‘Vele van de grootste wetenschappelijke ontdekkingen werden gedaan door mensen die even stopten met nadenken, wat gingen recreëren en toen intuïtief een nieuw inzicht kregen (een aha-erlebnis) – net toen ze aan het vissen waren, of aan de bar hingen, of aan een kerkdienst deelnamen of even wegdoezelden en de oplossing in een droom verscheen. Zonder de ziel blijft het verstand onvruchtbaar en is er geen creativiteit mogelijk.’ Aldus columnist en theoloog Jean-Jacques Suurmond.
Hij verwijst in dit kader ook naar het recente bericht over Universiteit Wageningen waar proefschriften niet naar religie mogen wijzen verwijzen. (Na kritiek weer wel, PD.) Dit is precies de eenzijdige wetenschappelijke houding waartegen Antoine de Saint-Exupéry zijn boekje De kleine prins schreef.
In het opnieuw uitgegeven boekje van Suurmond – geïnspireerd door De Saint-Exupéry – Op reis met de kleine prins, is de kleine prins een symbool van de ziel, van spiritualiteit en waarden die niet wetenschappelijk zijn te meten maar de wereld wel leefbaar houden. Een priester vertelde hem eens dat hij het boekje van luchtvaartpionier, schrijver en mysticus Saint-Exupéry elk jaar een keer las, ‘om mens te blijven’.
‘De wetenschap schrijft pillen voor. Maar de woestijnervaring waarin ons leven vastgelopen is en we nergens meer zin in hebben, is geen probleem dat opgelost moet worden. De opdracht is om die woestijn uit te houden totdat zich een andere wijze van leven aandient, een leven waarin de ziel meezingt. De woestijn is een belangrijk aspect van het spirituele louteringsproces dat in het kerkelijk jaar uitgedrukt wordt in de Veertigdagentijd.’
Verschillende reacties op dit boek spreken van een ‘geweldig boek’, een ‘aanrader’ en een ‘fijnzinnig verhaal waarin veel wijsheid verborgen zit’. Volgens Suurmond is het ten diepste niet het verstand maar de ziel die ons ‘bezielt’ en meeneemt op een reis van menswording, door alle ups en downs van het bestaan heen.
‘In het wereldwijd bekende en geliefde verhaal van de kleine prins zijn etappes van de spirituele weg van ieder mens te ontdekken. De wijze vos neemt de lezer mee op een avontuurlijke, innerlijke reis met de kleine prins.
– Goedemiddag, zei ik.
– Goedemiddag, zei de vos.
– Weet je wat mij dwars zit?
– Nou?
– Bij het verhaal van de kleine prins krijg ik hetzelfde gevoel als wanneer ik de Bijbel lees. Of een ander religieus boek.
– En dat is?
– Dat ik iets belangrijks mis. Alsof ik de zon zie zonder warmte te voelen.
– Of een kippetje eet zonder iets te proeven, zei de vos peinzend. Jij ziet alleen de buitenkant van het verhaal. Dan mis je het wezenlijke…’
Zie: ’De kleine prins’ en de reis van de ziel (Theoblogie)
Dr. Jean-Jacques Suurmond
(foto: J-JS)
Naar het verhaal van Antoine de Saint-Exupéry
Illustr. Bas Mazur | 72 pagina’s
Paperback | € 9,95
ISBN: 9789021143606
‘Op zoek naar het wezen van de kleine prins en zijn rijk van verbondenheid wijst de vos hem de weg, naar de planeten waar de koning, de ijdeltuit, de dronkaard, de zakenman, de lantaarnopsteker en anderen elk hun eigen imperium hebben gecreëerd en naar de plaats waar bloemen bloeien. Aldus mijmert hij op allegorische wijze over tam worden, licht en duister, riten, levenskeuzes, woestijn, einde en nieuw begin.’ (Ton Smits)
GODENENMENSEN 
Een ziel is geen op zichzelf staand wezen. Als een kunstenaar een kunstwerk maakt, dan is bvb dat schilderij meer dan een doek, verf en een kader. Het weerspiegelt de ervaringen van de schilder. Zijn vreugdevolle, maar ook zeer dikwijls zijn pijnlijke ervaringen in zijn leven. Het kunstwerk stijgt dus uit boven het zuiver materiële. Het heeft een ziel.
LikeLike
Zo ook is de mens meer dan vlees en bloed. Zijn ganse levensverhaal bepaalt wat die mens is. Hij stijgt boven het loutere materiële uit. Hij is niet alleen hersenenen, hart, nieren, vlees en bloed. Zijn persoonlijk leven, zijn sociale omgang met anderen, zijn positieve, maar ook zijn negatieve verwezenlijkingen geven de mens een ziel.
LikeLike
-Het materiële is slechts een ‘aanwijzer’ naar het transcendente, absolute ‘zijn’.
LikeLike
´Jij ziet alleen de buitenkant van het verhaal. Dan mis je het wezenlijke…’*
Precies: het wezenlijke mist de buitenkant. Dan is er alleen maar het wezenlijke. Maar, misschien is het net als de ziel die niet bestaat, …ook het wezenlijke en een mythe. (Met of zonder buitenkant.)
*Dit is weer zo’n stelling waar je géén hersens voor nodig hebt om er in te geloven.
Je belazerd gewoon de boel. Wat blijft er over? NIETS. Niet eens IETS. En daarvoor moet gewaarschuwt worden!
Weer een boekje dat over de betovering van het menselijke denken gaat.
Het zegt NIETS, niet eens IETS dan rijen zinnen die elke sukkel kan begrijpen.
Groet
Robert Kruzdlo
LikeLike
En als je in het transcedente, absolute zijn verkeerd – zonder materie – ben je ook NIETS. Och arme PLATO
LikeLike
Hoeveel negatieve verwezenlijking heb ik nodig om een ziel te hebben?
LikeLike
Een schilderij weerspiegelt de kijker die iets ziet wat een ander niet ziet. De kunstenaar is een homp vlees, een waterzak met bloed die een penseel vast kan houden en geen enkel verstand heeft – niemand trouwens – van boven de materie uitstijgen.
Vergeef mijn mijn antwoorden en stop mij in U ziel. Voelt een stuk lekkerder.
*===+)
LikeLike
Misschien maakt mijn reactie, die ik ook op Facebook weergaf, een en ander wat duidelijker:
Einstein zag toen hij de relativiteitstheorie ontdekte zichzelf op een pijl door tijd en ruimte verplaatsen. Einstein zei dat er eerst het inzicht is en daarna probeer je door intensief naar woorden te zoeken daar woorden aan te geven.
Berthold Gunster heeft over intuïtie geschreven in het boek ‘Ja maar wat als alles lukt?’ Ap Dijksterhuis schreef: ‘Het onbewustzijn schrijft, het bewustzijn herschrijft.’
Wiskundige Henri Poincaré zei: ‘Met logica kan je nieuwe bewijzen aanvoeren, maar geen nieuwe inzichten op doen. Daar heb je intuïtie voor nodig.’
Sir Neville Mott zei: ‘Je ziet ineens, zo moet het in elkaar zitten. Dat is intuïtie. Bij mij ging het in ieder geval wel zo bij het werk waarvoor ik de Nobelprijs heb gekregen. Het overbrengen van mijn ideeën op anderen heeft mij jaren gekost.’
(En dan de ziel opvatten als als het overgangsgebied tussen het Bewuste en het Onbewuste (Jung) De ziel staat open naar zowel het rationele als het irrationele.)
LikeLike
Wel een beetje jammer zo’n nieuw blog, ik was net gehecht geraakt aan het oude.
Vreemd evengoed die ervaringen van mensen, mijn kleine prins kwam juist van buiten, trok aan de bel van de blauwe geelgeverfde tram. ( http://rondomhetoogvandenaald.wordpress.com/2014/03/14/hotel-de-winter-of-de-windsels-van-een-kindheid/ ) Le petit prince is natuurlijk wel een kinderboek, als volwassenen ermee aan de haal gaan leggen ze hun hele fantasieloze boekenwijsheid en didactische bovenwinden in dit lieflijke juweeltje. Wat weet een kind nu van ongemakkelijke levenskeuzes, als vanzelf blijft hij naast de kikker zitten in de boerensloot. Wat zou een kind zich de dorre droogheid op de hals halen van de veel te grote grote zandbak, geen kikker om mee te spelen, zand in zijn bilnaad en tussen zijn melktanden. En dan zeker veertig dagen zonder je moeder, je lieve broertje en venijnige zusje.
Of er moet hier een wonder gebeuren maar ik denk toch echt niet dat ik dit boek ga lezen.
LikeLike
Mijn ziel heeft sinds kort eksterogen. Liefdevol plak ik ze elke avond toe met zo’n rond viltig pleistertje met een gat in het midden. Overdag komt hij steeds met van dat glimmende spul thuis. Ik bracht net nog twee diamanten ringen naar de afdeling gevonden voorwerpen in een van mijn antieke bureauladen.
LikeLike
Suurmond gaat nu juist mooi om met De kleine Prins dat trouwens geen echt kinderboek is maar misschien juist wel voor volwassenen (en kinderen die oog hebben voor de symbolische waarden.)
LikeLike
Er zijn ingeslapen slapjanussen en bezielde mensen. Conclusie: datgene wat de bezielde mensen aandrijft is de “ziel”. Van die anderen kan je niet zeggen dat ze “bezield” zijn dus zijn er twee mogelijkheden: 1. ze hebben geen ziel 2. hun ziel is in slapende toestand of dood.
Dan zijn er nog enthousiaste mensen, dat is duidelijk vast te stellen. “enthousiast” betekent letterlijk zoiets als: aangedreven door de goden. Dat zal dan wel, maar je weet dan niet wat ooit bedoeld is met het woord “god”.
Maar dat er een procesmatig “iets” de bezielde en enthousiasme mensen aandrijft lijkt me wel duidelijk: er is altijd oorzaak en gevolg. En wat nu het verschil is tussen bezielde en enthousiaste mensen is ook moeilijk waar te nemen. Dan kom je op speculatie’s van het verschil tussen ziel en geest: dat heeft m.i. geen zin.
Verder kan je vanuit de “natuurlijke fenomenologische zintuiglijk waarneembare wereld” niets zeggen over zielen en goden. Zeker niet over dat ze eeuwig of half eeuwig zijn.
Misschien wel als je de oorzaken gaat waarnemen. Bijvoorbeeld de erfelijkheid, de nuture of parapsychologische fenomenen. (wat ik zie als psychologisch wat nog niet in een denkstelsel is onder gebracht)
Ik vind het jammer dat de relatie met het lijdensverhaal en Pasen wordt getrokken. Deze mythe zou zonder dat sterker zijn, omdat de mythe van het lijdensverhaal zo besmet is door de orthodoxe theologen.
Overigens ben ik al 10 kg afgevallen sedert carnaval. Water-dieet: erg gezond !!
LikeLike
Dick Trom was anders ook een pareltje, hij leerde menig theologisch georiënteerde filosoof roepen: weg met de moffen, leve oranje. Maar in feite zijn we er niet veel mee opgeschoten, het is nog steeds hommeles om ons heen. En wat te denken van Pietje Bell en de jacht op de tsarenkroon. Het enige wat wij uit de gevangenis weten te bemachtigen is een lullig vijltje uit een overjarige cake.
Ik moet eerlijk bekennen dat mijn jeugdlitteratuur zich hoofdzakelijk onder de dekens afspeelde, leende van mijn veel oudere zusjes de jongedameslitteratuur en las bij het licht van mijn fluoriserende Maria, de verzamelde werken van Cissy van Marxveldt, dat ging tenminste over lekkere mannen.
LikeLike
Gelukkig zijn er binnen de wetenschap ook menswetenschappen. Niets ten nadele van het technisch vernuft, creativiteit en vermogen van de natuurwetenschap. Als grote peinzende jongens zie je veel menswetenschappers alle wetenschappelijk oog hebben voor de bezielende en leven zin gevende mens met name in kunst en kultuur. JJ Suurmond heeft daar als theobloog(?) altijd al oog voor gehad.
Wat Wageningen betreft: iedere gelovige heeft de vrijekeus al dan niet openbaar God te danken na een wetenschappelijk geklaarde klus. Dat hoort bij zijn vrije meningsuiting. Een hoogleraar christelijke filosofie die met zijn creationisme niet op de hoogte blijkt te zijn van theologisch exegetisch literaire kennis van bijbelse scheppingsverhalen en hun betekenis, mag rustig op zijn tekorten worden gewezen.
LikeLike
Virginie: Dus jij was lekker aan het projecteren toen je mij adviseerde de duistere lectuur van Jung maar onder de dekens te gaan lezen. 🙂
LikeLike
Hoi Bert,
als je hier al een vergelijking in ziet dan zullen de fijne nuances uit het evangelie je ook wel ontgaan zijn. Eerder had ik al niet zo’n hoge pet op van de duistere plek die je de synchrone kleurenliefhebber had toebedeeld. Jung is natuurlijk helemaal geen aantrekkelijke man voor een vrouw, Jung is toch meer een mannen-man. Ik doe even een klein lesje voorlichting voor je, mannen hebben op het gebied van het seksuele toch heel vaak wat eenzijdige gedachten. Voor mij en de vrouwen die ik ken was Plato helemaal het einde, obstinaat waren we van die man en zijn zweverige ratio. Hij bracht ons de roomse dwaallichterigheid terug maar dan op rationeel niveau. Het platoonse ken u zelve past menig zoekende vriendin van mij nog toe in zweethutten of in een cursus van het ISVW.
LikeLike
Geen enkele wetenschapper heeft ooit het concept ziel nodig gehad.
Geen enkele wetenschapper kwam ooit een ziel tegen.
Dat wij niet weten wat denken is, en wat bewustzijn is, dat lost het postuleren van een ziel niet op.
Het idee van dode materie leeft nog steeds.
Waar geloof toe kan leiden zien we net aan de Montfoortse godsdienstgek.
Het geklaag over Islamitische soortgelijke lieden zal er wel niet door beinvloed worden.
LikeLike
Wat mij irriteert aan de kleine prins is dat er geen vrouwen in meespelen. Waar is de koningin, de ijdetuite, de dronkenlapster, de zakenvrouw, de geografe. Zijn ze uit het script geschreven of was Antonius van de heilige Exupery echt zo kortzichtig. Hebben vrouwen ons soms niets te vertellen. Ik ben bepaald geen dolle mina, een tuinbroek staat me niet maar eigenaardig is het wel. De wereld is een macho-bolwerk.
De vergelijking met de woestijn gaat volgens mij ook mank, zeker als je daar gaat wachten tot zich een andere vorm van leven aandient. Ik kan wel raden welk leven zich daar aandient: het heeft twee grote bulten, goh waar doet me dat aan denken, het is de kameel, geen ziel maar twee oases.
LikeLike
Een microscoop mag je nooit beetpakken en optillen bij de tubus of de tubusdrager, dat is , lijkt mij, wat hier gebeurt. Misbruik van le petit prince is niet strafbaar maar een heldere instelling, sferische en chromatische aberratie en een juiste bepaling van de dekglasdikte is niet alleen een finetuning voor jezelf maar ook voor zijn lezerspubliek.
Om teleurstellingen te voorkomen komt toch impliciet in het meesterwerkje van Saint Exupéry naar voren dat het goed is zoals het is. Het hoeft niet nog eens tegen iemand anders daglicht te worden gehouden en al helemaal niet te worden meegesleept naar een dorre woestijn. Het lijkt of de schrijver erop uit is verontreinigde mengcultuur te kweken, terwijl het onderwerp toch meer neigt naar een reinkultuur.
LikeLike
Sorry maar uw antwoorden lijken meer op gezwets dan op zinvolle discussie.
LikeLike
@Robert Krunzdlo, Je lijkt mij een erg negatief persoon, die alles negatief benadert en in het belachelijke trekt.
LikeLike
Als ik naar een schilderij kijk kan ik een kader met doek en verf zien. Ik kan ook een beeld zien hetwelk de schilder wil overbrengen, met de onvermijdelijke achtergrond van de schilder. Ik kan dan zeggen : het schilderij is meer dan het materiële doek en verf. Het heeft een ziel. Ik kan ook zeggen: mijn ogen nemen een beeld waar, geven dat door aan mijn hersenen, die vormen een beeld, dat beeld wordt geïnterpreteerd door mijn hersenen en beoordeeld. Maar zelfs met deze technische omschrijving zie ik meer dan een doek en verf, omdat in het schilderij de geest van de schilder weerspiegeld wordt. Het heeft dus meer dan materiële eigenschappen.
LikeLike
citaat: “Het idee van dode materie leeft nog steeds.” Dat is een contradictio in terminis. Of er is leven of er is dood.
LikeLike
@Robert Kruzdlo. Je hebt geen positieve of negatieve ervaringen nodig om een ziel te hebben. De ervaringen die een mens heeft beïnvloeden de mens. Het beïnvloedt ook de daden en verwezenlijkingen van de mens en dat geeft nu juist een ziel aan zijn, in dit voorbeeld, schilderij.
LikeLike
citaat: “en al helemaal niet te worden meegesleept naar een dorre woestijn”, 100% mee eens.
Maar “dat het goed is zoals het is”, kan ook de “hier en nu” innerlijke woestijntoestand-ervaring zijn van iemand die leeft in het waanzinnige leven van deze maatschappij. En bijvoorbeeld dwars door een depressie heengegaan zijnde tot onthechting komt.
En dan in berusting, stil in overgave, complementerend over het zijn en het niet-zijn in die woestijn de kleine prins tegenkomt.
Dat is geen verontreinigende mengcultuur, maar een omkering.
LikeLike
Dat lijkt het, ja..
LikeLike
Goh, wat leuk Paul, als je namen kan onthouden. Mooie dingen hebben ze gezegd. Ben ik het mee eens.
LikeLike
” De ziel staat open naar zowel het rationele als het irrationele.”
Maar kan niet meer resoneren ( gaan dansen ) wanneer de deur ernaar toe gesloten is.
Het ‘haakje’ zit aan de binnenkant. 😉
LikeLike
@Carla
Dans, mijn ziel! Dans heden in vreugde. De liefdeliederen vullen de dagen en nachten met muziek en de wereld luistert naar hun melodieën.
Vreugdedronken dansen Leven en Dood op het rhythme dezer muziek. De heuvels en de zee en de aarde dansen. De mensenwereld danst in lachen en tranen.
Waarom de monnikspij aangetrokken en ver van de wereld geleefd in eenzamen hoogmoed?
Zie! mijn hart danst in het genot van honderdvoudige kunst; en welgevallig is dit de schepper.
Kabir 32
LikeLike
Een prachtig visioen Jan.
De reis naar de bloeiende bloemenvelden ( kleine prins ), en het dansen van de ziel gaat nu eenmaal niet via de ‘buitenkant’ ( de vos )
Wanneer het deurtje van de ziel open staat…..dan, ja dan…. zie je, voel je, leef je.
Ervaar je het rationele en het irrationele.
En kan je ook open staan voor je eigen woestijnervaringen ( wie kent ze niet ? ) en die van de ander.
LikeLike
Virginie, je moet gewoon je eigen “Op reis met de kleine prinses” schrijven (of is er dat al?) Als geroutineerde man zeg ik je heel heerlijk, dat je van ons niet alles mag verwachten! Wat je trouwens al veel beter wist dan wij dat vaak willen weten…
LikeLike
Er is niets meer levend dan dode materie.
Lees eens Feynman, of Roger Penrose.
Er is geen verschil tussen de materie in levende wezens, en dode wezens.
Helaas kunnen we nog steeds niet omschrijven wat dode wezens zijn, kijk maar naar Sharon, die leefde vele jaren als dode.
LikeLike
@piterfries
Je hebt me niet begrepen, ik doelde dat je in één zin zegt dat er “dode” materie is en een “levende” gedachte.
Dat is de contradictio in terminis.
Je hoeft niet te definiëren wat leven is, als je om je heen kijkt zie je dat wel. En dan heb je nog je “interne” levende gedachten.
We hebben het over het lichaam-geest probleem.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lichaam-geestprobleem
LikeLike
Een ziel zal niemand tegenkomen, ook de wetenschapper niet. Hij ziet vlees en bloed, hersenen enz. De ziel is net wat ieder levend wezen meer is dan de samenstelling van de onderdelen. De ervaringen, de verwezenlijkingen … dat doet iemand uitstijgen boven het louter materiële en geeft hem een ziel.
LikeLike
@Jan, het is en blijft een wonder dat een organisch systeem over zijn interne staat kan reflecteren.
Maar begrippen als ziel en geest vind ik een beetje nietszeggend, over de interpretatie hiervan kan je eindeloos blijven steggelen, net als over de zinledigheid van de filosofie, awareness is en blijft de boodschap.
LikeLike
Het lichaam geest probleem is net zo’n nonprobleem als de vrije wil.
Het zit er gewoon is dat wij, dat wil zeggen, ik wel, niet willen accepteren dat er ‘alleen maar’ materie is.
Dat komt er weer uit voort dat kennis van quantum mechanica, en de problemen daarmee, die teruggaan tot de beweerde oerknal, er nauwelijks is.
Het is ook moeilijk, ik las één boek van Penrose, ben nu halverwege het tweede, het derde en laatste boek van deze man is onderweg.
Het aardige van Penrose, het unieke, is dat hij wel zijn visie uiteenzet, maar ook uitlegt wat daaraan tentatief is, en waarom anderen zijn visie niet delen.
Er is heel veel wat we niet weten.
Misschien is dat ook leuk.
Ik zag ooit een programma waar aan wetenschappers werd gevraagd wat ze, als ze god een vraag konden stellen, hem wilden vragen.
Eén antwoordde ‘ik wil niets vragen, ik wil het zelf uitzoeken’.
Wat betreft niet hoeven de definieren wat leven is, in de gewone wereld wordt leven geassocieerd met beweging, en laat nou de dode materie stikvol beweging zitten.
LikeLike
@Egbert Ik ben het helemaal met je eens. Ik houd ook helemaal niet van die dualiteit van geest-stof of ideeën over een eeuwige ziel enzo.
LikeLike
Sterren, planeten, atomen en de nulpuntsenergie leven ook: ze bewegen. Alles beweegt, alles leeft: pantha rei. Omdat deze definitie van leven zich niet beperkt tot de biologie is er ook geen kloof tussen “dode materie” en leven. Je hebt gelijk het is een probleem voor hen die uitgaan van “dode materie”.
LikeLike
-Vraag blijft : wat is materie ? …massa, materie en energie ?
-En wat doet E veranderen in mc² en vice versa ?
-Is er ‘E=mc²’ of moet er meer zijn : ‘E=mc²=Psy’
-Psy …of een ongekend absoluut ‘bewustzijn’ ???
LikeLike
Egbert,
Een organisch systeem dat over zijn interne staat kan reflecteren, welke organen bedoel je precies, hart, longen, hersenen, (feitelijk ook een orgaan) ,of ook wel een groep neuronen die nadenkt over een andere groep neuronen? (Niemand zal menen dat één enkel neuron bewust is.)
Deze vele begrippen zijn gecreëerd omdat er geen duidelijkheid bestaat, vandaar kleine verschillen in definities.
Dat is toch een oorzaak voor juist de zin van filosoferen.
LikeLike
Jan, je bent dus een materialist?
LikeLike
@Theo: Zover ik het kan beoordelen is Jan een pantheïst.
Wat je meer bent of wilt zijn, whatever, weet ik niet, maar je bent sowieso een aan slijtage onderhevig organisch systeem.
LikeLike
@Jan, allemaal (m.i.) holle frasen, ontsproten aan onze verbeeldingskracht.
Leven is ervaren, niet een probleem wat je moet proberen op te lossen, las ik ooit eens ergens, daar zit wel een kern van waarheid in.
LikeLike
@Theo: Of misschien de zinledigheid van het filosoferen want de vragen die daarbij aan bod komen blijven toch onbeantwoord.
LikeLike
Wat mij betreft is de mooiste zin uit de Kleine Prins:
L’essentiel est invisible pour les yeux, on ne voit bien qu’avec le coeur.
(Het wezenlijke is onzichtbaar voor je ogen, met je hart zie je pas goed.)
LikeGeliked door 1 persoon
Egbert,
je draait het om,
de filosofie komt juist voort uit het onbeantwoorde vragen,
het onbeantwoorde is toch jouw ding of niet, het ‘ik weet het niet’?
LikeLike
@Theo: Het “niet weten” is toch een ieder zijn ding, op de onverschillige schouderophalers na, maar ben jij nu ergens echt wijzer van geworden.
Krishnamurti schreef daar terecht over, vanaf het moment dat jij je realiseert dat je er wel bent maar helemaal niets weet begint je speurtocht, open minded en ontvankelijk, of zoals Jezus het stelde: Wees zoals de kinderen, o.i.d.
LikeLike
Opeens stopt de reageermogelijkheid?
Egbert, op je laatste post,
dus het realiseren van het niet weten opent het zoeken,
en wat is dat zoeken? Dat is toch (teneinde) al de filosofie?
Wat schiet je ermee op, misschien is dat nu juist de foute vraag,
omdat je dan een doel in het vooruitzicht stelt (het moet iets opleveren. Wat? Waarheid met of zonder een ‘De’?)
p.s. Krishnamurti schreef zelf niet veel, (op o.a. ‘zijn laatste dagboek’ na) doorgaans werden zijn velerlei gesprekken opgetekend. (Ik heb daar liever echte citaten bij.)
Let wel Egbert, wetenschap zit allerminst stil,
wanneer een antieke filosoof 2 of 3 duizend jaar geleden zei: Ik weet het niet, had hij inderdaad groot gelijk.
LikeLike
@Theo
Ik weet niet precies wat ik ben. Het maakt me ook niet uit. Ik verander ook wel eens van inzicht. Een soort innerlijke drang tot zoek-hobby. Het is iets zoals pantheïst, of panentheïst of objectief idealist. Maar in zekere zin lijkt dit ook weer op het materialisme in die zin, dat ik me voorstel dat alle psychische en geestelijke zaken ook een soort materie zijn, maar dan van een andere soort die we (nog) niet kunnen waarnemen. Mogelijk ben ik een eenzame valentiniaan.
LikeLike
Dat zoeken is awareness, onbevooroordeelde introspectie, with a clear mind, in jezelf, geen boekenwijsheid. Denk ik zelf ook wel. K heeft wel gelijk.
LikeLike
Woestijnvader Lawrence of Arabia kwam anders alleen maar moordenaars, rovers, verkrachters en bloedbaden tegen. Het is gewoon geen goed vergelijk. Appels en peren vind ik nog altijd wel aardig te matchen maar goed en kwaad mengen daar begint het echtpaar Aarde echt niet aan. Er zijn nu eenmaal zaken waar je met je vingers van af moet blijven, die goed zijn zoals ze zijn. Le petit Prince. Niets meer aan doen. De gevolgen van omkering van het goede, het lieflijke zijn gemeen bekend.
LikeLike
Ik vind het toch een beetje irritant als anderen over de oude Krish beginnen.
K is van mij.
LikeLike
Met jouw ‘oude Krish’ heb ik een deel van mijn jeugd verbracht,
toen hij nog in het leven was. Enige jaren verzamelde ik vrijwel al zijn boeken. Hij zou het verafschuwd hebben wanneer mensen hem claimden, dat hadden ze al jaren gedaan. Ben je soms ergens in je kinderschoenen blijven hangen Vrginie? (“K is van mij”) of is dat jouw manier van expressie? K wilde van helemaal niemand zijn, zijn leven was juist een ontworsteling aan al die die zijn geestelijk leven wilde indammen, vandaar ook zijn opvallende boektitels zoals “Innerlijke vrijheid”.
Ik droomde lang geleden over hem, dat hij worstelde met zijn aankomende dood. Enige poos daarna is hij inderdaad gestorven.
LikeLike
Ik vind omkering maar niks, het is een achterhaald concept.
Waarom zou je je in hemelsnaam om willen keren in een woestijn, verdwaald ben je toch. Dakar – Parijs, ik weet niet, het klinkt toch een beetje of je van het padje bent.
LikeLike
Ik houd het toch liever bij een verontreinigde mengcultuur.
Een microscoop, daar moet je niet mee sollen. Zo deed ik net nog de kamervlieg. Ik knipte zijn slurf met een fijne schaar van zijn lichaam af en maakte een preparatie in glycerine. Ik weet niet zeker of ik recht heb geknipt want ik zie nu heel duidelijk de chitineuze steunstukken en de rest van de maximen. Misschien nog maar eens proberen, helaas zie ik nog zo snel geen nieuwe kamervlieg.
LikeLike
Ieder zijn meug. Er is een tijd voor dit en er is een tijd voor dat (Prediker). Toen ik jong was heb ik ook insecten geprepareerd, na 50 jaar zijn ze nog steeds goed. Zorg wel dat je eerst het lichaamsvocht eruit trekt met formaldehyde, dan week na week langzaam het glycerine-gehalte verhogen en het formaldehyde verlagen. Maar wat heeft een vlieg eigenlijk te maken met het onderwerp: de wetenschap heeft de ziel nodig?
Die kan je toch niet zien door je perfecte optiekjes zonder sferische en chromatische aberratie. En de vraag is altijd of je ziet wat er werkelijk is!
LikeLike
Neem maar van mij aan dat mijn kamervlieg werkelijk is. Ik heb zojuist met een scheermesje zijn oogje uit de lens gepeuterd. Het purpergedeelte aan de holle onderzijde heb ik eraf gehaald met een stukje papier en toen het zaakje met de bolle zijde naar boven op het objectglas gelegd na er een klein luchtbelletje onder te hebben geschoven. Vervolgens heb ik het belicht met een platte spiegel, als je de tubes dan omhoogschuift zie je van ieder facet een beeld in de werkelijkheid.
Natuurlijk kun je het bewaren, van Leeuwenhoek beschreef in 1694 al hoe dit moest maar waarom zou je dit in godsnaam bewaren als je nu in de werkelijkheid kan zien?
Als jij liever de woestijn ingaat met je eigen meug, mijn zegen heb je.
LikeLike
Innerlijke vrijheid, inderdaad, en als je het niet meteen begreep dan kon je er beter mee ophouden. Zelf nadenken.
Al zijn boeken verzamelen was een nutteloze bezigheid. Ik zie het helemaal voor, eerste drukken, handtekeningen van de echt Kris. Dat was nu juist waar hij voor waarschuwde, TheJo! Ik vraag me af of zijn leer niet averechts gewerkt heeft in jouw spirituele opvoeding, de hier zo begeerde ommekeer naar het, ja naar wat eigenlijk? Naar huis? Onder de rokken van Annie Besant?Of toch liever achter de rits van Charles Leadbeater?
LikeLike
Welke spirituele opvoeding Virginie?
Ik heb helemaal nooit dat gevoel gehad dat iets of iemand mij spiritueel opvoedde. (Je had mijn broodnuchtere vader moeten kennen, er was echt geen plaats voor spiritualiteit in zijn wereldse geest, die mij verjoeg.)
Met veel gelezen bedoelde ik niet verafgoding, (wel vond ik het bijzonder deze man voor het éérst te zien via you tube, alleen jammer dat er geen vroegere filmpjes van hem zijn.) Maar onder die rokken van (Annie) Besant en de rits van Leadbeater (en de theosofische beweging) daar was hij juist voorgoed uit vandaan gekropen (zo je wil.) Ik betwijfel of ik je begrijp. “naar huis” :huis en Thuis is niet hetzelfde.
Hierbij laat ik (de spraakverwarring) maar.
LikeLike
Ik vermoed dat Virginie daamee bedoelt, de uitkomst van je eigen spirituele verdieping, maar in welke context ze nu de relatie legt tussen naar huis en Annie Besant of Charles Leadbetter, dat begrijp ik ook niet helemaal.
LikeLike
Rust is dodelijk voor menig spraakverwarring.
Nou vooruit dan maar, TheJo, krijg jij mijn Kris, ik hecht niet zo aan woorden.
LikeLike
Dit is net zo’n conversatie van twee ruziënde ouders aan tafel, ach Pietje wil jij even aan je vader vragen of hij de boter doorgeeft?
Ik ben gewoon hier, hoor, je zou het bijvoorbeeld eens aan mij kunnen vragen. Geheimzinnig gedoe hier, de en wil de weg terug en de ander ligt onder de bosjes.
LikeLike
Virginie,
maar dat zou ik niet willen, jouw Kris is van jouw 😉
Je hecht niet zo aan woorden, is dat ‘geen woorden maar daden’ bedoelt? Dat is waar.
LikeLike
Virginie, je hebt volkomen gelijk. ;).
Ik quote je nog maar even met uw welnemen: Naar huis? Onder de rokken van Annie Besant? Of toch liever achter de rits van Charles Leadbeater?
Dit is mij ook niet helemaal duidelijk. Wat bedoel je hier nu precies mee te zeggen.
LikeLike
Als je zolang over iets door blijft zeuren is de clou me allang weer ontgaan maar het was iets met de weg terug, ik kreeg de indruk dat daar hier nogal reikhalzend naar wordt uitgekeken. Leadbeater had de jonge Kris en zijn broertje ontdekt, ergens op een strand en zo kwamen ze dan onder Annies rokken. Ik dacht dat dit voor jou, kenner, wel gesneden koek zou zijn.
LikeLike
Virginie: Ik ben geen kenner, althans niet van de biografie van K, ik denk dat Theo daar veel meer van af weet, ik las wel eens iets van hem en zag veel paralellen met het Zenboeddhisme wat hij m.i. ook uitdraagt.
LikeLike
NB. Wegens het niet meer terug kunnen vinden van de reacties, staan ze in het vervolg onder elkaar. Reactie-formulier: zie onderaan.
LikeLike
-Misschien moeten we alles herleiden tot een vorm van ‘ziel’, of geest en bewustzijn ? Dan zou alles opgelost, maar daarom nog niet gekend zijn .
LikeLike
Paul je zegt Wegens het niet meer terug kunnen vinden van de reacties, staan ze in het vervolg onder elkaar.
Maar ze staan boven elkaar….
LikeLike
🙂 Lucas, de reacties staan boven elkaar / onder elkaar, hoe zeg je dat 😉 met steeds de nieuwe bovenaan, niet meer ‘genest’ dus.
LikeLike
Soms reageer ik wat traag. Het mooist uit de kleine Prins vond ik de vraag van het prinsje aan de knutselende vliegenier:”Wat doe jij hier?” De Saint Exupéry legt uit wat er is gebeurd. Dat is een antwoord op de niet gestelde vraag:”Hoe kom jij hier?” Een goed antwoord op de directe vraag zou geweest zijn: “Ik repareer mijn vliegtuig”. Een tegen vraag zou volgen:” Wat is een vliegtuig?:” Het begin van een dialoog. (Grote mensen zijn zo dom. Je moet ze alles uitleggen. Ook je vragen).
LikeLike