, best interessant om je daar eens verder in te verdiepen, in de oosterse filosofie heb je in principe geen scheiding tussen religie en filosofie, maar soms ontdek je inzake bepaalde westerse filosofische stromingen ook wel weer wel zekere overeenkomsten met de oosterse (theosofische) zienswijze, wat je zelf al aangaf. 🙂
Besef je de implicatie wel van de uitspraak: We kunnen niet willen wat we willen. Of zou deze uitspraak ook weer discutabel zijn? 🙂
LikeLike
– Ook onze ‘wil’ is niets meer of anders dan een schakeltje in een algemeen logisch patroon ; maar dat schakeltje heeft dan wel het idee van ‘vrij te denken en te handelen’ …..
LikeLike
@Valere, hmm, zie het als een zekere mate van vrijheid in gebondenheid.
LikeLike
We kunnen niet willen wat we willen. Zoals een steen die naar beneden valt en zegt: “Ik wil naar beneden vallen”. Dat is een gewoontepatroon van massa’s. Dat kan je logisch noe men, maar dan moet je de lachende theoloog maar eens horen!!
Het “ik” van de steen is zoiets als het “ik” van een mens. Als je zegt: die steen heeft geen “ik”, dan zeg ik “mooi voor die steen, dan heeft hij geen last van het “ik”. Mensen hebben last van het “ik”. Sommigen heel erg veel, die hebben een heleboel “ikken”, dat heet het meervoudig persoonlijkheids syndroom. Omdat we geen “zelf””hebben” hebben we geen vrije wil. Een illusie kan niets hebben. 🙂
Voor de duidelijkheid, Ik heb het dus over het “ego” en de “persoonlijkheid”.
LikeLike
Schopenhauer, naar eigen zeggen, heeft alles beweerd wat hij de mensheid te melden had en ook het wereldraadsel definitief had opgelost. Hij was een pessimist en een levensgenieter. (?)
Hij was van plan Hegel eens flink uit te dagen en op zijn nummer te zetten. Als docent roosterde hij zijn colleges moedwillig in op de tijden dat de populaire en invloedrijke Hegel doceerde, met als gevolg dat nagenoeg niemand Schopenhauers colleges bezocht. (uit de wikipedia)
rare jongens die filosofen.
Ik had gehoord dat Hegel zich ook erg goed voelde, gelijk aan god ofzo.
LikeLike
Sorry, Jan
Letterlijk herhalen en blijven herhalen van oude teksten, zowel oosterse,bijbelse als westerse, maakt het er ons verstand -en dat hebben we nu ook- niet makkelijker op om oude tijdgebonden wijsheid te snappen. Dat is wel nodig om in onze evolutionaire geschiedenis ook opnieuw te kunnen verwoorden wat die oude wijsheid nu voor ons en onze wereld betekent. Zonder dat kunnen we er met onze beperkte vrije wil -en die blijken we ook te hebben- ook moeilijk voor kiezen en ons ernaar gaan gedragen.
Zelfs met “smile” en een uitbundig “sorry” bij mijn vreemde onbegrip, kan ik beter maar eerlijk bekennen dat jouw herhaaalde oude “esoterische mystiek” mij alleen maar de donkere mist(iek) injaagt.
Sorry, Jan
LikeLike
@Jan je schrijft: maar dan moet je de lachende theoloog maar eens horen!!
Dit begrijp ik niet helemaal, waar is JR het dan niet precies mee eens, heb je het je verder over een meervoudige persoonlijkheidsstoornis, ik denk dat je bedoelt dat het ego een illusie is maar dan wel ééntje waar we iets aan hebben (in onze beleving) van de praktijk in het dagelijks leven, tevens weer een illusie. 🙂
Schopenhauer was een echte pessimist maar gaf tevens adviezen voor het leiden van een gelukkig harmonisch leven, hij en Hegel waren bepaald geen maatjes, zaten niet samen gezellig aan het bier of aan de koffie, rare jongens hé Jan die filosofen, het zijn eigenlijk net mensen. 🙂
@Joost je schrijft: dat jouw herhaaalde oude “esoterische mystiek” mij alleen maar de donkere mist(iek) injaagt.
Als dat het geval mocht zijn Joost, dan kun je maar beter Jan zijn posten niet meer gaan lezen, lijkt me in onderhavig geval niet erg verstandig. 🙂
LikeLike
@Egbert: de zin was: “Dat kan je logisch noemen, maar dan moet je de lachende theoloog maar eens horen!!”
Die ziet niet in dat het logisch zou moeten zijn, als de mens vindt dat het logisch is. En dat ben ik met hem eens.
@Joost, We zijn het alleen maar niet met elkaar eens. Dat geeft toch niet? 😉 Je weet ik respecteer je kundigheid op historisch gebied. Maar ik ben een fantast, een soort ketter die het beter lijkt te weten. Ik kijk niet naar de wetenschappelijke historie, maar naar de ondertoon van iets dat me gevoelsmatig raakt: een mythe ofzo. Maar ik weet het echt niet beter dan jij. We hebben allebei gelijk en ongelijk. Jammer dat je door mij de mist in gaat. Maar het is best fijn soms in de mist. 😉 Ik herinner me een schrijven van v.d. Berk over een numineuze ervaring als hij omkijkt en over een grasveld kijkt en de ruggen van koeien ziet uitsteken boven de laaghangende mist en de diepe stilte ervaart. Ik kan ook erg gelukkig zijn als ik in de hele vroege ochtend, bij het opkomen van de zon de nevel in de dalen zie hangen. De donkere mist ingaan is best een avontuur !! Dus, lees mijn posten maar, en geniet en als het teveel wordt, neem je me met een klein korreltje zout. Of heel erg veel 🙂
LikeLike
Egbert,
Als ik door Jan wordt aangesproken,(“sorry,Joost”) probeer ik toch te begrijpen waarvoor hij zich verontschuldigt. Nu begreep ik met mijn persoonlijk verstand dat hij zich verontschuldigde voor het niet bestaan van door mij vermelde persoonlijk menselijk denken en persoonlijke beperkte vrije wil. Met die beperkte vrije wil koos ik er deze ene keer toch voor hem ook te melden dat ik me in ieder geval niet zonder mijn in evolutie gegroeide verstand en vrije wil de “mist” in laat sturen. Beschouw het op deze site dan ook als mijn westerse aan- en invulling van kosmologische visie en protest tegen Jan’s oud-oosterse interpretatie van “geloof in kosmologische visie”.
LikeLike
@Joost. De vraag via Egbert aan mij (zo interpreteer ik dat, misschien ten onrecht, maar ik geef graag een antwoord)
Waarom ik sorry zei: kijk op 5 okt 18:14: het is een excuus. Wanneer eventueel “anderen” geïrriteerd worden.
Zoals ook bij 9 okt 13:1,1als ik ontken dat er “zijnden” bestaan, en ik weet dat Valere daar erg aan hecht, dan zou dat pijnlijk bij Valere kunnen overkomen, en dan excuseer ik me. Om aan te geven dat het niet iets persoonlijks is, maar slechts een verschil van mening.
Zo ook het excuus aan jou, Joost, dat ik zei dat moraal niet iets absoluuts is. Ik verkeerde in de veronderstelling dat je je daar misschien aan zou kunnen storen.
We verschillen van mening en je mag daar best tegen protesteren, graag zelfs. Als mijn oud-oosterse interpretatie van “geloof in kosmologische visie” onjuist is dat ben ik geïnteresseerd in de argumenten daartegen. Op die wijze kunnen we wat van elkaar leren. 🙂
LikeLike
-@ Jan, …elk zijn mening mag en moet kunnen. ; en ik zelf ben nog niet zo snel gestoord…
– Ik ben echter wel van plan mij uit alle blogs, en andere terug te trekken wegens ouderdom en om niet steeds in herhaling te vallen…
– Lees mij verder ,ook op Wikipedia, Visieopfilosofie en andere…; en het gaat u allen goed….
LikeLike
@ Valere De Brabandere …… wanneer u vindt dat u zich wilt laten horen, ook al valt u in de herhaling, doe het. Wanneer u vindt dat u moet stoppen, doe dan dat. Wens u vrede en alle goeds.
Met een vriendelijke groet,
Carla.
LikeLike
@Jan schrijft: Als mijn oud-oosterse interpretatie van “geloof in kosmologische visie” onjuist is
Hoe zou jij kunnen bewijzen dat deze wel juist is, de bewijslast in deze ligt m.i. juist bij jou. 🙂
@Valere, niet vertrekken, blijven, we vallen hier toch allemaal vaak in herhaling. 🙂
LikeLike
@Valere, Jammer als je weg zou gaan. We hadden net zo leuk samen opgetrokken tegen vandalisme op de Wikipedia 🙂 Dat missen we dan.
@Egbert, Joost schreef op 10 okt 12:27 : “…. protest tegen Jan’s oud-oosterse interpretatie van “geloof in kosmologische visie”.”
Daar reageerde ik op door te vragen om argumenten. Dus niet om “bewijzen”. Ik heb ook geen zin om mijn visie “te bewijzen”, alsof ik mijn gelijk zou claimen. Wel om desgevraagd argumenten te leveren.
Ik houd niet van debat, discussie enzo. Ik schrijf graag in dialoog; gelijkwaardig naast elkaar leggen van meningen.
Ter leering ende vermaeck (door zelfspot)
LikeLike
Valere de Brabandere, weg met de nieuwe horizonten! Wat was er mis met de oude?
LikeLike
Op deze mooie herfstdag heb ikeen flinke wandeling gemaakt. Eerst langs oude muren met al rood klimop, toen door de velden, langs de wetering. Bij de hoofdvaart was een opstootje. Niet gehinderd door nieuwsgierigheid ging ik toch maaar even kijken wat er aan de hand was.
Er was gedregd. Aan de kant, omringd door wier, lag een jong meisje. Bij de pogingen haar levensgeest weer op te wekken hadden ze haar bovenlichaam ontbloot. Ze lag daar uitgestrekt op de oeverkant. Het meisje met gemarmerde prille borstjes, het had niets meer te maken met menselijke naaktheid. Ze was aangeraakt, ze was herboren..
LikeLike
@Jan je schrijft: Als mijn oud-oosterse interpretatie van “geloof in kosmologische visie” onjuist is dat ben ik geïnteresseerd in de argumenten daartegen
Je visie kun je niet bewijzen of je daar nu behoefte aan hebt of niet, (10-10 19:19), argumenten kun je ter bekrachtiging van je visie gaan aandragen maar die zijn in de ogen van iemand met een andere beschrijving van zijn/haar werkelijkheid weer discutabel en zo ontstaat er een discussie, daar lijkt me toch niets mis mee toch.
LikeLike
-@Wies de Winter,…
ik heb alleen één oude horizont als ‘de logos ‘ in een nieuw kleedje gestoken …
– Mischien was ik een beetje ‘te filosofisch’. ?
LikeLike
Vannacht probeerde ik van de ene ladder over te stappen op de andere. Het zag er zo simpel uit, mooie brede leren. Maar ik viel de afgrond in, in een zee vaan beelden. Ik vermoede een geheimzinnig verband maar zonder logos begin je dan nergens.
Vanmorgen had ik de logos gelukkig weer terug, van a naar b eter. Ik loop weer in het gareel.
LikeLike
@Wies.
In de (ik dacht) Jungeriaanse (droom-uitleg) psychologie staat het symbool “ladder” voor seks. Fijn dat je weer in het gareel bent 🙂 Dank zij de logos: het woord.
LikeLike
Het lijkt vanzelfsprekend, dat een discussie over persoonlijk denken en persoonlijke vrije wil niet ontaardt in vrijblijvend gepraat met smile, Daarvoor is het voor ieder van ons toch te belangrijk. Ook in een wereld met dialoog, waarin men genieten kan.
Verwijzing naar en teruggrijpen naar wijsheid uit het verleden kan in onze evolutionaire geschiedenis slechts in onze eigentijdse taal, binnen eigentijdse cultuur en in eigentijds mens- en wereldbeeld, niet meer door slechts herhalen van die wijsheid,
Heb begrepen dat Jan het oude christelijke denken met toen vanzelfsprekende God en daaraan beantwoordend menselijk gedrag, eindeloos herhaald, begrijpelijk onverteerbaar ging vinden. Zie hem nu wel het oude oosterse denken met goden, goddelijkheid en daaraan beantwoordend mensengedrag zelf eindeloos herhalen en zich verbazen over het feit dat ik dat ook onverteerbaar vind.
Als men met ons denken bezig is met oude menselijke levensbeschouwing(en), kan men dat slechts door zich ook te verdiepen in het historisch literaire decor van hun tijd, cultuur, mens- en wereldbeeld. Niet dat historisch literaire feiten,feitjes zo belangrijk (of complimenten waard) zijn, maar op een andere manier kan men nu oude wijsheid niet echt begrijpen. Dan pas kan men die ook in vrije keuze van eigen(tijds) levensbeschouwelijk denken meenemen en in gedrag (genietend!) waarmaken.
LikeLike
@Joost je schrijft:Het lijkt vanzelfsprekend, dat een discussie over persoonlijk denken en persoonlijke vrije wil niet ontaardt in vrijblijvend gepraat met smile,
Dat ben ik met je eens, als je jezelf niet serieus neemt, wat is het dan voor @Jan, slechts een vorm van bezigheidstherapie?, natuurlijk heeft elke mening zijn waarde maar wat zou er nu mis zijn met het ter discussie stellen van argumenten, daarbij de ander natuurlijk in zijn waarde laat, het is juist de dialoog die het interessant kan maken.
En dat eindeloze vervallen in herhaling van @Jan omtrent facetten uit het Hindoeïsme, de Theosofie, het Boeddhisme
begrijp ik ook niet helemaal.
Ik heb hem geprobeerd duidelijk te maken dat het allemaal slechts beschrijvingen van de werkelijkheid betreft, niet meer en niet minder. Maar hij is niet te stoppen.
Ik had eigenlijk wel gedacht dat het beoefenen van Zen wel wat rust in zijn systeem zou brengen, maar dat is ijdele hoop gebleken. 🙂
Je zou inderdaad de oude menselijke levensbeschouwingen moeten benaderen in het decor van de toenmalige cultuur en tijd, of sommige wijsheden werkelijk tijdloos zijn, daar kan men over van mening verschillen.
LikeLike
Brahman geeft ook niet veel houvast, zeker als je geen hindoeist bent, het zou mij allemaal wat te ijl zijn. Bovendien heeft het hele theologische zoeken ook geen zin meer als uiteindelijk alles gebakken lucht blijkt. Waarom zou ik er dan in geloven.
Ik denk, en vele westerlingen met mij, dat het boeddhisme, hindoeïsme en zen toch niet echt bij onze cultuur past. We zijn er te doenerig voor, we willen weten.
LikeLike
Nog even wat de herhaling betreft, dit kan ook tot weer nieuw heil leiden.
Ik kan het zelf niet beter zeggen dan prof Schillebeeckx, het volgende heb ik uit zijn Jezus, blz 185
“In het Nieuwe Testament wordt door de idee van ‘navolging van jezus’ uitdrukkelijk gezegd, dat de wetsvervulling (hoe nodig ook als Gods gebod) niet meer volstaat voor het heil. De relatie tot Jezus is nu heilsbemiddelend: maar als eschatologische bode kent Jezus alleen de geboden van Goden brengt hij geen nieuwe geboden. De geldigheid echter van de omkeer, conditie voor en implicatie van het komende Gods Rijk, is verbonden met de eistof toewending naar Jezus; voor pasklaar betekent dit, hem te erkennen als de eschatologische profeet van Godswege, die de Blijde Boodschap brengt: God gaat heersen.
(Jes. 61, 1 en 2 en 52,7).”
LikeLike
Sorry, ik moet echt beter op die spelling checken letten.
‘pasklaar’, dat slaat natuurlijk nergens op. Schillebeeckx (ckx..daar struikel ik steeds weer over, zo onlogisch) spreekt van” paschaal”
De eerlijkheid gebiedt mij te erkennen dat ik ook niet weet wat dat betekent. Ik ken wel een Heilige Paschalis die in de volksmond wel paschaal genoemd wordt maar als Schillebeeckx dat bedoeld zou hebben stond er wel een hoofdletter P.
Bovendien, en dat valt mij nu pas op staat er ook nog een streepje tussen voor en paschaal, er staat dus “voor-paschaal”.
LikeLike
O jee, het gaat nog verder. Net toen ik dacht, zou er misschien ook een na-paschaal zijn, kreeg ik de volgende zin in mijn ooghoek.
Ik laat Schillebeeckx weer even aan het woord.
” Dit maakt het mogelijk de voor-paschale eigenheid van Jezus’ roeping van leerlingen enigermate te onderscheiden van de expliciete christologie, waarin zij in het Nieuwe Testament reeds is opgenomen. Immers in de Schrift wordt Navolgen (in Septuaginta: akolouthein) gebruikt in verband met ” andere goden achterna gaan” of ” God navolgen” door zijn geboden te onderhouden (Deut; 2 Mak 8,36). Dit begrip vinden we nog terug in 1 Petr 1,15-16: Gelijk Hij die u geroepen heeft heilig is, heiligt zo ook uzelf in al uw gedragingen; want er staat geschreven: Weest heilig want ik ben heilig. Als eschatologische bode van Godswege ‘op wie Gods naam is gelegd’ brengt Jezus alleen Gods boodschap over en roept Israel op tot geloof in God, dat was zijn zending voor zijn dood. Jezus’ roep opvolgen was dus in erkenning van zijn profetische zending, geloof in God opbrengen, geloof in de komende Gods Heerschappijen daartoe de geëiste metanoia voltrekken, op uitnodiging van Jezus. M.a.w. de voor-paschale navolging had een soteriologische, nog geen erkend christologische betekenis. “
LikeLike
Het liggende streepje hoort er dus wel degelijk thuis.
Wat paschaal nu precies betekent weet ik nog niet, ik heb zelfs geen flauw idee, maar ik neem aan dat ik het al verder lezend wel tegen zal komen.
LikeLike
Ooooooooh, is dat het.
Interglot: relating to Passover
er stond dat het een”eigenheid van Jezus” was, dan denk ik eerlijkgezegd niet aan ‘voor-pasen’ maar meer aan: wat zou hij lekkerder vinden spinazie of frites, was hij thuis net zo aardig als daarbuiten, was hij makkelijk in de omgang …dat soort zaken.
LikeLike
@Jan,
…..” Dank zij de logos : het woord…
– Of dank zij de logos als enig absoluut zijn ; … Die andere ‘god’…..
LikeLike
Omdat niemand een duidelijk zicht heeft op het heelal, niet op de macro-cosmos en evenmin op de micro-cosmos, worden de wildste fantasieën ontwikkeld. De godsdiensten waren de eerste hersen-spinsels die getracht hebben om het heelal te verklaren. Hun theorieën hebben praktisch geen enkele wetenschappelijke toets doorstaan. Ook de wetenschappers formuleren steeds nieuwe theorieën. Ook die moeten steeds herzien worden en zelfs soms afgevoerd. Het blijft een interessante zoektocht naar meer kennis.
LikeLike
Greetje.
Als (heel) oud-leerling van en afgestudeerd bij Schillebeeckx:
Vóor pascha (vóór Pasen)= voor de dood van een geweldig historische kerel Jezus van Nazaret. Met onze historisch-literaire kennis van de na zijn dood ontstane evangelies(zie onder) weten we heel wat over hem, met name zijn spontane omgang met mensen om hem heen, met name met hen die men toen niet de mmoeite waard vond als zieken, vrouwen, kinderen. Joodse leiders met handjeklap met Pilatus hebben hem daarom al vlug uit de weg geruimd, bnang dat hij het volk reliogieus “bedierf” en politiek onrust veroorzaakte.
Na pascha(na Pasen)= na zijn dood bleven mensen die hem gekend hadden over hem bezig en bleven op zijn manier leven. Zij vonden dat zo leven de eigenlijke manier van leven was en en op hun gebruikelijke manier brachten ze dat in verband met God. Als andere grote joden werd hij dan ook door zzijn joodse mensen zoon van God genoemd en later gebruikelijk, als bij de keizers, Zoon van God en God. De “evangelies”beschrijven de historische Jezus dan ook met toen gebruikelijke ons niet meer bekende “betekenis”verhalen en niet met de ons wel bekende historische verslagen of biografieën.
Dat, kort samengevat in mijn veel eenvoudiger woorden,, heb ik van een geleerde en sympathieke Schillebeeckx (en met name ook van een Van Iersel) geleerd. Op grond daarvan heb ik zelf ook bewust volwassen en vrij voor die manier van leven van Jezus gekozen, in mijn eigentijdse wereld en wereldwijd voor alle mensen, omdat ze de moeite waard zijn. Door hem ben ik ook kritisch op wat men in het verleden en nu in zijn naam christelijk noemt. . .
LikeLike
– En toch blijft de mens zoeken …; zie
” De Mens hunkert van nature naar Weten” ,” een zoektocht in Wikipedia “… Een boek uitgegeven bij Pediapress door Valere De Brabandere…
LikeLike
Greetje van Agape,
De eerste christenen kwamen in hun huizen bij elkaar en bleven samen eten, zoals ze dat -opvallend met iedereen- ook met Jezus gewend waren te doen. Je weet zo te horen dat ze dat toen nog “agape” “liefdesmaal” noemden!
PS Vorige “anoniem”reactie is ook van mij. Deze PC-oen drukte blijkbaar weer eens op de verkeerde toets..
LikeLike
Correctie.
Joost tibosch sr zegt o.a. op 11 okt 2015 om 14:26 dat hij begrepen heeft dat ik (Jan dus) het oude christelijke denken enz enz…. onverteerbaar ging vinden.
Dat is niet goed begrepen door Joost.
Ik spreek het tegen.
Ik vind dat we persoonlijke emoties (“onverteerbaar”) niet dienen te koppelen aan zakelijke standpunten. (“het monotheïsme veroorzaakt verdeeldheid tussen mensen”)
LikeLike
@Egbert zegt: 10 oktober 2015 om 22:51
Waar het mij om gaat is afstandelijkheid. Bij een debat tracht men te winnen van een ander. Bij een discussie tracht men de ander over te halen tot een andere mening. Bij een dialoog legt men neutraal de meningen naast elkaar.
Vandaar dat ik tegen een debat ben (ik houd niet van strijd) en ik vind dat er iets tegen een discussie is.
Je hebt gelijk dat ieder met argumenten alle kanten op kan. Dat weet ik, het is juist fijn vind ik.
Dat is het verschil tussen argumenten en bewijzen. Bewijzen kan je alleen maar iets in een gesloten consistent stelsel. En dat heeft volgens mij niets met de werkelijkheid te maken. Bewijzen kan je gebruiken in bijvoorbeeld de wiskunde. Maar zeker niet met “god”. Vandaar dat Rutten met zijn wiskundige bewijzen, wanneer het over “god” gaat, het “argumenten” noemt. En dan kan iedereen weer alle kanten op. In de “echte” wiskunde kan dat niet. Je kan wel een bepaalde wiskunde als “kolder” bestempelen. Op het moment dat iemand een wiskunde ontwerpt: dan ontstaat die gewoon. Daarvoor was ie er niet. Het zijn wat men noemt “mentale objecten”.
LikeLike
Egbert zegt:11 oktober 2015 om 15:43
citaat:
“En dat eindeloze vervallen in herhaling van @Jan omtrent facetten uit het Hindoeïsme, de Theosofie, het Boeddhisme
begrijp ik ook niet helemaal.
Ik heb hem geprobeerd duidelijk te maken dat het allemaal slechts beschrijvingen van de werkelijkheid betreft, niet meer en niet minder. Maar hij is niet te stoppen.”
😉 Niet te stoppen, Egbert, door jouw opmerkingen bereik je juist het tegendeel. 🙂
En over jezelf serieus nemen: ik vind dat als je geen zelfspot hebt, je jezelf te serieus neemt.
Humor lijkt me een noodzaak in het leven, ander verkil je.
LikeLike
mensen ik ga er een weekje tussenuit.
(als het tekort is hoor ik het wel )
Veel plezier hier 🙂
E=Mc2 en psi en logos en nog een heleboel meer 🙂
😉 valere 😉
leve Brahman ? En Valentinus en de ketters 🙂
p.s. bedankt Wies voor je Schillebeeks
dat is schrijven in 3 verdiepingen.
LikeLike
@Janschrijft: En over jezelf serieus nemen: ik vind dat als je geen zelfspot hebt, je jezelf te serieus neemt.
Dat ben ik met je eens, maar net wat @Joost schrijft, je kunt niet maar alles afdoen met een kwinkslag en een zekere mate van vrijblijvendheid, zeker als het levensbeschouwelijke zaken c.q., mens en wereld beeld betreft.
Er valt in deze niets te bewijzen, een ieder heeft zijn eigen perceptie, c.q. beleving..
@Jan schrijft: Egbert zegt: 10 oktober 2015 om 22:51
Waar het mij om gaat is afstandelijkheid. Bij een debat tracht men te winnen van een ander. Bij een discussie tracht men de ander over te halen tot een andere mening. Bij een dialoog legt men neutraal de meningen naast elkaar.
Vandaar dat ik tegen een debat ben (ik houd niet van strijd) en ik vind dat er iets tegen een discussie is.
Dit heb ik nooit gezegd beste Jan, je bent zwaar in de war. 🙂
Is dat Limburgse bier daar zo lekker. 🙂
Ik stelde iets dergelijks als argumenten uitwisselen, daarbij in verschil van mening de opponent in zijn waarde latend, want
het is juist de daaruit voort vloeiende dialoog die het interessant kan maken.
LikeLike
Jan,
Iets onverteerbaar vinden, kan best zakelijk zijn. Een mening hebben over monotheisme kan alleen op emoties berusten en zelfs niet zakelijk zijn. En een goede discussie blijft, hopelijk in alle emotie voor de zaak en niet emotioneel tegen de ander gevoerd, altijd zakelijk. Hoe dan ook, goede rustperiode gewenst!
LikeLike