Steeds meer mensen halen religieuze inspiratie uit verschillende levensbeschouwelijke stromingen. Dimitri Woei werd na een katholieke jeugd Hindoe, Naud van der Ven koos voor het jodendom en de seculiere Anja Meulenbelt kwam op het spoor van het christelijk geloof. Sommigen blijven elementen koesteren uit de religie van hun jeugd. Zo noemt de boeddhistische meditatieleraar en voormalig katholiek kloosterzuster Jotika Hermsen zich een volgeling van Boeddha én Jezus. En de tot de islam bekeerde domineesdochter Anne Dijk vindt zichzelf als moslim een ‘betere christen’.
In het boek Flexibel geloven – Zingeving voorbij de grenzen van religies, geschreven door Manuela Kalsky (foto li: Manuela Kalsky Website) en Frieda Pruim (foto re: friedapruim.nl) komen elf mensen aan het woord die over de grenzen van één religie heen kijken. Op Tweede Pinksterdag, tijdens de Happening ‘Flexibele Geesten’ in De Nieuwe Liefde in Amsterdam, vindt de presentatie van dit boek plaats. Manuela Kalsky overhandigt dan het eerste exemplaar aan Jetty Mathurin alias ‘Taante’.
‘Journaliste Frieda Pruim hield de interviews, Jocelyne Moreau maakte de foto’s en theologe Manuela Kalsky reflecteert in de nabeschouwing op het in opkomst zijnde fenomeen meervoudige religieuze binding. Als directeur van het Dominicaans Studiecentrum voor Theologie en Samenleving en als bijzonder hoogleraar aan de VU doet ze er de komende jaren onderzoek naar, samen met André van der Braak, hoogleraar boeddhistische filosofie.’ (NieuwWij)
Alle geïnterviewden in Flexibel geloven vertellen openhartig over het verloop van hun zoektocht en verwoorden hun oude en nieuwe overtuigingen. Ze beschrijven hoe zij hun geloof vormgeven in hun dagelijks leven.
‘Bijbel of Koran in de ene hand, yogamatje en kop kruidenthee in de andere? Dat kan. Dit boek laat prachtig zien hoe moderne gelovigen hun balans vinden tussen eeuwenoude tradities enerzijds en individuele inzichten anderzijds.’ (Nuweira Youskine)
In verband hiermee worden mensen opgeroepen om op Tweede Pinksterdag naar de Happening ‘Flexibele Geesten’ in De Nieuwe Liefde in Amsterdam te komen en zich te laten inspireren. Behalve de boekpresentatie worden spirituele vensters opengezet en wordt iedereen uitgedaagd door de ontmoeting met andere ‘religieuze geesten’. Eenieder kan zich tevens laven aan de wijsheden uit verschillende levensbeschouwelijke tradities. Er zijn filmpjes, ‘heilige’ teksten, gesprekken, muziek, dans, rituelen en natuurlijk interactie met het publiek onder leiding van IKON presentator Annemiek Schrijver.
‘De weg van geloven kent vele kronkelingen en zijtakken. Dit boek toont iets van de menselijke weg naar God en leert mij opnieuw: God is daar waar men Hem zoekt (of Haar, dat kan ook).’ (Monique Samuel)
Flexibel geloven. Zingeving voorbij de grenzen van religies | Manuela Kalsky en Frieda Pruim | ISBN: 978-94-90708-86-3 192 pagina’s | Uitgave: paperback met flappen | € 15,00 (Aanbieding)
Happening Flexibele Geesten. Datum: maandag 9 juni 2014 | Tijd: 14.00 – 16.30 uur) Lokatie: De Nieuwe Liefde in Amsterdam | Entree: € 12,50 | Aanmelden: via deze link | Voor meer informatie: klik hier
Foto: NieuwWij (Tweede Pinksterdag – Flexibele geesten)
GODENENMENSEN 
” Zingeving voorbij de grenzen van religie.” Prachtig. Doet me denken aan het laatst vertaalde boek van de Dalai Lama, ‘ Vrij van religie.’
Een weg om de tegenstellingen tussen gelovigen en niet gelovigen te overbruggen en die tussen de aanhangers van de verschillende religies.
Ik verheug me op 2′ Pinksterdag.
LikeLike
Gelukkig heb ik al jaren begrepen, dat met de manier van denken en leven van Jezus nu eindelijk ook eens echt beseft wordt, dat men kritisch binnen christendom alle mensen wereldwijd in onze grote wereld de moeite waard vindt.
Hij liet als overtuigde jood met een onvergetelijk verhaal zelfs merken, dat de in zijn kleine wereld niet geaccepteerde niet-jood Samaritaan zich zelfs beter gedroeg dan de zgn. beste joden van zijn tijd.
Nee, dit is geen slimme(!) manier om christendom te redden! Het gaat om mijn persoonlijke overtuiging…die gelukkig door steeds meer christenen wordt gedeeld.
LikeLike
-Zie hiernaast ‘Wat ze zeiden’ …
Albert Einstein:
De religie van de toekomst zal een kosmische religie zijn. Het zou een persoonlijke God moeten transcenderen, en dogma en theologie vermijden. Zowel het natuurlijke als het spirituele betreffende, zou het gebaseerd moeten zijn op een religieuze intuïtie, afkomstig van de ervaring van alle natuurlijke en spirituele dingen als een betekenisvolle eenheid. …
Quid ?
LikeLike
@Valère, die kant lijken we wel op te gaan…
LikeLike
“Ik ben geen atheist, en ik kan me geen pantheist noemen. We zijn als een klein kind dat een enorme bibliotheek binnenstapt met boeken in verschillende talen. Het vermoedt mogelijk een geheime rangschikking van de boeken, maar weet niet welke. Dit lijkt me de houding van zelfs de intelligentste mens ten opzichte van God” (Albert Einstein, interview Time Magazine)
LikeLike
paul: even off topic, trouw vandaag:
http://www.trouw.nl/tr/nl/5091/Religie/article/detail/3658328/2014/05/22/In-oud-paradijsverhaal-komen-Adam-en-Eva-nauwelijks-voor.dhtml?utm_source=dailynewsletter&utm_medium=email&utm_campaign=20140522
LikeLike
@Jan, toch niet zo off-topic: het is ook over de grenzen van de eigen religie heen kijken… 😉
LikeLike
Dit is een goede actie van de Nieuwe Liefde vind ik. Er zijn zoveel scheppingsverhalen en religies. Niemand van de huidige mensheid is aanwezig geweest bij het ontstaan van de hemel, de aarde en de schepping van de mens. Ieder mens wil wel graag zijn afkomst weten, waar kom ik vandaan? ; zie de programma’s Spoorloos en DNA onbekend. Dat zal in vroeger eeuwen niet veel anders zijn geweest . Vandaar de vele scheppingsverhalen. Veel religies zijn er op gebaseerd. Zoek er één uit waarin je je in thuis voelt, en gelukkig bij bent. Daar heb je recht toe . Dring die anderen niet op. Er is niet één waarheid, er zijn er meerdere. Mijn afkomst ligt in het vrijzinnig protestantisme. Ik hou me aan de samenvatting van de mens Jezus: Heb je naaste lief als jezelf, niet minder en niet méér. Dat is al moeilijk genoeg.
LikeLike
Het zou ook best kunnen zijn dat religie in de toekomst helemaal gaat verdwijnen, de mensheid religie als het ware ontgroeit, of God nu een hij of een zij of een transgender is heb ik eerlijk gezegd nog nooit mijn hoofd gebroken.
LikeLike
@Egbert
Niet man, vrouw of transgender, maar androgyn.
Die mening komt naar voren in alle religies en mythen.
Eerst is er een ondefinieerbare oer-duisternis of chaos: de bron waar alles ongedifferentieerd aanwezig is (dus adrogyn) die chaos kan je God noemen als je wilt.
Pas later in het “evolutie”proces splitst de godheid zich in man-vrouw of vergelijkbare tegenstellingen zoals yin en yang of geest en materie, licht en donker, actief en passief.
Je kan het zien als Adam-Eva, Shiva-Shakti en Sjoe-Tefnut. Of meer abstract als de duade (tweeheid) die emaneert uit de monade (eenheid).
LikeLike
@Jan je schrijft: Die mening komt naar voren in alle religies en mythen.
Dat roept de volgende vraag weer op, ken je enig waarheidsgehalte toe aan de diverse soorten van mythen, (mondelinge overlevering van generatie op generatie).
Je schrijft: Eerst is er een ondefinieerbare oer-duisternis of chaos: de bron waar alles ongedifferentieerd aanwezig is (dus adrogyn) die chaos kan je God noemen als je wilt.
Daarin geloof jij aan de hand van de mythen hieromtrent.
Je schrijft: Je kan het zien als Adam-Eva, Shiva-Shakti en Sjoe-Tefnut. Of meer abstract als de duade (tweeheid) die emaneert uit de monade (eenheid).
Ik denk persoonlijk dat we dit allemaal zelf bedacht hebben, of geloof je soms ook dat deze kennis aan de mens vanuit een soort van goddelijke inspiratie is gedicteerd.
LikeLike
@Egbert
Mircea Eliadezei: “Myths tell only of that which really happened.” en daar ben ik het mee eens.
zie: https://nl.wikipedia.org/wiki/Mythe
Dat in verschillende tijden en verschillende culturen er een bepaalde grondtoon of essentie doorklinkt, (al is die in veranderlijke melodie of smaak vervat), is voor mij het bewijs dat het over iets wezenlijks, werkelijks, gaat.
je schrijft:
“Ik denk persoonlijk dat we dit allemaal zelf bedacht hebben, of geloof je soms ook dat deze kennis aan de mens vanuit een soort van goddelijke inspiratie is gedicteerd.”
Ik ken geen god die iets dicteert. Ik ga ervan uit dat in de diepste essentie de mens goddelijk is en daarmee (samenvalt/onderdeel is/opgaat in) zoals de gehele natuur.
Ik ga ervan uit dat er altijd mensen zijn geweest die dieper in zichzelf konden doordringen. Daarmee hebben ze de illusie van het gewone bestaan doorbroken en hebben achter de “sluiers” van de natuur ervaringen opgedaan.
Ik denk hierbij aan mystici die zich ontvankelijk gemaakt hebben daarvoor, en aan magiërs die met hun wil en inspanning daarin zijn doorgedrongen.
De ervaringen zijn van zo’n andere aard dan het gewone leven, dat deze niet goed onder woorden te brengen zijn. Woorden schieten tekort. Vandaar dat dan de vele sprookjes verhalen en de mythen in onwezenlijke vormen ontstaan. Dat gebeurt dan meestal door “inspiratie”. Zoals bijvoorbeeld Mozart en Beethoven hun muziek “doorkregen”. Beethoven zei, dat hij die muziek op bepaalde plaatsen in de natuur hoorde: zoiets verzin je toch niet?
LikeLike
@Jan je schrijft: Dat in verschillende tijden en verschillende culturen er een bepaalde grondtoon of essentie doorklinkt, (al is die in veranderlijke melodie of smaak vervat), is voor mij het bewijs dat het over iets wezenlijks, werkelijks, gaat.
Die link had ik al gelezen.
Tja, dat het gaat over iets wezenlijks of werkelijks, er zal best veel meer aan de hand zijn dan we ooit zouden kunnen bevatten, maar wat, daar kunnen we zinnig woord over zeggen, dat zou dan een kwestie van argumenteren vanuit onwetendheid worden.
Je schrijft: Ik ken geen god die iets dicteert. Ik ga ervan uit dat in de diepste essentie de mens goddelijk is en daarmee (samenvalt/onderdeel is/opgaat in) zoals de gehele natuur.
Okay, dat is jouw opvatting of geloof, zo je wil, dat de mens in diepste essentie goddelijk is, (wat je trouwens niet zou denken als je naar de praktijk kijkt en de geschiedenis bestudeert, maar dat is een ander verhaal), dat de mens deel uitmaakt van de natuur ben ik helemaal met je eens.
Er zijn wel mensen geweest die ooit beweerden dat ze in het verwerven van kennis door God van Hoger hand zijn geïnspireerd, zoals profeten e.d., maar dat kun je voor kennisgeving aannemen. (geloven of niet).
Je schrijft: Ik ga ervan uit dat er altijd mensen zijn geweest die dieper in zichzelf konden doordringen. Daarmee hebben ze de illusie van het gewone bestaan doorbroken en hebben achter de “sluiers” van de natuur ervaringen opgedaan.
Ik zou het omschrijven als door meditatie contact maken met de diepere onbewuste lagen van je psyche, (daarom kan het voor sommige mensen ook gevaarlijk zijn), je kan wel dieper in jezelf afdalen, misschien dat daar de inspiratie ook wel wegkomt, maar of dat synoniem is met het kunnen kijken achter de sluiers van de natuur, wat versta je daar dan precies onder.
LikeLike
@egbert
“het kunnen kijken achter de sluiers van de natuur”,
is bijvoorbeeld doorheen zien van de beelden die je ogen doorgeven… zodat de wereld zoals je die ziet met je ogen, oplost in het niets. Zodat je de “platonische beelden” tegelijk met de “levende manifestatie” kan waarnemen met een ander soort oog. Die platonische-levende beelden zijn dan niet ruimtelijk hoewel ze toch ruimtelijk zijn, en dat ze zowel eeuwig stilstaan als continue bewegend zijn. Ze zijn dan hier en ver weg, nu en over vele tijden. Je snapt wel dat het “kijken achter de sluiers” moeilijk in woorden is uit te drukken. Zo’n ervaring kan plaats vinden als men totaal niet gehecht is aan de stof. Zo’n “niet-beeld”, kan je dan herkennen in de sprookjes en de mythen. En je herkent het als iemand anders daar slechts een enkel woord over zegt.
Zoals Jezus ooit gezegd heeft: hij die oren heeft hore. Je hoort dan de stilte in de geluiden. Zoals nu net Corrie geschreven heeft: de een doet de schoenen uit en de ander plukt bramen.
LikeLike
Maar Jan, heb je dat zelf ooit ervaren dan?
LikeLike
Egbert,
Bij God omhoogkijkend en je afvragen of hij m/v/o/a is is hetzelfde als wat een sporter doet, die na een goal omhoogkijkt en denkt te weten dat God hem deed scoren. Wat mij bv echt interesseert is, hoe het komt dat wij terwijl we anderen ook met al onze sexuele gevarieerde aantrekkingskracht links kunnen klaten liggen , toch het gevoel hebben dat we van elkaar zouden kunnen houden en dat dat ons eigenlijk beter zou liggen en uitkomen. En dat we op dat soort vragen tastend antwoord durven geven. Aan God kom je, denk ik, eventueel pas toe, als je gewetensvol het mysterie van het leven hier onder ogen ziet, en niet te vlug “omhoog kijkt”. En als jij, begin ik er in ieder geval niet aan, om mezelf “omhoog te denken” en te menen dat, hoe geweldig een mens ook mag zijn, dat ik God zou zijn.
LikeLike
@Joost, maar ik volg je niet helemaal, niemand heeft om het bestaan gevraagd, je bent er haast als het ware ingeworpen, dan kijk je inderdaad tegen een mysterie aan, hoe relateer je dat aan de term gewetensvol, hoe ik mezelf volgens jou dan omhoog denk begrijp ik echt niet helemaal, vind je trouwens dat er iets mis is met de filosofische uitgangspositie van het agnosticisme.
LikeLike
@Egbert
Ik meen me te herinneren dat Corrie het ooit heeft gehad over een BDE. Het (b)lijkt me ook zoiets.
@Joost
citaat:
“omhoog te denken” en te menen dat…. ik God zou zijn.”
Een pan(en)theïst denkt niet god te zijn, maar is overtuigd een deel van de goddelijke natuur te zijn. Hoewel je niet van “deel van” kan spreken omdat het goddelijke niet te splitsen is.
Hij denkt niet omhoog omdat dan de vogels hem voor zijn. Alle richtingen zijn vals. Het middelpunt van het heelal is in ieders hart.
LikeLike
@Jan, ik heb ook eens juist vanuit de Christelijke hoek een kritische visie op het fenomeen BDE gelezen, waar er in het kort op neer kwam dat deze ervaring in feite reikte tot aan de grenzen van de dood, dus er niet overheen, daar kon ik me wel in vinden, want bijna dood is uiteindelijk niet helemaal dood, hoewel ik best geloof dat de ervaring op zich wel heel indrukwekkend voor de betrokkenen kan zijn.
Maar ik geloof niet in de mogelijkheid tijdens ons fysieke bestaan door middel van een BDE van een kijkje in een eventuele bestaan van het Hiernamaals te kunnen nemen.
Want ik verder aan je schreef over het belang voor mij inzake persoonlijke ervaring, ik heb pas echt iets ervaren wat ik helemaal niet thuis kon brengen, ook niet bij me hoorde, toen ik de mantra van Dhumavati consequent een paar maanden heb gereciteerd met concentratie op de Yantra, dat deed ik gewoonweg uit nieuwsgierigheid, maar dat pakte niet zo prettig uit voor mijn geestelijke gesteldheid, vandaar dat ik met veel moeite mee ben gestopt, maar er gebeurde tenminste wel wat, probeer het nu met een andere mantra. (Durga).
Je kunt wel van alles geloven en beschrijven maar als je zelf helemaal niets ervaart, heb je er toch niets aan.
Of heb ik het nu mis.
LikeLike
@Egbert
De BDE ervaring is dat wat men een Bardo noemt in Tibet, het komt voor in het Tibetaans dodenboek. De goed begrijpbare versie daarvan is “Het Tibetaans boek van leven en sterven”. Bij de dood is er een groot Bardo, maar elk moment in het leven is er een klein Bardo, sommige groter en andere kleiner. Ik noem Bardo een spleet in de tijd-ruimte: dan kan je andere tonelen zien. Het heeft te maken met onthechting en die speelt natuurlijk een grote rol in het stervensproces. Mij overtuigt de persoonlijke getuigenis, en ik ken een aantal mensen die mij dat in vertrouwen hebben verteld.
Al zou ik duidelijk zeggen: “Ja, ik had die en die ervaring”, dan nog is het geen bewijs voor diegene die het niet willen horen of het afwijzen. Men kan dan zeggen: het was een fictie, niet echt. En het geeft kwaadwillende anderen de mogelijkheid om het te bespotten. En er zijn zoveel werkelijkheden…..
LikeLike
@Jan: Al zou ik duidelijk zeggen: “Ja, ik had die en die ervaring”, dan nog is het geen bewijs voor diegene die het niet willen horen of het afwijzen.
Maar als de ervaring voor jezelf waardevol is, is het dan zo belangrijk hoe anderen het beoordelen.
In wezen zit een ieder een beetje gebakken in zijn eigen stukje persoonlijke werkelijkheid.
Maar ook je eigen zielenroerselen (daar hebben we het cruciale woordje weer) kritisch blijven beschouwen vind ik zelf wel belangrijk.
Mensen die religieus zijn, wat in feite een diep innerlijk zeker weten behelst, hebben hun eigen waarheid weer gevonden, terwijl anderen religie weer als een vorm van collectieve waanzin beschouwen.
LikeLike
@Egbert
je schreef:
“…is het dan zo belangrijk hoe anderen het beoordelen?”
Nee natuurlijk niet Egbert, maar…
Als iets geen bewijs is voor diegene die het niet willen horen of het afwijzen, heeft het geen zin hen dat te vertellen. Het kan dan zelfs gevaarlijk zijn als het gaat over iets wat jezelf “heilig” vind. Iets wat “heel” is kan beschadigd worden, dat kan je heiligschennis noemen. Geeft het heilige niet matt 7-6
Eenvoudig gezegd: spreken is zilver maar zwijgen is goud.
Nu je hebt geschreven over Dhumavati en Durga. Enkele weken geleden heb ik een beeldje van Kali staande op Shiva gekocht, zonder dat ik wist wat het was. Zeer leerzaam en interessant. Ik ben er mee bezig geweest het volgende.
zie over Durga, Shakti en Kali
https://nl.wikipedia.org/wiki/Durga
Hier is een video waar de “vrouwelijke kant” van Shiva zich tegen de demon Mahisasur (egoisme) keert en zich verandert van vorm en naam: van Durga in Maha Kali.
LikeLike
Het einde van de hieronder staande video is dus mijn beeldje.
Shiva gaat liggen onder Kali om de trillingen van haar dansende stampende voeten te dempen, om zo het universum te redden van het in delen uiteen vallen door dat geweld. Het stampen symboliseert het naar de onderwereld brengen van demonen (egoïsme, lust enz). Shiva symboliseert hier het hoogste bewustzijn. Kali die op Shiva trapt, is de dynamische energie die wordt beheerst door inzicht (het bewustzijn=Shiva).
Kali steekt haar rode tong met bloed uit en houdt die in bedwang met haar witte tanden. De rode tong is symbool voor de overwinningsroes vanwege het gedronken bloed van de demonen. De witte tanden is het symbool voor beheersing door kennis en inzicht, vanwege het staan op Shiva (die bewustzijn IS)
Er zijn nog veel meer symbolen aanwezig, elk attribuut en elk dier en elke halfgod (die staan toe te kijken) heeft een betekenis en bedoeling.
Ik ben nu geïntrigeerd door de figuur Narada. Een “goddelijke godheid” die in de wordingsgeschiedenis eerder is ontstaan dan de mens. Hij gedraagt zich als een boodschapper tussen goden, mensen en demonen..
LikeLike
@Jan, ik ben me er nog steeds verder in aan het verdiepen, om zicht op het totaalplaatje proberen te verkrijgen, ook een beetje een hobby, het Hindoeïsme, met haar diepgaande symboliek, tevens onderverdeeld in vier hoofdstromingen is complex en niet gemakkelijk te begrijpen.
Ik heb Narada gegoogled, jij bent al wat verder in de materie ingebed, ik zit nog in de opbouwfase, wat de theoretische kennis aangaat.
Met het Christendom is het hetzelfde verhaal, de eenvoudige gelovige is nog lang geen theoloog, mensen die echt diep in de materie duiken kunnen (hoeft niet natuurlijk) uiteindelijk zelfs weer getransformeerd worden tot atheïst of agnosticus.
Wat me wel inzake het Hindoeïsme intrigeert is het feit dat het de oudst levende wereldreligie is.
Maar doe jij er in de praktijk ook iets mee. Of betreft het puur kennishonger, dus leuk om er iets vanaf te weten.
Ik begon met het reciteren aan Dhumavati (zonder verdere kennis van het geheel, misschien dom) omdat de volgende zin 0.54 in onderstaande clip mij wel aansprak.
Al de goden en godinnen met bijbehorende attributen vertegenwoordigen bepaalde krachten en zijn allemaal afgeleiden van het Ene, wat dat betreft zie je wel enigszins paralellen met religies all over the world.
De eeuwige hang van de mens naar het transcendente.
En wat voor jezelf weet is toch onaantastbaar en kan niet door de ander beroerd worden.
LikeLike
Egbert
Als humanisme is gelovig zijn inspiratie voor goed menselijk leven. Zgn. atheisme én zgn. geloof wat menselijk leven beschadigt, is voor een humanist én een gelovige onuitstaanbaar. De beoordeling daarvan is aan ieder van ons met ons eigen en gezamenlijke geweten. Als gelovige heb ik dan ook geen enkel probleem met een humanist en hoop dat een humanist nu eindelijk ook geen moeite meer met mij heeft.
LikeLike
@Joost, het is (m.i.) niet zo moeilijk een goed menselijk leven te leiden bij het over de beschikking hebben van een fatsoenlijke levensstandaard, of je nu humanist of gelovige bent, tolerantie als eerste fase jegens elkander is al een stap in de goede richting, maar als de invulling van onze primaire levensbehoeften in het geding begint te komen wordt het een heel ander verhaal, zoals bijv bij recessie en oorlog, bovendien denk ik zelf wel dat de mens van nature beslist niet slechts geneigd is tot het goede, waar zou dan de humanist de inspiratie weg kunnen halen om zichzelf te bevechten, uit zichzelf?, wie heeft dan uiteindelijk de regie?, de uitspraak de éne mens is de ander een wolf is vaak helaas maar al te waar.
LikeLike
@Egbert
Als we Shiva en zijn vrouwelijk tegenhanger zien, dan hebben we het over een eenheid (monade) met twee aanzichten. Shiva als man: bewustzijn en zijn vrouw: materie. Het is dus een dyade of duade. Ook te zien als subject en object, het licht en het donker, de projectie en de weerkaatsing. Shiva en Shakti apart van elkaar is dus een dualiteit.
Mijn eerste indruk bij het bekijken van het filmpje van de symboliek van Dhumavati is het materialisme, de schaduwzijde der natuur, de behoefte tot macht, wijsheid en kennis (vraatzucht van Shiva=bewustzijn)
Zij is weduwe, zoals een filosofisch materialist meent dat er alleen stof is en dat de geest uit de stof ontstaat (hersenwerking): Shiva is in Shakti verdwenen de geest is ondergegaan in de materie.
Als weduwe is ze daarom vergelijkbaar met de koningin van de nacht in de opera Die Zauberflöte. Die wil de zevenvoudige zonnekrans van Sarastro (Zaratoestra=lichtgod) bezitten. Deze gedachte schijnt uit de vrijmetselarij te komen en alchemie. Mozart en Shikaneder (de tekstschrijver) kwamen uit dezelfde vrijmetselaarsloge die een alchemistisch lab had.
Ze lijkt ook op Sophia van de Gnostici, die zonder toestemming van haar paargenoot, kennis wil vergaren van het goddelijke. Daardoor ontstaat de wereld (onze wereld) die de mens zijn godsvonk in zijn hart gevangen houdt. Soms gezien als de zondeval.
Ik moest ook denken aan Jonas en de walvis. De walvis kan Jonas niet verteren omdat hij geestelijk is en de walvis stoffelijk. Shiva kan niet door Dhumavati verteerd worden.
Zo ziet ieder er wat anders in.
LikeLike
Egbert
“Mensenrechten” zijn na de gruwelijke ervaringen van WOII de gebruikelijk laatste humanistisch democratische handremoplossing om te voorkomen dat je als mens en als humanist, zult ontsporen. Als gelovige kan ik natuurlijk wel hard roepen dat mensenliefde vanuit mijn geloof in God me van ommenselijkheid weerhoudt, ook ik weet maar al te goed dat de mens het enige wezen is dat itt tot bv dieren onder zijn eigenlijke zijn terecht kan komen. En dat hebben echte ongelovigen en echte gelovigen maar al te goed “geweten” en “(ge)weten” dat nog steeds!
LikeLike
[…] Older » […]
LikeLike
@Jan, als je deze twee linkjes doorleest, blijf je dan nog steeds bij dezelfde interpretatie. Het is moeilijke materie.
http://www.spiridoc.nl/hindoeisme_intro.htm
https://in.answers.yahoo.com/question/index?qid=20100806111323AANtGLU
Ik kreeg een beetje de indruk, dat Sati zich met geweld zich verboden kennis had toegeëigend en deze kennis weer moest afstaan en als straf door Shiva getransformeerd tot de oude lelijke weduwe Dhumavati die bleef hongeren naar deze kennis welke echter permanent ontoegankelijk voor haar werd gehouden, (only Shiva can satisfy her). Dus ze staat voor de embodiment van unsatisfied desires. (zie onderste link).
Let ook op het mandje wat ze in haar hand heeft symboliseert.
LikeLike
@Joost, net wat je schrijft, we zijn slechts maar mensen en zouden in de beoordeling van ons doen en laten de lat niet te hoog moeten leggen, in ons dagelijks leven functioneren we vaak al op de automatische piloot en inzake stress of andere negatieve factoren die onze levens verstoren neemt al snel het zoogdierenbrein de regie en wordt het verstand naar de achtergrond geschoven.
Zie de mens.
LikeLike
@ Egbert, het klinkt me zo jammerlijk klein in de oren: ‘ Wij zijn maar slechts mensen. ‘
Waar komt dat toch vandaan?
( overigens een vraag waar ik het antwoord wel van vermoed )
Zouden we ons toe mogen staan om ons groot te weten? 😉
LikeLike
@Egbert
Je vraag “blijf je dan nog steeds bij dezelfde interpretatie” lijkt mij niet van toepassing op mythen.
Mythen vertellen een verhaal aan het hart en niet aan het verstand. Daarom is er volgens mij geen eenduidige interpretatie mogelijk. Mythen zijn multi-interpretabel.
Jouw interpretatie is gelijkwaardig aan mijn interpretatie. En de diverse betekenislagen zijn een ontdekkingsreis door je eigen psyche. Je maakt dan allerlei verbindingen met wat je eerder je eigen hebt gemaakt. Dat eerdere wordt dan verrijkt met nieuwe zienswijzen. Dat is een aha-erlebnis en dat stemt tot grote vreugde. Maar zelfs de meest oppervakkige kinderlijke betekenis is zeer waardevol. Zoals kinderen eindeloos naar sprookjes kunnen luisteren en genieten als de heks iets slechts doet. (als die kinderen door het moderne rationele onderwijs nog niet kapot zijn gemaakt)
Ik zie nu ook de Papagena, de vrouwelijke tegenhanger van Papageno, nu met andere ogen. Ze komt op als een oude lelijke vrouw van 18 jaar en vier minuten. Maar wanneer Papageno zegt zich met haar te willen “verbinden”, dan blijkt zo opeens een prachtige mooie jonge vrouw te zijn. Een mooie overeenkomst met de lelijke Dhumavati die in wezen toch Shakti is. En kijk eens naar Kali, welk videootje ik hiet heb geplaatst: ook een vorm van Shakti. Kali komt aan het eind van een tijdscylus om het kwaad te vernietigen. Het lijkt op het laatste bijbelboek.
In je verwijzing staat o.a.:
“Dhumavati is the divine mother at the time of the deluge, when the world was under water.” en
“The name Mahavidyas comes from the roots maha (great) and vidya (revelation, manifestation, knowledge, wisdom).”
Mijn gevoel zegt dan, dat we te maken hebben met een begin: “de wereld staat onder water”, zoals de Nijl overstroomde bij de Egyptenaren en de wereld onder water verdween en in de Egyptische mythe uit “atoem” , Shu en Tefnut (god-godin) (ook lucht en water) ontstonden, of in de bijbel de zondvloed of het water bij genesis waar de geest gods over zweefde, of het vruchtwater waaruit een baby wordt geboren en dan lucht inademt. Stof en geest. De baby wil geest eten en ademt “nous” en verkrijgt bewustzijn. Maar MET het ontstaan van de baby is daar ook de tijd die begrenst gaat worden door de dood. Dat zal de overgang zijn van Shakti Dhumavati Shakti Kali: het proces van leven en dood los van Shiva.
Het heeft dus mijns inziens te maken met het uiteenscheuren van de god en de godin vanuit de eenheid, dat een pijnlijk proces is. Zo zie ik de vervloeking van Dhumavati door Shiva, dat er een scheiding zal moeten plaats vinden. Daarom dient ze te hongeren naar geest (voedsel en drank). Ze wenst eenheid en vervolmaking door alle wijsheid in zich op te nemen, maar krijgt dat niet. Daardoor kan het geboorte proces van de dualiteit plaats vinden. (anders bleven Shakti en Shiva tezamen ongemanifesteerd in het niet-zijn)
Dat mandje past ook bij deze uitleg: de buitenkant stof-godin (Dhumavati te zien) en de binnenkant geest-god (shiva opgegeten: onzienbaar) gescheiden.
Er valt me nu ook een psychische betekenis laag op. Er zijn mensen die hongeren naar gerechtigheid en dat niet krijgen, ik meen dat de bergrede zegt dat shiva zelf ooit tevoorschijn zal komen. (grapje: christendom en hindoeisme door elkaar heen) In ieder geval zijn er psychische storingen waarbij men een geestelijk onvermogen “somatiseert” men eet en eet en wordt erg dik niet omdat het lichaam voedsel nodig heeft, maar de psyche een tekort heeft.
Nou ik doe mijn best om dit onderwerp -over-de-grenzen-van-een-religie-heen-kijken- te versterken. (grijns)
LikeLike
nog even..
Dhumavati is said to manifest herself at the time of cosmic dissolution (pralaya) and is “the Void” that exists before creation and after dissolution
Dit is een prachtige paradox:
Dhumavati “manifesteert” zich in “the Void” in niet-zijn!!
zie:
http://en.wikipedia.org/wiki/Dhumavati
Wat betreft pralaya, dat is dus waarschijnlijk bedoeld met “de wereld onder water” bij 1:28 minuut
Hier is hij weer: de tijden in het Hindoeïsme:
en herinner je nog de video waar Shiva als “vlam” in het water is.
LikeLike
@Jan, zonder verstand kom je met het interpreten nooit bij je hart, dan was het überhaupt niet aan de orde.
Die teksten gaan wel ergens naar toe, je kunt er niet maar zomaar elke willekeurige draai aan geven, (ik stel niet dat jij dat doet hoor), wat natuurlijk niet wegneemt dat het leuk is dat kinderen veel plezier aan sprookjes beleven.
Je schreef: Ze wenst eenheid en vervolmaking door alle wijsheid in zich op te nemen, maar krijgt dat niet.
Ik schreef: Ze nam het eerst (alle wijsheid) op door Shiva te consumeren en stond het weer af, (Shiva persuaded her to disgorge him), dat op zich betekent iets met geweld verkrijgen en het vervolgens weer moeten verliezen dat was het proces erachter, dus dusdanig verloor ze het (noodgedwongen) weer en transformeerde Shiva vervolgens Sati tot Dhumavati de verwezenlijking van alle onvervulde wensen.
Je schreef: Ze wenst eenheid en vervolmaking door alle wijsheid in zich op te nemen, maar krijgt dat niet.
Ze nam wat ze wenste en werd vervolgens weer gedwongen het af te staan en op vervolgens afgerekend, dat doet me trouwens wel een beetje denken aan het Scheppingsverhaal, waar toch, ondanks dat het verboden was, van de Boom der Kennis werd gegeten en Adam en Eva daar vervolgens op werden afgerekend, zodat wij als nakomelingen (volgens de Christenen althans) als straf ook moet blijven rondlopen met als geestelijke ballast de embodiment of unsatisfied desires. (existentiële onvrede, angst voor de dood etc).
Ook Christendom en Hindoeïsme door elkaar heen. 🙂
Ik zie ook wel paralellen, waar je trouwens naar hongert zul je niet krijgen, op het moment dat het niet mee echt belangrijk voor je is, of je er helemaal niet meer aan denkt, valt het je vaak toe.
Als ik lees wat er onder het kopje onder “archetypen” staat in de bovenste link, begrijp ik wel waarom mensen beginnen met het reciteren van bepaalde mantra’s.
Je bedoelt bij frustratie flink gaan bunkeren, maakt het brein wat extra dopamine aan en je voelt je weer top, de z.g. emo eters, een flink glas port wil ook wel eens helpen. Word je ook niet vet van. 🙂
LikeLike
@Egbert
Somatiseren:
Bij het somatiseren wordt een fysisch symptoom of pijn ervaren omdat de geest lijdt. Dat lijden komt tot uitdrukking via het lichaam. Het is een universeel en vaak voorkomend verschijnsel.
http://www.e-gezondheid.be/test-uw-kennis-van-de-psychologie/actueel/1314
Honger dat geen echte honger van het lichaam is, kan dus honger van de psyche zijn naar de geest.
Grappig dat je meteen schakelt naar een verklaringsmodel van endorfine en naar de port-fles grijpt 😉
In essentie zie ik geen verschil tussen sprookjes en mythen. Ze behoren beide tot verhalen met archetypische lading en behoren tot de ‘symbolistische’ wereld.
Als de ratio nog niet ontwikkeld is, heeft het kind al reeds het ‘hart’ begrip. De kennis van het hart komt niet door het verstand. Maar de kennis van het verstand wordt mogelijk gemaakt door de kennis van het hart.
Dat wil niet zeggen dat je zomaar elke willekeurige draai aan mag geven. Zeker geen exegese, want voor je het weet hebben we er weer een orthodoxe (recht in de leer) kerk bij.
Ik vind dat we leuk bezig zijn zo !
Nu een ontdekking, dat flimpje van Kali….. Durga schiet het hoofd van de demon af… en nog niet is het gevaar geweken. Het hoofd verdwijnt in de aarde ( een vulkaan ) om dan met vuur tevoorschijn te komen. Dat is het moment dat Durga verandert in Kali……
Wat vind je van dit gevoel: wanneer het hoofd (het rationele denken) gescheiden is van het lichaam (het hart en zijn gevoelens) en opgaat in de materie van de aarde (dus materialistisch) en dan het vuur steelt van de olympus (nu even griekse mythologie van prometheus de vooruit denker..
dan wordt het gevaarlijk voor de goden……..
Prometheus wordt vastgenageld en de demon wordt vastgehouden door Kali…. Het verstand komt tot stilstand.
Nu sluit ik ongeveer met jouw begin zin: “zonder verstand kom je met het interpreten meteen bij je hart,…” 😉
LikeLike
@Jan, ik weet wel wat het begrip inhoudt, dus ga meteen maar naar het gegeven hoe het zich vertaalt in de praktijk. 🙂
Trouwens de verklaringsmodellen van endorfine spelen een veel grotere rol hierin dan je zou denken. Onze antennes van vlees en bloed (meer opties hebben we nu eenmaal niet) zijn nogal behoorlijk beïnvloedbaar en kwetsbaar.
Je schrijft: In essentie zie ik geen verschil tussen sprookjes en mythen. Ze behoren beide tot verhalen met archetypische lading en behoren tot de ‘symbolistische’ wereld.
Dat klopt, Jung schreef daar interessante dingen over, zijn hypothese van het collectieve onbewust etc.
Je schrijft: Maar de kennis van het verstand wordt mogelijk gemaakt door de kennis van het hart.
Ik zou eerder geneigd zijn te stellen met behulp van je verstand kun je toegang krijgen tot de kennis van in hart.
Je schrijft: dan wordt het gevaarlijk voor de goden……..
Natuurlijk zonder een balans in verstand en gevoel of complete afwezigheid van het verstand kun je met een ongeleid projectiel te maken krijgen.
Logisch dat de goden het Spaans benauwd beginnen te krijgen, 🙂
Als ik bewust mijn verstand op nul probeert te zetten, wie is dan degene die deze pogingen in werk stelt. Je verstand, wat overigens lekker onderhuids blijft doorsudderen.
Het enige wat je wel kunt doen is het proces observeren.
daar gaat het m.i. in wezen ook om.
Je schrijft: Nu sluit ik ongeveer met jouw begin zin: “zonder verstand kom je met het interpreten meteen bij je hart,…” 😉
Dat lijkt me een illusie, je verstand speelt altijd op de achtergrond mee, hart en verstand zijn twee grootheden, fenomenen, die met elkaar verweven zijn, die kunst is om de goede balans tussen beide te creëren.
Dat is ook tevens de reden dat Christenen stellen geloven met hart en verstand. Je zou eigenlijk hart en verstand niet tegen elkaar op moeten zetten. Beide zijn in welke geloofsbeleving dan ook, twee onmisbare componenten.
LikeLike
Egbert, je hebt gelijk. Tussen het verstand en het gevoel ligt heiligheid. Noch het één noch het ander is belangrijker dan de ander.
Toch is het frappant dat het hoofd van de demon door Kali in de eindtijd moest worden vastgehouden.
Juist omdat kort na de begintijd hetzelfde heeft plaats gevonden: vlak na het karnen van de oceaan door de halfgoden en de demonen.
Het karnen van de oceaan was nodig om nectar te verkrijgen. Als je dat drinkt krijg je eeuwig leven. Vishnu als verleidelijke vrouw Mohini geeft echter de gewonnen nectar uitsluitend aan de halfgoden en niet aan de demonen. Behalve de koning der demonen die in een list zich voordoet als halfgod. Dat speelt zich af in aflevering 8 van de serie Shiv Mahapuran. Dan begint aflevering 9 : de halfgoden rechts en de demonen links en in het midden groot: Vishnu, de onderhouder van de wereld onthoofd hem met zijn Sudarshan chakra: een goddelijke discus die op afstand werkt.
De koning der demonen drinkt snel de nectar op, zodat hij net als de halfgoden onsterfelijk wordt. Na onthoofding blijven zijn hoofd en lichaam beide leven. Weer die dualiteit en weer de tegenstelling dood en leven. Dan spreekt Vishnu de reden uit van zijn actie. Het begint na de intro op 4:10 minuten
Machtig is dit, ik kijk als een kind… dat is wel een mooie mantra Om Namah Shivaya … misschien dat ik daar op over ga.
LikeLike
-Kennis van het hart is niets meer dan de meest gevoelige kennis van het verstand .
-Maar de mens zal nu eenmaal steeds behoefte hebben om te transcenderen ; en meer dan voorheen dat op een meer verstandige wijze te doen ; en zodoende komt men tot één religie van het ‘absolute’, wat dit dan ook moge wezen .
LikeLike
Jan,
momenteel wordt van goden en mensen helemaal overspoeld door het Hindoeïsme. Geweldig boeiend voor geïnteresseerden, maar ik meende toch dat v.g.e.m. christelijk was georiënteerd.
@ Carla,
ik vind mens zijn a een behoorlijke opgaaf,
maar als ik ook nog “groot” moet zijn gaat het niet meer.
LikeLike
@Theo
Ik begrijp je bezwaar tegen het overspoeld worden door het Hindoeïsme. Echter…
De site heet Goden (meervoud) en mensen, zou het christelijk zijn dan zou het God en mensen dienen te zijn omdat het christendom mono-theïstisch is.
Bovendien gaat dit onderwerp nu “over de grenzen van één religie heen” en als voorbeeld in de eerste zin staat: “Dimitri Woei werd na een katholieke jeugd Hindoe”
Vandaar dat ik niet schroom om met het Hindoeïsme aan te komen. Overigens heb ik het ook over de oude Egyptische religie en psychologie en christendom en de Griekse mythologie gehad.
Ik vind het mooie van deze site de grote tolerantie: dat stel ik zeer op prijs. Bedankt paul. Ik ken wel andere site’s die me benauwen vanwege het oogklepperige. Daarom ben ik hier en niet daar.
LikeLike
Ach Theo, niets moet. 😉 Maar speciaal voor jou……
‘ Worden kent geen einde
de stroom gaat verder
ieder ogenblik is nieuw
de pijn van het groeien:
de moeite waard.
( Bruno-Paul de Roeck )
LikeLike
@ Carla,
maar Carla, we moeten niet worden,
we moeten gewoon ‘zijn’
Hoor mij 😉
LikeLike
Leuk, je reactie Theo. Kan me er wel in vinden. Gewoon zijn. Als het dan maar niet ‘slechts’ is maar groot. 😉
LikeLike